✨ ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ ✨وَأَخِي هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّي لِسَاناً فَأَرْسِلْهُ مَعِيَ رِدْءاً يُصَدِّقُنِي إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (34)  قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجْعَلُ لَكُمَا سُلْطَاناً فَلَا يَصِلُونَ إِلَيْكُمَا بِآيَاتِنَا أَنتُمَا وَمَنِ اتَّبَعَكُمَا الْغَالِبُونَ (35) /قصص 🍃و برادرم هارون را كه در بيان از من شيواتر است براى يارى ام با من بفرست تامرا تصديق كند، همانا مى ترسم كه (فرعونيان) مرا تكذيب كنند.  (خداوند) فرمود: (نگران مباش) ما بازوى تو را به واسطه (همراهى) برادرت محكم خواهيم كرد و براى شما، برترى و سلطه قرار خواهيم داد، پس به بركت آيات (و نشانه هاى) ما بر شما دست نخواهند يافت (و) شما و هركس پيروى تان كند، پيروز خواهيد بود. 🔵هارون (كه در لغت، به معناى كوه نشين يا قاصد است) برادر بزرگ حضرت موسى، از انبياى بنى اسرائيل بوده و در قرآن از او ستايش شده است. حضرت موسى در انجام مأموريّتش از دو چيز مى ترسيد، يكى قصاص قتل، «اِنّى أخاف أن يقتلون» و ديگرى تكذيب حقّ، «اِنّى اَخاف أن يكذّبون» در واگذارى مسئوليّت هاى سنگين، بايد به همه ى ابعاد شخص، توجّه كرد. گرچه حضرت هارون از نظر سنّ و سخن، از حضرت موسى بزرگ تر و خوش بيان تر بود، ولى حضرت موسى به خاطر صفات و لياقت هاى ديگرى كه داشت، در اين مأموريّت مسئول و مأمور شد. هر چند هارون نيز پيامبر الهى بود. در شيوه ى تبليغ، ارشاد، امر به معروف و نهى از منكر، گاهى بايد افراد دو نفرى يا بيشتر اقدام كنند. «ارسله معى» در امر به معروف و نهى از منكر، محور اصلى اثر كردن است؛ اگر با اشاره اثر مى كند بايد اشاره كرد، اگر فرياد اثر مى كند بايد فرياد زد. اگر با طومار و راهپيمايى و تحصّن و اعتصاب و تجمّع، يا تهديد و تشويق، بايد همان راه را طى كرد و به هر نحو ممكن، قلباً و لساناً و عملاً جلو مفاسد را گرفت، حتّى اگر با تكرار اثر مى كند بايد امر ونهى را تكرار كرد. 🔷- اقرار به كمالات ديگران، خود يك كمال وارزش است. «هو أفصح منّى» حضرت موسى با اين كه پيامبر اولوالعزم بود، به كمال برادرش اقرار كرد. 🔷- بيان روان، از عوامل مؤثّر در جذب افراد وتبليغ موفّق است. «هو أفصح» 🔷- براى ارشاد و دعوت به حقّ، از بهترين ها استفاده كنيم. «هو أفصح» 🔷- هر نيرويى را در جاى خود بكار بگيريم. «هو أفصح» (هارون داراى بيانى شيوا بود و در اين مأموريّت تبليغى، سخن رسا نقش اساسى داشت، لذا حضرت موسى از خداوند همراهى او را درخواست كرد.) 🔷- لازم نيست كه مسئولان، در همه ى كمالات، برترين باشند، بلكه بايد من حيث المجموع لايق باشند. «هوأفصح منّى» (با اين كه مسئول اصلى موسى بود، ولى در بعضى جهات هارون قوى تر بود.) 🔷- گاهى براى رفع مشكلات، بايستى خود اقدام به پيشنهاد و ارائه راهكار به مسئول مربوطه نمود. «اخى هارون... فارسله» 🔷- دغدغه ى برنامه ريزى و آينده نگرى، با ترس و وحشت متفاوت است. «انّى اخاف أن يكذّبون» 🔷- در يك رسالت الهى، نفر دوم را نيز بايد خداوند تعيين فرمايد. «سنشدّ عضدك بأخيك» همان گونه كه ما معتقديم جانشين پيامبر را نيز بايد خدا تعيين كند. 