#زهرای_مرضیه 🎬 قسمت چهارم #سیده_النساء_العالمین از القاب آن حضرت که نشان از جایگاه بسیار رفیع ایشان دارد لقب سیدة نساء العالمیناست. این لقب برگرفته از روایتی از پیامبر اکرم (ص) است که در مورد ایشان فرمود: #ابنتی_فاطمه_سیدة در سال دهم بعثت پس از آنکه بنی هاشم از شعب ابی طالب بیرون آمدند و وضعیت آنها رو به بهبودی می رفت حضرت ابوطالب (ع) از دنیا رفت و به فاصله چند روز پس از آن در حالی حضرت فاطمه(س) بیش از پنج سال نداشتند، حضرت خدیجه(س)، از دنیا رفتند. در روایتی آمده است پیش از خاک سپاری پیامبر (ص) به قبر ایشان فرود آمدند در حالی که «فاطمه» دامان پدرش، پیامبر را گرفته بود و دور پدر می گشت و می پرسید: پدر جان! مادرم کجاست؟ و پیامبر پرسش او را بی پاسخ می گذاشت. او به سوی دیگران می رفت و از آنان سراغ مادر پرمهر خویش را می گرفت که در این هنگام «جبرئیل» فرود آمد و به پیامبر خبر داد که: «پروردگارت به شما فرمان می دهد که سلام ما را به «فاطمه» برسان و به او بگو: مادرش «خدیجه» اینک در بهشت زیبا و پرطراوت خداست. در کاخی از مروارید که غرفه هایش از طلا و ستونهایش از یاقوت سرخ است و او در کنار «آسیه» و «مریم» دختر «عمران» و مادر «مسیح» است. پیامبر، «فاطمه» را در آغوش گرفت و مورد محبت قرار داد و پیام خدا را به او رسانید. پس از وفات حضرت خدیجه (س) سالهای مابقی سالهای حضور پیامبر در مکه مملوّ از آزارها و اهانت ها و تلاش های مستمر دشمنان برای محو اسلام و مسلمین بود. گاه دشمنان سنگدل، خاک یا خاکستر بر سر پیامبر(ص) می پاشیدند، هنگامی که پیامبر(ص) به خانه می آمد، فاطمه(ع) خاک و خاکستر را از سر و صورت پدر پاک می کرد، در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود، پیامبر(ص)می فرمود: «دخترم! غمگین مباش و اشک مریز که خداوند حافظ و نگهبان پدر توست» 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12

#زهرای_مرضیه 🎬 قسمت چهارم #سیده_النساء_العالمین از القاب آن حضرت که نشان از جایگاه بسیار رفیع ایشان دارد لقب سیدة نساء العالمیناست. این لقب برگرفته از روایتی از پیامبر اکرم (ص) است که در مورد ایشان فرمود: #ابنتی_فاطمه_سیدة در سال دهم بعثت پس از آنکه بنی هاشم از شعب ابی طالب بیرون آمدند و وضعیت آنها رو به بهبودی می رفت حضرت ابوطالب (ع) از دنیا رفت و به فاصله چند روز پس از آن در حالی حضرت فاطمه(س) بیش از پنج سال نداشتند، حضرت خدیجه(س)، از دنیا رفتند. در روایتی آمده است پیش از خاک سپاری پیامبر (ص) به قبر ایشان فرود آمدند در حالی که «فاطمه» دامان پدرش، پیامبر را گرفته بود و دور پدر می گشت و می پرسید: پدر جان! مادرم کجاست؟ و پیامبر پرسش او را بی پاسخ می گذاشت. او به سوی دیگران می رفت و از آنان سراغ مادر پرمهر خویش را می گرفت که در این هنگام «جبرئیل» فرود آمد و به پیامبر خبر داد که: «پروردگارت به شما فرمان می دهد که سلام ما را به «فاطمه» برسان و به او بگو: مادرش «خدیجه» اینک در بهشت زیبا و پرطراوت خداست. در کاخی از مروارید که غرفه هایش از طلا و ستونهایش از یاقوت سرخ است و او در کنار «آسیه» و «مریم» دختر «عمران» و مادر «مسیح» است. پیامبر، «فاطمه» را در آغوش گرفت و مورد محبت قرار داد و پیام خدا را به او رسانید. پس از وفات حضرت خدیجه (س) سالهای مابقی سالهای حضور پیامبر در مکه مملوّ از آزارها و اهانت ها و تلاش های مستمر دشمنان برای محو اسلام و مسلمین بود. گاه دشمنان سنگدل، خاک یا خاکستر بر سر پیامبر(ص) می پاشیدند، هنگامی که پیامبر(ص) به خانه می آمد، فاطمه(ع) خاک و خاکستر را از سر و صورت پدر پاک می کرد، در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود، پیامبر(ص)می فرمود: «دخترم! غمگین مباش و اشک مریز که خداوند حافظ و نگهبان پدر توست» 🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃 @Mawud12