eitaa logo
مطلع عشق
273 دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
2هزار ویدیو
73 فایل
@ad_helma2015 ارتباط با مدیر کانال برنامه کانال : شنبه ، سه شنبه : امام زمان( عج ) و ظهور ومطالب سیاسی یکشنبه ، چهارشنبه : خانواده وازدواج دوشنبه ، پنجشنبه : سواد رسانه داستانهای جذاب هرشب بجز جمعه ها استفاده از مطالب کانال آزاد است (حتی بدون لینک )
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃🌸🌼🌸🌼🌸 خیلی پشیمون بودم... 😞 تصمیم گرفتم برم مسجد اما خودمو لایق مسجد رفتن نمیدونستم. 😔 چندبار خواستم لباس بپوشم اما دوباره پشیمون شدم و نمیرفتم... ☑️ اصلا نمیدونستم چمه... میخواستم باور کنم خدا هست اما ذهنم نمیپذیرفت... 🔥 همش میگفتم اگه خدا بود پس چرا من انقدر کج رفتم... چرا کمکم نکرد... خدا اصلا وجود نداره. همه اینا الکیه... قرآنم یه شاعر نوشته... 😐🤔 🔥میرفتم تو سایت های آدمای بی خدا و تموم حرفاشونو میخوندم... اونا هم میگفتن خدا نیست و همه این چیزا ساخته ذهنه و آدما دوست دارن خدا باشه تا آروم باشن... ♨️ یعنی هیچ جوره باورم نمیشد خدا هست 📛یه سری کارهای اشتباه کردم که نمیدونم بگم یا نه... مثلا چند بار خودمو زدم و ... نه ... نمیتونم بگم...چون ممکنه درست نباشه... اما یه حالت های روحی بدی داشتم... یه حسی بهم میگفت نیست... یه حسی میگفت هست و منم مونده بودم حرف کدومو باور کنم... ♨️اون صدایی که بهم میگفت خدا نیست همیشه استدلال میاورد که این همه آدم دارن زندگی میکنن انقدر براشون مهم نیست بعد اونوقت تو میگی خدا ؟ 😒 اینا همه چرت پرته. خدا کجا بود بابا... ماها موجودات تک سلولی هستیم که یهویی درست شدیم و تهشم اینجاییم... ⚜اما یه حسی بهم میگفت : اون تک سلولی رو کی آفرید پس... کلا یه جنگ درونی در وجودم به وجود میومد که من روز به روز داشتم دیوانه تر میشدم... دیگه خیلی داغون بودم... حالم خیلی بد بود... افتادم گوشه خونه و رسما شب و روزم شده بود اضطراب... 😣😓😥☑️ ‌❣ @Mattla_eshgh
مطلع عشق
اصلا بعضی چیزها در غرب اسمش ظلم نیست😐 بعضی از رقابت ها توی غرب طبیعیه😕 مثال بزنم یا نزنم❓ ببینید
🌺 مبحث جلسه ی قبل یه نمونه از ظلم اخلاقی فرهنگی که اتفاق میفته و خیلی راحت هم پذیرفته میشه رو مثال زدیم این جلسه نمونه ی اقتصادیش رو بگیم 👇👇👇 سرمایه داران بزرگ ✔️ما از سرمایه داران توی غرب یه سوال داریم که👇 شما چرا می پذیرید که صهیونیست ها بر شما مسلط باشن❓🤔 خیلــــی راحت بدون اینکه اخم بکنه یا احساس بکنه مطلب گرانی داره میگه ❗️میگن خب اونها پولدارترن دیگه طبیعتا سهامشون بیشتره...منطقیه😊✔️ خیلی راحت خب پس اونا باید دولتتون رو اداره کنند⁉️ خب طبیعتا منافعشون به خطر میوفته، دولت هم باید منافع سرمایه داران رو تامین کنه...بازار آزاده دیگه☺️ خب پس تو باید مالیات بدی به اسراییلی ها که فلسطینی ها رو بکشند⁉️ خب اینا طبیعیه😊 ...من مالیات میدم❓🤔 بله مالیات میدی...از مالیاتت هرسال آمریکا داره میده آها خب بله حالا اوناهم... والا نمیدونم...🤔 به همــــین سادگی👆 ببینید نظام ظلم رو... و زندگی ظالمانه رو پذیرفتن✋ ⚠️آقا هرکی پول بیشتر داشت اجازه داره بر مقدرات جامعه بشری حکم فرمایی کنه⁉️ ما اینو بش میگیم ظلم👆 اونا میگن نه این ظلم نیست، این قانون سرمایه آزاده...💯❌ دفاع از مالکیت شخصی و سرمایه دیگه این ظلم نیست❌ کارخونشه خب میخواد نگه داره🏭 خیــــلی ساده... ✴️یعنی این تظاهراتی که شما در کشورهای مختلف می بینید یه مشت جوان دانشجو بلند شدن دارن تظاهرات میکنن این ها خلاف فرهنگ غربه❌ تازه ما نمیخوایم تو همین تظاهرات هم نقدی بکنم و اشکالات همین تظاهرات رو به شما عرض بکنیم❎ ‌❣ @Mattla_eshgh مطلع عشق درایتا👇 http://eitaa.com/joinchat/1912668160Cb98d13f3dc
مطلع عشق
