💠 هدف شهادت حسینی؛ شناخت سرنوشت ساز؛ کدام شناخت؟ هدف قیام و شهادت عزتمندانه حسینی در زیارت اربعین، «شناخت» بیان شده است. «و بذل مهجته فیک، لیستنقذ عبادک من الجهالة و حیرة الضلالة» شناختی سرنوشت ساز که به نظر می رسد شناخت نتایج استراتژی های متفاوت دو گونه اسلام برای آینده جهان اسلام به عنوان یگانه مکتب نجات‌بخش بشریت باشد، با دو قرائت: «اسلام علوی» و «اسلام کوفی» در برابر طرح و دسیسه کفرآمیز «اسلام اموی». پس از رحلت پیامبر اعظم(ص)، سه قرائت از اسلام در جهان اسلام شکل گرفت: 1️⃣ اسلام علوی 2️⃣ اسلام اموی 3️⃣ اسلام کوفی اسلام اموی همان کفر بود که پس از فتح مکه برای حفظ جان و مبارزه داخلی با اسلام، لباس اسلام پوشید. اسلام «حزب ابوسفیان» که به پیروانش وصیت کرده بود: «حکومت و قدرت را از بنی هاشم بگیرید و چون گویی بین خود بچرخانید.» اگر چه معاویه در تصاحب قدرت از مکر و فریب دستگاه تبلیغاتی پیچیده ای بهره می گرفت که مقابله با او کار را بر امیرالمؤمنین (ع) و امام مجتبی (ع) دشوار ساخته بود، لکن یزید ناشیانه و با محاسبه غلط امکان ظهور آشکار سلطنت مطلقه خویش، فرمان به اخذ بیعت یا شهادت حسین بن علی (ع) داد. در عصر کربلا «اسلام اموی» در قالب حکومت یزید، علیه اسلام ناب علوی به رهبری حسین (ع) ظاهر شد. فرمان این بود: «از حسین (ع) بیعت بگیر و اگر بیعت نکرد سرش را جدا کن.» و چنانکه می دانیم، «اسلام اموی» پس از کربلا مجددا با همان محاسبه غلط، اقرار به عدم اعتقاد به نبوت و طبعا توحید نمود: «لعبت هاشم بالملک فلا خبر جاء و لا وحی نزل» در برابر دسیسه و طرح اسلام اموی (کفر داخلی) دو پاسخ شکل گرفت: نخست، منطق مقاومت و پیشرفت که همان استراتژی اسلام علوی بود و دوم، منطق سازش یعنی استراتژی اسلام کوفی. 🌀 اسلام کوفی، به ظاهر شیعیانی بودند با این باور که سازش با اسلام اموی اگرچه دین شان را حفظ نمی‌کند، بنا به مصلحت لااقل دنیایشان را تأمین می کند. 🌀 اما اسلام علوی (به رهبری حسین) بر این باور توحیدی استوار بود که: «هرکس مرا یاری نکند (مقاومت نکند) روی سعادت (دنیوی را نیز) نخواهد دید.» معنا و مفهوم تفکر اسلام علوی این بود: «هزینه سازش از هزینه مقاومت بیشتر است.» 🌀 می‌توان چنین جمع بندی نمود که واقعه کربلا و شهادت عزتمندانه امام و پیروان اسلام علوی، حامل دو معرفت و شناخت گرانسنگ و بی بدیل بود: معرفت نخست این که: 🌀 نتیجه استراتژی مقاومت و پیشرفت اسلام علوی همانا پیروزی پیروان مکتب توحید و نابودی امویان و قیام به نام اهل بیت (ع) شد. پیروزی ای غرورآفرین و سراسر زیبایی که راوی دقیق وحکیم کربلا زینب کبری (س) آن را چنین آموزنده تبیین فرمود: «و ما رأیت الا جمیلا» و معرفت دوم این که: 🌀 نتیجه استراتژی سازش در تفکر اسلام کوفی متأسفانه شکست و کشتار به‌ظاهر شیعیان کوفی (توسط حجاج بن یوسف ثقفی)، کشتار و تجاوز به نوامیس مردم سازشکار مدینه توسط لشکر یزید و نیز به منجیق بستن مسجدالحرام و مردم مکه توسط امویان بود. و این یعنی همان که رهبر اسلام علوی فرمود: نتیجه تسلیم و سازش، افزایش خفت و فشار و دست نیافتن به سعادت -لااقل- دنیوی است! سعادت آخرت که دقیقا هیچ! 🌀 واقعه بزرگ کربلا، اگر چه در سال ۶۱ هجری واقع شد، لکن پیام روشن و بلند آن: ارائه فرمول آزموده‌شده «پیروزی و پیشرفت» برای همه عصرها و نسل ها است. فرمولی که بارها در تاریخ، امتحان پس داده و آخرین آزمون آن، افزایش فشار و فقر در نتیجه تفکر سازش در دو دولت اخیر ایران و افغانستان است. 🌀 برای جاگیرشدن این فرمول حیاتی در ذهن و فکر مردم، مسئولان و نخبگان جوامع اسلامی، باید مضامین تبلیغی و ترویجی عاشورا دقیقا منطبق بر پیام حقیقی و اصلی باشد. این مهم نیازمند ساماندهی عرصه تبلیغ، مداحی و تبیین و نهضت گسترده تواصی است. امید که کربلا در منابر و مراثی، صرفا کربلای بی حاصل و غمبار و شکست خورده‌ی هزارسال قبل نباشد، بلکه روایت فتح کربلا و عاملی برای تبیین فرمول ابدی پیروزی و غلبه بر کفر مسلط باشد؛ فرمول انقلاب شکوهمند اسلام علوی و حسینی؛ یعنی فرمول ایجاد و پیشرفت انقلاب تا تمدن نوین اسلامی. ▪️تاسوعای ۱۴۰۰ خورشیدی #ابوذر_یاسری دبیر انجمن علمی بیانیه گام دوم انقلاب