🔴 شرق فرات زیر سایه جنگ!
✍🏻 #صابر_گل‌عنبری
🔹 این گونه به نظر می‌رسد که ترکیه در آستانه شروع عملیاتی دیگر در داخل مرزهای کشور سوریه و این بار در منطقه حساس شرق فرات است. در این میان، هم این گونه پیداست که آمریکا میان هم پیمان نوظهور خود یعنی نیروهای کردی در شمال و شرق سوریه و هم پیمان دیرینه خود یک نوع موضع به ظاهر بی‌طرفانه اما متمایل به ترکیه را اتخاذ کرده است.
🔺موضعی که دوباره بحث خیانت آمریکا به متحدان خود را در فضای رسانه ای پیش کشیده است این نکته در بیانیه امروز کاخ سفید و محتوای تماس تلفنی رجب طیب اردوغان با دونالد ترامپ هویدا بود. البته این بدان معنا نیست که این موضع آمریکا چراغ سبزی برای ترکیه جهت سیطره بر کل این منطقه باشد که هم این چراغ سبز و هم این سیطره کامل دور از ذهن و قابل تحقق نیست و آن چه قابل پیش بینی است ایجاد یک منطقه امن است.
🔹به احتمال زیاد ترکیه عملیات خود را از سمت تل ابیض شروع کند که در مرحله نخست کنترل این منطقه و شهر مد نظر است تا نقطه اتکا برای توسعه عملیات به بخش‌های دیگر داخل سوریه باشد. حمله احتمالی ترکیه پس از آن صورت می‌گیرد که در چند ماه اخیر با هدف فشار بر آمریکا برای تامین خواسته‌های آنکارا و دست کشیدن از حمایت از نیروهای قسد (SDF) و پی.وای.دی و ایجاد یک منطقه امن با عمق ۳۰ کیلومتر در داخل خاک سوریه بارها تهدید به حمله کرده بود؛ اما با وجود حصول یک توافق اولیه با واشنگتن در دو ماه پیش برای احداث این منطقه بدون مشخص شدن جزئیات فنی آن، خواسته‌های ترکیه برآورده نشده و آمریکا هم زیر بار نرفته است.
🔺به نظر می‌رسد که آنکارا این شرایط زمانی را بهترین موقعیت برای چنین حمله‌ای می‌داند و دردسرهای داخلی دونالد ترامپ و تحولات اخیر منطقه به ویژه در عرصه تنش میان آمریکا و ایران می‌تواند مشوق اردوغان برای آغاز این عملیات نظامی باشد؛ به این معنا که وقتی ترکیه مشاهده می‌کند هیبت آمریکا در مقابل پافشارهای ایران عملا زیر سوال رفته و شکسته شده و ابتکار عمل خاصی ندارد؛ همین مسئله مقامات آنکارا را جسورتر کرده و باعث می‌شود ملاحظات کمتری را نسبت به قبل راجع به واکنش‌های احتمالی آمریکا در تصمیم‌گیری‌ها درباره این حمله دخیل کنند.
🔹از سوی دیگر، طرف‌های منطقه‌ای دیگر همچون عربستان، امارات و مصر نیز که در خصومتی آشکار با ترکیه بوده و کمک‌های مالی و نظامی به شرق فرات کرده یا می‌کنند، امروزه بیش از هر زمانی و هر کدام به نحوی دچار بحران بوده و مشغله‌های خاص خود را دارند. در واقع، اگر ترکیه این بار تهدیدات خود را عملی کند، لابد نیم نگاهی به این تحولات داشته و همین انگیزه‌اش را بیشتر کرده است.به هر حال، باید منتظر ماند و دید حمله احتمالی ترکیه در چه سطحی خواهد بود؟ گسترده یا محدود؟ هر چند اولی بعید است.
🔺آنکارا به دلایل متعدد ژئوپلیتیکی و راهبردی می‌کوشد هر طور شده منطقه امنی داخل مرزهای سوریه ایجاد کند که عمق آن ۳۰ کیلومتر در امتداد ۴۶۰ کیلومتر نوار مرزی باشد؛ اما چنین عمقی در واقع مهم‌ترین شهرهای مرزی غالبا کردنشین در سه استان حسکه، حلب و رقه را در بر می‌گیرد و از این منظر عملیاتی کردن منطقه امن در چنین گستره‌ای بسیار دشوار و حتی ناممکن به نظر می‌رسد. جدا از آن نیز، مانع دیگر پراکندگی پایگاه‌های آمریکا در این منطقه و همین خود مشکل بزرگی فراروی ترکیه است و بعید به نظر می‌رسد که آمریکا پایگاه‌های خود در کل منطقه را برچیند تا ترکیه بر کل آن سیطره پیدا کند.
