📢 پلیس آلبانی کنترل مقر مجاهدین را در دست گرفت؛ ورود و خروج فقط با اجازه پلیس ◀️ در پی فشار بیشتر آلبانی به تروریستهای مجاهدین خلق، مستقر در مقر اشرف ۳ در تیرانا، پلیس این کشور محدودیت‌های جدیدی را برای کنترل این مقر اعمال کرده است که بر اساس آن، هیچ‌کس بدون اجازه پلیس حق ورود و خروج در این اردوگاه را ندارد.

قالیباف : به‌نتیجه‌رساندن لایحه حجاب وظیفه ماست/ قانون حجاب از کارهای پراکنده مثل بستن پلتفرم‌ها یا پلمب مکان‌ها جلوگیری خواهد کرد!

📢 رئیس سازمان انرژی اتمی: در نیروگاه بوشهر روزانه 70 هزار متر مکعب آب شیرین تولید می‌کنیم ◀️ اسلامی رئیس سازمان انرژی اتمی گفت: نیروگاه اتمی بوشهر واحدی دارد که می‌تواند روزانه ۲۰ هزار مگاوات برق هسته‌ای تولید کند که این مقدار فرصت مناسبی را ایجاد می کند تا تولید آب شیرین را دنبال کنیم. در این نیروگاه می توانیم روزانه تا ۷۰ هزار متر مکعب آب شیرین تولید کنیم که این پروژه در حال انجام است.

📢 نماینده مجلس: باید دعا کنیم که فرزندان مسئولان بیمار شوند تا برای رفع مشکلات دارویی مردم هم فکری کنند 🗣 حسینعلی شهریاری نماینده اصولگرای زاهدان و عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس : ◀️ مشکل اصلی سفره مردم است آقای رئیس جمهور دو مسئله را مطرح کرد و گفت:«جان مردم و نان مردم را حفظ می کنیم» که متاسفانه نه نان مردم را تا حالا حفظ کردید یعنی سفره مردم کوچک نشده بلکه سفره مردم خالی شده است. ◀️ در حوزه درمان هم مشکلات زیادی پیدا کردیم کمبود قابل توجه دارو را شاهد هستیم که سازمان برنامه و بودجه منابع مالی را به موقع تامین نمی کنند، بانک مرکزی و گمرک مشکلاتی به وجود می آورند. باید دعا کنیم که فرزندان مسئولان بیمار شوند تا به دارو احتیاج پیدا کنند و فکر جدی برای رفع مشکلات دارویی مردم داشته باشند. 😶

🛑تلگرام رسما در عراق فیلتر شد 🔹وزارت ارتباطات عراق امروز یکشنبه با صدور بیانیه‌ای تاکید کرد: به کاربران اینترنت در عراق اعلام می‌کنیم که پیام‌رسان تلگرام بنابر دستور نهادهای ارشد کشور به دلایلی که مربوط به امنیت ملی کشور است و برای حفظ داده‌های شخصی شهروندان فیلتر می‌شود. 🔹این پیام رسان سلامت داده‌های شخصی شهروندان را بر خلاف قانون نقض کرده است.

🔴 بیانیه آقای عالی به بیانیه آقای علیدوست بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم بجاست برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند بهتر با مواضع فکری رهبربزرگوارمان آشنا شوند تا دوستانی که در میدان مقابله با مفاسد سیاسی و اجتماعی صدایشان بلند است و در مقابل سیاه نمایی ها و بی اعتمادسازی های دشمن امیدآفرینی میکنند را نکوبند و بیشتر کمک بدهند و در میدان باشند. رهبر عزیزمان در بیاناتشان در جمع علما و روحانیون تبریز(۵ /۵/ ۱۳۷۲)میفرمایند: 《این درست است که تا در یک گوشه مختصر نابسامانی به عقیده و سلیقه کسی پیدا شود او ریش بجنباند و بنا کند اعتراض و اشکال کردن؟! تا یک مشکل در اداره ای برایش پیدا شد یا یک مامور دولتی،چپ نگاهش کرد،یاوه بسراید که حالا هم مثل زمان فلان است؟! این ناشی از نفهمیدن آنچه واقع شده است نیست؟ این ناشی از عدم معرفت نعمت خدا نیست؟یا خدای نکرده ناشی از انکار نعمت خداست؟ یعرفون نعمه الله ثم ینکرونها این جفا نیست به این حرکت به این عظمت؟مگر وقتی حکومت درست شد، صحیح شد، موازین حکومت موازین کاملی شد،در سراسر این حکومت همه کارها درست خواهد بود؟! از کجا چنین چیزی ثابت شده است؟ در زمان امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام که مثال عدل و تقواست، دیگر شما از امیرالمومنین که کسی را عادلتر و با تقواتر سراغ ندارید، مگر حکامی که بر ولایات مسلط بودند و خود امیرالمومنین علیه الصلاه والسلام فرستاده بود، همه ابوذر و سلمان بودند؟!خیر چهار نفر مثل ابوذر و سلمان و عمار و فلان داشت، مابقی آدمهای عوضی بودند. تاریخ را بردارید نگاه کنید،این تاریخ است یکی از استانداران امیرالمومنین، زیاد ابن ابیه، بر منطقه وسیعی حاکم بود، بسیاری از این قبیل در اطراف و اکناف بلاد اسلامی بودند. امام حسن مجتبی علیه الصلاه و السلام سردار بزرگ جنگش عبیدالله ابن عباس بود که میدانید چه کار کرد.شبانه رفت با معاویه مذاکره کرد، پول گرفت لشگرگاه خودش را ترک کرد و به معاویه پناهنده شد...در راس کار چه کسی بود؟ امام حسن مجتبی علیه الصلاه والسلام. در بیانیه گام دوم هم رهبر بزرگوار به وجود فساد در دولت امام معصوم اشاره کردند و فرمودند نسبت فساد در میان کارگزاران حکومت جمهوری اسلامی در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر و بخصوص با رژیم طاغوت که سرتاپا فساد و فسادپرور بود بسی کمتر است و بحمدالله مامورین این نظام غالبا سلامت خود را نگه داشته اند. جناب علیدوست میفرمایند: حضراتی که این اندک تخلفات را برای برخی توجیهات جسیم میکنند از برخورد حضرت هم با امثال ابن هرمه بگویند!... چه خوب است ایشان هم متوجه برخوردهای نظام در حد اعدام برخی سلطانها و احکام سنگین برای برخی گردن کلفتها در حد مهدی و فائزه هاشمی، طبری، سیف و.... هم باشند و از آن هم بگویند که نشان از غیر سیستمی بودن فساد در نظام است. گفته اند: در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه توجه کرد!... آیا ایشان از جمله مصطلح حوزویان که تشبیه از وجهی مقرب و از وجهی مبعّد است، غفلت نکرده اند؟! که وجه شبه در دو حکومت وجود فساد و یا افراد فاسد بصورت فی الجمله هست در عین اینکه باز به دلیل ریل گذاری صحیح در هردو حکومت آن مقدار فساد هیچیک از دو حکومت را از اسلامی بودن خارج نمیکند و نباید به صرف دیدن برخی فسادها یا فاسدان فریاد وااسلاما سر داد و حکومت را غیر اسلامی نامید. میفرمایند: برخی مفاسد(حدود ۳۰فساد) هیچ ربطی به امام نداشته و میراث حاکمان قبل بوده... و حضرت نمیتوانستند با سرعت و به راحتی آنها را ریشه کن کنند... مگر کسی ادعا کرده فسادهای در زمان حضرت، معاذالله ناشی از عملکرد ایشان بوده؟!! شکی نیست که یا ناشی از حکومتهای قبل بوده یا افسادهایی که نفوذیهای معاویه در حکمرانی حضرت انجام میدادند که در کتاب الغارات به برخی از آنها اشاره شده است. در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است. پس شما هم پذیرفته اید که به هر دلیل فی الجمله در حکومت حضرت فسادهایی بوده که نمیشد با آنها به سرعت مقابله کرد. سخن دوستان هم همین است. بعد هم بحث سندی درباره یک روایت کرده اند و کتب تاریخ که پر است از مواردی از فسادهای موردی در محدوده حکومتی حضرت امیر علیه السلام را نادیده گرفته اند(که در بیانات فوق‌الذکر رهبری هم به کتب تاریخی استناد شده بود و توصیه ایشان هم به خواندن تاریخ بود.) در هرحال بجاست ایشان متوجه روح مطالب دوستان انقلابی که در مقابل انبوه سیاه نمایی و اعتماد زدایی، امید آفرینی میکنند و حرفشان هم بیشتر با محتوای کلام رهبر بزرگوار همخوانی دارد، باشند و با تعابیر: "عقیم بودن و خلاف واقع و راست ناقص و کم از کذب ناموجه بودن"، آنها را متهم نسازند. *انّ السمع و البصر و الفواد کل اولئک کان عنه مسئولا* مسعود عالی_۱۴۰۲/۵/۱۵