🔷- ايمان و حمايت بستگان، در پشت گرمى مبلّغ و تأثيرگذارى او در ديگران، بسيار مؤثّر است. «أخى - يُصدّقنى» 🔷- دعا ودرخواست انبيا مستجاب است. «ارسله معى - سنشدّ عضدك» حضرت موسى از خداوند درخواست كرد تا برادرش هارون را همراه و ياور او قرار دهد و خداوند آن را اجابت كرد. 🔷- بهترين نوع برادرى، برادرى در تأييد حقّ و بازوى يكديگر بودن در مسير خداوند است. «سنشدّ عضدك باخيك» 🔷- پيروزى انبيا، در سايه ى آيات الهى محقّق مى شود. «فلايَصِلون اليكما باياتنا» 🔷- حتّى انبيا به اميد واطمينانِ خاطر نياز دارند. خداوند به موسى و هارون و پيروانشان وعده ى پيروزى داد و آنان را اميدوار كرد. «انتما ومَن اتّبعكما الغالبون» ⚘ #‌تفسیر‌قرآن

✨ ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ ✨فَلَمَّا جَاءهُم مُّوسَي بِآيَاتِنَا بَيِّنَاتٍ قَالُوا مَا هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّفْتَرًي وَمَا سَمِعْنَا بِهَذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ (36) /قصص 🍃پس هنگامى كه موسى با (معجزات و) آيات روشن ما به سراغ آنان آمد، گفتند: اين چيزى جز سحر ساختگى نيست و ما چنين چيزى را در (ميان) نياكان خود نشنيده ايم. 🔹- تهمت، بزرگ ترين حربه ى مستكبران عليه مصلحان است. «ما هذا الاّ سحر مفترى» 🔹- تعاليم پيامبران الهى، تابع آداب ورسوم گذشتگان نيست. «ما سمعنا بهذا فى آبائنا» 🔹- در پذيرش عقايد، منطق وبرهان ملاك است، نه سيره ى پدران. «ما سمعنا بهذا فى آبائنا» (پيشينه نداشتن يك تفكّر، دليل نادرستى آن نيست) 🔹- برخى انسان ها، منطق روشن را فداى گذشته تاريك مى كنند. «جاءهم باياتنا بيّنات - ما سمعنا بهذا فى آبائنا الاوّلين» 🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 #تفسیر‌قرآن

✨ ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ فَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا لَوْلَا أُوتِيَ مِثْلَ مَا أُوتِيَ مُوسَي أَوَلَمْ يَكْفُرُوا بِمَا أُوتِيَ مُوسَي مِن قَبْلُ قَالُوا سِحْرَانِ تَظَاهَرَا وَقَالُوا إِنَّا بِكُلٍّ كَافِرُونَ (48) /قصص 🍃پس هرگاه از جانب ما (آيات) حقّ براى آنان آمد، گفتند: چرا آنچه (به اين پيامبر) داده شده، شبيه آن چه به موسى داده شده نيست؟ (چرا معجزاتى مثل تبديل عصا به اژدها ويا نزول دفعى كتاب، مثل تورات كه قابل مشاهده باشد ندارد؟! اما) مگر (همين كافران لجوج و بهانه گير) به آنچه قبلاً به موسى داده شده بود، كفر نورزيدند؟ (مگر آنها نبودند كه) گفتند: (اين دو كتاب تورات و قرآن) سحرهايى هستند كه پشتيبان يكديگرند و (نيز) گفتند: همانا ما به همه ى آنها كافريم؟! ♦️در اين كه جمله ى «سِحران تَظاهرا» اشاره به كدام دو چيز است، احتمالات زيادى داده شده كه با توجّه به آيه ى بعد معلوم مى شود مراد، قرآن و تورات است. 🌿- رسالت پيامبر وقرآن، حقّ است. «لولا ارسلت الينا رسولاً - فلما جاءهم الحقّ» 🌿- منكرين حقّ، بجاى توجّه به حقّانيّت، تنها به مقايسه هاى بى اساس وباطل نظر دارند.