🔹تخلیه برخی پایگاه‌های آمریکا در منطقه مرزی نزدیک به تل ابیض می‌تواند نشانه این باشد که حمله احتمالی ترکیه در محدوده خاصی است و گسترده نیست.البته این بار انگیزه حمله فراتر از دغدغه‌های همیشگی ترکیه درباره آینده شمال سوریه و تشکیل دولتی کردی در این منطقه است. یکی دیگر از مهم‌ترین عوامل بحث حضور آوارگان سوری در خاک ترکیه است که به یک مشکل سیاسی و اجتماعی تبدیل شده و حزب حاکم عدالت و توسعه به نوعی تاوان آن را در انتخابات اخیر شهرداری‌ها به ویژه در استانبول پس داد.
🔺حضور سه میلیون و 630 هزار و 575 آواره سوری در ترکیه در سایه مشکلات اقتصادی اخیر این کشور به مسئله بغرنجی تبدیل شده و دولت اردوغان با ایجاد یک منطقه امن وسیع در شمال سوریه به دنبال بازگرداندن تعداد قابل توجهی از این آوارگان است؛ تا از فشار داخلی ناشی از حضور آن‌ها بکاهد.اسکان این آوارگان در منطقه‌ای در شمال و شرق سوریه هم می‌تواند تا حدود زیادی ترکیه را از زیر فشارهای اقتصادی و سیاسی داخلی ناشی از حضور آن ها در داخل خاک خود بکاهد و هم یک منطقه حایل عرب‌نشین میان منطقه کردی سوریه و منطقه کردی ترکیه ایجاد کند و این انگیزه هم جایگاه خاص خود را در لابه لای محاسبات ترکیه برای ایجاد منطقه امن دارد.
🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
🔴آمریکایی‌ها نرفته بازگشتند!
✍🏻 #صابر_گل‌عنبری
🔺دیروز در اقدامی قابل توجه نیروهای آمریکایی با ده‌ها خودروی زرهی به پایگاه صرین در نزدیکی کوبانی بازگشتند. این نیروها چند روز قبل از اقلیم کردستان عراق دوباره وارد منطقه کُردی سوریه شدند. همچنین گشتی‌های آمریکایی امروز برای اولین بار پس از اعلام خروج نظامیان آمریکایی از سوریه در منطقه میان رمیلان در 30 کیلومتری شرق قامشلی و قحطانیه در فاصله 70 کیلومتری شرق این شهر به گشت‌زنی پرداختند. منطقه رمیلان روی دریایی از نفت و گاز خوابیده است.
🔹نگارنده همواره از روزی که ترامپ بحث خروج نظامیان آمریکایی از سوریه را مطرح کرد و حتی بعد از خارج ساختن تعداد زیادی از آن‌ها، بر این باور بوده و هست که خروج واقعی در کار نیست و آنچه این روزها بعد از توقف حمله ترکیه و تفاهم آنکارا و مسکو اتفاق می‌افتد، مویدی بر این مدعاست.
🔺 احتمالا در پاسخ به این پرسش که آمریکایی‌ها چرا بعد از رفتنی چند روزه دوباره بازگشتند، گفته شود که دونالد ترامپ پشیمان شده و از سیاست خروج از سوریه دست کشیده است، واقعیت اما این است که هیچ پشیمانی در کار نیست، چون اساسا خروجی در کار نبوده و آنچه روی داد در واقع پلانی از تاکتیک مدیریت بحران پیش‌آمده بود. از این رو، در روزها و هفته‌های آتی هم به احتمال زیاد شاهد گسیل شدن تعداد بیشتری نیروی آمریکایی به این منطقه باشیم.
🔹ناگفته نماند که بازگشت نیروهای آمریکایی به این شکل و استقرار مجدد آن‌ها در نقاط حساسی چون کوبانی و بخشی از نوار مرزی سوریه و ترکیه، معنا و مفهومی فراتر از استقرار اولیه آن‌ها در این منطقه در سال‌های گذشته دارد؛ به نظر می‌رسد این بار آمریکایی‌ها وارد سوریه نشده‌اند که آنجا را دوباره ترک کنند؛ و لو تاکتیکی، بلکه آمده‌اند که بمانند!