#قسمت_دهم 🌾ساعت قرار فرا رسید. از دور میدیدمش. با آنکه یک ربع زودتر رسیدم اما محمد قبل از من آمده
: فائزه ریاضی 🌾به نیروی درونی که محمد درباره اش حرف میزد فکر می کردم. بعد از آن روز چند بار آخر هفته ها همراه محمد به بهشت زهرا رفتم. یک روز درباره ی قبر پدرش سوال کردم و گفت که پیکرش هرگز به دستشان نرسیده . در پروژه های گروهی با محمد و دوستانش هم گروه شدم. برای من که همیشه لباس اسپرت می پوشیدم، قرار گرفتن در جمعی که همه پیراهن یقه بسته و شلوار پارچه ای تنشان می کردند سخت بود. بخاطر ظاهرم به شوخی "خوش تیپ" صدایم میزدند. اوایل معذب بودم اما کم کم با دیدن صمیمیتشان یخم باز شد. ترم دوم هم تمام شد و تعطیالت تابستانی آغاز شد. یک روز در اتاقم مشغول بودم که مادرم آمد و گفت : _ رضا جان، یه خبر خوب! قراره دو هفته دیگه با خاله مهناز و دایی مسعود اینا بریم ترکیه. پاسپورتتو بده بابات میخواد بلیط بگیره. تاریخ داره دیگه؟ پیرارسال میخواستیم بریم دبی تازه تمدید کرده بودیم. نه؟ + ترکیه؟ چرا یهو بی خبر! الان به من میگین؟ _ وا... تو که درس و دانشگاهت تموم شده کلاسی چیزیم نمیری. برای چی نگرانی؟ میگم که دو هفته مونده. دیگه کی بهت میگفتم مادر؟ حالا پاسپورتتو بده بابات عجله داره میخواد بره. + ولی مامان... من یه عالمه برنامه دارم! نمیتونم بیام! _ رضا لجبازی نکن. ایندفعه دیگه عید و سیزده بدر نشد که هرچی ما کوتاه اومدیم تو باز کار خودتو کردی. ما میریم. تو هم میای. بحثم نکن. پاسپورتت کوش؟ احساس کردم مقاومت بیفایده است. تسلیم شدم و شناسنامه و پاسپورتم را دادم. پدرم بعد از گرو گذاشتن وثیقه برای سربازی و با کمی پارتی بازی توانست بلیطم را بگیرد. دایی مسعود یک دختر و دو پسر داشت. شاهین یک سال از من بزرگتر بود و شایان هنوز مدرسه نمی رفت. دخترش شهلا هم دبیرستانی بود و عشق بازیگری داشت. دوقلوهای خاله مهناز هم دبستانی بودند. از شهلا خوشم نمی آمد. یک جور خاصی بود. نمی فهمیدم چرا در فامیل پرنسس صدایش می زدند. همین مساله هم باعث می شد احساس زیبایی کند. همیشه میگفت در آینده بازیگر بزرگی می شوم. پدرم در فامیل به خوش سفری معروف بود. هرجا می رفت بهترین رستوران ها، کافه ها، پارک ها و جاهای دیدنی را شناسایی می کرد و سعی می کرد همه از سفر لذت ببرند . سفر آغاز شد. از همان ابتدا با گم شدن شایان (پسر کوچک دایی مسعود) در فرودگاه ترکیه فهمیدم با وجود بچه های قد و نیم قد چه آینده ای در انتظار ماست. سفر شلوغی بود. قرار بود یک هفته آنجا بمانیم. بیشتر سعی می کردم از جمع جدا شوم و کنار دریا قدم بزنم. گاهی هم به اجبار با آنها می رفتم. یک روز همراه پدر و مادرم برای خرید به پاساژ بزرگی رفتیم. در مغازه ها دنبال هدیه ای برای محمد بودم، اما هرچه نگاه می کردم چیز مناسبی نمی دیدم. سرگرم تماشای ویترین یک مغازه بودم که پدرم از چند مغازه آنطرف تر بیرون آمد و صدایم زد : _ رضا. بیا مامانت کارت داره. به سمت مغازه لباس فروشی که مادر و پدرم در آن بودند حرکت کردم. وقتی وارد مغازه شدم مادرم گفت: _ مامان جان کجایی؟ چرا همش از ما عقب میفتی پسرم. بیا اینارو نگاه کن برات انتخاب کردم ببین خوشت میاد. این شلوارک سرمه ای و تیشرت زرده خیلی قشنگن. مارکم هستن جنسشون خوبه. اینجا هوا گرمه میتونی وقتی میری کنار ساحل بپوشی. اون تیشرت رکابیم برات برداشتم، چند تا رنگ داره ببین خودت همینا کافیه مامان. حالا شاید جای دیگه ای هم چیزی دیدم . با اینکه سعی کردم دلش را به دست بیاورم اما از چهره اش مشخص بود ناراحت شده است... ‌❣ @Mattla_eshgh http://eitaa.com/joinchat/1912668160Cb98d13f3dc
مطلع عشق
#هفت_نکته_کلیدی_در_انتخاب_همسر ۴.خواستگاری #قسمت_دهم 🔸تا اینجا به #دنبال آن بودیم که متناسب با آ