🔴جوابیه آقای احمدحسین شریفی به بیانیه آقای علیدوست «نقدهایی عقیم» به «مدافعان حریم» یکی ازاساتید فقه،که پیشتر باکنایه ودر لفافه در دفاع ازبی‌حجابی سخنانی گفته بود و وقتی موردنقد ناقدان قرار گرفت، برخوردی عالمانه وفقیهانه ازخود نشان نداد؛ اخیراً نیز درقالب کوتاه‌نوشتی، «احساس تکلیف» کرده است که به جای ارائه دفاعی درست ازانقلاب و نظام اسلامی، به زعم خودبه نقد برخی ازدفاعهای نادرست «مجاهدان عرصه تبیین» از نظام و انقلاب اسلامی بپردازد! در این میان نکاتی گفته است که این بنده هم «احساس تکلیف» کردم! که به اختصار ملاحظاتی را درباره آنها بیان کنم: ۱.گفته‌اند کسانی که اندک تخلفات زمان امیرمؤمنان علیه السلام را برای توجیه تخلفات مسؤولان نظام جمهوری اسلامی «جسیم» می‌کنند، خوب است «از برخورد قاطع، روشن، سریع و عبرت‌آموز حضرت هم بگویند ... رفتار امام را با ابن‌هرمه مطالعه کنند» ای کاش، برای اینکه نقد دلسوزانه ایشان به سیاه‌نمایی و امیدکُشی و بدبین‌سازی مخاطبان نسبت به انقلاب منجر نشود، می‌افزودند: و کسانی که اندک تخلفات موجود در جمهوری اسلامی را همگام و همزبان با دشمنان نظام مقدس جمهوری اسلامی «جسیم» می‌کنند و چنین وانمود می‌کنند که همه مسؤولان نظام فاسد و ناکارآمد و ناتوان‌اند، خوب است از کارآمدی‌های افتخارآمیز و پیشرفت‌های اعجاب‌انگیز نظام مقدس جمهوری اسلامی و عدالت‌گستری آن و همچنین از برخوردهای قاطع، روشن و علنی آن با مفسدان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی، در هر سطح و مرتبه‌ای که باشند، هم بگویند و در این باره هم مطالعه کنند. اعدام مفسدانی مثل فاضل خداداد، مه‌آفرید خسروی و امیرمنصور آریا؛ برخوردهای عبرت‌آموز با مفسدانی مثل غلامحسین کرباسچی، مرتضی رفیقدوست، بابک زنجانی، محمدرضا رحیمی، حمید بقایی، حسین فریدون، شهرام جزایری، مهدی هاشمی، فائزه هاشمی، اکبر طبری، .... و ده‌ها گردن‌کلفت دیگر را هم ببینند و بدانند که نظام مقدس جمهوری اسلامی هرگز دربرابر فساد و مفسد کوتاه نیامده و نمی‌آید. ۲.گفته‌اند فسادهایی که در زمان امیرمؤمنان بود «هیچ ربطی به امام نداشته و میراثی بوده که از حاکمان و حاکمیت ناتوان و فاسد قبل به ارث رسیده است و حضرت نمی‌توانستند با سرعت و به راحتی آنها را ریشه‌کن کنند» ای کاش این را هم می‌افزودند: همچنین فسادهایی که در جمهوری اسلامی وجود دارد هیچ ربطی به نظام جمهوری اسلامی و رهبران آن ندارد؛ بلکه میراثی بوده که از حاکمان و حاکمیت‌ ناتوان و فاسد قبلی به ارث رسیده یا محصول ناکارآمدی مدیران غرب‌زده و دلباختگان و دلدادگان کدخدا بوده و ریشه‌کنی همه این فسادها به راحتی و با سرعت ممکن نیست. ۳.اما عجیب‌ترین جمله آن نوشته که اگر نویسنده محترم آن را با توجه نوشته باشد و به لوازم آن آگاه بوده باشد، نشانه‌های خوبی را منعکس نکرده است، این است که نوشته‌اند: «دفاع از انقلاب و نظام البته با پذیرش برخی کاستی‌ها، خود تحریمی و … راه دیگری دارد که صاحبان احساس تکلیف در اینباره باید به آن بپردازند» درباره این جمله دو ملاحظه کوتاه را بیان می‌کنم: أ‌.واژه «خودتحریمی» از اصطلاحاتی است که مخالفان انقلاب و دشمنان ولایت برای بیان هزینه‌های «مقاومت در برابر استکبار» و احمقانه بودن «مقاومت و ایستادگی» دربرابر آمریکا و استکبار جعل کرده‌اند؛ آیا نویسنده محترم ما نیز همین معنا را مراد کرده‌اند؟! آیا مقاومت در برابر استکبار و آمریکای جنایت‌کار و دفاع از استقلال را کاری احمقانه می‌دانند؟! اگر چنین نیست، لطفاً بفرمایند منظورشان از خودتحریمی نظام و انقلاب که آن را قابل دفاع نمی‌دانند، چیست؟ ب‌.فقیه محترم ما، با بیانی کنایه‌آلود چنین نوشته‌اند: «دفاع از انقلاب و نظام … راه دیگری دارد که صاحبان احساس تکلیف در اینباره باید به آن بپردازند». صرف نظر از نیشی که در این عبارت به مدافعان انقلاب و نظام زده شده است، این جمله مشعر به آن است که خود ایشان تکلیفی برای دفاع از انقلاب و نظام اسلامی بر دوش خویش احساس نمی‌کنند! آیا غیر از این است؟! اگر چنین باشد، آیا خود را در جبهه «ساکتان» قرار نداده‌اند؟ و آیا سکوت، در هنگامه‌ای که همه گرگ‌های عالم چنگ و دندان‌های خود را برای دریدن این نظام مقدس اسلامی که ثمره خود صدها هزار شهید است، تیز کرده‌اند، کمتر از «خیانت» است؟ آیا گناه چنین سکوتی در پیشگاه الهی بخشیدنی است؟ ۴.و بالاخره اینکه نویسنده محترم ما، در پایان نوشته خود چنین توصیه می‌کند: «خوب است کسانی که وظیفه خطیر و ظریف دفاع از انقلاب اسلامی را بر دوش می‌گیرند، اَبرو راطوری آرایش نکنندکه چیزی از چشم باقی نماند!و بُن همان شاخه‌ای را که بر آن نشسته‌اند،به دست اره نسپارند»توصیه نیکویی است که امیدوارم خودایشان الگوی حکیمانه‌ای از «دفاع درست» از«انقلاب» و «نظام اسلامی»،و بنیان‌های انسان‌شناختی، ارزش‌شناختی،سیاسی واجتماعی نظام مردم‌سالاری دینی ارائه دهند.

🌀 پاسخ به یادداشت استاد علیدوست 📝 پاسخی قویم به استدلالی عقیم 🖋 محمد خادمی 🔢 بخش نخست 🔸 اخیرا یادداشتی از استاد علیدوست منتشر شده است که ایشان تشبیه اشتباهات جمهوری اسلامی به اشتباهات حکومت امیرالمؤمنین را ناصواب می‌داند و در نقدی تند به برخی روحانیون، این نحو دفاع را عقیم و پرهزینه قلمداد می‌کند. 🔺 ابتدا باید بیان کنیم اصل اینکه استادی در حوزه بیانات هم لباسان ‌خود را با دقت گوش دهد و نقد کند امری پسندیده است و فارغ از لحن و نوع نقد، اصل این مطلب جای تقدیر دارد، لکن اشکال جایی است که این نقدها غالبا در یک جهت مطرح می‌شود! ♨️ مثلا اگر هم‌لباسی بگوید یزید با امام حسین می‌خواست با رفاقت مسئله را حل کند، نقدی از آقای علیدوست در رسانه‌ها دیده نمی‌شود! ♨️ اگر معمم دیگری بگوید کربلا درس مذاکره است یا بگوید حتی پیامبر قابل نقد است، استاد علیدوست به دلایلی نقد جدی به آنها مطرح نمی‌کند!! ❇️ اما فارغ از زمان و زبان نقد ایشان، به نظر می‌رسد پاسخ دغدغه استاد علیدوست در چند بخش قابل بررسی است: 1️⃣ آیا در زمان حکومت معصوم، خطا وجود داشته است؟! قاعدتا استاد علیدوست خودشان نیز منکر وجود خطا در جامعه پیامبر و امیرالمؤمنین نیستند و روی سخن‌ ایشان در تعداد خطا و گستردگی خطا در آن زمان می‌باشد که طبق ادعا بسیار کمتر از امروز بوده است. از آنجایی که بحثهای تاریخی و روایی اغلب، مخالفان و موافقان زیادی دارد و چه بسا ایرادات سندی و دلالی زیادی گرفته شود و حتی پس از رفع ایرادات بیان شود حجیت خبر واحد ملاک عمل است نه علم تاریخی (که در یادداشت ایشان اشاره شده بود) از این رو نگارنده ترجیح می‌دهد با استفاده از قرآن بحث خطای حکومت معصوم‌ را بررسی کند. واقعه‌ای که حتی حضرت حجت (روحی له الفدا) به نقل اکمال الدین ج۲، ص۴۶۲ به این آیه استشهاد کرده است و حضرت حجت خطای پیامبران هنگام‌ انتخاب‌های حساس را امری طبیعی می‌داند! ❗️ آیه مورد بحث آیه ۱۵۵ سوره اعراف است که فضای مورد بحث در جایی است که پس‌ از عبور بنی‌اسرائیل از دریا و سرنگونی رژیم طاغوتی فرعون، نیاز به قانون الهی برای جامعه‌سازی حس می‌شود. برای دریافت این قانون توسط موسای کلیم، خداوند به موسی دستور می‌دهد که ۷۰ نفر از برگزیدگان قومت را انتخاب کن تا در دامنه کوه عبادت کنند و به میقات ما بیایند تا شهادت دهند که احکام خدا بر تو نازل شده است (که بعدا این احکام با تایید این ۷۰ نفر ضمانت اجرایی داشته باشد). به تصریح آیه شریفه: «و اختار موسی سبعین رجلا لمیقاتنا» و موسی اختیار کرد (برگزید) ۷۰ نفر از قومش را؛ برای مهمترین مأموریتی که همان دریافت تورات بود ۷۰ نفر را #انتخاب کرد. ❗️ سرنوشت این ۷۰ نفر چه شد؟! گفتند ما تا خدا را #آشکار نبینیم حرف تو را قبول نمی‌کنیم و ایمان نمی‌آوریم! یعنی برگزیدگان موسی همه کافر از آب در آمدند و خداوند نیز با صاعقه همه آنان را هلاک کرد! و اینجا سخن موسی جالب است: قال رب لو شئت اهلکتهم من قبل و ایای! اتهلکنا بما فعل #السفهاء منا! (۱۵۵اعراف) خدایا تو بخاطر اشتباه #سفیهانمان ما را مؤاخذه می‌کنی! یعنی خود موسی افرادی که خودش برگزیده است را سفیه خطاب می‌کند! 🔺 این دیگر روایت ضعیف السند و مجهول الدلاله هم نیست! اگر امروز بود نمی‌گفتند این موسی اصلا تدبیر نداشت که اینها اینطور شدند؟! نمی‌گویند بجای پذیرش خطا گفت اینها سفیه بودند؟! نمی‌گویند تو که خودت انتخاب کردی چرا زیر بار نرفتی؟!... 🔻 به نظر می‌رسد خطای انتصابات و انتخابات، خاصیت زندگی این دنیا و خاصیت استفاده نکردن از علم غیب در انتخاب و انتساب است. و اگر در زمان موسای کلیم در یکی از مهمترین ماموریتهای تاریخ این سطح از خطا در انتخاب رخ می‌دهد، اگر مسئول جامعه توان خود را در بررسی گذاشته باشد و بعد مشخص شود خطا بوده قدحی به مسئول جامعه نخواهد بود! بلکه نقد، زمانی است که پس از احراز تخلف و جرم با شخص برخورد نشود! اینکه آیا جمهوری اسلامی با مسئولین متخلف برخورد داشته یا خیر در بخش دوم بررسی می‌شود. 📌 ادامه در فرسته‌ی بعد...