«جاءهم الحقّ - لولا اوتى مثل ما اوتى» 🌿- افراد متحجّر، حاضر به پذيرش حرف جديد و منطقى نيستند. «لولا اُوتى مثل ما اوتى موسى» 🌿- سحر و ساحرى، شايع ترين تهمتى است كه به انبيا زده مى شود. «سحران» (منكرين بهانه جو اظهار مى نموند كه اين قرآن و آن تورات، دو كتاب سحرند كه از يكديگر پشتيبانى مى كنند.) 🌿- دشمنان، منطق و كلام حقّ را خدشه دار مى كنند تا راه را براى انكار خود باز كنند. «سحران... انّا بكلّ كافرون» ✨

✨ ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ ✨تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّاً فِي الْأَرْضِ وَلَا فَسَاداً وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ (83) /قصص 🍃(ما، نجات و سعادت در) آن سراى آخرت را (تنها) براى كسانى قرار مى دهيم كه خواستار برترى و فساد در زمين نباشند و سرانجام، (رستگارى) از آن پرهيزكاران است. 💥اين آيه به منزله قطعنامه داستان قارون است كه هر گونه ثروت اندوزى و برترى جويى، مايه ى هلاكت در دنيا و شقاوت در آخرت مى شود. بر اساس روايات، حضرت على عليه السلام، اين آيه را براى تاجران بازار تلاوت مى فرمود.(105) امام خمينى قدس سره بنيانگذار جمهورى اسلامى نيز در پايان درس اخلاقشان براى طلاّب و فضلاى حوزه ى علميّه ى قم به آن عنايت داشتند. در حديث مى خوانيم كه اگر كسى به واسطه بهتر بودن بند كفشش بر ديگرى خود را برتر ببيند، جزو كسانى است كه اراده ى علوّ در زمين دارند. چه بسيارند كسانى كه در تهيه مسكن، مركب، لباس، كلام، ازدواج و نام گذارى فرزند، كارى مى كنند كه در جامعه نمودى داشته باشند و مردم متوجّه آنان شوند كه به فرموده روايت، اين افراد اراده برترى در زمين دارند و از بهشت محرومند. 105) تفاسير مجمع البيان و روح البيان. 🔹- سراى آخرت بس عظيم است. (كلمه ى «تلك» براى بيان عظمت است) ♦️- هرگونه برترى طلبى، ممنوع است. «لا يريدون علوّاً» 🔻- منشأ فساد، برترى جويى است. «لايريدون علوّاً... و لا فسادا» ✅- پرهيزكار كسى است كه اراده ى تفاخر وبرترى بر ديگران ندارد. «لايريدون علوّاً... والعاقبة للمتّقين» #‌تفسیر‌‌قرآن

🌹 ✨ #بِسْمِ‌اللهِ‌الرَّحْمنِ‌الرَّحِيم✨ 🌹وَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (88) /قصص 🍃و (هرگز) معبود ديگرى را با «اللّه» مخوان كه معبودى جز او نيست. همه چيز جز وجه او نابود است، حُكم (و حاكميّت، تنها) از آن اوست، و همه به سوى او بازگردانده مى شويد. 🔻فرقه ى «وهّابيّت» اظهار مى نمايند كه هركس، غير خدا را بخواند، مشرك مى شود؛ زيرا خداوند فرموده است: «فلاتدع مع اللّه أحداً»(106)، بنابراين كسانى كه در توسّل، اولياى خدا را صدا مى زنند، مشركند! امّا اين آيه توضيح مى دهد كه مشرك، كسى است كه غير خدا را به عنوان خداى ديگر بخواند: «لاتدع مع اللّه الهاً آخر» و ناگفته پيداست كه شيعيان هيچ مقامى را به عنوان خدا صدا نمى زنند، بلكه به عنوان كسى كه نزد خداوند آبرو دارد صدا مى زنند، آن هم آبرويى كه از طرف خداوند به او داده شده است، نظير انبيا و اولياى الهى، نه هر شفيع و آبرومند موهومى. زيرا بت پرستان نيز در دنياى خيال خود، براى بت ها آبرويى تصوّر مى كردند. در اين آيه، شرك زدايى با عبارات مختلفى بيان شده است؛ 🔹الف: خداى ديگرى را با «اللّه» مخوانيد. 