۵.تحقیق 🕵♂ 💢گفتگوی تمام آنچه را که ما از شناخت طرف مقابل میخواهیم به ما نمی‌دهد اما اگر به صورت اصولی انجام گیرد می تواند کمک شایانی به طرف مقابل بکنند. 🔸در تحقیق باید چند نکته مهم را در نظر گرفت: الف) شیوه پرسش 🔸باید سوال های تحقیق را هم مثل سوال های خواستگاری توضیح پرسید مثلاً روابط این ها با همسایه ها چگونه است؟ مجلسشان راچگونه برگزار می کنند ؟و... ب) فرد تحقیق کننده 🔹تحقیق کننده باید ویژگی اساسی داشته باشد: 1⃣ پختگی و دنیا دیگه لازم 2⃣ از و معیارهای شما به اندازه کافی اطلاع داشته باشد 3⃣ و وقت کافی برای انجام این کار داشته باشد. ادامه دارد..... ‌❣ @Mattla_eshgh http://eitaa.com/joinchat/1912668160Cb98d13f3dc
✍حتی دور سر بستن روسری مارک دار ترکی که سوغات ارشیا از آخرین سفرش بود هم ،بهترش نکرده بود. تا کمی آرام می گرفت ،دوباره با یادآوری حرف های ناامید کننده ی وکیل بغضش می ترکید و دستمال کاغذی ها بود که زیر دستش پر پر می شد. دلش می خواست به ترانه حالی کند انقدر کنار گوشش با قاشق آن شربت بیدمشک لعنتی را هم نزند و پر حرفی نکند.اصلا اشتباه کرده بود که خبرش کرد باید تنها می ماند کمی! _ریحان جونم بلند شو عزیزم یکم از این بخور برات خوبه .انقدر این چند روز غم و غصه خوردی که آب شدی،گوشت به تنت نمونده. کاش یکم دستت نمک داشت حداقل!این ارشیا کجا می فهمه ارزش این همه دلسوزی رو .اصلا تو چرا کاسه داغ تر از آش شدی؟هان؟یعنی میگی شوهرت با اون همه دبدبه و کبکبه حالا وا داده و نمی تونه گلیمش رو از آب بیرون بکشه؟ داشت ترک های سقف اتاق را می شمرد، زیر نور کم آباژور! البته چشم هایش هنوز ضعیف بود اما عمق ترک وسیع تر از آن بود که ریزبینی بخواهد!دهان باز کرد و گفت: _چطور این همه ترک رو ندیده بودم؟باید شبا توی سالن بخوابم ،خطرناک شده اینجا! ترانه خندید و کنارش روی تخت نشست: _فعلا که بجای سقف اتاق،بدبختی هوار شده روی سرت خواهر من! دستش را روی پیشانی گذاشت و با بغض گفت: _لازم نیست یادآوری کنی که بدبختی سرک کشیده به زندگیم! _منظور بدی نداشتم‌ ببین، قرار نیست هر زنی با شنیدن مشکلات شوهرش اینطور زانوی غم بغل بگیره و فقط اشک و آه راه بندازه ! _چه توقعی داری؟که بخندم ؟یا راه بیفتم دنبال شریک کلاهبردار و فراری ای بگردم که نمی دونم چطور تمام دار و ندار و سرمایه ی ارشیا رو بالا کشیده و معلوم نیست کدوم گوری هست اصلا؟ شاید هم باید برم و چک هایی که قراره یکی یکی برگشت بخوره رو جمع کنم تا شوهرمو دست بسته و با پای گچ گرفته توی زندان و دادگاه نبینم؟! _چرا جوش آوردی و داد می زنی ریحان جان؟! سر دردت بدتر میشه ،اصلا حق با تواه و من ساکت میشم ببخشید خوب شد؟ خجالت کشید از این که صدایش را برای ترانه بالا برده و طوری با او برخورد می کرد که انگار مقصر ماجراست.دوباره چشمه ی اشکش جوشید و گفت: _بخدا هنوز از شوک تصادف بیرون نیومده بودم که امشب این همه خبر جدید و وحشتناک شنیدم .من ظرفیتم انقدر بالا نیست ،دق می کنم ! _چرا دق بکنی عزیزم؟ تو باید شاکر باشی که حداقل حالا ارشیا رو داری و بلای بدتری توی سانحه سرش نیومده.مسائل مالی که لاینحل نیست. _می دونم _اما ریحانه ،یعنی واقعا این همه مدت ارشیا در مورد مشکلات و قضیه ی کلاهبرداری افخم چیزی نگفته بود بهت _نه اصلا عادت نداره که بحث کار رو باره خونه ولی فکر می کردم که بدخلقی های بدتر شده ی چند وقت اخیرش بی دلیل نباشه. _نوید حتی اگر سرچهار راه به گداها پول بده هم به من میگه.برام عجیب و غیر قابل هضمه که یک مرد تنها این همه مشکل رو به دوش بکشه و عجیب تر اینکه تو هم هیچ چیزی نفهمیدی! _از بس احمقم ترانه ،من هیچ وقت زن خوبی برای ارشیا نبودم،اگر بودم انقدر آدم حسابم می کرد که ورشکست شدنش رو بگه حداقل! ⇦نویسنده:الهام تیموری ⏪ ....
من و سبحان هیچ وقت نمی تونستم با هم ازدواج کنیم💑.سخت بود فاصله گرفتن از کسی که برای اولین بار 1️⃣ وارد زندگی من شده بود ولی من تصمیمم رو گرفته بودم حداقل دیگه عذاب وجدان نداشتم بهش پیام دادم : خیلی بهتر میدونی که من و تو مال هم نیستیم خودت خیلی بهتر از من میدونی که راه من و تو از هم جداست😞 کاش از همون اول وارد رابطه نمی‌شدیم .کاش نه من عاشقت❤ می شدم نه تو از من استفاده میکردی و هزارتا کاش و ای کاش دیگه که شاید الان دیگه دیر باشه برای گفتنش . خداحافظ.✋🏻 حالم خیلی بد بود😞 از بدترین اتفاقات این بودکه متوجه شدم من چقدر از خط قرمزهامو زیر پا گذاشتم🤦🏻‍♀️ چقدر از حال و هوای معنوی خودم کم کردم😓 چقدر خودم را در معرض گناه قرار دادم😭 چقدر و چقدر چقدر😞 دختری که همه او را مقدس می دونستند دختری که همه به پاکیش قسم می خوردند حالا یه کسی بودمثل خیلی ازدخترای بی حیاو...😭 احساس عذاب وجدان داشتن احساس گناه پشیمونی احساس یه دختر هرزه داشتم که مثل خیلی از دختر خیابونی دچار اشتباهات زیاد شده بود اما دیگه الان پشیمونی سودی نداشت😞 فقط خدا رو شکر کردم که این رابطه دیگه برای من تموم شده. سخت بود شبهایی که گریه میکردم😭 روزا که حرف نمی زدم آشفته بودم بیقرار ، حرف نمی زدم، ،حوصله نداشتم و... فقط به امید اینکه خدا هست و میبینه که من توبه کردم دوباره زندگیم شروع کردم اما هیچ وقت یادم نمیره اشتباه بزرگی که تو زندگیم کردم امیدوارم این اشتباه بزرگ من در زندگی آینده تاثیری نداشته باشه .🙏 چند ماهی گذشت تا من بتونم به حالت عادی برگردم سخت اما گذشت متوجه شدم سبحان قبل از من با کسی بوده و بعد من هم قطعاً ادامه میده این کار رو. برای اینکه حال و هوام عوض بشه دوستم بهم پیشنهاد داد که کلا اینستا رو پاک کنم📵 برای بهترکردن حالم به قرآن، نماز ، ارتباطم با خونواده👨‍👩‍👧‍👦 و خیلی چیزهای دیگه رودوباره تجربه کردم وفهمیدم من چه نعمت هایی داشتم ونمیدونستم. بدبینی نسبت به مردا ،آشفتگی ذهنی، افت تحصیلی، مشکلات جسمی ،احساس گناه، تاثیرگذاری در زندگی آینده و هزار تا مشکل فردی دیگه کمترین مسائل روحی وروانی وجسمی بودکه برای من پیش اومد و ممکنه برای ارتباطات اینجوری پیش بیاد من به توبه پذیربودن خدااطمینان دارم وتنهابه همین امیدزندگیمو دوباره ازنو ساختم ازهمتون میخوام برام دعاکنید 🎀 من یه خطا و دوستی بد رو تجربه کردم ، شما تجربه نکنید 😭 تمام.
سه نفری از در اتاق پریدیم بیرون... اوه... اوه....چه وضعیتی!!! یخچال افتاده بود زمین و پاهای یکی از آقاها زیر یخچال مونده بود دو نفر دیگه داشتن تلاش میکردن بکشنش بیرون... خانم مائده هم مرتب میزد تو سرو صورت خودش می گفت رسول خوبی رسول... به هر بیچارگی بود یخچال رو از روی پای همون که رسول صداش میزدن برداشتن... داغون شده بود... فرزانه یه نگاهی به پای رسول کرد یه نگاهی به خانم مائده با شتاب گفت: خوب زنگ بزنید اورژانس و دوید سمت رسول رو کرد به خانم مائده گفت: من دوره کمک های اولیه رو گذروندم جعبه ی کمک های اولیه دارید؟ خانم مائده که کاملا هول کرده بود و پهنای صورت اشک می‌ریخت. رفت جعبه کمک های اولیه بیار ... فرزانه اومد پای رسول رو بررسی کنه که رسول چنان خودش رو عقب کشید نزدیک بود سرش بخوره به دیوار! در حالی که درد زیادی می کشید و تو خودش می پیچید گفت نیازی نیست دست نزنید الان اورژانس میرسه... فرزانه یه نگاه عصبانی بهش کرد و بلند شد اومد سمت من... دیدم اوضاع خیلی خرابه و نمی تونیم مصاحبه رو ادامه بدیم به خانم مائده گفتم پس با این وضعیت مصاحبه رو بذاریم برا یه وقته دیگه... با هق هق گفت: ببخشید من به داداشم گفتم امروز مهمون داریم نمی خواد این یخچال رو ببری تعمیر گاه! گفت: من کاری به مهمونا ندارم با دوستام اومدم یه لحظه می بریمش تموم ... همون‌طور اشک‌ می ریخت گفت اومد ثواب کنه کباب شد .... خدا حافظی کردیم و داشتیم بیرون میومدیم اورژانس هم همون موقع رسید...رسول رو گذاشتن رو برانکارد قبل از اینکه سوار ماشین بشه با همون حال خرابش گفت: ببخشید خانمها برنامه ی امروزتون خراب شد ... سوار ماشین شدیم فرزانه سرش رو گذاشت رو فرمون گفت عجب روزی بود ها... تر کیدیم... گفتم فرزانه :صحنه هایی امروز دیدم که هیچ وقت یادم نمیره !چه زجر روحی توی اتاق کشیدیم... واقعا چه جوری بعضی ها تونستن تن به جهاد نکاح بدن !!! فرزانه گفت:آره واقعا خیلی بد بود دفعه ی دیگه توی خونشون قرار مصاحبه نذاریا نصف عمر شدیم... بعد هم ادامه داد پسره رو دیدی عه!عه! یکی نیست بهش بگه تو که اینقد متعصبی جلو خواهرت رو می‌گرفتی که....