🌀 پاسخ به یادداشت استاد علیدوست 📝 پاسخی قویم به استدلالی عقیم 🖋 محمد خادمی 🔢 بخش دوم 2️⃣ آیا جمهوری اسلامی با خطاکار برخورد داشته است؟! ❇️ در باره مدل مواجهه جمهوری اسلامی با خطاکاران می‌توان برخورد نظام با خطاکاران را در دو بخش بررسی کرد: 🔹برخورد اول: برخورد با خطاکارانی که مطابق شرع و قانون اسلامی حد یا قصاص برایشان تعیین شده است: در این زمینه جمهوری اسلامی کارنامه‌ای درخشان دارد و اگر کسی به دیده انصاف در این ماجرا بنگرد موارد متعددی می‌بیند که نظام بدون توجه به جایگاه و مسئولیت و انتساب شخص، حکم خدا را جاری کرده است‌. شاید معروفترین نمونه اعدام سید مهدی هاشمی بود که به قیمت عزل قائم مقام رهبری انجام شد! یعنی نظام حاضر بود کسی که در آستانه رهبرشدن بود (آقای منتظری) عزل شود؛ ولی حکم خدا درباره منسوبین ایشان اجرا شود. نمونه بعدی شهردار تهران آقای نجفی (وزیر سابق) بود که اگر رضایت ولی‌دم نبود، حکم اعدام برایش صادر می‌شد و حتی پس از رضایت ولی‌دم از جهت جنبه عمومی جرم چندسال در زندان گذراند. نمونه‌های دیگر از فرزندان مسئولین رده بالا که اعدام شده‌اند آقایان حسنی، جنتی و محمدی‌گیلانی. 🔹 برخورد دوم: برخورد نظام با خطاکارانی که در شرع و قانون برای آنها حد یا قصاص تعیین نشده است و به تشخیص #قاضی باید محکوم شوند: 🔹 شاید عمده نقدها در همین قسمت باشد. منظور مواردی است که مثلا شخص تخلف اقتصادی داشته و قاضی باید تشخیص دهد که آیا به حد افساد فی‌الارض رسیده یا فقط تخلفی است که جریمه دارد یا باید حبس طویل المدت برود و .... لذا مثل قصاص و حدود، حد مشخصی ندارد که طبق همان حکم شود. در این جا اگرچه شاید به مذاق ما برخی احکام سبک بیایند یا دوست داشته باشیم برخی احکام سنگینتر صادر شوند(و حتی حق هم با ما باشد!)، ولی در همین بخش هم نظام کارنامه بدی از خود به جای نگذاشته است: حکم حبس طویل المدت مسئولین و وابسته‌های آنان از طبری، رضوی، نعمت‌زاده، هاشمی، جهانگیری و ... مؤید این مطلب است. هر چند در مواردی با تغییر مسئولین قوا، کمی در این باره شاهد آزادی‌های موقت هستیم ولی نهایتا خطای بخشی از حاکمیت است که بخش دیگر (مثل بعضی نماینده‌های مجلس یا اعضای دولت) با آن مخالف باشند و با این وجود نمی‌توان نظام را به همراهی با فساد متهم کرد! نهایتا از نظر شما بدون اینکه کامل پرونده را بررسی کرده باشید حکمی صادر شده که مخالف برداشت شماست و این کاملا امری طبیعی است چون کسی فرصت این را ندارد مثل قاضی ۴۰صفحه مستندات پرونده را بخواند و اظهار نظر کند! ✅ نکته نهایی درباره یادداشت استاد علیدوست که تأکید بر نکته مهم ایشان است: نباید به نحوی حکومت امیرالمؤمنین را نشان داد که افراد مغرض بگویند پس عدل امیرالمؤمنین هم دروغ بود! خیر! اگر نقصهای حکومت علوی را گفتیم‌ حتما محسنات بسیار زیاد آن را هم بگوییم! همانطور که اگر نقصهای جمهوری اسلامی را گفتیم؛ اخلاقا موظفیم محسنات بسیار زیاد آن را هم بگوییم؛ وگرنه این همان کورکردن چشم برای آرایش ابرو است. موردی که استاد محترم، متأسفانه بعضا از آن #غفلت دارند.

🔺 این بیانیه آقای علیدوست و این هم پاسخ آقای عالی... ❗️در مورد پاسخ آقای عالی بگذریم از این روش عجیب برخی انقلابیون که وقتی اشکالی علمی را متوجهشان می کنی موثرترین و آسان ترین روش را این می بینند که بگردند و یک کلام از رهبری در 30-40 سال گذشته پیدا کنند و پشت آن قایم شوند و در واقع به جای تحکیم مبنای خود از لحاظ علمی، رهبری را سپر انتقادات خود کنند و هیچ وقت هم پیشرفت نکنند و همواره همانقدر و در همان سطح بمانند! اما از اینکه بگذریم نکته ای را درباره روایت مورد بحث عرض کنم که بی توجهی به آن عجیب است! 🔹 مفاد روایت مورد بحث همانطور که متن و ترجمه آن را می توانید از اینجا مشاهده کنید بدین قرار است که حضرت ع موارد فراوانی را (طبق شمارشی 25 مورد و طبق شمارشی 30 مورد) نام می برند که بدعت حاکمان پیشین است و مردم هم پذیرفته اند و اکنون اگر حضرت بخواهند جهت تصحیح آن ها اقدام کنند مردم مقابله می کنند و اجازه تغییر را نمی دهند! ✅ خوب دقت کنید ببینید چه مغالطه عجیبی دارد رخ می دهد! مواردی هستند که مردم آن را به عنوان دین خدا از خلفای سابق پذیرفته اند و اجازه تغییر را به حاکم کنونی که امیرالمومنین ع است نمی دهند! مثلا حجر اسماعیل را جابجا کرده اند و اجازه تغییرش را نمی دهند مثلا فدک را غصب کرده اند و اجازه بازگرداندنش را نمی دهند مثلا بدعتی به نام نماز تراویح راه انداخته اند و هر چه حضرت می خواهد منع کند اجازه نمی دهند و فریاد می زنند: «وا سنت عمراه»! مثلا متعه را حرام کرده اند مثلا حد شرب نبیذ را برداشته اند مثلا مثلا....... تمام موارد را در روایت مشاهده کنید خواهید دید که همینطور است! یعنی حضرت این را می دانند که اگر مردم همراهی نکنند، بهترین سنت ها هم اجرا شدنی نیست. این کجا و ادعای آقایان کجا؟! عمده عامل نارضایتی مردم امروزه مسئله اقتصاد و فساد است که مردم دست شما را هم می بوسند اگر مشکلشان را حل کنید! این که مثل نماز تراویح نیست که اگر مانعش شوی فریادش بلند شود! حتی اگر این مشکلات اقتصادی ربطی به این 40-50 سال گذشته نداشته باشند و همگی میراث حکام سابق باشد هم ربطی به روایت مذکور نداشت! بله! اگر موردی پیدا شد و شما خواستید اصلاحی انجام دهید و مردم ممانعت کردند، آنگاه می توانید روایت مذکور را مورد استشهاد قرار دهید و مثلا بگویید ما می خواهیم حجاب شرعی را در کشور ترویج کنیم و مردم نمی گذارند و این میراث رضاخان ملعون است! یا ما می خواهیم مقابل یاوه گویی های مستکبران شرق و غرب تمام قد بایستیم و از آزادی خواهان عالم حمایت کنیم و علیه اسرائیل وارد جنگ تمام عیار شویم ولی مردم از جنگ و تحریم و فقر می ترسند و از کسی حمایت می کنند که اهل صلح و سازش باشد! در غیر امثال این موارد واقعا روایت مذکور دلالتی ندارد و جداً نمی دانم آن روایت چه ربطی به ادعای ایشان دارد؟!! 🔰 کشکول یک طلبه 👈 عضو شوید

بسم الله الرحمن الرحیم پاسخ برخی از شاگردان آیت الله علیدوست دامت توفیقاته به سخنان حجت الاسلام عالی محضر محترم حجت الاسلام عالی سلام علیکم در پاسخ به جوابیه ای که بعد از بیانات ارزشمند و تذکرات مشفقانه ی استاد عظیم الشأن و مسلّم حوزه های علمیه، حضرت آیت الله علیدوست حفظه الله، ایراد فرمودید، نکاتی عرض می شود: 1. در ابتدای سخن، از استاد علیدوست با تعبیر «برخی بزرگواران که بیشتر دستی در فقه و اصول دارند» یاد کرده اید. به نظر می رسد این تعبیر در مقام تعریض به جامعیت ایشان و ردّ صلاحیت یا عدم احراز صلاحیت ایشان در سخن گفتن از امور سیاسی و اجتماعی و نحوه ی حکمرانی اسلامی و عدم آشنایی «با مواضع فکری رهبر بزرگوارمان» است. در این صورت باید عرض کنم اولاً مراجعه به آثار و تراوشات بیان و بنان ایشان در زمینه های مختلف علمی، سیاسی و اجتماعی بیان گر جامعیت و آگاهی روز آمد ایشان از امور علمی و عملی در داخل و خارج از کشور، از قم تا واتیکان و.. است. ثانیاً آن کسی به مواضع رهبری نزدیک تر است که در مقام عمل این گونه باشد نه این که تنها به تکرار القاب تملق آمیز از ایشان بسنده کند. شما اگر به مواضع رهبری آگاه بودید، تأکید ایشان بر اهمیت «اجتهاد در فقه و اصول» و ملّا بودن و اهل تحقیق بودن در امر تبلیغ، که در دیدار اخیر با مبلغان هم مطرح شد، و انطباق این دیدگاه با نظر استاد علیدوست که سال هاست در باب تبلیغ مطرح می کنند، می دانستید. با این حساب، شما به امر تبلیغ دین و دم زدن از مواضع رهبری اولی هستید یا ایشان؟ 2. این که در هر حکومتی، حتی به رهبری امام معصوم هم اشکالاتی پیش می آید و کارگزارانی دچار اشتباه می شوند، سخن درستی است لکن «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا الْبَاطِلُ». این که حکومتی بر اساس موازین الاهی و عقلایی که از مهمترین آن ها، «شایسته سالاری»، «مردم داری»، «عدالت محوری» و «قانون مداری» است حرکت کند و احیاناً کارگزاری نابخرد دچار تخلفی شده و سپس با سرعت و شدت با وی مقابله شود، چه ربطی دارد به این که فقر و فساد و تبعیض از در و دیوار مملکتی ببارد و تنها به این مدعا دل خوش کنیم که ریل گذاری درست بوده؟ به آمارهای بین المللی و رتبه ی ایران در برخورداری از منابع طبیعی، نیروی انسانی کارآمدِ جوان و تحصیل کرده و... از یکسو و رتبه ی کشور در طلاق، جرم و جنایت ودزدی، شاخص فقر و فلاکت، فساد اداری، تورم و رشد نقدینگی، بیکاری، مهاجرت یا فرار نخبگان و... از سوی دیگر بنگرید. به نظر می رسد که مدت هاست «لوکوموتیر» شما از ریل خارج شده است. 3. به کلام استاد علیدوست دقت کنید و در جوانب سخن ایشان بیندیشید. به نظر می رسد که لبّ کلام ایشان این است: قرار بود در این کشور، حکومت عدل علی (ع) را برپا سازیم. اکنون که به دلیل سیاست های نادرست و کارگزاران ناراست به این مقصود نرسیده ایم و در کمالات، مانند حکومت آن حضرت نشده ایم، چرا سعی داریم حکومت ایشان را در فساد مانند این حکومت قرار دهیم و ناکارامدی خود را بدین گونه توجیه کنیم؟ در حالی که نمی دانیم این کار نزد عموم مردم باعث از بین رفتن اعتقاد به حکومت دینی از اساس می شود. اگر قرار است از حکومت مولا (ع) سخن بگوییم، این را هم فریاد بزنیم که حضرت در زمان حکومتشان که حدود 4 سال نه 44 سال طول کشید و بیشتر آن هم در حال جنگ با دشمنان داخلی و خارجی بودند، فرمودند: «همه مردم كوفه اكنون داراى وضعيّت خوبى هستند، حتى پايين‏ترين افراد، نان گندم مى‏خورد، خانه دارد، و از آب آشاميدنى خوب استفاده مى‏كند» (بحار، ج40، ص327). این را هم فریاد بزنیم که پاسخ امام المتقین به درخواست نابجای برادرش عقیل، چیزی جز آهن گداخته نبود. به راستی تمام کسانی که شما از برخورد حکومت با فساد آن ها دم زدید و نام بردید از کدام جناح سیاسی هستند؟ فرموده اید: «در زمان ما هم فسادهای درون حاکمیت از حاکم عادل، مومنین یا نفس انقلاب نیست. همه یا میراث رژیم طاغوت یا نفوذیها و غربزده ها یا افراد فرصت طلب است». بر فرض پذیرش کلام مغالطه آمیز شما، خوب مگر انقلاب نکردیم که با همین امور و همین افراد مقابله و مبارزه کنیم؟ در دنیایی که با برنامه های حداکثر ده ساله در کشورها تحولات اساسی و برنامه های بزرگی طراحی و اجرا می شود، 44 سال، فرصت کمی است؟ حداقل تاریخ را مطالعه کنید که مثلاً امیرکبیر در کمتر از 4 سال چه تحولاتی در این مملکت آفرید در حالی که از یک سو با فساد درباریان مبارزه می کرد و از سوی دیگر با استعمار انگلیس و کشور دوست و برادر روسیه. 4. در پایان به سخنرانان عزیز و مداحان گرامی که برخوردار از مزیت حضور در محافل عزاداری و جشن مسؤولان نظام هستند، برادرانه عرض می شود که از این فرصت ها استفاده کنند و به جای ایراد سخنانی که مایه ی آرامش و خشنودی اصحاب قدرت و زمینه ساز دعوت های بعدی از ایشان برای حضور در مراسم می شود، از باب «النصیحة لأئمة المسلمین» با بیان حقائق

جامعه و حال و روز ناخوشایند مردم، در ایشان شوری افکنند که از غصه ی مردم خواب غفلت از سرشان بپرد. مگر نفرموده اند که «سه نفرند كه نزديك ترين خلق به خداى عز وجل در قيامت اند تا حساب پايان پذيرد . . . و يكى از آنان مردى است كه در آنچه به زيان و سودش بود حق گفته است» (امالى صدوق : 358 ، المجلس السابع و الخمسون ، حديث6) و «به راستى از حقيقت ايمان است كه حق را گرچه به تو زيان رساند بر باطل ترجيح دهى گرچه به تو سود رساند» (المحاسن : 1 / 205 ، باب 5 ، حديث 57). البته بر دعوت کنندگان و برپادارندگان چنین مراسماتی هم لازم است به جای دعوت از شیرین کنندگان کام مسؤولان با سخنان دلخواه ایشان، از کسانی دعوت کنند که حرف حق را با تمام تلخی اش بر ایشان بنوشانند، چنان که امیرالمؤمنین (ع) خطاب به مالک اشتر فرمودند: «و نیز باید از وزرایت برگزیده ترینشان نزد تو وزیری باشد که سخن تلخ حق را به تو بیشتر بگوید، و نسبت به آنچه که خداوند برای اولیائش خوش ندارد کمتر تو را یاری دهد، گرچه این برنامه بر علیه میل تو به هر جا که خواهد برسد» (نهج البلاغه، نامه 53). آنچه مایه امیدواری مردم به این حکومت می‌شود، عملکرد آن و مشاهده تأثیرات حکومت اسلامی در زندگیشان است نه صرف سخنرانی و سفید نمایی بنابراین کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ‌ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ. «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَادًا وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ» قم ـ حوزه علمیه ـ 15 /5 /1402

پاسخ شاگردان آقای علیدوست به آقای عالی. لطفا به دقت بخوانید و به استدلال ها توجه کنید.

باسلام اول یه نقد کلی به حوزیان دارم اینکه از دنیای واقعیت های جهانی و آمارهای بین‌المللی زیاد خبری نداریم و بحث های مهم حکمرانی رو فقط در چارچوب متون دینی و نهایتا سخنرانی های سیاسی رهبری پیش میبریم که همین امر باعث شده که زبان ما با زبان نسل جوان دانشگاهی فرق کرده و حرف همو نمیفهمیم! در دنیای مدرن که حکومت ها هم مدرن هستند و ایران هم از زمان مشروطه وارد این دنیا شده ٢ مساله خیلی اهمیت پیدا کرده ١.حاکمیت قانون ٢.شفاف سازی! حاکمیت قانون یعنی اشخاص همه تحت قانون هستند و حتی میتونید ترامپ یا سارکوزی رو پای میز محاکمه بکشونید همانطور که حضرت علی(ع) هم با شکایت اون یهودی به دادگاه میره و نمیگه قانون مال دیگرانه... خب این شاخص در حکومت حضرت هم بوده و طبق قانون موجود که شرعی هم بوده با فساد و فاسدین برخورد کرده و تخفیفی حتی برای حسنین خودش هم قائل نمیشده (عبارتش در نهج هست) اما این حکومت قانون برای آقازاده‌های خودمون مطرح نیست و گویی یک مصونیت فراقانونی برای مسئولین و اطرافیانشون هست و هم گاهی خبرهایی ازشون منتشر میشه و هم اونقدر فراگیر شده که مردم دید بسیار بدی به مسئولان دارند. مورد بعدی شفافیت هست: در دنیای امروز رسانه‌های آزادی هستند که تمام حرکات مسئولین رو کنترل میکنند و با دیدن فساد فورا خبریش میکنند و ترس و تهدیدی هم حس نمیکنند. اما در ایران خبری از این رسانه‌ها نیست اگرم بصورت محدود باشن محکوم به فیلتر میشن و سایر مسائل... وحید اشتری و مهدی نصیری مثال های دردناکی هستند در این زمینه! خلاصه اگه سیستم درست عمل میکرد وضعمون در دنیا نباید بد میبود بلکه باید هر سال نسبت به قبل رشد زیادی در مقابله با فساد میکردیم ولی چنین چیزی نیست و حرفهای استاد عالی و امثالهم برای نسل امروز قابل پذیرش نیست تا وقتیکه این آمارها رو دارن میبین: رتبه فساد در ایران ١٤٧ است در بین ١٨٠ کشور دنیا

🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (۱) ♦️ شاعر معروف آلمانی گفته بود: هرچه بیشتر موفق شوی، انتقاد بیشتری نصیبت خواهد شد. پژوهش‌های کم‌نظیر و فعالیتِ فاخر علمی حضرت استاد علیدوست (مدظله‌) از ایشان شخصیتی فرهیخته و مثال زدنی به نمایش گذاشته است، همین‌امر موجب شده، اذهان بزرگ و کوچک نسبت به مواضع شان حساس‌ شده و احیانا مورد نقد و بررسی قرار دهند. طبیعی‌ست صرف نقد یک موضع،‌ موجب تضعیف مواضع و یا شخصیت کسی نمی‌شود، بر این اساس و به بهانه‌ی این بیانیه‌ی استاد بزرگوار، چند نکته عریضه می‌شود. 1️⃣ #ضرورت اجتهاد در امور اجتماعی‌سیاسی با توجه به پیچیدگی‌ها و مخفی بودن ضوابط علوم‌اجتماعی‌سیاسی، اجتهاد در فقه و اصول، کفایت از #اجتهاد_در_امور_سیاسی‌اجتماعی را نمی‌کند. این حقیقتِ مهم، متوجه همه‌ی اعزه حوزوی حتی مدافعین انقلابی نیز هست. از مرحوم آیه‌الله بهجت رضوان‌الله علیه نقل است: که کثرت مطالعه‌ کتب تاریخی (قدیم و معاصر) و اندیشه در آن، می‌تواند ملکه‌ی اجتهاد در امور اجتماعی‌سیاسی را حاصل نماید. ادامه دارد👇

🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (۲) 2️⃣ از دو قسمت بیانیه‌ی استاد بزرگوار، برداشت می‌شود؛ گویا وجود فساد در حکومت حضرت امیر عليه‌السلام، قهرا نسبتی با خود حضرت پیدا میکند! و چون مدافعین انقلابی از این نسبتِ قهری، غافل‌اند، با پرشمار نشان دادن حُکام فاسدِ منصوب حضرت یا فساد‌های آن زمان، برای توجیه فساد‌های کنونی نظام، نه تنها پاسخ‌شان عقیم است که مقام ولایت و امامت را تضعیف و بالتبع اعتقادات مردم را ضعیف می‌نمایند! ایشان در جایی می‌فرمایند: "در مقایسه و تشبیه باید به همه اقتضائات تشبیه، توجه کرد. حکومت امام علی – علیه السلام – در طول چهار سال و چند ماه بر سرزمین پهناور اسلام که عراق و ایران بخشی از آن است بعثت عدالت بود که هرگز – هرگز – نباید رفتاری این چنینی با آن داشت!" 👈 در جای دیگر بیانیه‌ با اشاره به این فقره فرمایش حضرت امیر عليه‌السلام ...لَوْ حَمَلْتُ اَلنَّاسَ‏ عَلَى تَرْكِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَی مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا كَانَتْ فِي‏ عَهْدِ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ لَتَفَرَّقَ عَنِّي جُنْدِي حَتَّى أَبْقَى وَحْدِي (اگر من بخواهم مردم را بترك آنها وادارم و بجاى اصلى آنها بازگردانم و بهمان ترتيب كه در زمان رسول خدا (ص) بود مقرر دارم لشكر از دور من پراكنده شوند تا جز خودم تك و تنها بجاى نمانم) آن فساد‌ها را بی‌ارتباط با امام می‌شمارند و ارثیه‌ی خلفای قبلی برمی‌شمارند! 👈 حال‌ آن‌که: اولا؛ چنین #ملازمه‌ای میان وجود فساد و ارتباط آن فساد با خود حضرت به عنوان حاکم، در بین نیست! ثانیا؛ در مخیله‌ی احدی نمی‌گنجد که منشاء فسادهای زمان حضرت، العیاذ بالله خود حضرت امیر عليه‌السلام باشد یا به نحوی با ایشان برمی‌گردد!! آن دسته روحانیون (که در بیانیه‌ی استاد علیدوست به ایشان شاره شد و بعضا افراد فاضل و ذی‌صلاح هستند)، با تشبیه به حکومت حضرت امیر عليه السلام، صرفا درصدد #پاسخ_نقضی به شبهه‌ی معروف فساد برآمدند! آن‌ها ضمن این‌که درصدد تطبیق کامل مسائل نیستند؛ صرف وجود فساد در دوران حکومت حضرت (که قابل انکار نیست) را نشانه‌ی آن گرفته‌اند که 👈 با وجود فساد، حکومت و نظام، از اسلامی و حق بودن خارج نمی‌گردد و نه بیش از آن! المَثل #مقرب_من_جهة، مُبعد من جهات! به عنوان نمونه؛ در سخنان طلبه‌ی مشهدی، دقیقا دو مرتبه بر هم‌این مطلب #تصریح شده است! البته آن روحانیون مدافع انقلابی غالبا در بیان نکته‌ی دیگری نیز هستند 🔻 🔴 مهم‌تر از #نقشِ_امام و ولی جامعه #نقش_مردم (مأمومین و مَوالی آن جامعه است) که بدون آن نه عدالتی محقق می‌شود و نه ظفری حاصل! شکست در اُحد، صلح امام مجتبی علیه‌السلام، به مسلخ کشیده شدن سیدالشهدا علیه‌السلام و ادامه‌ی همین کلمات حضرت امیر علیه‌السلام #نمونه‌های_روشن_تاریخی این حقیقت است. ادامه دارد👇

3️⃣ متأسفانه ‌نکته‌ای در تحلیل‌ها #مغفول می‌ماند! و توجه بدان از بین برنده‌ی سوء تفاهم‌هاست. اگر #حاکمیت_برابر_فساد در جامعه‌ی ۹۰ میلیونی #حساس بود و از محاکمه دانه‌درشت‌ها( همان صاحبان زر و زور و مزدور که محاکمه‌شان #بی‌هزینه نخواهد بود) ابایی نشان نداد، آن‌چه بیشتر به چشم می‌آید؛ #میزان_تعداد_فاسد/مفسدین است! در مقابل، اگر اهتمامی در مبارزه با فساد نباشد و برخوردی صورت نگیرد، نه فِسادی دیده می‌شود و نه فاسدی! 👈 بدتر آن‌که همیشه برای رسانه‌ها و بالتبع برای توده، #خبر_فساد_جذاب‌تر است تا خبر #مقابله_با_فساد! همه دیدیم؛ خبر فساد ۳۰۰۰‌ میلیاردی گوش فلک را کَر می‌کند، اما خبر اعدام مه‌آفرید خسروی(مفسد اصلی) و شریکش و بازگشت بیش‌ از #۴۵۰۰_میلیارد_تومان در کمتر از یکسال به خزانه کشور و بریدن ده‌ها حکم زندانی طویل المدت و ... گویا ابدا به گوش توده نمی‌رسد و مرتبا شنیده می‌شود: فلانی ۳۰۰۰ میلیارد برداشت و رفت! (دقت) غفلت از همین نکته‌ی دقیق، گاهی موجب می‌شود ما نیز گمان نمائیم فساد در کشور ریشه‌دار و سیستماتیک است! و الا چگونه تصور می‌شود #فساد_سیستماتیک باشد اما در همان سیستم برادر رئیس جمهور، برادر معاون رئیس جمهور، معاون اول رئیس‌جمهور، نزدیک‌ترین اعضای خانواده شخصیت‌های درجه‌۱ نظام و... محکوم به زندان‌های طویل‌المدت و شلاق و رد اموال و... شوند؟! 👈 خبر فساد برای رسانه‌ها #جذاب‌تر از مقابله با فساد‌هاست! ادامه دارد👇

🔵 ملاحظه‌ای بر بیانیه‌ی اخیر حضرت استاد علیدوست (مدظله) (ملاحظه‌ی پایانی) 6️⃣ (نکته‌ی پایانی): در بیانیه‌ی حضرت استاد علیدوست تعابیر‌ی دیده می‌شود که بیشتر جنبه‌ی #وهن آقایانِ مدافع را دارد تا پاسخ نظر آنان، و استاد بزرگوار درصدد آن است که آن دفاع آقایان را، #دفاع_از_عمل‌کردها و #وضعیت_موجود کشور قلمداد نماید! حال آن‌که حتی با بد‌بینی هم نمی‌توان چنین نسبتی به این مدافعین انقلابی داد! خود آن‌ها بارها علیه فساد و مسئولینِ فاسد سخنرانی کرده و مطلب‌ها نگاشتند. دقت شود؛ اساسا سخن از وضع موجود (که بیش‌‌تر تبادر به اوضاع اقتصادی می‌نماید) و عمل‌کرد مسئولین نیست! همه‌ی سخن آن اعزه در این جهت است که؛ آی مردم! می‌شود حکومت و ساختاری برحق بود و در همان حال، فساد رخ دهد یا فاسدانی مسئولیتی داشته باشند! (توضیحش در شماره ۲ گذشت) روشن است با این روش (دست‌کم و سبک گرفتن آن مدافعین) نه سخن آن‌ها #نقد می‌شود و نه آن‌ها با امثال حضرت استاد #تعاملی خواهند نمود. طلبه‌ی حوزه علمیه‌ی قم

