🔺یک مرد!
▫️علامه طهرانی به نقل از رفیق شفیقش حاج هادی ابهری:
🔹در یک سفر به عتبات عالیات چند روزی نجف بودم و دنبال اهل دلی می گشتم تا با او درد دلی کنم، اما پیدا نکردم.
🔸به حرم حضرت علی (ع) مشرف شدم و عرض کردم: «چند روز است در نجف دنبال اهل دلی می گردم و نیافتم و حاشا به کرمت اگر دست خالی برگردم».
🌀از حرم که بیرون آمدم بی اختیار به سمت بازار حویش و مدرسه سید یزدی حرکت کردم و روی سکوی مدرسه نشستم.
☄وقتی ظهر شد، دیدم از طبقه بالا، شیخی زنده دل از حجره خارج شد و روی بام مدرسه اذان گفت و پایین آمد. وقتی خواست داخل حجره برود، دیدم که بر اثر اذان، دو گونه اش مانند دو حلقه نور می درخشد.
🍁وقتی درون حجره رفت، خیلی دلم گرفت و گریه کردم. به حضرت امیر (ع) عرض کردم:«پس از چند روز یک مرد پیدا کردم، او هم به من اعتنایی نکرد».
⚡️ناگهان شیخ در حجره را باز کرد و مرا به داخل حجره خواند. وقتی وارد شدم همدیگر را در آغوش گرفته گریه کردیم. بعد از آن، در حالت سکوت همدیگر را مدتی تماشا کردیم و سپس از همدیگر خداحافظی کردیم.
🔷او آیت الله شیخ #مرتضی_طالقانی بود.
📚کتاب معادشناسی، جلد یک، صفحه ۱۰۸-۱۱۱.
♨️ #سیره_علما
🔰 درگذشت آیت الله شیخ #مرتضی_طالقانی حکیم و فقیه شیعه (۱۳۲۲ش)
🔹مرتضی طالقانی (۱۳۶۳-۱۲۷۴ ق) عارف، حکیم، فقیه و از شخصیت های معنوی قرن چهاردهم هجری شیعه است.
🔸وی در سال ۱۲۷۴ هـ.ق، در دیزین طالقان دیده به جهان گشود و از همان دوران کودکی وارد مکتب خانه شد و به آموزش قرآن و برخی کتابهای عربی و فارسی همت گماشت.
🌀ایشان در اثر یک تحول روحی، در نوجوانی عازم حوزه علمیه تهران شد و به آموزش فقه و اصول و حکمت مشغول شد.
☄️او پس از توقف ۷ ساله در تهران، عازم حوزه علمیه اصفهان شد و به تحصیل نزد اساتید این حوزه پرداخت و پس از چند سال، در ۳۳ سالگی عازم حوزه علمیه نجف شد.
🍁وی در نجف، در محضر بزرگان فقه و اصول و حکمت حاضر شد و به درجه اجتهاد دست بافت. از اساتید تهران ایشان میرزا ابوالحسن جلوه، از اساتید اصفهان شان جهانگیرخان قشقایی و ملا محمد کاشی و از اساتید نجف ایشان سیدمحمدکاظم یزدی، محمدتقی شیرازی و میرزا حسین نوری از بقیه معروف ترند.
🔅ایشان علاوه بر فقه و اصول و حکمت، در دانش های هیئت، نجوم، علوم غریبه و طلسم ها تخصص داشت.
⚡️وی در نجف مشغول به تدریس شد و جمعی را بر سر سفره معارف اهل بیت (ع) نشاند. سید شهاب الدین مرعشی نجفی، علامه جعفری و محمدرضا مظفر از شاگردان معروف اویند.
🔺ایشان در طول عمر بابرکتش مجرد زیست، اما قصد اعراض از سنت ازدواج را نداشت.
▪️او سرانجام در اول محرم ۱۳۶۳ق (۶ دی ماه ۱۳۲۲ش) در حجره خود در مدرسه سیدمحمدکاظم یزدی وفات نمود و در ایوان سوم از حجرات جنوب غربی حرم امام علی (ع) به خاک سپرده شده.