متاسفانه کار از بحث و دعوا های روز مره گذشت و حرمت شکنی ها بیشتر میشد! دیگه اعلام انزجار من صراحت داشت... خوب طبیعتا حق هم داشتم! این همه توی زندگی زحمت می کشیدم! داشتم بیشتر از توانم میگذاشتم! یه تنه توی این میدون جنگ نفس گیر این من بودم که داشتم می جنگیدم! هم خونه رو می چرخوندم، هم سرکار می رفتم! بعد تازه آقا حس غر زدن و ساز مخالف کوک کردنش اومده بود! زندگیم دیگه گرمایی که نداشت هیچ! سرد ، بی روح شده بود... محمد هم نه تنها ازم تشکر نمی کردو قدر دان کارهام نبود حتی توجهش هم ازم گرفت! اینقدر محبت بینمون کم رنگ شده بود که داشت خودش رو به تنفر و تحمل همدیگه میداد! منم تنها کاری که از دستم بر میومد این بود که خودم رو دلخوش به همون چند ساعتی که تو خونه نیستم بکنم که حداقل یه نفس راحتی بکشم.... هنوز با همون وضعیت حقوق کم و ساعت زیاد کار، درست و حسابی سرکارم جا نگرفته بودم که شرکت تعطیل شد! با این شرايط واقعا نمیدونستم باید چکار کنم‌! حضور من و محمد دو تایی توی خونه با شیطنت های پسرها ، حسابی جرقه میزد که هر آن ممکن بود یکیمون منفجر بشیم و بساط جر و بحث راه بیفته! ولی خداروشکر خیلی طولی نکشید که به پیشنهاد لیلا جایی دیگه مشغول شدم! جای خاصی بود! با یه شرایط خاص! با اینکه تولیدی لباس بود، ولی خیلی سخت نیرو میگرفتن ! یعنی امثال من رو خیلی سخت می پذیرفتن! خیلی خدا کمک کرد که منم قبول کردن، چون خیلی شرایط داشت... وضعیت ساعت کاری اینجا بهتر از جای قبلی بود، کارمون هم همینطور... شاید یکی از بهترین لطفهای خدا حضور لیلا بود، که اینجا هم همراهم شده بود تا بالاخره من رو به جایی که باید برسم، کمک کنه... اگه لیلا نبود شاید هیچ وقت هم نمی فهمیدم باید چکار کنم و چطوری از پس خودم و زندگیم بر بیام.... یه روز سرکار از حال و روز قیافه ام قشنگ معلوم بود یه چیزم شده، لیلا خیلی با احتیاط ازم پرسید: نرگس چیه؟ چرا سرحال نیستی ؟ منم که با محمد حسابی دعوام شده بود و از اون طرفم بچه هام مدام میگفتن مامان نرو سرکار، شروع کردم با لیلا درد و دل کردن و از خونه و زندگیم گفتن، صحبت هایی که قبلا اصلا راجعبشون حرف نزده بودم... اینکه شوهرم قدرم رو نمیدونه، تو خونه خرج زندگیمون در نمیاد، به جای اینکه تشکری بکنه مدام غر میزنه، محبت کردنم که دیگه شاید از یه سنگ بر بیاد، از شوهر من بعیده و از اینجور حرفها... متعجب نگاهم کرد و گفت: نرگس تو شوهر داری؟!!! متعجب تر از اون من نگاهش کردم و گفتم: خوب آره... چراااا برات اینقدر عجیبه؟! البته بگم از شوهر من فقط اسمش رو تو شناسنامه دارم ما بقیش برا من یُخ!!! گفت: عجیبش اینجاست که چطور خانم صادق زاده قبول کرده اینجا کار کنی؟! گفتم: وا لیلا خوب شرایط فاجعه بار من رو هر کسی بدونه بهم کار میده! البته بگما اون روز خانم جوادی بود که من رو قبول کرد... بعد هم یکدفعه دلهره گرفتم و با حالت التماس گفتم: تو رو خدا اگر میدونی که بفهمن بیرونم می کنن، چیزی نگی لیلا من به این کار نیاز دارم... یه جور خاصی بهم گفت که احساس نا امنی...
با بچه‌ها مشغول شدیم کاور را که باز کردیم دختر جوانی بود... یکدفعه مرضیه منقلب شد و گوشه ای نشست از یک طرف می خواست دیگران متوجه بغضش نشوند از یک طرف هم نمی دانم چرا روحش بهم ریخته بود با اینکه طی چند روز گذشته جنازه هایی داشتیم که جوان باشند اما برای آنها چنین حالتی نداشت! بچه ها کار را ادامه دادند من آرام رفتم کنارش گفتم: می شناختیش؟ با بغض گفت: آره گفتم: از آشناهایت هست؟ سرش را تکان داد و گفت: نه! ادامه داد: من عصرها از اینجا می رفتم بیمارستان برای کمک... چند روز پیش این دختر با پدر و مادرش که درگیر بیماری شدند را آوردند مادرش فوت کرد و خودش نمی دانست خیلی نگران پدر و مادرش بود خیلی می ترسید... کلی تلاش کردم تا به او روحیه بدهم که نگران نباشد درست می شود! اما بعد از دکترها پرسیدم گفتند: بیماری زمینه ای دارند... حق دادم به مرضیه... بلند شدم و گذاشتم در حال و هوای خودش باشد... دوست داشتم واکنش آن دخترک نوجوان را ببینم... کنار مادرش تمام تلاشش را می کرد! هم زمان که محو آن دخترک شده بودم صدای داد و شیون از بیرون بلند بود... یکی از خانواده ی متوفی می پرسید: برای دفن رویشان آهک می ریزید!؟ با شنیدن این جمله ترس تنم را لرزاند آهک!!! رفتم پیش مرضیه با اینکه می دانستم حالش خراب هست باید جواب سوالم را می گرفتم با حالت خاصی گفتم: فلسفه ی این آهک ریختن چیست؟ تنها به این جمله اکتفا کرد: روی جنازه که نمی ریزند بعد از سنگ لحد می ریزند تا مورچه هایی که در قبرها رفت و آمد می کنند آلودگی را جا به جا نکنند! مورچه ها... مورچه ها... و ناخودآگاه از ذهنم این آیه عبور کردِ ای انسان ، چه چیز تو را درباره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته؟(سوره انفطار آیه ۶) نفس حبس شده در سینه ام رها نشد و فضای ماسکم را پر از مه کرد و من ماندم افکاری که ناگفته پیداست... تمام ساعتی که آنجا بودیم مرضیه دیگر ساکت بود چقدر وقتی این دختر ساکت است فضای غسالخانه حزن انگیز تر می شود! هرچند زینب تمام تلاشش را می کرد تا انرژی بچه ها نیفتد و مدام با بچه ها ذکر و عاشورا می خوانند... کار که تمام می شود مثل همیشه من چون با مرضیه هم مسیرم با هم همراه می شویم داخل ماشین که می نشینیم راننده هر چه تلاش کرد ماشین روشن نشد! پیاده می شویم مرضیه کمی کلافه است انگار جای دیگری قرار دارد بعد از کلی تماس آقایی که مسئول قسمت خواهران جهادی است خودش را می رساند دیگر تقریبا همه ی بچه ها رفته اند به جز زینب که منتظر نیروهای جدید است... آقای جوانی بود و سر به زیر هر چه کرد او هم نتوانست ماشین را راه بیاندازد! با هر آژانسی هم تماس گرفت هیچ کس نیامد چون مسیر بهشت زهرا دور بود ضمن اینکه با توجه به شرایط خیلی ها هم می ترسیدند! مرضیه واقعا کلافه و عصبی شده بود البته من می دانستم بیشتر ناراحتی اش بخاطر دیدن آن جنازه بود خدا می داند چه حرفها که با آن دختر نزده بود! اما بهر حال هر چه که بود شدت عصبانیتش را سر این مسئول آقا خالی کرد! بنده خدا حرفی برای گفتن نداشت من بیشتر ساکت بودم و نگران خانه که خیلی دیر شده بود حتما امیر رضا منتظرم است ولی چاره ای جز صبر نبود! آقای فاطمی (همان مسئول آقا) آخر سر مجبور شد خودش ما را برساند و چون نگران بود که قسمت غسالخانه کاری داشته باشند و نباشد به سرعت نور رانندگی می کرد اول من را رساند و بعد هم مرضیه را...
اما خانم حسینی که پشت میز نشسته بود با دیدن ما خیلی عادی یک لبخند زد و تعارف کرد بشینیم... نشستیم روی صندلی و گفت: بفرمایید در خدمتم خانم ها... از قبل به لیلا گفته بودم که ایندفعه خودم صحبت می کنم تا دوباره خرابکاری نکنه! گفتم: ما از طرف آقای صالحی مزاحمتون میشیم، تا اسم سعید رو آوردم گفت: به به، پس شما تحقیق داشتید منتظرتون بودم دخترهای گلم! حتما از دانشگاه اومدید چای یا قهوه تا نفستون تازه بشه... ما که اصلا انتظار چنین برخوردی رو نداشتیم جا خوردیم وکمی مِن مِن کردیم و در نهایت گفتیم: چای خوبه... خانم حسینی گفت: خوب کمی از خودتون بگید! اسمتون چیه! چی می خونید؟ گفتم: من نازنبن هستم، دوستم هم اسمش لیلاست من فلسفه می خونم و دوستم... که لیلا پرید وسط حرفم و گفت: منم حالا خودم رو با یک چیزی مشغول کردم بعد هم یکی از اون لبخندهای خبیثانش رو لبش نشست خانم حسینی گفت: احسنت چقدر خوب! بعد ادامه داد: حالا چی شد این موضوع را انتخاب کردید؟! نگاهی به لیلا انداختم و گفتم: بعضی وقتها یک اتفاقاتی می افته که دست ما نیست! یا بهتر بگم هست خودمون ناخواسته باعثش می شیم این تحقیق هم از همین نوعه! خانم حسینی سرش رو تکون ‌داد گفت: عجب پس توفیق اجباری نصیبتون شده! بهر حال در هر اتفاقی خوبی هایی هست که بعدها از اتفاق افتادن چنین چیزهایی آدم ها خوشحال میشن! سینی چای که رسید خودش هم اومد کنار ما نشست خیلی صمیمی! لیلا یه کم جمع و جورتر نشست و اخم هایش رو کشید تو هم! مثل برج زهر مار! خانم حسینی شروع کرد به حرف زدن اینکه هیچ چیز بی حکمت نیست و حتما خیرتی بوده بالاخره بعضی تحقیق ها هم نتایجش را بعدها نشون میده! لیلا بی توجه فنجون چایی را برداشت و قند را گذاشت توی دهنش... خانم حسینی ادام داد: مثل داستانی که میخوام براتون بگم بعد هم نیم نگاهی به لیلا کرد و با لبخندی گفت: البته تا شما چای تون رو بخورید... لیلا اما بی توجه چایش رو سر کشید! منم به جای چای فقط حرص می خوردم و لبخند مصنوعی که روی لبم خشک شده بود! خانم حسینی ادامه داد: میگن سالهای بسیار دور پادشاهی زندگی میکرد که وزیری داشت، تکه کلام وزیر همیشه این بود که: هر اتفاقی رخ میده به صلاح ماست. یه روز پادشاه برای پوست کندن میوه کارد تیزی برداشت اما از قضا در حین بریدن میوه انگشتش رو برید، وزیر هم که