🟢 ذکر «لااله‌الا‌الله» درمان وسواس‌ 🔷سفارش حضرت آيت‌الله بهجت رحمه‌الله: 🔹تهلیل یا ذکر «لااله‌الا‌الله» یکی از اذکار مورد توجه و توصیۀ حضرت آیت‌الله بهجت رحمه‌الله در مواردی چون درمان وسواس‌، وسوسه‌های اعتقادی و نیز برای کنترل خیال و وهم بود. 📖بهجت‌الدعاء، ص361 📲مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت قدس‌سره #آیت_الله_بهجت #لا_اله‌_الا‌_الله #توصیه_علما #اذکار_مأثور #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

#ذکر و‌ در پایان ... 🧐 آثار ذکر و یاد خدا چیه❓ 1️⃣ حیات معنوی 2️⃣ رشد و تعالی معنوی 3️⃣ قوت روح و زنده دلی 4️⃣ رعایت احکام الهی 5️⃣ بصیرت 6️⃣ ایمنی از نفاق 7️⃣ ثواب مخصوص 8️⃣ جلب توجه خداوند به انسان ذاکر 🗞مجله طوبی، شماره 6

❌ مراقب این گونه صحبت ها در جلسات دینی باشیم و از این دست حرفها نزنیم و بدون تفکر هم این گونه کلیپ ها را نشر ندهیم ❌ 🔰 این خانم در برنامه رسمی تلویزیون می گوید کسیکه این دستور را انجام دهد، 👈 قطعا 👉 خانه دار می شود‼️ ( ثانیه 22) 👈 ببخشید طبق کدام آیه و روایت ، ما مجاز هستیم قول قطعی استجابت دعا به مردم بدهیم ⁉️ مگر با خدا هماهنگ کرده ایم که این دستور قطعی هست ⁉️ اصلا مگر ما مصلحت آن فرد را می دانیم که اینطور قطعی به او قول میدهیم⁉️ 👈 این دستور هم در هیچ منبع معتبر روایی وجود ندارد، هیچ. 👈 خدا رحمت کند آیت الله فاطمی نیا را که می فرمودند این گونه دستورات بیشتر دین خراب کن است تا دین ساز ‼️‼️‼️ 👈👈 آیا ذره ای فکر نمی کنید افراد زیادی اگر این دستور را انجام دهند و خانه دار نشوند ، چه ابزاری دست دشمن دادید برای تمسخر دین ⁉️ کم کم افراد ضعیف الاعتقاد به دیگر ذکرها و دستورات معتبر هم شک می کنند 💠 چون مسلم بن عقیل به خانه پناه برد ، پس انجام این ختم و روضه حضرت مسلم ، آدم را خانه دار می کند ⁉️⁉️⁉️⁉️⁉️ 👌 بدن اساتید منطق و فلسفه از این سطح خام استدلال در گور لرزید ! 👈 آقای صدا و سیما، وقتی اساتید قوی مرکز تخصصی مهدویت ، اساتید متخصص کلام و عقائد ، متخصص حدیث و قرآن و... را دعوت نمی کنید ، باید هم شاهد چنین مطالبی دین خراب کن در برنامه ها باشیم. #تدین_عقلانی #اذکار_جعلی #ذکر ✍ احسان عبادی 🔰کانال اذکار مأثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

ثواب ذکر گفتن، با چرخاندن تسبیح وَ رُوِيَ‏ أَنَّهُ لَمَّا حُمِلَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِلَى يَزِيدَ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ هَمَّ بِضَرْبِ عُنُقِهِ فَوَقَّفَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُوَ يُكَلِّمُهُ لِيَسْتَنْطِقَهُ بِكَلِمَةٍ يُوجِبُ بِهَا قَتْلَهُ وَ عَلِيٌّ ع يُجِيبُهُ حَسَبَ مَا يُكَلِّمُهُ وَ فِي يَدِهِ سُبْحَةٌ صَغِيرَةٌ يُدِيرُهَا بِأَصَابِعِهِ وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ مَا يَسْتَحِقُّهُ أَنَا أُكَلِّمُكَ وَ أَنْتَ تُجِيبُنِي وَ تُدِيرُ أَصَابِعَكَ بِسُبْحَةٍ فِي يَدِكَ فَكَيْفَ يَجُوزُ ذَلِكَ فَقَالَ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي ص أَنَّهُ كَانَ إِذَا صَلَّى