#چشمی_پر_از_باران #محمدعلی_کریمخانی گریه کنم اگر همی بهر تو گریه می کنم ورنه زدیده ام عبث اشک رها نمی شود گرد حرم دویده ام صفا و مروه دیده ام هیچ کجا برای من کرب و بلا نمی شود ای بدن تو غرق خون وی سر روت لاله گون با چه خضاب کرده ای ؟ خون که حنا نمی شود ادبـــستان