سوره فصلت(آیه۴۹الی۵۱) لَا يَسْأَمُ الْإِنْسَانُ مِنْ دُعَآءِ الْخَيْرِ وَإِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَئُوسٌ قَنُوطٌ(٤٩) انسان از درخواست رفاه خسته نمی‌شود، واگر آسیبی به او رسد به شدت مأیوس و ناامید می‌شود وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِنَّا مِنْ بَعْدِ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَآ أَظُنُّ السَّاعَةَ قَآئِمَةً وَلَئِنْ رُجِعْتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِنْدَهُ لَلْحُسْنَىٰ ........(٥٠) و اگر او را از سوی خود پس از آسیبی كه به او رسیده خوشی و رفاه بچشانیم قاطعانه می‌گوید: این [رفاه‌] ویژه من است [و به خاطر لیاقتم به من رسیده است‌] و گمان نمی‌كنم كه قیامت برپا شود، و [به فرض برپا شدن‌] اگر مرا به سوی پروردگارم باز گردانند، برای من نزد او پاداشی نیكوتر خواهد بود! ما یقیناً كسانی را كه كافر شدند به اعمالی كه انجام داده‌اند، آگاه خواهیم كرد، و قطعاً از عذابی سخت به آنان می‌چشانیم ترجمه(٥١) و هنگامی كه به انسان نعمت عطا می‌كنیم [از طاعت و عبادت‌]روی بر می‌گرداند و [با كبر و نخوت‌]از ما دور می‌شود، و چون آسیبی به او رسد [برای برطرف شدنش‌] به دعای فراوان و طولانی روی می‌آورد #ماهرالمقیلی