✨﷽✨ ✍️ دل نبستن به خوشنودیِ مردم روايت شده كه #لقمان_حكيم ، در سفارش به فرزندش گفت: «به خشنودى و مدح و ذمّ مردم، دل خوش مدار؛ زيرا اين، دستْ يافتنى نيست؛ هر چند انسان در تحصيل آن ، نهايت تلاش خود را به انجام رساند» . فرزندش به او گفت: معناى اين سخن چيست؟ دوست دارم براى آن ، مَثَلى يا كارى و يا سخنى را ببينم. لقمان به او گفت: «من و تو بيرون برويم» . بيرون رفتند و لقمان عليه السلام حيوانى را كه با آنها بود، سوار شد و پسرش را پياده رها كرد تا پشت سر او بيايد . بر گروهى گذر كردند، كه آنها گفتند: عجب پير سنگ دل و بى رحمى است ؛ خودش كه قوى تر است ، سوار حيوان شده و بچه را پياده رها كرده! اين ، كار بدى است . لقمان به فرزندش گفت: «آيا سخن آنان را شنيدى كه سوار شدن من و پياده رفتن تو را بد شمردند؟» . گفت: آرى. لقمان عليه السلام گفت: «حال ، تو سوار شو تا من پياده بيايم» . فرزند ، سوار شد و لقمان ، پياده راه افتاد تا اين كه بر گروه ديگرى گذر كردند، و آنها گفتند: عجب پدر و فرزند بدى هستند! پدر به اين دليلْ بد است كه بچه را خوب ادب نكرده و او سوار شده و پدر را پشت سر خود ، پياده رها كرده، در حالى كه پدر ، سزاوار احترام و سوار شدن است. فرزند نيز بد است ؛ زيرا او با اين حال، عاقّ پدر شده است. بنا بر اين، هر دو ، كار بدى كرده اند. آن گاه ، لقمان به فرزندش گفت: «شنيدى؟» . گفت: آرى . لقمان گفت: «حال ، هر دو با هم ، سوار حيوان مى شويم» . سوار شدند و وقتى بر گروهى ديگر گذر كردند، آنها گفتند: عجب! در دل اين دو سوار، رحمى نيست و از خدا بى خبرند؛ هر دو ، سوار اين حيوان شده اند و خارج از توان، از آن ، بار مى كشند. بهتر بود يكى سوار شود و ديگرى پياده برود . لقمان گفت: «شنيدى؟» . گفت: آرى. آن گاه گفت: «حال ، بيا حيوان را بدون سواره، از پشت سر برانيم» . چنين كردند و وقتى بر گروهى گذر كردند، آنها گفتند: اين كارِ اين دو شخص ، عجيب است كه حيوان را بدون سواره رها كرده اند و خودشان پياده مى روند. در هر حال، آنها را مذمّت كردند. لقمان به فرزندش گفت: «مى بينى كه تحصيل رضايت مردم ، محال است . پس به آن اعتنا نكن و به جلب رضايت #خداوند ـ جلّ جلاله ـ مشغول باش ، كه كسب و كار و سعادت و خوش بختىِ دنيا و روز حساب و سؤال ، در آن است» . 📚فتح الابواب : ص 307 ، بحار الأنوار : ج 13 ص 433 ح 27 .

❇️ چطور به این مقام رسیدی؟ 🔻 وقيلَ لِلُقمانَ عليه السلام: ألَستَ عَبدَ آلِ فُلانٍ؟ قالَ: بَلى قيلَ: فَما بَلَغَ بِكَ ما تَرى؟ 🟠 قالَ: ✅ صدقُ الحَديثِ؛ ✅ وأداءُ الأَمانَةِ؛ ✅ وتَركي ما لايَعنيني؛ ✅ وغَضُّ بَصَري؛ ✅ وكَفُّ لِساني؛ ✅ وعِفَّةُ طُعمَتي؛ ✅ فمَن نَقَصَ عَن هذا فَهُو دوني، ومَن زادَ عَلَيهِ فَهُوَ فَوقي، ومَن عَمِلَهُ فَهُوَ مِثلي. 🔶 به لقمان گفتند: آيا بنده فلان خاندان نيستى؟ 🔷 گفت: آرى. 🔶 گفتند: پس چه چيز ترا به اين‌جا رساند؟ 🔷گفت: ✅ راست گفتن؛ ✅ امانت دارى؛ ✅ آن‌چه برايم اهميت نداشت و بى فايده بود ترك كردم؛ ✅ چشم [از گناه] پوشيدم؛ ✅ زبانم را كنترل كردم؛ ✅ لقمه‌ام را حلال كردم؛ ✅ هر كس از اين كمتر عمل كند از من پايين تر است و هر كس بيشتر از اين عمل كند از من بهتر است و هر كس به همين اندازه عمل كند، مثل من است. 📚 مجموعة ورّام، ج ۲، ص ۲۳۰؛ المواعظ العددیه، ج ۱، ص ۳۲۴. #لقمان_حکیم