🔹ب: معبودى جز اللّه نيست. 🔹ج: همه چيز جز او نابود شدنى است. 🔹د: حاكميّت، تنها از آن اوست. 🔹ه : تنها به سوى او باز مى گرديد. پادشاه كشور سعودى هر سال روز عيد قربان علماى فرقه هاى اسلامى را ميهمان مى كند. در يكى از سالها علاّمه سيّد شرف الدين جبل عاملى (از علماى برجسته لبنانى) به مهمانى دعوت مى شود. علاّمه همين كه وارد جلسه شد، قرآنى را كه جلد چرمى داشت به شاه هديه كرد. شاه آن را گرفت و بوسيد. علاّمه گفت: تو مشرك هستى! شاه ناراحت شد كه چرا چنين تهمتى مى زنى؟ علاّمه گفت: چون شما چرمى را بوسيدى كه پوست حيوان است و احترام به پوست حيوان شرك است! شاه گفت: من هر پوستى را نمى بوسم، كفش من از چرم و پوست حيوان است؛ ولى هرگز آن را نمى بوسم، اين قطعه چرم، جلد قرآن قرار گرفته است. علاّمه فرمود: «ما نيز هر آهنى را نمى بوسيم، آهنى را مى بوسيم كه صندوق يا ضريح و دژ و پنجره ى قبر پيامبر يا امامان معصوم عليهم السلام باشد». آرى، شرك آن است كه ما كسى يا چيزى را در برابر خدا عَلم كنيم و براى او قدرتى مستقلّ قائل شويم، در حالى كه شيعه قدرت اولياى خدا را مستقل نمى داند، بلكه قدرتى وابسته به قدرت الهى مى داند و اگر گنبد وبارگاهى مى سازد به خاطر آن است كه به مردم اعلام كند در اين جا مرد توحيد دفن شده است. كسى كه در اينجا دفن شده در راه خداشهيد گشته و فدا و فناى توحيد شده است. پس گنبد و بارگاه، يعنى مركزى كه زير آن فرياد توحيد بلند است، نه مركزى در برابر مسجد. 🌹امام رضاعليه السلام فرمودند: «وجه اللّه» پيامبر خدا و حجّت هاى او در زمين هستند كه به وسيله آنان به خدا، دين و معرفت او توجّه مى شود.(107) در دعاى ندبه درباره امام زمان عليه السلام مى خوانيم: «أين وجه اللّه الّذى يُؤتى » و نيز مى خوانيم: «أين وجه الّذى يتوجّه الاولياء» 106) جنّ، 18. 107) توحيد صدوق، ص 117. ♦️- موحّد واقعى كسى است كه از همه ى معبودها، اَبَرقدرت ها، ايسم ها وطاغوت ها آزاد باشد. «لاتدع مع اللّه الهاً آخر» ♦️- به آنچه رفتنى است، دل نبنديم و خود را اسير آنها نسازيم. «كلّ شى ءٍ هالك الاّ وجهه» چنانكه حضرت ابراهيم فرمود: «لا اُحبّ الآفلين»(108) ♦️- حاكميّت، مخصوص خداوند است. «له الحكم» ♦️- معبود واقعى چند شرط دارد: 🔸الف: فناپذير نباشد. «كلّ شى ء هالك الا وجهه» 🔸ب: بر هستى فرمانروا باشد. «له الحكم» 🔸ج: فرجام همه به دست او باشد. «اليه ترجعون» - مرگ، نابودى نيست، بازگشت به مبدأ است. «اليه ترجعون» پروردگارا! مزه ى تلاوت، تدبّر و پندگيرى از قرآن را به ما بچشان. پروردگارا! چراغ دل ما را به نور قرآن روشن و وجود ما را روشنى بخش قرار ده. پروردگارا! رفتار و گفتار ما را برخاسته از قرآن و سيره وسنّت پيامبراكرم صلى الله عليه وآله واهل بيت معصومش عليهم السلام قرار بده. 108) انعام، 76. ⚘ #پایان‌‌تفسیر‌‌‌سوره‌قصص✅