الْغَدَاةَ وَ انْفَتَلَ لَا يَتَكَلَّمُ حَتَّى يَأْخُذَ سُبْحَةً بَيْنَ يَدَيْهِ فَيَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي وَ يَأْخُذُ السُّبْحَةَ فِي يَدِهِ وَ يُدِيرُهَا وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا يُرِيدُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَتَكَلَّمَ بِالتَّسْبِيحِ وَ ذَكَرَ أَنَّ ذَلِكَ مُحْتَسَبٌ لَهُ وَ هُوَ حِرْزٌ إِلَى أَنْ يَأْوِيَ إِلَى فِرَاشِهِ فَإِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ الْقَوْلِ وَ وَضَعَ سُبْحَتَهُ تَحْتَ رَأْسِهِ فَهِيَ مَحْسُوبَةٌ لَهُ مِنَ الْوَقْتِ إِلَى الْوَقْتِ فَفَعَلْتُ هَذَا اقْتِدَاءً بِجَدِّي ص فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ مَرَّةً بَعْدَ أُخْرَى لَسْتُ أُكَلِّمُ أَحَداً مِنْكُمْ إِلَّا وَ يُجِيبُنِي بِمَا يَفُوزُ بِهِ وَ عَفَا عَنْهُ وَ وَصَلَهُ وَ أَمَرَ بِإِطْلَاقِه‏ 🔷هنگامى كه حضرت على بن- الحسين عليهم السلام را نزد يزيد ملعون بردند يزيد تصميم گرفت گردن حضرت سجاد را بزند لذا آن امام مظلوم را در مقابل خود نگاه داشت و شروع به سخن كرد. منظور يزيد اين بود كه با آن حضرت مكالمه نمايد و آن بزرگوار سخنى بگويد كه يزيد آن را بهانه كند و او را شهيد نمايد. ولى حضرت سجاد جواب او را مطابق با سؤالش مي‌فرمود. 🔹حضرت سجاد يك سبحه كوچكى در دست داشت كه آن را با انگشت‏هاى خود مي‌گردانيد. و تكلم مي‌كرد. يزيد گفت: من با تو سخن مي‌گويم و تو جواب مرا در حالى مي‌دهى كه سبحه را به دست خود مي‌گردانى! چگونه اين موضوع جائز است؟ امام سجاد فرمود: پدرم از جدم برايم نقل كرد كه هر گاه نماز صبح را مي‌خواند با كسى سخن نمي‌گفت تا اينكه سبحه را بر مي‌داشت و مي‌فرمود: 🤲🏻 اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي سپس آن حضرت آن سبحه را بر مي‌داشت و بدون اينكه تسبيح بگويد هر چه مي‌خواست سخن مي‌گفت و سبحه را مي‌گردانيد. مي‌فرمود: همين گردانيدن سبحه برايش ثواب داشت و يك حرزى بود تا آن موقعى كه در رختخواب خود وارد مي‌شد. هنگامى كه وارد رختخواب خود مي‌شد نيز همين عمل را انجام مي‌داد و سبحه خود را زير سر خويش مى‏نهاد و ثواب آن سبحه از اين وقت تا وقت بعدى برايش حساب مي‌شد. من به جدم اقتداء كردم و من اين عمل را انجام دادم يزيد گفت: من با هيچ كدام از شما (آل محمّد) تكلم نكردم مگر اينكه جوابى به من داد كه به آن پناهنده شد!! سپس حضرت سجاد را عفو كرد، جايزه‏اى به آن بزرگوار داد و آزادش نمود. 👌🏻اولین بار قطب الدين راوندی در کتاب شریف « الدعوات»[1] مرسلا این روایت را نقل کرده و منابع دیگرمنبع همچون «بحار الأنوار» [2]، « رياض الأبرار»[3]، «عوالم العلوم»[4] و « مستدرك الوسائل»[5] این روایت را از کتاب «الدعوات» قطب الدين راوندی نقل کرده‌اند. 