▪️ یادداشت زیبا و حزین استاد حسن #رحیم_پور ازغدی در رثا و ثنای دانشمند کم نظیر، فخر اسلام و شیعه، جامع علم و عمل، اقیانوس آرام و عمیق توحید و توحّد، سوخته ی وصال خدا، گوهر شیدای عرشی، سالک ساکن ملکوت، عبد معتوق لاهوتی، عارف عاشق فانی، علامه آیت الله #حسن_زاده آملی(اعلی الله مقامه) ♦️نخست تبریک به آمل، شهری کوچک با مردانی بزرگ و مردمانی سترگ، عالم دوست و نابغه پرور و با این تجلیل و تشییع مشعشع در چنین شرائطی. ♦️دوم، تبریک به حضرت #حسن_زاده آملی، فقیه مست شوریده، که با مرگ سابقه ی رفاقت داشت و با آن به طنز سخن می گفت، معذالک آن را چه تحقیرها که نکرد. آن شیخ برخوردار از «بیداری» و گریزان از «دلمردگی»، «زنده بیدار» و فرزانه‌ی بی‌تاب ، «دل از دست داده» تمام عیار و «تنهای بزرگ»، یک عمر، خدا خدا گفت و جلودار سوته دلان دوران بود. همواره گریزان از بازار گرم «خودفروشی»، روزها کوکو می‌کرد و شب‌ها هوهو می‌گفت، و چه سال‌ها که منتظر وصال بود و حضرت مرگ را بدقول و «دیر آمده»، می دید. از پیش، در شب شعر خلوت خویش، شعر شب رحلت خویش چنین سروده بود: مژده ای دل که #شب_هجر به پایان آمد پیک روح القدس از جانب #جانان آمد تن خاکی بسوی خاک روان است ولی #دل_عرشی بسوی #عرش #خرامان آمد چون به گورم بسپردید بنشینید به #سور نه که در سوگ کسی باشد و نالان آمد حمد لله که #حسن تا ز ندای خوش دوست #ارجعی را بشنیده ست #غزلخوان آمد ♦️آیت الله العظمی حسن زاده، زاده‌ی عشقی مقدس که پایان نداشت، و آیت غیر مجازی خدا بود، فراتر از مرجع تقلید، مرجع ایمان خلق نیز بود و گرچه خود را رانده از بارگاه قدس و به دنبال راهی به پیشگاه انس می‌خواند، اما بی شک، مرجع و تکیه گاه خلق و لایق مشورت با حقیقت الحقایق بود، چشم از دنیا، شسته و دیده به دیدار الله دوخته، دائم در ابتهاج، و شعله وری که خاموش و بی صدا می‌سوخت و از این سوختن لذت می برد. حسن زاده، چهار تکبیر زده بر دنیای ما، و اهل اشارت غیب و «فقر الی الله» بود و این «فقرباوری»، او را چه غنی ساخته بود، پلکان مراتب توحید را یک به یک شناخت و به شناختن، بسنده نکرد بلکه یک به یک آن را بالا رفت. ♦️ اهل کشف بود در این عصر کور، و کاشف بسیاری سرزمین‌های ناشناخته در عالم معنی، که لقمه‌های نور می بلعید و بی رغبت به شهادت انفس و آفاق، متوجه به غیب آفاق و انفس شده و خلوت و طهارت را از غبار کثافت، محفوظ داشته بود. به ملکوت اسفل نیز اکتفا نکرد و ملکوت اعلا می‌خواست و اینک از علم‌الیقین بسوی عین‌الیقین فراتر رفت و رهسپار اندرونی منزل دوست و خلوت حضور شد و صدها بار، نوشش باد. بر او درود و بدرود.😭😭 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

✅ اقیانوس آرام و عمیق توحید و توحّد، سوخته ی وصال خدا، سالک ساکن ملکوت، گوهر شیدای عرشی، عبد معتوق لاهوتی، عارف عاشق فانی ... تبریک به حضرت #حسن_زاده آملی، فقیه مست شوریده، که با مرگ سابقه ی رفاقت داشت و با آن به طنز سخن می گفت، معذالک آن را چه تحقیرها که نکرد. او که روزها کوکو می‌کرد و شب‌ها هوهو می‌گفت، چه سال‌ها که منتظر #وصال بود و حضرت مرگ را بدقول و «دیر آمده»، می دید. از پیش، در شب شعر خلوت خویش، شعر شب رحلت خویش چنین سروده بود: مژده ای دل که #شب_هجر به پایان آمد پیک روح القدس از جانب #جانان آمد تن خاکی بسوی خاک روان است ولی #دل_عرشی بسوی #عرش #خرامان آمد چون به گورم بسپردید بنشینید به #سور نه که در سوگ کسی باشد و نالان آمد حمد لله که #حسن تا ز ندای خوش دوست #ارجعی را بشنیده ست #غزلخوان آمد بر او درود و بدرود ... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

