🏴 #روایت_کربلا |امام حسین علیه‌السلام از مرگ در راه هدف اسلامی نمی‌هراسید ▪️رهبر انقلاب: امام حسین (علیه‌السلام) در شب عاشورا به خواهرش می‌گفت: پدرم از من بهتر بود، شربت مرگ نوشید، جدم از من شریف‌تر بود، شربت مرگ نوشید، مادرم همین‌طور، برادرم همین‌طور. مرگ که اجتناب‌ناپذیر است برای همه، اما [چه چیزی بهتر از] مرگ شرافتمندانه، مرگ برای خدا، مرگِ در راه هدف، آن هم هدف عالی اسلامی، که اسمش در قاموس اسلام شهادت است، شهادت. شهید یعنی آن‌که می‌میرد برای اینکه انسانیت زنده بماند. ۱۳۵۲/۱۱/۱۴۱۳۶۴/۷/۲۴ #ملت_حسین_به_رهبری_حسین 📥 مجموعه روایت کربلا 💻 @Khamenei_ir

‌ ▪️ای اهل حرم میر و علمدار نیامد #تاسوعا

‌ 🔊 امشب شهادت نامۀ عشاق امضا می‌شود ... سیدمجید بنی‌فاطمه #عاشورا

‌ ای خون اصیلت به شتک‌ها ز غدیران افشانده شرف‌ها به بلندای دلیران جـاری شده از کرب و بلا آمــده  آنگاه آمیخته با خون سیـاووش در ایران تو اختر سرخی که به انگیزه تکثیر ترکید بر آیینه خورشید ضمیران ای جوهر سـرداری سرهای بریده وی اصل نمیرندگی نسل نمیران خرگاه تو می‌سوخت در اندیشه تاریخ هر بار که آتش زده شد بیشه شیران آن شب چه شبی بود که دیدند کواکـب نظم تو پراکنده و اردوی تو ویـران و آن روز که با بیرقی از یک تن بی‌سر تا شام شدی قافله‌سالار اسیران تا باغ شقایق بشوند و بشکوفند باید که ز خون تو بنوشند کویـران تا اندکی از حق سخن را بگزارند باید که ز خونت بنگارند دبیران حد تو رثا نیست، عزای تو حماسه است ای کاسته شأن تو از این معرکه‌گیران... 🏴 استاد حسین منزوی ‌ ‌

مثل علی اصغر باش! با دست بسته برای امامت شمشیر بزن ...

‌ 🎥 مداحی فارسی و همخوانی شیعیان #بحرین ‌ ‌

قدم اول این است که به اهداف کم و پایین فکر نکنیم و به مقاصد بالا بیندیشیم. بعضی‌ها منتهای دعایشان زیارت قبر امام حسین علیه‌السّلام است. البته این دعا خیلی با ارزش است ولی ما باید سعی کنیم دستمان به دامان خود امام حسین علیه‌السّلام برسد. #حاج_آقا_جاودان

🏴 به نام نامی سر، بسمه‌ تعالی سر بلندمرتبه پیکر، بلندبالا سر فقط به تربت اعلات، سجده خواهم کرد که بنده‌ی تو نخواهد گذاشت، هرجا سر قسم به معنی #لا_یمکن_الفرار از #عشق که پر شده است جهان، از #حسین سرتاسر نگاه کن به زمین ! ما رأیت إلا تن به آسمان بنگر ! ما رأیت إلا سر سری که گفت : «من از اشتیاق لبریزم به سرسرای خداوند می‌روم با سر هر آنچه رنگ تعلق، مباد بر بدنم مباد جامه، مبادا کفن، مبادا سر » همان سری که "یحب الجمال" محوش بود جمیل بود ، جمیلا بدن ، جمیلا سر سری که با خودش آورد بهترین‌ها را که یک به یک، همه بودن سروران را سر زهیر گفت : حسینا ! بخواه از ما جان حبیب گفت : حبیبا ! بگیر از ما سر سپس به معرکه عابس ، " أجنّنی"گویان درید پیرهن از شوق و زد به صحرا سر بنازم " أم وهب" را ، به پاره تن گفت برو به معرکه با سر ولی میا با سر خوشا به حال غلامش ، به آرزوش رسید گذاشت آخر سر ، روی پای مولا سر چنان که یک تن دیگر به آرزوش رسید به روی چادر زهرا گذاشت سقا ، سر در این قصیده ولی آنکه حسن مطلع شد همان سری است که برده برای لیلا سر همان که احمد و محمود بود سر تا پا همان سری که خداوند بود ، پا تا سر پسر به کوری چشمان فتنه کاری کرد پر از علی شود آغوش دشت ، سرتاسر میان خاک، کلام خدا مقطعه شد میان خاک؛ الف، لام، میم، طا، ها، سر حروف اطهر قرآن و نعل تازه‌ی اسب چه خوب شد که نبوده است بر بدن‌ها سر تنش به معرکه سرگرم فضل و بخشش بود به هرکه هرچه دلش خواست داد، حتی سر جدا شده است و سر از نیزه‌ها درآورده است جدا شده است و نیفتاده است از پا سر صدای آیه کهف الرقیم می‌آید بخوان ! بخوان و مرا زنده کن مسیحا سر بسوزد آن همه مسجد ، بمیرد آن اسلام که آفتاب درآورد از کلیسا سر عقیله ، غصه و درد و گلایه را به که گفت؟ به چوب، چوبه محمل، نه با زبان، با سر دلم هوای حرم کرده است می‌دانی دلم هوای دو رکعت نماز بالا سر ‌ ‌ ‌ سیدحمیدرضا برقعی ‌ ‌