آیت الله مصباح یزدی (ره)در مورد شهید حجت الاسلام ردانی پور: «اگر در قیامت.....» 🔹 15 مرداد ماه، سالروز شهادت سردار رشید اسلام، حجت الاسلام مصطفی ردانی‌پور تبریک و تسلیت. #مصطفی_ردانی_پور

⚡️بیانیه آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست دفاعی عقیم و پرهزینه ♨️ حکومت علوی:بعثت عدالت 🔸مشاهده در سایت استاد : http://a-alidoost.ir/persian/news/27844/ ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh

✅ ضرورت و شیوه صحیح صیانت/حمایت از نظام اسلامی از دیدگاه آیت الله علیدوست 🔹 روحانیت در دو ساحت می‌‌تواند از اصول انقلاب اسلامی صیانت کند: یکی ساحت نظریه‌‌پردازی و دیگری ساحت رفتار و عمل است. در ساحت نظریه پردازی، باید به آن بنیان‌‌ها و اساس‌‌ها بپردازد و محکم و فنی آن‌‌ها را اثبات کند؛ یعنی شما نمی‌‌توانید یکی از اصول بنیادین این پدیده حکومت اسلامی را که بحث ولایت فقیه است، انکار کنید. ولایت فقیه را ممکن است ما گاهی به صورت سطحی، بازاری، تکراری و کلیشه‌‌ای بحث کنیم؛ منتها یک وقت می‌‌آییم اساسی، مبنایی و با نگاه هنجارهای فقه و اقتضائات زمان و مکان از آن دفاع می‌‌کنیم و این در واقع می‌‌شود صیانت از یک اصل بنیادین انقلاب و حکومت برآمده از این انقلاب. 🔹گاهی برخی‌‌ها در حوزه، انتظاری را که از یک حوزه انقلابی و یک روحانی انقلابی دارند، این است که فقط تک تیر انداز باشد! در حالی که ما یک صحنه‌‌ای را در نظر بگیریم که، تک تیرانداز می‌‌خواهد، کسی که پشت صحنه توپخانه را اداره کند می‌‌خواهد، کسی که سلاح بسازد می‌‌خواهد؛ یعنی صیانت از انقلاب به این شکل است. در ساحت نظریه‌‌پردازی نیز، فقه‌‌الاداره، فقه‌‌الحکومه، فقه‌‌المجتمع، فقه‌‌السیاسه و … هم باید بحث و گفت‌‌وگو بشود. در واقع صیانت از نظام اسلامی و انقلاب اسلامی گفت‌‌وگو از آن اصول و ریشه‌‌هایی است که حکومت روی آن تأسیس می‌‌شود. 🔹روحانیت و حوزه، چه در سطح مرجعیت، اساتید و فضلا و چه طلاب، باید‌ هادی، راصد و مراقب، مرشد، حامی و ناقد باشند. اولاً باید ‌هادی باشد برای نظام اسلامی. نمی‌‌تواند بگوید من حسابم از حساب حاکمیت جدا است. اگر ما یک حکومت سکولار داشتیم به نظرم خیلی راحت روحانیت می‌‌توانست خودش را کنار بکشد، حالا احیاناً یک نهیبی هم می‌‌زد و وساطتی هم می‌‌کرد و ارشادی هم می‌‌کرد و تمام می‌‌شد؛ اما وقتی که نظام نظام اسلامی است، روحانیت باید رفتار هدایت گونه داشته باشد فارغ از بحث دولت‌‌ها، همانند رهبر معظم انقلاب. خوب حالا که هدایت کرد، بگوید دیگر من کار ندارم. نه! این جا بحث مراقبت و رصد پیش می‌‌آید؛ باید کار و رفتار دولت و حاکمیت را رصد و مراقبت کند؛ لذا نقش دوم روحانیت در رفتار پیدا می‌‌شود که می‌‌شود راصد و مراقب. سوم؛ پس از این که رصد و مراقبت کرد، ممکن است در بعضی از جاها نیاز به راهنمایی باشد که باید راهنمایی کند و این غیر از آن هدایت اولی است که خطوط کلی را ترسیم می‌‌کند. باید بگوید مثلاً این کار اشتباه بود. این نکته هست و راهکار این است؛ لذا بحث هدایت و بحث دستگیری پیش می‌‌آید که می‌‌شود مرشد. 🔹بحث بعدی این که در بعضی از بزنگاه‌‌ها، حاکمیت نیاز به حمایت دارد؛ حالا ممکن است فشار از دشمن خارجی باشد، یا از بعضی از افراد در داخل کشور باشد؛ این جاست که نقض حمایت روحانیت از حاکمیت پیش می‌‌آید. من نمی‌‌دانم چرا بعضی‌‌ها فکر می‌‌کنند، اگر یک دولتی سرکار آمد که مخصوصاً هم فکرشان هم بود، حتماً باید تأییدش کنند و اگر کسی نقد مشفقانه داد، برنمی‌‌تابند. شما ببینید الان بحث استقلال حوزه در فضای سیاسی و اجتماعی کشور است. خوب یک عده موافق این بحث هستند و یک عده هم حساس شده‌‌اند و مخالفت می‌‌کنند؛ ولی آیا اگر واقعاً ما بخواهیم این مسئله را دقیق و عاقلانه بررسی کنیم اصلاً جای نزاع دارد؟ خوب خیلی روشن است. اگر به این معنا حساب کنیم که حوزه هیچ‌‌گاه خودش را وابسته به پول دولت نکند و اگر در جایی کجی و بداندیشی دید، تذکر بدهد که اگر گوش نکرد، از مجاری قانون اقدام کند؛ خوب اگر استقلال به این معنا باشد، [خوب است]؛ اما اگر به این معنا بگوییم که استقلال یعنی عیسی به دین خود و موسی به دین خود؛ روحانی یک مسیری دارد و نظام هم یک مسیر دیگری دارد و ما کاری نداریم، خوب این قابل دفاع نیست. بالاخره نظام به این‌‌ها نیاز دارد. #صیانت_از_نظام_اسلامی #حمایت_از_نظام_اسلامی #شیوه_صحیح_حمایت_از_نظام_اسلامی ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 🆔 @alidost_fiqh

سلام علیکم. مطلبی در دفاع از استاد علیدوست، بنام شاگردان استاد منتشر شده و در حال دست به دست شدن در فضای مجازی است که متاسفانه ادبیات و لحن درستی ندارد. استاد علیدوست این متن را رد کرده و انتساب آن به خودشان را نفی فرمودند و مخالف انتشار آن هستند. عنقریب متن توضیحی استاد در کانال منتشر خواهد شد.

حریم با برکت علم و عالم . به مناسبت انتشار مطلب انتقادی و دلسوزانه عالم اندیشمند و متفکر ،استاد عزیزم حضرت آیت الله علیدوست حفظه الله پیرامون حفظ حرمت شخصیت حکومتی امیر المؤمنین حضرت مولا علی علیه السلام و پاسخ هایی که به این نوشته صورت گرفت مناسب است چند جمله ای پیرامون شخص معظم له اولا و جایگاه عالم دوما به صورت دلنوشته بنویسم . صلابت علمی ، قدرت فکر ،نفس پاکیزه ، و مشی دلسوزانه ایشان برای احدی در حوزه علمیه پوشیده نیست ، چه بر ما که بر خوان با برکت معنوی معظم له حظ وافی برده و متنعم شده ایم که خدای سبحان شاهد است شیرینی و حلاوتش هنوز در کاممان تازه مینماید. یاد باد آن صحبت شبها که با نوشین لبان بحث سر عشق و ذکر حلقه عشاق بود و چه بر کسانی که اندک ارتباطی با معظم له دارند. مکرر در مکرر از جناب ایشان خاطراتی از مصاحبت های شیرین در محضر رهبر معظم انقلاب شنیده ایم که حاکی از رابطه مانوس و نزدیک رهبری با ایشان است و همیشه ارادتشان به شخص و شخصیت حضرت آقا متجلی در کلام ایشان می‌باشد و عزم معظم له در حراست از امور مربوط به مردم ، دین و انقلاب نه تنها در حوزه و نه تنها در دانشگاه بلکه بر مردم عزیز خصوصا در دارالمؤمنین منطقه یزد که جنابشان ملجأ و پناه مردم آن سامان،خصوصا اندیشمندان و جوانان منطقه می‌باشند پوشیده نیست و هر کلامی فارغ از بحث های علمی آن بحث، از سر خیر خواهی از معظم له صادر شده و این نزد هر فرد منصفی ثابت است . تمجید بزرگان و مراجع من جمله رهبر عزیز انقلاب در محافل مختلف علمی از جناب ایشان حاکی از عظمت جایگاه این استاد بزرگ حوزه علمیه قم در معرکه علم و فقاهت است که به دلیل عدم رضایت معظم له از انتشار آن خودداری میکنم چه آن که آن کس که باید بداند و بنویسد میداند و نوشته است . اما مهم و مهم برای برادران طلبه ی خودم که خدا میداند به حقه آن ها را برادر خود می‌دانم ارج نهادن به منسب علم و عالم است. همان درسی که امام صادق مصدق علیه السلام در برخورد با ابان ابن تغلب به ما این چنین آموزش میدهد. رجالی سِترُگ جناب نجاشی رحمه‌الله نقل می‌کند که وقتی اَبان بن تَغْلب که یک معلّمِ صادقِ الهی و مبلّغِ‌ راستین دین بود به محضر باهر النّور امام صادق علیه‌السلام رسید، امام جهت تکریم علم و گرامی داشتِ‌ مقامِ عالِم و معلّم دستور داد که بالش برای اَبان بیاورید که تکیه بدهد، أَمَرَ بِوَسَادَةٍ فَأَلقَيتُ لَهُ‏. رجال النّجاشی، ص۱۱. همان درسی که پیامبر اسلام فرمود : انَّ اللهَ تعالی وَضَعَ اربعاً فی اربعٍ: برکةُ العلمِ فی تعظیمِ الاستاذِ .... مواعظ العددیه ص۵۷ خداوند متعال چهارچیز را در چهارچیز قرار داد: برکت علم را در تعظیم استاد... مباد برکت از حوزه فکر و اندیشه برود که از اساس علم چیزی نماند چرا که علم بذاته امامتِ بر عمل صالح را عهده‌دار است. در حقیقت علم یک هاتف غیبی است و از مقولۀ مفاهیمِ انتزاعی و صُور ذهنی نیست، زیرا که از این امور کاری ساخته نیست؛ امیرمؤمنان ع فرمودند: وَالْعِلْمُ يَهْتِفُ بِالْعَمَلِ فَإِنْ أَجَابَهُ وَإِلَّا ارْتَحَلَ عَنْهُ. الكافی، ج‏۱، ص۴۴. علم هاتف غیبی است که عمل را به دنبال می‌آورد و به درون جوهرۀ انسان عمل را دعوت می‌کند. اگر کار به عمل کشید و عمل او را اجابت نمود، این علم شکوفا شده و ماندگار خواهد بود، ولی اگر علم موفق به عمل نشد، بی‌تردید رخت بر می‌بندد و میرود. اهمیت این مطلب در عصر ظلمت غیبت ولی خدا و امام معصوم زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف بیشتر نمایان است که حضرت هادی علیه السلام پرده از این سر برمیدارد آن جا که میفرمایند: لولا مَن يَبقى بَعدَ غَيبَةِ قائمِنا عليه ‏السلام مِنَ العُلَماءِ الدّاعينَ إلَيهِ ، و الدالّينَ عَلَيهِ ، و الذابّينَ عَن دينِهِ بِحُجَجِ اللّه‏ِ ، و المُنقِذينَ لِضُعَفاءِ عِبادِ اللّه‏ِ مِن شِباكِ إبليسَ و مَرَدَتِهِ ، و مِن فِخاخِ النَّواصِبِ ، لَما بَقِيَ أحَدٌ إلاّ ارتَدَّ عَن دينِ الله وَ لكِنَّهُمُ الَّذينَ يُمْسِكونَ اَزِمَّةَ قُلوبِ ضُعَفاءِ الشّيعَةِ كَما يُمْسِكُ صاحِبُ السَّفينَةِ سُكّانَها اُولئِكَ هُمُ الاْفضَلونَ عِندَ الله عَزَّوَجَلَّ. احتجاج طبرسی ج ۲ ص ۵۰۲. اگر نه این بود که پس از غیبت قائم آل محمّد صلی الله علیه و اله برخی از علما وجود دارند که به سوی او دعوت می کنند و مردم را به حضرتش سوق می دهند و از دینش با استدلالهای الهی حمایت و ضعیفان از بندگان خدا را از افتادن در دام ابلیس و یارانش، رهایی می بخشند و از دام هاي نواصب نجات بخشند پس به تحقیق هیچ کس نمی ماند جز این که از دین خدا بر می گشت.ولی آن عالمان زمام قلوب ضعفای شیعه را می گیرند همانگونه که ناخدای کشتی، سکّان و فرمان کشتی را می‌گیرند .پس آنان نزد خداوند از همه برترند. سخن کوتاه که سخن سر بسته گویم با حریفان ان شا الله مصداق یکی بر سر شاخ بن میبرید نباشیم . قم . رحمانی دوزدوزانی .