شاهد ماجرا بود مثل همیشه گفت: که اصلا نگران نباشید تمام چیزهایی که رخ میده در جهت خیر و صلاح شماست ! پادشاه از این حرف وزیر عصبانی شد و از رفتارش در برابر این اتفاق آزرده خاطر شد و دستور زندانی کردن وزیر را داد! چند روز بعد پادشاه با همراهاش برای شکار به نزدیکی جنگلی رفتند. پادشاه در حالی که مشغول اسب سواری بود راه را گم کرد و وارد جنگل انبوهی شد و از ملازمان خودش دور افتاد،در حالی که دنبال راه بازگشت بود به قبیله ای رسید که مردم اونجا در حال تدارک قربانی برای مراسمشون بودند، وقتی که مردم پادشاه خوش سیما را دیدن خوشحال شدند چون تصور کردند او بهترین قربانی در مراسم برای تقدیم به خدای آنهاست! بعد پادشاه را در برابر تندیس الهه بستند تا او را بکشند، اما ناگهان یکی از مردان قبیله فریاد می زنه: چگونه این مرد را برای قربانی کردن انتخاب می کنید در حالی که او بدنی ناقص دارد، به انگشتش نگاه کنید! به همین دلیل از کشتنش منصرف شدن او را قربانی نکردند و آزاد شد . پادشاه که به قصر رسید وزیر را احضار کرد و گفت: حالا فهمیدم منظور تو از اینکه میگفتی هر چه رخ میده به صلاح شماست چه بوده زیرا بریده شدن انگشتم موجب شد زندگی‌ام نجات پیدا کند اما در مورد تو چی؟ تو به زندان افتادی این امر چه خیر و صلاحی برای تو داشت؟! وزیر پاسخ داد: پادشاه عزیز مگر نمیبینید،اگر من به زندان نمی افتادم مانند همیشه در جنگل همراه شما بودم در آنجا زمانی که شما را قربانی نکردند مردم قبیله مرا برای قربانی کردن انتخاب میکردند، بنابراین میبینید که حبس شدن نیز برای من مفید بود! لیلا فنجون چایی اش را که نصفه خورده بود گذاشت داخل سینی و با حالت کنایه آمیزی به خانم حسینی نگاه کرد و گفت: بله حتما یه سری اتفاقات خوب می افته! شاید یکیش هم این باشه که بعد از این همه سال بفهمیم برای ما خانمها حجاب محدودیته! بعد هم خیلی طلبکارانه پرسید.... ادامه دارد .... نویسنده:
زد به شونه ام و گفت: بعله همین درسته! بعد هم خانمم اینجایی که من میگم از شما سوال نمی کنن چه خبر؟! از شما تحقیق میخوان... پریدم بین حرفش و گفتم: نه محمد کاظم! من اصلا خوشم نمیاد تفتیش کنم و توی کار مردم دخالت کنم و مدام توی زندگی این و اون سرک بکشم!!!! یه خورده چپ چپ نگاهم کرد و گفت: دست شما درد نکنه! شما که زن منی این حرف رو بزنی تکلیف بقیه معلومه! مگه ما توی زندگی مردم سرک میکشیم خانم! اتفاقا ما فقط با اونهایی کار داریم که اهل سرک کشیدن توی همه چیز هستن! حالا اگه لازم هم بشه برای پیدا کردن این جماعت کاری هم بکنیم که دوست نداشته باشیم ولی انجامش برای اسلام و انقلابمون منفعت داشته باشه ما هم انجام میدیم چون هدفمون مقدسه! هر جایی که اولویتمون به جای دوست داشتن های خودمون هدف مقدسمون باشه میتونیم پیش بریم و پیش ببریم وگرنه که چه ها که نمیشه... ضمنا عزیزم من منظورم از اینکه تحقیق میخوان انجام کار پژوهشی بود، نه کارهای مربوط به اداره! کلا این بنده خدایی که میگم موسسه ی پژوهشی داره و ربطی به اداره نداره خیالت راحت! گفتم: جون من، واقعا داری میگی هیچ ربطی به کارت نداره! بدون توریه و توجیه و در نظر گرفتن مصلحت! خندش گرفت گفت: از دست تو رضوان! آره واقعا دارم میگم هیچ ربطی به کار من نداره! لبخند رضایت بخشی روی لبم نشست و اومدم به سبک خودم با دو تا حرکت کماندویی_چریکی از محمد کاظم تشکر کنم و ابراز احساسات بروز بدم که دستای مبینا از پشت سرم، دور گردنم قفل شد! تازه از خواب بیدار شده بود... محمد کاظم با خنده گفت: خدا به من رحم کرد... بعد انگار مبینا رو که دید خندش یکباره محو شد! رو کرد به من و گفت: راستی مبینا رو میخوای چکار کنی؟! منم خیلی قاطع گفتم: نگران نباش آقا ، من حواسم هست از مسئولیت اصلیم جا نمونم! شاید زحمتم چند برابر بشه ولی مهم اینه هدفم مقدسه! و برای رسیدن بهش حاضرم تمام تلاشم رو بکنم! وقتی قاطعیت من رو دید دوباره لبخند زد و گفت: خوب خداروشکر خانم ما جزو خواص و خوبان عالمه! من هم حسابی ذوق زده از این جمله ی ناب تحسین برانگیز شدم... اما با ورودم به مجموعه ای که محمد کاظم بهم معرفی کرده بود، خیلی طولی نکشید که فهمیدم با خواص و خوبان عالم خیلی فاصله دارم... باورم نمیشد تغییر زندگیم از یه تحقیق پژوهشی شروع بشه! اون هم یه تغییر بزرگ که دست تقدیر هم زمین و زمان رو براش مهیا کنه تا من رو محک بزنه که چند مَرده حلاجم !
