🔸رزق‌‌های غیبی! ❖مرحوم آیت‌الله‌ حاج سید احمد زنجانی در کتاب #الکلام_یجر_الکلام می‌نویسد： 📝... آقاى حاج‏ آقا روح‌اللّه خمينى نقل كرد كه: شبى از شب‌هاى ماه مبارك، مطبوخى را كه براى سحری درست كرده بوديم، ديديم كه به كلّى سوخته. وقت هم تنگ بود كه تهيّۀ ديگر ببينيم. متحيّر بوديم كه چه كنيم! از قضا، همان دم، شخصى، يك بشقاب پلو با خورشتش به منزل ما آورد، بى ‏آن كه از سوختن طبخ ما اطّلاع داشته باشد، با اينكه طعام فرستادن در سحری مرسوم نبود. اين را ما وسيله غيبى فهميديم كه خداوند نخواست ما بى ‏سحرى روزه بگيريم. ❖ــــــــــــــ❖ چاره روزۀ بى‏ سحرى نيز فراموشى است كه خداوند روزه را از ياد انسان بيرون بياورد تا كاملاً نهار خورده، شكم را از عزا بيرون بياورد، آبى هم از روى آن بخورد؛ آن گاه، خاطرش بيفتد كه روزه‌دار بوده؛ چون روزه‌‏اش عيبى نمى‌كند، در حالى كه غذايش را كاملاً خورده. در حقيقت، اين روزى هم از روزي‌هاى غيبى است.