🔰 شهادت آیت الله میرزا #ابراهیم_خویی فقیه و محدث ساکن خوی در عصر مشروطیت (۱۲۸۶ش) 💢میرزا ابراهیم دنبلی خویی  (۱۳۲۵-۱۲۴۰ ق)، معروف به علامه خویی عالم ربانی، فقیه اصولی و محدث شیعه در قرن ۱۴ قمری و از شاگردان شیخ مرتضی انصاری بود. 🔅وی در سال ۱۲۴۰ یا ۱۲۴۷ هـ.ق در شهرستان خوی (آذربایجان غربی)، به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی حوزوی را در زادگاه خود آغاز کرد و برای تکمیل مدارج علمی در سال ۱۲۶۲ هـ.ق راهی نجف شد و در محضر استادانی والامقام مانند: شیخ مرتضی انصاری و سید حسین کوه کمری، تلمذ نمود و به درجه اجتهاد رسید و از شیخ انصاری اجازه اجتهاد و از شیخ مهدی آل‌ کاشف‌ الغطاء و محمدحسین کاظمی اجازۀ روایت دریافت کرد. 🔹ایشان پس از اخذ درجه اجتهاد به زادگاهش بازگشت و به ارشاد، تبلیغ، تحقیق و تدریس و تربیت شاگردان پرداخت که از جمله آنها می توان به شیخ عبدالحسین اعلمی، حاجی میرمحمود ساجدی و میرزا ابراهیم سلماسی اشاره کرد. ☄وی علاوه بر تدریس به خدمات اجتماعی، سنت حسنه وقف و دستگیری از نیازمندان اهتمام ویژه داشت. ⚡️از او آثار متعددی برجای مانده که الاربعون حدیثا، ملخّص بحارالانوار، ملخّص‌ المقال فی تحقیق احوال‌ الرجال و الدرة النجفیه از جمله آنهاست. ◾️ایشان سرانجام در ۶ شعبان ۱۳۲۵ق (۲۲ شهریور ۱۲۸۶ش) توسط یکی از طرفداران مشروطه به انتقام عدم همراهی ایشان با مشروطیت به شهادت رسید و پس از نماز آیت الله سیدعلی اکبر خویی بدون تشییع در حسینیه خودشان دفن شد و پس از چهار روز، پیکر ایشان به قبرستان وادی السلام نجف اشرف انتقال یافت. #زندگی_نامه

🔺مجتهد هیجان انگیز! ▫اوژن اوبن (۱۸۶۳ م)، سفیر فرانسه در ایران، در دیداری که از شهرستان خوی داشته مشاهده خود را از شیخ ابراهیم خویی چنین بیان می‌کند: 🔹«مجتهد بزرگ شهر، حاجی میرزا ابراهیم آقا، از احترام فوق‌العاده عموم مردم برخوردار است. خانه‌اش کوچک است و تنها یکی از اطاق‌های آن که با فرش مفروش شده پنجره‌اش به حیاط کوچکی باز می‌شود. در آستانه در، طبق رسمی قدیمی، محجر چوبی گذاشته‌اند یعنی در این‌جا باید کفش‌ها را از پا درآورد. 🔸مرد محترم کهنسال، نزدیک پنجره اطاق، در میان تعداد بی شماری کتاب، در موضوعات فقه اسلامی و پرونده‌هایی که برای اتخاذ تصمیم و صدور رای به حضور وی آورده‌اند، نشسته است و به پای کسی بلند نمی‌شود. او عینک می‌زند. عمامه بزرگ سفیدی بر سر دارد و ریشش را با حنا رنگ می‌کند. 🌀بعد از ادامه تحصیل در نجف و کسب فیض از محضر استادان بزرگ، به شهر خود بازگشته است، تا دین و عدالت را در میان همشهریان خود گسترش دهد. ⚡️با آن‌که از راه علم و تقوا به ثروت رسیده است ولی خود، با قناعت زندگی می‌کند و بیشتر درآمد حاصل املاک‌اش را، صرف احسان و صدقه می‌کند. به موجب وصیّتش، بعد از درگذشت وی، همه دارایی‌اش وقف امام سوم است. 🍁 او چندین‌بار به زیارت مکه نایل شده، و با وجود کبر سن، حداقل در سال یکبار، به شهرهای کربلا و مشهد مشرّف می‌شود. 🔷عدّه‌ای که به دیدار و زیارت وی می‌آیند، قابل شمارش نیست. اهالی خوی، هنگامی که او را می‌بینند، با چنین علو و مقام، چون یک فرد عادی، کفش‌ها زیر بغل، در مسجدی مشغول دعا خواندن است، سخت به هیجان می‌آیند.» 📚 کتاب ایران امروز، اوژن اوبن، ص۸۴ - ۸۵. #ابراهیم_خویی

🔺سه دعای مستجاب! 🔹زمانی که آیت الله #ابراهیم_خویی برای اداء فریضه حج، عازم مکه مکرمه شد؛ پرده های کعبه را گرفته از خدا سه حاجت خواسته بود: 🔸اول این که: خدایا! مرا در هیچ جهت محتاج دیگران نکن. 🌀دوم: خدایا! به من اولاد صالح عطاء کن و اگر صلاح نیست، بدون اولاد بمانم. ⚡️سوم: مرگم را، شهادت در راه خودت قرار بده! 🍁هر سه دعای وی به اجابت رسید؛ گویند: حتی در طبابت نیز به دیگران محتاج نبود. همچنین او تا آخر عمر صاحب فرزند نشد و به هیچ کسی، محتاج نبود و با شهادت از دنیا رفت. 📚کرامات و حکایاتی پند آموز، حسن بصیری، ص ۳۰.