🔰درگذشت آیت الله #ابوالفضل_تهرانی فقیه و شاعر شیعی(۱۳۱۶ق)؛ پدر بزرگ خدیجه ثقفی همسر امام خمینی 🔹ابوالفضل تهرانی؛ مشهور به میرزا ابوالفضل مجتهد کلانتر و ابوالفضل نوری (۱۲۷۳ـ۱۳۱۶ق)، عالم و مؤلف شیعی قرن چهاردهم است.  🔸 وی سال ۱۲۷۳ق در تهران به دنیا آمد و از همان کودکی به تعلیم دروس مقدماتی و پرداخت و قبل از بلوغ از آنها فارغ شد. سپس فلسفه و فقه و اصول را در محضر میرزا ابوالحسن جلوه، محمدرضا قمشه ای و عبدالرحیم نهاوندی به آموزش فقه و اصول فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل شد. ☄ایشان در سال ۱۳۰۰ قمری عازم عتبات عالیات شد و در درس خارج آیات عظام میرزا حبیب الله رشتی و میرزای شیرازی شرکت کرد و علوم حدیث را از میرزا حسین نوری فرا گرفت. 🌀وی در سال ۱۳۱۰ق به دعوت گروهی از مردم تهران به ایران بازگشت و به تدریس فقه و اصول و رجال و کلام پرداخت و نماز جماعت و مجلس وعظ و  خطابه برپا داشت. 🔷ایشان در سال ۱۳۱۲ق مدرسه سپه سالار را بنا نهاد و به آموزش و تهذیب طلاب مبادرت ورزید. 🔶از ایشان آثار متعددی بر جای مانده است از جمله شفاء الصدور فی شرح زیارة العاشور، الاءصابة فی مَن أجمعت علیه العصابة و دیوان اشعار. ◾️او سرانجام در ۸ صفر ۱۳۱۶ قمری(۷ تیر ۱۲۷۷ ش) بر اثر بیماری حصبه در تهران درگذشت و در حرم حضرت عبدالعظیم در کنار پدرش در مقبره ابوالفتوح رازی به خاک سپرده شد. #زندگی_نامه

🔺میرزا #ابوالفضل_تهرانی از نگاه دیگران! 🔹شیخ آقا بزرگ تهرانی ضمن آنکه حاج میرزا ابوالفضل را در زمره شاگردان میرازی شیرازی معرفی می کند، می نویسد: 🌀«با بهره گیری از محضر میرزا، تفوقی چشمگیر بر فقه و اصول یافت. در علوم حدیث و رجال از استاد علامه حاج میرزا حسین نوری فیض می برد. او از کسانی بود که هوشیاری و حافظه قوی را در خود جمع داشت به همین جهت هم فقیه بود و اصولی و هم مورخ و رجالی و ادیب و شاعر». ▫️عباسقلی خان سپهر نویسنده عصر قاجار می نویسد: ⚡️«این مرد فاضل با آنکه ذوق سلیم و طبع کریم و عقیده ای راسخ نسبت به خاندان عصمت و اراداتی تمام داشت و با اعتبار  علمی نزد علما، اجتماع، دولت و حکومت تصدی و تدریس مدرسه سپهسالار جدید(ناصریه) را عهده دار شد و با تلاش های علمی خود به ترویج دانش اسلامی و تشویق طلاب برای آموختن آن همت گماشت تمامی شاگردان دانشورش به مراتب علمی و کمالات او اعتقادی محکم داشتند».

🌀آیت الله شیخ #ابوالفضل_تهرانی در دوران اقامت ده ساله اش در سامرا، با تلا ش و زحمات طاقت فرسا‚ گنجینه ای گران بها و کم نظیر از کتب خطی نفیس و کمیاب را جمع آوری نمود که بسیاری از آن نسخ خطی منحصربه فرد بود. 🔺فرزند ایشان میرزا محمد ثقفی تهرانی از زبان مادر خود در این باره می گوید: در دوران اقامت ما در سامرا‚ بارها اتفاق افتاده بود که پدرت میرزا ابوالفضل‚ بدون عبا به خانه برمی گشت‚ چون علتش را می پرسیدم‚ کتابی را از زیر بغل در می آورد و می گفت: این کتاب را در جایی دیدم که می فروختند‚ پول همراهم نبود‚ عبایم را فروختم‚ یا گرو گذاشتم و کتاب را خریدم تا از دست نرود . 📚مجله افق حوزه، 18 اردیبهشت ماه، 1392 شماره 363.