یادش که چنان روح، مرا وصله تن بود گاهی همه دلخوشی کوچک من بود هرگز به وفاداری او خرده مگیرید هرچند خودم باخبرم عهد شکن بود چون قاصدک خسته ی از خویش فراری ازعشق فقط سهم من آواره شدن بود گر اشک الفبای سکوت است، چه گویم؟! چشم تو در این مدرسه استاد سخن بود آفت زده این باغ! کجایی که ببینی پاییز فقط گوشه ای ازقصه من بود - #محمدحسن_جمشیدی #شاخه_نبآت ☕' Mava | مأوی