✅ اقیانوس آرام و عمیق توحید و توحّد، سوخته ی وصال خدا، سالک ساکن ملکوت، گوهر شیدای عرشی، عبد معتوق لاهوتی، عارف عاشق فانی ... تبریک به حضرت #حسن_زاده آملی، فقیه مست شوریده، که با مرگ سابقه ی رفاقت داشت و با آن به طنز سخن می گفت، معذالک آن را چه تحقیرها که نکرد. او که روزها کوکو می‌کرد و شب‌ها هوهو می‌گفت، چه سال‌ها که منتظر #وصال بود و حضرت مرگ را بدقول و «دیر آمده»، می دید. از پیش، در شب شعر خلوت خویش، شعر شب رحلت خویش چنین سروده بود: مژده ای دل که #شب_هجر به پایان آمد پیک روح القدس از جانب #جانان آمد تن خاکی بسوی خاک روان است ولی #دل_عرشی بسوی #عرش #خرامان آمد چون به گورم بسپردید بنشینید به #سور نه که در سوگ کسی باشد و نالان آمد حمد لله که #حسن تا ز ندای خوش دوست #ارجعی را بشنیده ست #غزلخوان آمد بر او درود و بدرود ... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

▪️ یادداشت زیبا و حزین استاد حسن #رحیم_پور ازغدی در رثا و ثنای دانشمند کم نظیر، فخر اسلام و شیعه، جامع علم و عمل، اقیانوس آرام و عمیق توحید و توحّد، سوخته ی وصال خدا، گوهر شیدای عرشی، سالک ساکن ملکوت، عبد معتوق لاهوتی، عارف عاشق فانی، علامه آیت الله #حسن_زاده آملی(اعلی الله مقامه) ♦️نخست تبریک به آمل، شهری کوچک با مردانی بزرگ و مردمانی سترگ، عالم دوست و نابغه پرور و با این تجلیل و تشییع مشعشع در چنین شرائطی. ♦️دوم، تبریک به حضرت #حسن_زاده آملی، فقیه مست شوریده، که با مرگ سابقه ی رفاقت داشت و با آن به طنز سخن می گفت، معذالک آن را چه تحقیرها که نکرد. آن شیخ برخوردار از «بیداری» و گریزان از «دلمردگی»، «زنده بیدار» و فرزانه‌ی بی‌تاب ، «دل از دست داده» تمام عیار و «تنهای بزرگ»، یک عمر، خدا خدا گفت و جلودار سوته دلان دوران بود. همواره گریزان از بازار گرم «خودفروشی»، روزها کوکو می‌کرد و شب‌ها هوهو می‌گفت، و چه سال‌ها که منتظر وصال بود و حضرت مرگ را بدقول و «دیر آمده»، می دید. از پیش، در شب شعر خلوت خویش، شعر شب رحلت خویش چنین سروده بود: مژده ای دل که #شب_هجر به پایان آمد پیک روح القدس از جانب #جانان آمد تن خاکی بسوی خاک روان است ولی #دل_عرشی بسوی #عرش #خرامان آمد چون به گورم بسپردید بنشینید به #سور نه که در سوگ کسی باشد و نالان آمد حمد لله که #حسن تا ز ندای خوش دوست #ارجعی را بشنیده ست #غزلخوان آمد ♦️آیت الله العظمی حسن زاده، زاده‌ی عشقی مقدس که پایان نداشت، و آیت غیر مجازی خدا بود، فراتر از مرجع تقلید، مرجع ایمان خلق نیز بود و گرچه خود را رانده از بارگاه قدس و به دنبال راهی به پیشگاه انس می‌خواند، اما بی شک، مرجع و تکیه گاه خلق و لایق مشورت با حقیقت الحقایق بود، چشم از دنیا، شسته و دیده به دیدار الله دوخته، دائم در ابتهاج، و شعله وری که خاموش و بی صدا می‌سوخت و از این سوختن لذت می برد. حسن زاده، چهار تکبیر زده بر دنیای ما، و اهل اشارت غیب و «فقر الی الله» بود و این «فقرباوری»، او را چه غنی ساخته بود، پلکان مراتب توحید را