📖پی‌نوشت: [1]. قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله، الدعوات (للراوندي) / سلوة الحزين، 1جلد، انتشارات مدرسه امام مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) - قم، چاپ: اول، 1407ق، النص، ص: 62. [2]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار ، دارإحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق؛ ج‏45 ؛ ص200. [3]. جزائرى، نعمت الله بن عبد الله، رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار، مؤسسة التاريخ العربي، بيروت، چاپ: اول، 1427 ق؛ ج‏1 ؛ ص263. [4]. بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله، عوالم العلوم، مؤسسة الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشريف - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1413 ق؛ ج‏17-الحسين‏ع ؛ ص417. [5]. نورى، حسين بن محمد تقى، مستدرك الوسائل، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، چ اول، 1408ق؛ ج‏5 ؛ ص124. #اذکار_صبحگاهی #اذکار_مأثور #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

ثواب ذکر گفتن، با چرخاندن تسبیح وَ رُوِيَ‏ أَنَّهُ لَمَّا حُمِلَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِلَى يَزِيدَ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ هَمَّ بِضَرْبِ عُنُقِهِ فَوَقَّفَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُوَ يُكَلِّمُهُ لِيَسْتَنْطِقَهُ بِكَلِمَةٍ يُوجِبُ بِهَا قَتْلَهُ وَ عَلِيٌّ ع يُجِيبُهُ حَسَبَ مَا يُكَلِّمُهُ وَ فِي يَدِهِ سُبْحَةٌ صَغِيرَةٌ يُدِيرُهَا بِأَصَابِعِهِ وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ مَا يَسْتَحِقُّهُ أَنَا أُكَلِّمُكَ وَ أَنْتَ تُجِيبُنِي وَ تُدِيرُ أَصَابِعَكَ بِسُبْحَةٍ فِي يَدِكَ فَكَيْفَ يَجُوزُ ذَلِكَ فَقَالَ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي ص أَنَّهُ كَانَ إِذَا صَلَّى الْغَدَاةَ وَ انْفَتَلَ لَا يَتَكَلَّمُ حَتَّى يَأْخُذَ سُبْحَةً بَيْنَ يَدَيْهِ فَيَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي وَ يَأْخُذُ السُّبْحَةَ فِي يَدِهِ وَ يُدِيرُهَا وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا يُرِيدُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَتَكَلَّمَ بِالتَّسْبِيحِ وَ ذَكَرَ أَنَّ ذَلِكَ مُحْتَسَبٌ لَهُ وَ هُوَ حِرْزٌ إِلَى أَنْ يَأْوِيَ إِلَى فِرَاشِهِ فَإِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ الْقَوْلِ وَ وَضَعَ سُبْحَتَهُ تَحْتَ رَأْسِهِ فَهِيَ مَحْسُوبَةٌ لَهُ مِنَ الْوَقْتِ إِلَى الْوَقْتِ فَفَعَلْتُ هَذَا اقْتِدَاءً بِجَدِّي ص فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ مَرَّةً بَعْدَ أُخْرَى لَسْتُ أُكَلِّمُ أَحَداً مِنْكُمْ إِلَّا وَ يُجِيبُنِي بِمَا يَفُوزُ بِهِ وَ عَفَا عَنْهُ وَ وَصَلَهُ وَ أَمَرَ بِإِطْلَاقِه‏ 🔷هنگامى كه حضرت على بن- الحسين عليهم السلام را نزد يزيد ملعون بردند يزيد تصميم گرفت گردن حضرت سجاد را بزند لذا آن امام مظلوم را در مقابل خود نگاه داشت و شروع به سخن كرد. منظور يزيد اين بود كه با آن حضرت مكالمه نمايد و آن بزرگوار سخنى بگويد كه يزيد آن را بهانه كند و او را شهيد نمايد. ولى حضرت سجاد جواب او را مطابق با سؤالش مي‌فرمود. 