🗻امام،مأموم را به جایی می برد که.. ✍حضرت آیة الله حاج سید محمد صادق حسینی طهرانی حفظه الله تعالی ⚪️ @jazbeh_eshgh

آمده‌ام ای شاه پناهم بده

شاید برای همه جالب باشد كه بدانند ماجرای سرودن این شعر چه بود؟ در ادامه به گزیده‌ای از مصاحبه حبیب الله چایچیان در اين باره اشاره می شود: «اشعارم عنایتی است که از سوی ائمه اطهار(ع) به من می شود. به طور مثال شعر «ای شاه پناه بده» که درباره امام رضا (ع) است زمانی به من الهام شد که با مادرم به مشهد رفته بودیم. مادرم همیشه ارادت ویژه ای به چهارده معصوم (ع) داشت؛ مادر دوبار پشت سر هم و در فاصله زمانی نزدیک به هم سکته کرد. دکتر به من گفت: فردی که اینگونه سکته کند کمتر زنده خواهد ماند. آن موقع به مادرم گفتم که چه آرزویی دارد. او گفت: آرزوی من این است که یک بار دیگر حضرت رضا (ع) را زیارت کنم. با اینکه راه رفتن برایش دشوار بود و حال خوبی نداشت، دو بازویش را گرفتم تا بتواند یواش یواش حرکت کند و به مشهد رفتیم. حرم مثل همیشه خیلی شلوغ بود. وارد شدن به حرم مشکل و برای مادرم غیرممکن بود. گفتم: مادرجان از همین جا سلام بدهی زیارت است. گفت: ما قدیمی ها تا ضریح را نبوسیم به دلمان نمی چسبد گفتم: دل چسبی اش به این است که حضرت جواب بدهند. بازوی مادر را گرفته بودم و همین طور به سمت ضریح حرکت می‌کردیم که در همین حال این شعر را سرودم: آمدم ای شاه، پناهم بده خط امانی ز گناهم بده/ ای حَرمَت ملجأ درماندگان، دور مران از در و راهم بده/ ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چو گیاهمم بده/ لایق وصل تو که من نیستم، اِذن به یک لحظه نگاهم بده. وقتی شعر به «تخلص» رسید دیدم مادرم با آن ازدحام که آدم سالم نمی توانست برود خودش را به ضریح رساند و ضریح را بوسید؛ من هم ضریح را بوسیدم و این شعر در حقیقت زبان حال مادرم در آخرین لحظات عمرش است.

❤️تصوير ويژه از رهبرمعظم انقلاب در حرم مطهر امام رضا عليه السلام. 🌹امام رضا عليه السلام فرمودند: هر كس مرا در اين فاصله دورى كه دارم - زيارت كند روز قيامت سه جا به دادش مى رسم و او را از شدت آن سه مورد آسوده مى كنم : ♦️1- هنگامى كه نامه هاى اعمال به دست راست يا چپ تحويل داده مى شود ♦️2- هنگام عبور از صراط ♦️3- هنگام سنجش اعمال 📚عیون اخبار الرضا ج2 ، ص 255 - خصال ص 168

عتبه بوسی آستان مقدس حضرت مولانا علی ابن موسی الرضا صلوات الله علیه توسط حضرت آیت الله خامنه ای

‍ ✅رأفت عمومى مرحوم عارف واصل شيخ حسنعلى نخودكى اصفهانى گويد: وقتى تصميم گرفتم كه در نجف اشرف براى هميشه اقامت كنم. در آن ايام در يكى از اطاق‏هاى صحن عتيق حضرت رضا عليه‏ السلام مشغول رياضت بودم. در حال ذكر و مراقبه بودم، كه (به مكاشفه) ديدم درهاى صحن مطهر عتيق بسته شد و ندا بر آمد كه حضرت رضا عليه ‏السلام اراده دارند از زوّار خويش ديدن فرمايند. پس از آن، در محلى جنب ايوان عباسى محل ورود زائران (كه الان قبر شيخ در آن جاست) تختى نهاد و امام بر آن نشستند. به فرمان امام درب شرقى و غربى صحن عتيق (صحن سقاخانه اسماعيل طلائى) گشوده شد تا زوّار از در شرقى وارد و از در غربى خارج گردند. در صحن، مردم بسيارى آمدند كه برخى به صورت حيوانات مختلف بودند و از جلو حضرتش مى‏ گذشتند، و امام دست ولايت و نوازش بر سر همه آن‏ها، حتى كسانى كه صورت حيوانى داشتند مى ‏كشيدند و اظهار مرحمت مى ‏فرمودند. پس از اين مشاهده و سيره تصميم گرفتم در مشهد ساكن شوم و چشم اميد به الطاف و عنايات آن حضرت بدوزم.. بنا به وصيت شيخ حسنعلى، مدفنش در همان محل مى‏ باشد. 📚فتوحات؛ استاد سید علی اکبر صداقت https://t.me/Allahomasalealamohamadvaalehi