بسم الله الرحمن الرحیم تعلیقه ای بر بحث طلبگی استاد علیدوست و استاد عالی (حفظهما الله تعالی): در مواجهه با افکار عمومی که به وجود فساد در جمهوری اسلامی معترض هستند دو جور میتوانیم پاسخ بدهیم: پاسخ اول - اینکه بگوییم وجود فساد طبیعی است، در حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام هم بوده! این طرز پاسخگویی اصلا درست نیست و چوب حراج زدن به آبروی امیرالمؤمنین (ارواح العالمین لتراب مضجعه الفداء)است. درست است که دفاع از جمهوری اسلامی واجب است ، اما دفاع از آبروی امیرالمؤمنین علیه السلام به مراتب واجب تر است. جمهوری اسلامی باید برای امیرالمؤمنین (علیه السلام) کسب آبرو کند، و زینت و افتخار باشد، نه اینکه از آبرو و حیثیت و قداست ذوات مقدسه معصومین علیهم السلام خرج کند. البته شکی نیست که به برکت خون شهداء و مجاهدت خالصانه و رهبری داهیانه رهبری عزیزمان و بسیاری از مسئولان خدوم و مخلص، در خیلی از بخشها همینطور هم بوده، و جمهوری اسلامی در جهان، مایه عزت و آبرو و افتخار برای تشیع و مکتب اهل بیت علیهم السلام بوده، هرچند در برخی عرصه‌ها هنوز عقب هستیم چنانچه رهبری عزیزمان نیز در بیانیه گام دوم تبیین فرمودند. پاسخ دوم- اینکه بگوئیم وجود فساد در جمهوری اسلامی، بخاطر این است که مسئولین ما از راه و مرام امیرالمؤمنین علیه السلام فاصله گرفته اند نه بخاطر اینکه اساسا مدل حکومت جمهوری اسلامی کارآمد نیست! این پاسخ، بسیار صحیح و متین است. یعنی اسلامی بودن اصل ساختار حکومت، برای کارآمدی حکومت کافی نیست. عملکرد مسئولین هم باید اسلامی و علوی باشد. پس اگر فساد هست - که متاسفانه هست - راهش این است که ما به مسئولین فشار بیاوریم ، مطالبه گری کنیم، از همه ابزارهای صحیح استفاده کنیم تا مسئولین بر اساس اسلام رفتار کنند تا این مفاسد ریشه کن شود، و اگر مسئولی خودش فاسد است یا ضعیف است ، باید تلاش کنیم با سازوکارهای موجود در ساختار جمهوری اسلامی، او را کنار بزنیم و مسئولین پاک و توانمند را جایگزین او کنیم به عقیده حقیر، همه دلسوزان و مومنانی که دفاع از نظام جمهوری اسلامی را وظیفه خود میدانند، در مواجهه با افکار عمومی، باید پاسخ دوم را مطرح کنند و نه پاسخ اول را. و اگر مقصود استاد محترم جناب آقای علیدوست نیز همین است، بنده نیز با ایشان موافقم. محمدحسن قمی ejtehad_jahadi

🔰 توضیحات استاد علیدوست پیرامون یادداشت «دفاعی عقیم و پر هزینه» #نقد #پاسخ

🔰 توضیحات استاد علیدوست پیرامون یادداشت «دفاعی عقیم و پر هزینه» باسمه تعالی اللهم صل علی محمد و اهدنا لما اختلف فیه من الحق باذنک انک تهدی من تشاء الی صراط مستقیم 🔹انتشار یادداشتی از این جانب در تاریخ 14/05/1402 در فضای مجازی واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. خلاصه یادداشت این بود: دفاع و صیانت از عملکرد جمهوری اسلامی ایران راه و رسم خود را دارد و این که پای مثل حکومت امام علی علیه السلام را به میان آورده، برخی فسادها را از آن دوران، ردیف کرده تا کاستی‌ها و ناراستی‌هایی که در نظام جمهوری اسلامی ایران هست، طبیعی و گریزناپذیر جلوه کند، صحیح نیست؛ این گونه دفاع ضمن این که در واقع دفاعی از عملکرد حاکمیت به حساب نمی‌آید، نسل جوان و دیگران را نسبت به حکومت علوی بدبین می‌سازد.در آن یادداشت اصل برخی ناراستی‌ها در حکومت حضرت مورد انکار قرار نگرفت؛ اما گفته شد: نباید بحث مربوط به حکومت علوی را ناقص گذاشت؛ باید اقتضائات زمانه را هم در نظر گرفت، از برخوردهای قاطع، سریع و عادلانه حضرت هم صحبت کرد. حکومت علوی تراث ارزشمندی است که نباید – نابحق – بسوزد و مورد بدبینی قرار گیرد. 🔹با انتشار این یادداشت موجی از موافقت‌ها و مخالفت‌ها به منصه ظهوررسید، این رفتار از مخاطبان محترم، اینجانب را واداشت تا نکاتی را بیان کنم. 🔻جهت تکمیل و توضیح بیانیه نکاتی ذکر میگردد: 1️⃣ در این دو روز، بحث‌های خوبی صورت گرفت و از برخی حمله‌ها و نیت‌خوانی‌ها و ناسزاها که بگذریم – که متاسفانه آسیب اخلاق‌سوز فضای رسانه‌ای کشور به حساب می‌آید – گفتگوهای قابل تقدیر و تاملی به وجود آمد. ای کاش موضوعی مهم مثل موضوع مورد گفتگو درحد نخبگان و ترجیحا از رسانه‌های عامی مثل سیما در قالب مناظره انجام شود. و آن گونه که خداوند متعال می‌پسندد و اخلاق، مقتضی آن است، ادامه یابد. بدون این که افراد پنجه تعرض به یکدیگر بیفکنند. 2️⃣ بدون شک #صیانت_از_کشور_نظام_و_رهبری از وظایف مهم شرعی ما است. و همان طور که در سالهای قبل بارها گفته‌ایم، روحانیت با رصد، مراقبت، هدایت، نقد و حمایت خود باید به این مهم بپردازد(https://eitaa.com/alidost_fiqh/4439) این وظیفه نباید تحت الشعاع هیچ امری قرار گیرد. 3️⃣ بدون تردید کشور با فساد سازمان یافته (که عده‌ای برای فساد سرکار آمده باشند) مواجه نیست. لکن در بخش‌هایی با #فساد_اتمیک و موردی، اما متعدد و متکثر مواجه است؛ که بدون ناامیدی باید همگان در رفع آن بکوشند. و از اصلی‌ترین دغدغه مسئولان باید باشد اما رفع فساد راه و رسم خود را دارد که گاه برخی بی‌دقتی‌ها، آسیب‌های زیادی به بار می‌آورد. 4️⃣ در نقدی که در یادداشت مورد نظر بر گفته برخی افراد داشتم، به هیچ وجه – به هیچ وجه – ناظر به شخص و شخصیت خود افراد نبودم. بزرگوارانی که حقیر را می‌شناسند، میدانند این جانب هیچ گاه نقد افراد را جایگزین نقد عملکردها و گفته‌ها نمی کنم. 5️⃣ خداوند متعال و عالم به سرّ و عَلَن، می‌داند که برای این جانب، خط و فکر سیاسی افراد در نقدها، هیچ مهم نیست، البته اگر موردی پیش آید، و به نظر اینجانب قابل نقدِ لازم باشد و متکفل نداشته باشد، عهده‌دار می‌شوم؛ بنابراین نباید افرادی، موارد قابل نقدی که حقیر به دلیل داشتن بانی در نقد، مورد نقد قرار نداده‌ام، لیست کنند و آن را حمل بر سیاسی‌کاری نمایند. گزینشی این چنین شایسته کسانی است که هر چه انجام میدهند، یا بیانیه می‌نویسند، سیاسی کاری است نه مثل این جانب! در کارنامه اینجانب نقدهای متعدد به روحانیون و غیر روحانیون، با افکار مختلف می‌بینید و هرگز عدم اطلاع را حمل بر عدم وجود نباید کرد. 6️⃣ واژه «#خودتحریمی» که در بیانیه بود را به معنای حرکتی که حضور حداکثری مردم را در صحنه‌های ضرور نفی کند، به کار برده‌ام و اگر دیگران در معنای دیگری به کار برده‌اند، از عهده ما خارج است. این جانب معتقدم هیچ پشتوانه‌ای برای کشور و حاکمیت مثل حضور مردم نیست و هر حرکتی که این حضور را کمرنگ کند – حتی الامکان – نبایدصورت پذیرد. 7️⃣ انتظار اینجانب – به عنوان صاحب یادداشت – این است که ناقدان، یادداشت را به طور کامل مطالعه کنند، سپس قلم به نقد بسپارند. بسیاری از نقدها، آشکارا از عدم مطالعه یادداشت خبر می دهد. 8️⃣ برخی مدافعان یادداشت، حمله‌هایی به ناقدان داشتند، از دوستان می‌خواهم به هیچ وجه تعرض به افراد صورت نپذیرد. ایکاش بحث در فضایی آزاداندیشانه وبدون پرخاش پیش برود. حوزه‌های علمیه را نباید از این فضا خالی دید، هر چند برخی غیر این را بر آن بپسندند. چنان که عهده‌دار برخی اظهار نظرها – هر چند در دفاع از بیانیه این جانب صورت پذیرد- نیستم. 🔹خداوند بزرگ همه را به وظایف ، آشنا و توفیق عمل خالصانه عنایت فرماید. طبیعی است که بنای حقیر در این پیوند بر ادامه دادن نیست. ان ارید الا الاصلاح ما استطعت. الحمد لله رب العالمین 1402/05/16 alidost_fiqh