🔹حضرت سجاد يك سبحه كوچكى در دست داشت كه آن را با انگشت‏هاى خود مي‌گردانيد. و تكلم مي‌كرد. يزيد گفت: من با تو سخن مي‌گويم و تو جواب مرا در حالى مي‌دهى كه سبحه را به دست خود مي‌گردانى! چگونه اين موضوع جائز است؟ امام سجاد فرمود: پدرم از جدم برايم نقل كرد كه هر گاه نماز صبح را مي‌خواند با كسى سخن نمي‌گفت تا اينكه سبحه را بر مي‌داشت و مي‌فرمود: 🤲🏻 اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي سپس آن حضرت آن سبحه را بر مي‌داشت و بدون اينكه تسبيح بگويد هر چه مي‌خواست سخن مي‌گفت و سبحه را مي‌گردانيد. مي‌فرمود: همين گردانيدن سبحه برايش ثواب داشت و يك حرزى بود تا آن موقعى كه در رختخواب خود وارد مي‌شد. هنگامى كه وارد رختخواب خود مي‌شد نيز همين عمل را انجام مي‌داد و سبحه خود را زير سر خويش مى‏نهاد و ثواب آن سبحه از اين وقت تا وقت بعدى برايش حساب مي‌شد. من به جدم اقتداء كردم و من اين عمل را انجام دادم يزيد گفت: من با هيچ كدام از شما (آل محمّد) تكلم نكردم مگر اينكه جوابى به من داد كه به آن پناهنده شد!! سپس حضرت سجاد را عفو كرد، جايزه‏اى به آن بزرگوار داد و آزادش نمود. 👌🏻اولین بار قطب الدين راوندی در کتاب شریف « الدعوات»[1] مرسلا این روایت را نقل کرده و منابع دیگرمنبع همچون «بحار الأنوار» [2]، « رياض الأبرار»[3]، «عوالم العلوم»[4] و « مستدرك الوسائل»[5] این روایت را از کتاب «الدعوات» قطب الدين راوندی نقل کرده‌اند. 📖پی‌نوشت: [1]. قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله، الدعوات (للراوندي) / سلوة الحزين، 1جلد، انتشارات مدرسه امام مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) - قم، چاپ: اول، 1407ق، النص، ص: 62. [2]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار ، دارإحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق؛ ج‏45 ؛ ص200. [3]. جزائرى، نعمت الله بن عبد الله، رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار، مؤسسة التاريخ العربي، بيروت، چاپ: اول، 1427 ق؛ ج‏1 ؛ ص263. [4]. بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله، عوالم العلوم، مؤسسة الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشريف - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1413 ق؛ ج‏17-الحسين‏ع ؛ ص417. [5]. نورى، حسين بن محمد تقى، مستدرك الوسائل، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، چ اول، 1408ق؛ ج‏5 ؛ ص124. #اذکار_صبحگاهی #اذکار_مأثور #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

❓❓پرسش1️⃣: بلند خواندن تسبیحات اربعه چه حکمی دارد؟ 🔰🔰پاسخ: اگر بلند خواندن تسبیحات، عمدی باشد موجب بطلان نماز می‌شود؛ ولی اگر سهوی باشد اشکال ندارد و نماز خوانده شده، صحیح است. ❓❓پرسش2️⃣: در نماز جعفر طیار اگر شک کنیم که تسبیحات اربعه را کم‌تر گفته‌ایم یا بیشتر، در این صورت تکلیف چیست؟ 🔰🔰پاسخ: اگر هنگامی که مشغول خواندن تسبیحات می‌باشید، شک کنید، بنا را بر اقل (کم‌تر) بگذارید. ❓❓پرسش3️⃣: آیا می شود در رکعت سوم نماز چهار رکعتی، یک بار تسبیحات اربعه را بگوییم، و در رکعت چهارم آن سه بار، و یا در رکعت سوم نماز سه بار و در رکعت چهارم آن، یک بار تسبیحات را بگوییم؟ 🔰🔰پاسخ: به طور کلی یک مرتبه گفتن تسبیحات اربعه در رکعت سوم و چهارم نمازهای چهار رکعتی کافی است، و فرقی بین رکعات در فرض سؤال نیست؛ هر چند احتیاط مستحب آن است که سه مرتبه گفته شود. 📲پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام رهبری #نماز_جعفر_طیار #احکام_ذکر #نماز #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