#زندگی_نامه
#سیره_علما
🌺🌺🌺🌺🌺
💠 سیره عملی علما در شب های #ماه_رمضان
🔹حضرت آیت الله #محمدتقی_بهجت:
🌀مى شنیدیم و باور نمى کردیم؛ لذا به یکى از معاصرین ما گفته بودند در زمان ما در یک شب، هفتاد نفر در قنوت نماز وتر دعاى ابوحمزه می خواندند. ایشان بلند شده بود و خود در یکى از شب هاى ماه رمضان احصا (شمارش) کرده بود و دیده بود در حرم حضرت امیر علیه السلام و رواق و اطراف حرم، پنجاه نفر در قنوت وتر مشغول #دعاى_ابوحمزه هستند.
🔺بسیارى از بزرگان شبهاى ماه رمضان را بیدار می ماندند و نمى خوابیدند. مرحوم آقاى طباطبایى (#علامه_طباطبایى) هم همینطور بود و شب هاى ماه رمضان بیدار بود و مى فرمود: «یک وقت در روز اینقدر خوابیده بودیم، کار به اینجا رسید که وقتى بیدار شدیم، با استعجال وضویى براى ظهر و عصر گرفتیم و ظهرین (نماز ظهر و عصر) را با وضو در آخر وقتش اداءً خواندیم!»
🔻در کربلا هم بوده اند کسانى که شبهاى رمضان نمى خوابیدند، حتى از بعضى ها نقل مى کردند که گعده (جلسه گفت وگو و شب نشینى) مى گرفتند و صحبت مى کردند تا خوابشان نبرد».
🌱مرحوم شیخ #مرتضی_طالقانی در مدرسه، شبها بیدار می شد، و شب های ماه رمضان چند ساعت مشغول خواندن قرآن می شد و دور مدرسه راه می رفت و با صدای خوش، قرآن و اشعار مثنوی و بابا طاهر را با گریه و زاری می خواند، و روز که می شد، گوشه ای مشغول تدریس می شد و هنگامی که درس نمی گفت، ساکت می نشست؛ به گونه ای که گویا آن شخص دیشبی نیست.
💠 سیره عملی علما در شب های #ماه_رمضان
🔹حضرت آیت الله #محمدتقی_بهجت:
🌀مى شنیدیم و باور نمى کردیم؛ لذا به یکى از معاصرین ما گفته بودند در زمان ما در یک شب، هفتاد نفر در قنوت نماز وتر دعاى ابوحمزه می خواندند. ایشان بلند شده بود و خود در یکى از شب هاى ماه رمضان احصا (شمارش) کرده بود و دیده بود در حرم حضرت امیر علیه السلام و رواق و اطراف حرم، پنجاه نفر در قنوت وتر مشغول #دعاى_ابوحمزه هستند.
🔺بسیارى از بزرگان شبهاى ماه رمضان را بیدار می ماندند و نمى خوابیدند. مرحوم آقاى طباطبایى (#علامه_طباطبایى) هم همینطور بود و شب هاى ماه رمضان بیدار بود و مى فرمود: «یک وقت در روز اینقدر خوابیده بودیم، کار به اینجا رسید که وقتى بیدار شدیم، با استعجال وضویى براى ظهر و عصر گرفتیم و ظهرین (نماز ظهر و عصر) را با وضو در آخر وقتش اداءً خواندیم!»
🔻در کربلا هم بوده اند کسانى که شبهاى رمضان نمى خوابیدند، حتى از بعضى ها نقل مى کردند که گعده (جلسه گفت وگو و شب نشینى) مى گرفتند و صحبت مى کردند تا خوابشان نبرد».
🌱مرحوم شیخ #مرتضی_طالقانی در مدرسه، شبها بیدار می شد، و شب های ماه رمضان چند ساعت مشغول خواندن قرآن می شد و دور مدرسه راه می رفت و با صدای خوش، قرآن و اشعار مثنوی و بابا طاهر را با گریه و زاری می خواند، و روز که می شد، گوشه ای مشغول تدریس می شد و هنگامی که درس نمی گفت، ساکت می نشست؛ به گونه ای که گویا آن شخص دیشبی نیست.