🔺اما خلاصه کردن انگیزه حضور مجدد آمریکا در شمال و شرق سوریه در مساله چاه‌های نفت اشتباه دیگری است که در تحلیل اوضاع این منطقه روی داده و می‌دهد. بله، نفت یکی از فاکتورهای اصلی است، اما تنها عامل نیست و عوامل مهم دیگری نیز وجود دارد؛ از مهار ایران و جلوگیری از شکل گیری کریدور تهران ـ بیروت گرفته تا مقابله با ترکیهِ اردوغان و مهار دمشق در آینده و عوامل دیگری.
🔹 البته همه این‌ها به ویژه ادامه کنترل چاه‌های نفت زمانی قابل تحقق است که در این منطقه عملا مقومات تداوم حضور نیروهای آمریکایی در درازمدت فراهم باشد و این امکان هم جز از طریق سلطه سرزمینی کُردها به عنوان یک نیروی همپیمان بر منطقه فراهم نیست. در واقع، هم نیروهای کُردی این حضور را برای پروژه خود ضرورت راهبردی می‌دانند و هم آمریکا برای تحقق اهداف پیش گفته خود در بلندمدت به وجود دولت خودمختار کُردی در این منطقه نیاز دارد.
🔺اگر هم کل حضور آمریکا در سوریه را صرفا به منابع نفتی و گازی آن گره بزنیم، باز سیطره راهبردی بر این منابع برای سال‌ها و دهه‌های متمادی با توجه به ذخایر قابل توجه انرژی در شمال و شرق سوریه، جز از طریق ایجاد یک حوزه امن پیرامونی ممکن نیست. خلاصه این که وجود یک دولت کُردی در این منطقه و لو در قد و قواره‌ای کوچک‌تر و محدودتر از حکومت اقلیم کردستان عراق با وجود مخالفت سرسختانه ترکیه یک مطلوب آمریکایی، اروپایی، عربی (بلوک عربستان و مصر) و اسرائیلی است و این طرف‌ها به این آسانی از این مساله صرف نظر نخواهند کرد.
🔹به این منظور هم، آمریکا سیاست چماق و هویج را در قبال ترکیه در پیش گرفته است؛ از یک طرف به دلایلی با چراغ سبز به حمله محدود آنکارا به شرق فرات و استقبال از توافق سوچی درباره نوار مرزی هویج را نشان می‌دهد، اما از سوی دیگر، برای جلوگیری از فراتر رفتن ترکیه از حد و حدود دو توافق 13 ماده‌ای و 10 ماده‌ای با تهدید به تحریم و اقدامات دیگری چماق را علم می‌کند؛ هر چند بازگشت نیروهای آمریکایی می‌تواند اجرای توافق 10 ماده‌ای سوچی را با چالش روبرو کند.
🔺در این میان نیز تصویب دو طرح شناسایی کشتار جمعی ارامنه و تحریم ترکیه به خاطر حمله به سوریه در مجلس نمایندگان آمریکا در راستای همین سیاست است؛ نوعی ابزار فشار بر ترکیه.
💢واقعیت این است که روابط ترکیه با غرب به ویژه آمریکا چند سالی است که در جهت متفاوتی نسبت به گذشته حرکت می‌کند و به دلایل مختلف فاصله میان دو طرف روز به روز بیشتر می‌شود و از این رو، نه آمریکا و نه اروپا مثل گذشته در گیر و دار ملاحظات روابط ناتویی نبوده و این روابط هر چند اسما محفوظ بماند، اما کارکرد خود را اندک اندک از دست می‌دهد. ناگفته نماند که اگر بحث تنش‌های غرب با ایران نبود که تنش‌ها با ترکیه جنبه آشکارتری به خود می‌گرفت؛ اما آمریکا فعلا نمی‌خواهد تنشی جایگزین تنش با ایران شود؛ مبادا که سیاست فشار حداکثری را با چالش جدی روبرو کند.
🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
روشنا(مبین)
🔴 درباره مانور "کمربند امنیت دریایی"
✍🏻 #صابر_گل‌عنبری
🔻یک روز پس از بیست و هشتمین سالگرد فروپاشی شوروی که به تبع آن جهان تک قطبی شد و نقش شرق در سیاست بین‌الملل و معادلات جهانی در این سه دهه کاهش قابل توجهی یافت، مانور دریایی مشترکی میان ایران، روسیه و چین در منطقه تلاقی سه گذرگاه حیاتی تجارت جهانی ( باب‌المندب، مالاکا و هرمز) در شمال اقیانوس هند و دریای عمان در وسعتی به مساحت 17 هزار کیلومتر مربع شروع شد که اهداف سیاسی و نظامی آن فراتر از اهداف فنی اعلامی است. این مانور هم نشان از رویکرد میدانی بلوک شرق (چین و روسیه) برای احیای جایگاه تاریخی خود از طریق ایجاد مزاحمت برای بلوک غرب در حوزه‌های نفوذ پراهمیت بویژه در دریاها و اقیانوس‌هاست؛ هم بیانگر خیز سیاست خارجی ایران در مسیر شرق‌گرایی به عنوان مفروض حتمی اتفاقات "پسا برجامی" در روابط با غرب از طریق برگزاری نخستین رزمایش نظامی خود با دو قدرت شرقی در طول چهل سال گذشته است.
🔹نکته مهم اما این است که تلاقی تلاش آرام چین و روسیه برای احیای نقش شرق و گرایش ایران به شرق هر چند در محدوده مسائل سیاسی و امنیتی ژئوپلیتیکی و نه لزوما اقتصادی، می‌تواند منافعی در این برهه رقم بزند، اما الزامات مناسبات رقابتی ـ تنشی پکن و مسکو با واشنگتن بسیار پیچیده و به نحوی است که اجازه نمی‌دهد دو طرف در پرونده‌های بسیار حساس برای دیگری دست باز عمل کنند و به عبارتی، قواعد بازی را رعایت می‌کنند و بر هم نمی‌زنند. کما این که الزامات روابط خصومتی ـ بحرانی تهران و واشنگتن در کل متفاوت از الزامات روابط رقابتی واشنگتن با مسکو و پکن است و در نتیجه تنش مشترک با آمریکا لزوما برگردان مشترک و همسطحی ندارد.
🔻در این راستا هم کشیده نشدن دامنه مانور به آب‌های خلیج فارس قابل فهم است و احتمالا به این دلیل بوده که چین و روسیه نخواسته‌اند الزامات ژئوپلیتیکی رقابت و قواعد بازی با آمریکا را بر هم زده و با آن در این منطقه بسیار حساس که اخیرا دولت آمریکا یک ائتلاف نظامی دریایی تشکیل داده، سرشاخ شوند. همچنین به نظر می‌رسد که چین و روسیه نخواسته‌اند به کشورهای عربی منطقه و اسرائیل این پیام رسانده شود که علیه آن‌ها در کنار ایران قرار دارند. اینجا نقش منافع اقتصادی دو طرف با کشورهای منطقه بسیار پررنگ بوده و باعث می‌شود دو قدرت شرقی در منازعات خلیج فارس بی‌طرفانه و بر مدار منافع خود با همه طرف‌ها رفتار کنند.
🔹به هر حال، این رزمایش یک جهت‌گیری مشخص و مشترک ضد آمریکایی دارد، اما در این میان هر کدام از سه طرف شر‌کت‌کننده انگیزه خاص خود را دارد و در جهت آن عمل می‌کند. ایران به آن به عنوان پاسخی به ائتلاف نظامی دریایی آمریکا در خلیج فارس، تنش‌های دریایی اخیر در آن و در کل فشار حداکثری آمریکا و همپیمانانش می‌نگرد و چین هم از طریق تقویت حضور خود در آب‌های بین‌المللی و مناطق دریایی حساس به دنبال افزایش نقش خود در معادلات جهانی و نوعی واکنش به حضور فزاینده آمریکا در غرب اقیانوس آرام و حوزه پاسیفیک است و روسیه نیز که از دروازه بحران سوریه حضور ژئوپلیتکی فعالی در خاورمیانه و دریای مدیترانه در این سال‌ها پیدا کرده، به دنبال فرصت بیشتری برای تقویت نقش خود در آب‌ها و آبراه‌های بین‌المللی است.
🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
🔴 دعوت از بارزانی و پیام به مکرون!
✍️ #صابر_گل‌عنبری
🔹 دیروز نیچیروان بارزانی رئیس اقلیم کردستان عراق به ترکیه رفت و با رئیس جمهور و وزیر خارجه آن دیدار و گفتگو کرد. معمولا سفرهایی از این دست هر از چند گاهی انجام می‌شود و از این منظر سفر بارزانی اتفاق خاصی نیست، اما آنچه موجب اهمیت این سفر می‌شود، زمان آن است که درست دو روز پس از سفر رئیس جمهور فرنسه به عراق انجام می‌شود.