❓❓پرسش1️⃣: کسی که در رکعت سوم که عادت به خواندن سوره حمد نداشته، ولی سوره حمد را بدون نیت شروع کند، باید برگردد و یکی از تسبیحات یا حمد را با نیت شروع کند. حال اگر قبلاً متوجه حکم نبوده و الآن متوجه شده است، آیا نمازهای گذشته را باید قضا کند؟ 🔰🔰پاسخ: به طور کلی اگر نمازگزار در رکعت سوم یا چهارم می خواست «حمد» بخواند، تسبیحات به زبانش آمد، یا می خواست تسبیحات بخواند «حمد» به زبانش آمد، باید آن را رها کند و دوباره «حمد» یا تسبیحات را بخواند و چنان چه بر اثر جهل همان را تمام کرده، نمازهایی که با اعتقاد به صحت خوانده، قضا ندارد. ❓❓پرسش2️⃣: در نماز استیجاری شرط شده که سه بار تسبیحات اربعه گفته شود؛ ولی به یک بار تسبیحات اربعه اکتفا نموده است. آیا نماز خوانده شده کافی نبوده و باید دوباره خوانده شود؟ 🔰🔰پاسخ: در فرض سؤال، نماز صحیح است؛ و اگر در قرارداد اجاره بر اجیر شرط شده که سه مرتبه تسبیحات بگوید، موجر حق دارد اجاره را فسخ کند و اجیر مستحق اجرت المثل است. ❓❓پرسش3️⃣: آیا قرائت تسبیحات اربعه در نماز، باید جهری (بلند) باشد یا اخفاتی (آهسته)؟ 🔰🔰پاسخ: در رکعت سوم و چهارم، باید تسبیحات یا حمد، به صورت اخفاتی خوانده شود و در صورتی‌ که حمد خوانده شود، بنابر احتیاط باید «بسم الله» هم آهسته گفته شود. 📲پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام رهبری #نماز_جعفر_طیار #احکام_ذکر #نماز #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

ثواب ذکر گفتن، با چرخاندن تسبیح وَ رُوِيَ‏ أَنَّهُ لَمَّا حُمِلَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِلَى يَزِيدَ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ هَمَّ بِضَرْبِ عُنُقِهِ فَوَقَّفَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُوَ يُكَلِّمُهُ لِيَسْتَنْطِقَهُ بِكَلِمَةٍ يُوجِبُ بِهَا قَتْلَهُ وَ عَلِيٌّ ع يُجِيبُهُ حَسَبَ مَا يُكَلِّمُهُ وَ فِي يَدِهِ سُبْحَةٌ صَغِيرَةٌ يُدِيرُهَا بِأَصَابِعِهِ وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ مَا يَسْتَحِقُّهُ أَنَا أُكَلِّمُكَ وَ أَنْتَ تُجِيبُنِي وَ تُدِيرُ أَصَابِعَكَ بِسُبْحَةٍ فِي يَدِكَ فَكَيْفَ يَجُوزُ ذَلِكَ فَقَالَ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي ص أَنَّهُ كَانَ إِذَا صَلَّى الْغَدَاةَ وَ انْفَتَلَ لَا يَتَكَلَّمُ حَتَّى يَأْخُذَ سُبْحَةً بَيْنَ يَدَيْهِ فَيَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي وَ يَأْخُذُ السُّبْحَةَ فِي يَدِهِ وَ يُدِيرُهَا وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا يُرِيدُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَتَكَلَّمَ بِالتَّسْبِيحِ وَ ذَكَرَ أَنَّ ذَلِكَ مُحْتَسَبٌ لَهُ وَ هُوَ حِرْزٌ إِلَى أَنْ يَأْوِيَ إِلَى فِرَاشِهِ فَإِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ الْقَوْلِ وَ وَضَعَ سُبْحَتَهُ تَحْتَ رَأْسِهِ فَهِيَ مَحْسُوبَةٌ لَهُ مِنَ الْوَقْتِ إِلَى الْوَقْتِ فَفَعَلْتُ هَذَا اقْتِدَاءً بِجَدِّي ص فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ مَرَّةً بَعْدَ أُخْرَى لَسْتُ أُكَلِّمُ أَحَداً مِنْكُمْ إِلَّا وَ يُجِيبُنِي بِمَا يَفُوزُ بِهِ وَ عَفَا عَنْهُ وَ وَصَلَهُ وَ أَمَرَ بِإِطْلَاقِه‏ 🔷هنگامى كه حضرت على بن- الحسين عليهم السلام را نزد يزيد ملعون بردند يزيد تصميم گرفت گردن حضرت سجاد را بزند لذا آن امام مظلوم را در مقابل خود نگاه داشت و شروع به سخن كرد. منظور يزيد اين بود كه با آن حضرت مكالمه نمايد و آن بزرگوار سخنى بگويد كه يزيد آن را بهانه كند و او را شهيد نمايد. ولى حضرت سجاد جواب او را مطابق با سؤالش مي‌فرمود. 🔹حضرت سجاد يك سبحه كوچكى در دست داشت كه آن را با انگشت‏هاى خود مي‌گردانيد. و تكلم مي‌كرد. يزيد گفت: من با تو سخن مي‌گويم و تو جواب مرا در حالى مي‌دهى كه سبحه را به دست خود مي‌گردانى! چگونه اين موضوع جائز است؟ امام سجاد فرمود: پدرم از جدم برايم نقل كرد كه هر گاه نماز صبح را مي‌خواند با كسى سخن نمي‌گفت تا اينكه سبحه را بر مي‌داشت و مي‌فرمود: 🤲🏻 اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي سپس آن حضرت آن سبحه را بر مي‌داشت و بدون اينكه تسبيح بگويد هر چه مي‌خواست سخن مي‌گفت و سبحه را مي‌گردانيد. مي‌فرمود: همين گردانيدن سبحه برايش ثواب داشت و يك حرزى بود تا آن موقعى كه در رختخواب خود وارد مي‌شد. هنگامى كه وارد رختخواب خود مي‌شد نيز همين عمل را انجام مي‌داد و سبحه خود را زير سر خويش مى‏نهاد و ثواب آن سبحه از اين وقت تا وقت بعدى برايش حساب مي‌شد. من به جدم اقتداء كردم و من اين عمل را انجام دادم يزيد گفت: من با هيچ كدام از شما (آل محمّد) تكلم نكردم مگر اينكه جوابى به من داد كه به آن پناهنده شد!! سپس حضرت سجاد را عفو كرد، جايزه‏اى به آن بزرگوار داد و آزادش نمود. 👌🏻اولین بار قطب الدين راوندی در کتاب شریف « الدعوات»[1] مرسلا این روایت را نقل کرده و منابع دیگرمنبع همچون «بحار الأنوار» [2]، « رياض الأبرار»[3]، «عوالم العلوم»[4] و « مستدرك الوسائل»[5] این روایت را از کتاب «الدعوات» قطب الدين راوندی نقل کرده‌اند. 📖پی‌نوشت: [1]. قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله، الدعوات (للراوندي) / سلوة الحزين، 1جلد، انتشارات مدرسه امام مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) - قم، چاپ: اول، 1407ق، النص، ص: 62. [2]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار ، دارإحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق؛ ج‏45 ؛ ص200. [3]. جزائرى، نعمت الله بن عبد الله، رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار، مؤسسة التاريخ العربي، بيروت، چاپ: اول، 1427 ق؛ ج‏1 ؛ ص263. [4]. بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله، عوالم العلوم، مؤسسة الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشريف - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1413 ق؛ ج‏17-الحسين‏ع ؛ ص417. [5]. نورى، حسين بن محمد تقى، مستدرك الوسائل، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، چ اول، 1408ق؛ ج‏5 ؛ ص124. #اذکار_صبحگاهی #اذکار_مأثور #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