مطلع عشق
دوستش لبخندی زد و روی صندلی مدیریت نشست و گفت : - در واقع هردو. با هم شریک هستیم. عذرخواهی میکنم ک
📚 در حالی که به سیستم زل زده بودم و تیتر آخرین مقاله ی یه بلاگفای گمنام و جدیدالساخت رو نگاه میکردم ، به همراه شهریار داشتیم از تعجب شاخ در میاوردیم. - دلایل چه بود؟ دختره بیچاره هنوز روی تخت بیمارستان و توی کما بود‌. اما یک ماه پیش در مورد دلایل مرگش مقاله نوشته شده بود! گزینه های اون مقاله همچین چیزایی بود : - ضربه ی باتوم گشت ارشاد به مغز مهسا - استرس بیش از حد که موجب سکته مغزی در مرحومه شد. - ضربات ناشی از کتک کاری وی در پاسگاه - تجاوز به مرحومه توسط نیروهای گشت ارشاد و ... اون شب با تعجب و تمسخر مقاله ی سراسر کذب از مرگ دختری که هنوز زنده بود رو به همراه شهریار خوندیم. و هیچ فکر نمیکردیم که باید از اون مقاله ی اینترنتی عکس بگیریم. اما وقتی در روزهای آینده خبر دستگیری و مرگ مهسا امینی به خبر اول کشور تبدیل شد تازه متوجه شدیم که تمام پست هایی ‌که مربوط به ماه ها پیش بود آپدیت شدن! و هیچ اثری از اینکه اون شب با چشم های خودمون تاریخ ۱ ماه پیش در بارگزاری خبر مرگ مهسا امینی رو خونده بودیم نمایان نبود ...! انگار که دست های پشت پرده ای از ماه ها قبل، هشتگ مهسا امینی رو روی پلتفرم های متفاوت و فضای مجازی کار کرده بودن که در عرض ۲ روز به هشتگ ترند سال تبدیل بشه! اون روز به همراه شهریار خودمون رو به سختی به دانشگاه رسوندیم. خیابون به شدت شلوغ بود ... دختر و پسرهایی که ظاهراً از مرگ این دختر حسابی عصبی و ناراحت بودن همگی توی خیابون ریخته بودن و شعار میدادن ... ! درب اصلی دانشگاه غلغله بود ... به سختی از بین جمعیت وارد دانشگاه شدیم. شهریار رو به من گفت : - باید بعد کلاس حتماً بریم پاسگاه نزدیک دانشگاه! من یکی که تو کَتَم نمیره که این دختره به مرگ طبیعی مرده باشه! صدام رو پایین آوردم و رو بهش گفتم : - چیه نکنه تو هم فکر کردی که گشت ارشاد کتکش زده و مُرده ...؟ مگه ندیدی خبرش در اومد که دختره از بچگی مریض بوده؟ شهریار به سمت بورد دانشگاه که پر از عکس های دختر طفلی با انواع و اقسام فحش و ناسزاهای نامناسب بود رفت و جواب داد : - فعلاً که باباش زیر بار نرفته امروز هم با رسانه های اون ور آبی حرف زد و کلی آه و ناله که دولت دروغ میگه و دخترش سالم بوده ...! یکی از پوسترهای بی حجاب دختر مرحومه رو از روی برد کندم و مچاله کردم. توی سطل زباله انداختمش و گفتم : - این دختره مگه اسمش مهسا نبود؟ پس این ژینا دیگه چیه که جدیداً بهش میگن؟ شهریار پوستر بعدی که فحش خیلی بدی به نظام روش بود رو برداشت و گفت : - شاید دو اسم داشته ...! دختره کُرده و ژینا هم یه اسم کُردیه ولی میدونی من تو فکر چی هستم؟ قبل از اینکه شهریار ادامه ی حرفش رو بزنه یکی از پشت یقه شو گرفت و فریاد زد : - داری چه غلطی میکنی؟ به چه حقی این پوستر رو از برد کندی؟ شهریار یقه شو از دست پسر بی اعصابی که روبرومون بود درآورد و گفت : - تو دیگه چی میگی؟ پسر جوون به سینه ی شهریار کوبید و به دیوار چسبوندش و به حالت تهدید گفت : - نکنه تو هم از اون جوجه فکلی های طرفدار رژیمی ها؟ ای که خدا نسل همه تون رو برداره ... به سمتش رفتم و تلاش کردم از هم جداشون کنم. یهو فریاد زد : - آی بچه ها ... بیاید که نفوذی جیره خور نظام رو پیدا کردم داشتن پوستر های مهسا رو از روی برد میکندن ! یهو چندین دختر و پسر به سمت ما هجوم آوردن. قبل از اینکه بتونم شهریار و اون پسره رو جدا کنم یا حرفی بزنم ؛ مشت محکمی بهم خورد! تلو تلو خوردم ... چشمم تار شد و خودم رو کنترل کردم شهریار و اون پسره درگیر بودن و به شدت در حال کتک کاری بودن! شروع کردم به فریاد زدن : - دارین چیکار میکنید ... ! واسه چی برای چیزی که هنوز علتش مشخص نشده جنجال به پا میکنید؟ مثلاً شما قشر تحصیلکرده ی جامعه هستین! یهو یکی از دخترا شروع کرد به فریاد زدن و گفت : - تو یکی دیگه خفه شو! مگه این رژیم و نظام به فکر ما تحصیلکرده های نخبه هست؟ تا کی باید سکوت کنیم؟ تا کی باید یه مشت عوضی مسئول و غیر مسئول و آخوند زاده به ما حکومت کنن؟ زدن دختر مردم رو کشتن میفهمی؟ موهاش رو از جلوی مقنعه بیرون کشید و گفت : - واسه همین یه لاخه مو ... جمعیت زیادی دورمون جمع شده بود و به نشانه ی حمایت از اون دختره همگی جیغ و کف و هورا و سوت بلبلی میزدن!! به سمت شهریار برگشتم مشت محکمی روانه ی پسرجوون کرد و روی زمین افتاد‌. یهو جمعیت به شهریار حمله کردن. دختری که مشغول سخنرانی بود بازم شروع کرد به فریاد زدن : - ای که بر پدر و جد و آبادتون لعنت که همه چی رو از ما گرفتین! کل دنیا داره پیشرفت میکنه و اون وقت شما لَنگ همین لَچِک روی سر زنای بدبختین! نمیخوایم این حجاب جهنمی تون رو ...! 👇