💢توضیحات استاد علیدوست پیرامون یادداشت «دفاعی عقیم و پر هزینه» ✔️انتشار یادداشتی از این جانب در تاریخ ۱۴۰۲/۵/۱۴ در فضای مجازی واکنش‌های متفاوتی را در پی داشت. خلاصه یادداشت این بود: دفاع و صیانت از عملکرد جمهوری اسلامی ایران راه و رسم خود را دارد و این که پای مثل حکومت امام علی علیه‌السلام را به میان آورده، برخی فسادها را از آن دوران، ردیف کرده تا کاستی‌ها و ناراستی‌هایی که در نظام جمهوری اسلامی ایران هست، طبیعی و گریزناپذیر جلوه کند، صحیح نیست؛ این گونه دفاع ضمن این که در واقع دفاعی از عملکرد حاکمیت به حساب نمی‌آید، نسل جوان و دیگران را نسبت به حکومت علوی بدبین می‌سازد. در آن یادداشت اصل برخی ناراستی‌ها در حکومت حضرت مورد انکار قرار نگرفت؛ اما گفته شد: نباید بحث مربوط به حکومت علوی را ناقص گذاشت؛ باید اقتضائات زمانه را هم در نظر گرفت، از برخوردهای قاطع، سریع و عادلانه حضرت هم صحبت کرد. حکومت علوی تراث ارزشمندی است که نباید – نابحق – بسوزد و مورد بدبینی قرار گیرد. 🔻با انتشار این یادداشت موجی از موافقت‌ها و مخالفت‌ها به منصه ظهوررسید، این رفتار از مخاطبان محترم، اینجانب را واداشت تا نکاتی را بیان کنم. 👈 متن کامل را در «اجتهاد» بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=72515

نقدهایی بر یادداشت اخیر استاد علیدوست اخیرا یادداشتی از استاد علیدوست منتشر شده است که ایشان تشبیه اشتباهات جمهوری اسلامی به اشتباهات حکومت امیرالمؤمنین را ناصواب می‌داند و در نقدی تند به برخی روحانیون، این نحو دفاع را عقیم و پرهزینه قلمداد می‌کند. ابتدا باید بیان کنیم اصل اینکه استادی در حوزه بیانات هم لباسان ‌خود را با دقت گوش دهد و نقد کند امری پسندیده است و فارغ از لحن و نوع نقد، اصل این مطلب جای تقدیر دارد، لکن اشکال جایی است که این نقدها غالبا در یک جهت مطرح می‌شود! 📎 ادامه مطلب 🌐https://rasanews.ir/0036M8

🔅اتفاق مبارک نظریه‌پردازی را قدر بدانیم 🔹روز گذشته یادداشتی از آیت‌الله ابوالقاسم علیدوست منتشر شد که نسبت به مسائل عدالت در حکمرانی و مقایسه با زمان صدر اسلام و وضعیت اکنون نظام اسلامی پرداخته بود. پس از این یادداشت استاد مسعود عالی به این نظر ارائه شده پاسخ داده و در ادامه چند تن دیگر از اساتید نیز نظرات خود را در قالب یادداشت‌های اینترنتی منتشر نموده‌اند. 🔹بدون ورود محتوایی و قضاوت درباره یادداشت آیت‌الله علیدوست و پاسخ‌های ارائه شده، این اتفاق مبارک در فضای حوزه‌های علمیه را باید به فال نیک گرفت. حیات و شکوفائی هر جامعه‌ی علمی به ارائه نظر و نقدهای گوناگون است؛ موضوعی که بارها از سوی مقام معظم رهبری به عنوان « کرسی‌های آزاد اندیشی و نظریه‌پردازی» مطرح شده وبه عنوان یک مطالبه جدی همچنان بر دوش حوزه‌های علمیه سنگینی می‌کند. پیش از این نیز بیان نظریه‌ای پیرامون «اقتصاد اسلامی» و نگارش و طرح ده‌ها پاسخ و نقد علمی نتایج بسیار مثبتی در تولید محتوای اثرگذار و مطابق با نیازهای روز را رقم زده بود. 🔹در این بین اما برخی آسیب‌هایی متوجه این جریان مبارک علمی نیز می‌تواند باشد. ارزش‌گذاری، نیت‌خوانی، برچسب‌زدن‌های ناروا و دخیل کردن جریان‌های مختلف سیاسی از جمله آسیب‌هایی که گاهی در محتوای تولیده شده‌ی این حرکت مبارک علمی اتفاق می‌افتند. ایجاد فضای تحقیر و تهدید با ادبیات مختلف به نفع حوزه‌های علمیه و جامعه اسلامی نخواهد بود و بیشترین ضربه را عقبه‌ی نرم‌فزاری نظام از محدود کردن فضای نظر و اندیشه متحمل خواهد شد. 🔹جا دارد اساتید و دانش‌وران و پژوهشگران حوزوی و دانشگاهی که دارای جایگاه علمی هستند حتما ورود جدی به این جریان تولید علمی داشته باشند و طلاب سطح پائین‌تر بدون قضاوت‌های متاثر از پیش‌فرض‌های ذهنی، فرصت را غنیمت شمرده و از مطالب ارائه شده بهره‌مند شوند. 🔻🔻🔻 mobahesat

📎 وقایع ۱۶ مرداد #شمسی 🗓 سال ۱۳۲۷ 📌 نماز عید فطر به امامت آیت الله سیدابوالقاسم کاشانی به یک نمایش بزرگ سیاسی علیه دولت هژیر تبدیل شد. آیت الله در خطبه های نماز، دولت هژیر و استعمار انگلیس را شدیداً مورد حمله قرار داد. 🗓 سال ۱۳۴۴ 📌 درگذشت آیت‌الله سید رضا فیروزآبادی روحانی سیاستمدار، نماینده مجلس شورای ملی و بنیانگذار بیمارستان فیروزآبادی. 🗓 سال ۱۳۵۷ 📌 آغاز سخنرانی‌های انتقادی و روشنگر وعاظ در لبیک به پیام امام به وعاظ و روحانیون برای روشنگری و آگاه‌سازی در منبرهای ماه رمضان. 🗓 سال ۱۳۷۹ 📌 درگذشت آیت‌الله حاج شیخ ابوالحسن شیرازی امام جمعه مشهد و از یاران امام خمینی. 📎 وقایع ۲۰ محرم #قمری 🗓 سال ۱۲۸۷ 📌 ولادت آیت‌الله محمدرضا نجفی اصفهانی (مسجدشاهی) فقیه، فیلسوف، متکلم، ریاضیدان و شاعر. #تقویم_علماء 🌺🌺🌺🌺🌺