یک به یک شناخت و به شناختن، بسنده نکرد بلکه یک به یک آن را بالا رفت. ♦️ اهل کشف بود در این عصر کور، و کاشف بسیاری سرزمین‌های ناشناخته در عالم معنی، که لقمه‌های نور می بلعید و بی رغبت به شهادت انفس و آفاق، متوجه به غیب آفاق و انفس شده و خلوت و طهارت را از غبار کثافت، محفوظ داشته بود. به ملکوت اسفل نیز اکتفا نکرد و ملکوت اعلا می‌خواست و اینک از علم‌الیقین بسوی عین‌الیقین فراتر رفت و رهسپار اندرونی منزل دوست و خلوت حضور شد و صدها بار، نوشش باد. بر او درود و بدرود.😭😭 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

▪️ یادداشت زیبا و حزین استاد حسن #رحیم_پور ازغدی در رثا و ثنای دانشمند کم نظیر، فخر اسلام و شیعه، جامع علم و عمل، اقیانوس آرام و عمیق توحید و توحّد، سوخته ی وصال خدا، گوهر شیدای عرشی، سالک ساکن ملکوت، عبد معتوق لاهوتی، عارف عاشق فانی، علامه آیت الله #حسن_زاده آملی(اعلی الله مقامه) ♦️نخست تبریک به آمل، شهری کوچک با مردانی بزرگ و مردمانی سترگ، عالم دوست و نابغه پرور و با این تجلیل و تشییع مشعشع در چنین شرائطی. ♦️دوم، تبریک به حضرت #حسن_زاده آملی، فقیه مست شوریده، که با مرگ سابقه ی رفاقت داشت و با آن به طنز سخن می گفت، معذالک آن را چه تحقیرها که نکرد. آن شیخ برخوردار از «بیداری» و گریزان از «دلمردگی»، «زنده بیدار» و فرزانه‌ی بی‌تاب ، «دل از دست داده» تمام عیار و «تنهای بزرگ»، یک عمر، خدا خدا گفت و جلودار سوته دلان دوران بود. همواره گریزان از بازار گرم «خودفروشی»، روزها کوکو می‌کرد و شب‌ها هوهو می‌گفت، و چه سال‌ها که منتظر وصال بود و حضرت مرگ را بدقول و «دیر آمده»، می دید. از پیش، در شب شعر خلوت خویش، شعر شب رحلت خویش چنین سروده بود: مژده ای دل که #شب_هجر به پایان آمد پیک روح القدس از جانب #جانان آمد تن خاکی بسوی خاک روان است ولی #دل_عرشی بسوی #عرش #خرامان آمد چون به گورم بسپردید بنشینید به #سور نه که در سوگ کسی باشد و نالان آمد حمد لله که #حسن تا ز ندای خوش دوست #ارجعی را بشنیده ست #غزلخوان آمد ♦️آیت الله العظمی حسن زاده، زاده‌ی عشقی مقدس که پایان نداشت، و آیت غیر مجازی خدا بود، فراتر از مرجع تقلید، مرجع ایمان خلق نیز بود و گرچه خود را رانده از بارگاه قدس و به دنبال راهی به پیشگاه انس می‌خواند، اما بی شک، مرجع و تکیه گاه خلق و لایق مشورت با حقیقت الحقایق بود، چشم از دنیا، شسته و دیده به دیدار الله دوخته، دائم در ابتهاج، و شعله وری که خاموش و بی صدا می‌سوخت و از این سوختن لذت می برد. حسن زاده، چهار تکبیر زده بر دنیای ما، و اهل اشارت غیب و «فقر الی الله» بود و این «فقرباوری»، او را چه غنی ساخته بود، پلکان مراتب توحید را یک به یک شناخت و به شناختن، بسنده نکرد بلکه یک به یک آن را بالا رفت. ♦️ اهل کشف بود در این عصر کور، و کاشف بسیاری سرزمین‌های ناشناخته در عالم معنی، که لقمه‌های نور می بلعید و بی رغبت به شهادت انفس و آفاق، متوجه به غیب آفاق و انفس شده و خلوت و طهارت را از غبار کثافت، محفوظ داشته بود. به ملکوت اسفل نیز اکتفا نکرد و ملکوت اعلا می‌خواست و اینک از علم‌الیقین بسوی عین‌الیقین فراتر رفت و رهسپار اندرونی منزل دوست و خلوت حضور شد و صدها بار، نوشش باد. بر او درود و بدرود.😭😭 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