ثواب ذکر گفتن، با چرخاندن تسبیح وَ رُوِيَ‏ أَنَّهُ لَمَّا حُمِلَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِلَى يَزِيدَ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ هَمَّ بِضَرْبِ عُنُقِهِ فَوَقَّفَهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُوَ يُكَلِّمُهُ لِيَسْتَنْطِقَهُ بِكَلِمَةٍ يُوجِبُ بِهَا قَتْلَهُ وَ عَلِيٌّ ع يُجِيبُهُ حَسَبَ مَا يُكَلِّمُهُ وَ فِي يَدِهِ سُبْحَةٌ صَغِيرَةٌ يُدِيرُهَا بِأَصَابِعِهِ وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ مَا يَسْتَحِقُّهُ أَنَا أُكَلِّمُكَ وَ أَنْتَ تُجِيبُنِي وَ تُدِيرُ أَصَابِعَكَ بِسُبْحَةٍ فِي يَدِكَ فَكَيْفَ يَجُوزُ ذَلِكَ فَقَالَ ع حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ جَدِّي ص أَنَّهُ كَانَ إِذَا صَلَّى الْغَدَاةَ وَ انْفَتَلَ لَا يَتَكَلَّمُ حَتَّى يَأْخُذَ سُبْحَةً بَيْنَ يَدَيْهِ فَيَقُولُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي وَ يَأْخُذُ السُّبْحَةَ فِي يَدِهِ وَ يُدِيرُهَا وَ هُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا يُرِيدُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَتَكَلَّمَ بِالتَّسْبِيحِ وَ ذَكَرَ أَنَّ ذَلِكَ مُحْتَسَبٌ لَهُ وَ هُوَ حِرْزٌ إِلَى أَنْ يَأْوِيَ إِلَى فِرَاشِهِ فَإِذَا أَوَى إِلَى فِرَاشِهِ قَالَ مِثْلَ ذَلِكَ الْقَوْلِ وَ وَضَعَ سُبْحَتَهُ تَحْتَ رَأْسِهِ فَهِيَ مَحْسُوبَةٌ لَهُ مِنَ الْوَقْتِ إِلَى الْوَقْتِ فَفَعَلْتُ هَذَا اقْتِدَاءً بِجَدِّي ص فَقَالَ لَهُ يَزِيدُ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ مَرَّةً بَعْدَ أُخْرَى لَسْتُ أُكَلِّمُ أَحَداً مِنْكُمْ إِلَّا وَ يُجِيبُنِي بِمَا يَفُوزُ بِهِ وَ عَفَا عَنْهُ وَ وَصَلَهُ وَ أَمَرَ بِإِطْلَاقِه‏ 🔷هنگامى كه حضرت على بن- الحسين عليهم السلام را نزد يزيد ملعون بردند يزيد تصميم گرفت گردن حضرت سجاد را بزند لذا آن امام مظلوم را در مقابل خود نگاه داشت و شروع به سخن كرد. منظور يزيد اين بود كه با آن حضرت مكالمه نمايد و آن بزرگوار سخنى بگويد كه يزيد آن را بهانه كند و او را شهيد نمايد. ولى حضرت سجاد جواب او را مطابق با سؤالش مي‌فرمود. 🔹حضرت سجاد يك سبحه كوچكى در دست داشت كه آن را با انگشت‏هاى خود مي‌گردانيد. و تكلم مي‌كرد. يزيد گفت: من با تو سخن مي‌گويم و تو جواب مرا در حالى مي‌دهى كه سبحه را به دست خود مي‌گردانى! چگونه اين موضوع جائز است؟ امام سجاد فرمود: پدرم از جدم برايم نقل كرد كه هر گاه نماز صبح را مي‌خواند با كسى سخن نمي‌گفت تا اينكه سبحه را بر مي‌داشت و مي‌فرمود: 🤲🏻 اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ-وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي سپس آن حضرت آن سبحه را بر مي‌داشت و بدون اينكه تسبيح بگويد هر چه مي‌خواست سخن مي‌گفت و سبحه را مي‌گردانيد. مي‌فرمود: همين گردانيدن سبحه برايش ثواب داشت و يك حرزى بود تا آن موقعى كه در رختخواب خود وارد مي‌شد. هنگامى كه وارد رختخواب خود مي‌شد نيز همين عمل را انجام مي‌داد و سبحه خود را زير سر خويش مى‏نهاد و ثواب آن سبحه از اين وقت تا وقت بعدى برايش حساب مي‌شد. من به جدم اقتداء كردم و من اين عمل را انجام دادم يزيد گفت: من با هيچ كدام از شما (آل محمّد) تكلم نكردم مگر اينكه جوابى به من داد كه به آن پناهنده شد!! سپس حضرت سجاد را عفو كرد، جايزه‏اى به آن بزرگوار داد و آزادش نمود. 👌🏻اولین بار قطب الدين راوندی در کتاب شریف « الدعوات»[1] مرسلا این روایت را نقل کرده و منابع دیگرمنبع همچون «بحار الأنوار» [2]، « رياض الأبرار»[3]، «عوالم العلوم»[4] و « مستدرك الوسائل»[5] این روایت را از کتاب «الدعوات» قطب الدين راوندی نقل کرده‌اند. 📖پی‌نوشت: [1]. قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله، الدعوات (للراوندي) / سلوة الحزين، 1جلد، انتشارات مدرسه امام مهدى (عجل الله تعالى فرجه الشريف) - قم، چاپ: اول، 1407ق، النص، ص: 62. [2]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار ، دارإحياء التراث العربي - بيروت، چاپ: دوم، 1403 ق؛ ج‏45 ؛ ص200. [3]. جزائرى، نعمت الله بن عبد الله، رياض الأبرار في مناقب الأئمة الأطهار، مؤسسة التاريخ العربي، بيروت، چاپ: اول، 1427 ق؛ ج‏1 ؛ ص263. [4]. بحرانى اصفهانى، عبد الله بن نور الله، عوالم العلوم، مؤسسة الإمام المهدى عجّل الله تعالى فرجه الشريف - ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1413 ق؛ ج‏17-الحسين‏ع ؛ ص417. [5]. نورى، حسين بن محمد تقى، مستدرك الوسائل، مؤسسة آل البيت عليهم السلام، قم، چ اول، 1408ق؛ ج‏5 ؛ ص124. #اذکار_صبحگاهی #اذکار_مأثور #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

👌 تأکید #آیت‌الله_حق‌شناس بر #مراقبه به جای #ذکر حضرت استاد آیت الله جاودان مدظله العالی: 🔹 هیچ‌گاه دستور ذکر نمی‌دادند. بنده در خاطر ندارم که توصیه ذکر کرده باشند. آن چیزی که می‌فرمودند، و صد بار و هزار بار ما از ایشان شنیده بودیم مراقبه بود. ⚠️ مراقب چشمت باش. ⚠️ مراقب گوشت باش. ⚠️ مراقب زبانت باش که آن را چگونه به کار می‌بری... #عرفان_اسلامی #توصیه_علما #مراقبه #ذکر 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110

❌امام زمان را به کدام بسته اذکار اینستاگرامی ها فروختی ⁉️ ✍️نکاتی از آیت الله ناصری به یادگار دارم که به مناسبت سالروز رحلتشان در صوت عرض می کنم. 👈تفاوت نگاه توحیدی و امام محور را با نگاه برخی از افراد غافل از ولی خدا ببینید. ❌امام زمان را به کدام بسته اذکار اینستاگرامی ها فروختی ⁉️ 🎙استاد محمد شهبازیان(عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت و آینده پژوهی) #بلاگر_دین_فروش #مدعیان_عرفان #ذکر 🤲🏻اللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ 🔰کانال اذکار ماثوره(اذکار وارد شده در روایات) ❇️@Mention110