✅ همان طور که شما هر روز به زیارت ما می‌آمدید، ما هم هر روز به دیدار شما می‌آییم! سیره مرحوم آیت الله العظمی حاج آقا حسن قمی- رضوان الله علیه- بر این بود که هر روز به زیارت امام رضا علیه السلام مشرف می‌شدند. حتی در ایام خانه نشینی نیز از روی بام منزل، مشغول زیارت می‌شدند. بعد از رحلت ایشان یکی از خُدّام آستان مقدس رضوی ایشان را در خواب می‌بیند و از وضعیت برزخ سوال می‌کند. مرحوم حاج آقا حسن قمی می‌ فرمایند: حضرت رضا- سلام الله علیه- هر روز این‌جا به دیدن من می‌آیند و من بسیار خجالت زده می‌شوم! به حضرت عرض می‌کنم: آقا جان! این‌که هر روز به این‌جا می‌آیید موجب خجالت و شرمندگی من می‌شود، حضرت می‌فرمایند: تو هر روز به زیارت ما می‌آمدی، ما هم هر روز به دیدن تو می‌آییم!  کانال خاندان طباطبایی قمی، و  تازه ها و پاره هایی در مطالعات فرهنگ رضوی، پیمان اسحاقی

فرشچیان: چهره امام رضا(ع) را در خواب دیدم و کشیدم 🔹علیرضا ذاکری، طراح و نقاش پیشکسوت: سال ۱۳۷۵ در مشهد در مراسمی نسبتا خصوصی از استاد فرشچیان پرسیدم مینیاتوریست‌ها چهره اهل‌بیت را با نور یا پوشیه نشان می‌دهند، شما چهره امام رضا(ع) را از کجا در تابلوی ضامن آهو ترسیم کردید؟ 🔹فرشچیان پاسخ داد: سال ۵۹ برای عمل قلب به آمریکا رفته بودم. دکترها اصرار داشتند که حتماً عمل قلب انجام دهم و چندین نوبت آزمایش گرفتند و من در این فواصل متوسل بودم به امام هشتم که «آقا کمکم کنید». در آخرین آزمایش دکترها شگفت‌زده گفتند که شما طی این مدت نزد کدام دکتر دیگر رفته‌ای؟! هر چه گفتم جایی نرفتم باور نمی‌کردند و به من گفتند که قلب شما کامل سالم است و نیازی به عمل ندارد. شما درمان شده‌اید! 🔹پس از این اتفاق در همانجا که برای طولانی مدت در هتل بودم، تصمیم گرفتم تابلوی «ضامن آهو» را بکشم. تابلو ۶ ماه طول کشید. وقتی به قسمت‌های چهره مبارک حضرت رسید، به دلم افتاد که تمثال ایشان را بکشم. لذا متوسل شدم و همان شب در خواب صورت مبارک حضرت را دیدم و ایشان با مهربانی فرمودند من را ببین و بکش! وقتی بیدار شدم، چیزی از چهره مبارک حضرت در ذهنم نمانده بود. مجدد متوسل شدم و باز هم در شب دوم حضرت تشریف آرودند و این اتفاق تا سه شب تکرار شد و این افتخار را داشتم که چهره حضرت را در نور بکشم. 👇👇👇 https://www.farsnews.ir/news/13990726000370

🐪ماجرای پناهنده شدن یک شتر به حرم مطهر امام رضا علیه السلام ♦️در منطقه محمد آباد مشهد، کشتارگاهی بود که محل ذبح حیوانات و تأمین گوشت قصاب خانه های مشهد بود. روزی، صاحب کشتارگاه، شتری را خریداری و برای ذبح به کشتارگاه می برد. ♦️ناگهان قبل از ذبح، حیوان افسار خود را کشیده و به سمت حرم مطهر فرار می کند. همه تلاشها برای نگه داشتن آن بی نتیجه می ماند. من آن روز حرم مشرف بودم، ناگهان دیدم از درب شرقی صحن انقلاب (عتیق)، شتری وارد صحن شد و مستقیم به سمت درب غربی رفت، اما قبل از رسیدن به درب غربی برگشت نگاهی به گنبد و بارگاه انداخت و آرام آرام پشت پنجره فولاد رفت و آنجا زانو زد. ♦️کم کم زائران جمع شدند، خدّام و مسئولین حرم هم رسیدند، صاحب شتر نیز خودش را رساند، صحنه جالبی بود، از چشمان حیوان مرتب اشک جاری بود، فرد غریبه ای جلو آمد و خواست بهای شتر را به صاحب آن بپردازد. صاحب شتر گفت: من این حیوان را به مولای مان حضرت رضا علیه السلام می بخشم و امیدوارم حضرت هم مرا به نوکری خود بپذیرند. حیوان را به مزرعه آستان قدس بردند و تا پایان عمر در آنجا آزادانه مشغول چرا و گشت و گذار بود. ♦️راوی: آقای سید محمد حسینی (خادم حضرت رضا علیه السلام) 📚منبع: کتاب ذره و آفتاب، معاونت تبلیغات و ارتباطات اسلامی آستان قدس رضوی