🔸 در یادداشتی گفته شد این سفر در واقع تلاش مکرون برای انتقال تنش ژئوپلیتیک با ترکیه به حوزه امنیتی پیرامونی آن بود و این مساله هم در تاکید مکرر وی بر حاکمیت عراق و لزوم توقف مداخلات خارجی در دیدار با رئیس جمهور و نخست وزیر این کشور نمود کامل داشت.
✅ در تایید مدعای پیشگفته هم گفته شده است که مکرون در دیدار با مقامات عراقی و نیچیروان بارزانی از آن‌ها خواسته است تا علیه حملات ترکیه در منطقه مرزی اقلیم کردستان به مواضع پ.ک.ک موضع‌گیری جدی داشته باشند.
🔹 به نظر می‌رسد که ترکیه خیلی سریع پیام سفر مکرون را دریافت کرد و با دعوت سریع از بارزانی به آن واکنش نشان داد و از این طریق تلاش کرد پاسخ رئیس جمهور فرانسه را بدهد.
🔸 مکرون که به اربیل نرفت و در بغداد با رئیس اقلیم کردستان عراق دیدار کرد، و همین مساله احتمالا موجب دلخوری حکومت اقلیم هم شده باشد، دور از ذهن است که بتواند در تحریک بغداد به ویژه اقلیم علیه ترکیه توفیق چندانی کسب کند.
✅ به هر حال، از یک سو، وضعیت داخلی عراق اجازه تحرک جدی دولت مرکزی علیه ترکیه را نمی‌دهد و از سوی دیگر، حکومت اقلیم نیز با توجه به الزامات جبر جغرافیایی و همچنین روابط تاریخی حزب دمکراتیک کردستان عراق با دولت ترکیه محتمل نیست در این وادی حرکت کند. کما این که دعوت سریع اردوغان از بارزانی احتمالا بیانگر این نکته هم باشد که دولت ترکیه از این به بعد اهتمام بیشتری به تقویت روابط با حکومت اقلیم کردستان در جهت مقابله با رویکرد جدید فرانسه از خود نشان دهد.
💢 اما دست فرانسه در شمال و شرق سوریه در کمک به کردهای مخالف ترکیه بازتر به نظر می‌رسد و در این منطقه می‌تواند برای آنکارا ایجاد مزاحمت جدی کند. البته در صورت تداوم جنگ نفوذ ژئوپلیتیک میان ترکیه در شمال آفریقا و شرق مدیترانه بعید هم نیست که پاریس در صرافت کمک جدی به پ.ک.ک هم بیفتد.
#بین_الملل
➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷"مبین"🇮🇷 محفلی برای رشد فرهنگی، تشکیلاتی و بصیرتی نیروهای انقلابی
👇👇👇
🇮🇷🕊 @Mobin_rfm
🔴 تردید دبیرکل!
✍️ #صابر_گل‌عنبری
🔹 یک ماه از درخواست آمریکا از شورای امنیت سازمان ملل سپری شد و روز بیستم سپتامبر فرا رسید و وزیر خارجه این کشور از بازگشت قطعنامه‌های قبلی این شورا و به تبع آن تحریم‌های بین‌المللی خبر داد؛ اما این اقدام آمریکا با مخالفت گسترده بین‌المللی روبرو شده است و شرکای برجام از روسیه و چین گرفته تا تروییکا و اتحادیه اروپا در این باره موضع مخالف گرفتند.
🔸 آنتونیو گوترش گفته است که نمی‌تواند در جهت احیای تحریم‌های بین‌المللی اقدامی کند. تا اینجای سخنان گوتیرش به نفع ایران به نظر می‌رسد، اما وقتی علت این مساله را به وجود "تردید" و نه "غیر قانونی بودن" آن ربط می‌دهد یک عقب‌نشینی پنهان در آن نهفته می‌گردد.
✅ وی در نامه‌ای به شورای امنیت نوشته است: "تردید این است که آیا این فرایند (بازگشت قطعنامه‌ها) عملا شروع شده یا نه و در عین حال هم نسبت به این که لغو (این قطعنامه‌ها) تداوم خواهد داشت یا نه تردید وجود دارد".
🔹 گویا برای رفع این تردید نیز از کارشناسان حقوقی سازمان ملل خواسته شده است قانونی بودن یا نبودن ادعای آمریکا را بررسی کنند.
🔸 از منظر حقوقی، سازمان ملل با یک نزاع حقوقی مواجه است و این طبیعی است که دبیرخانه تا بررسی جوانب حقوقی این نزاع از اعلام موضعی واضح له یا علیه هر کدام از دو طرف خودداری کند، اما خوب این سازمان یک ماه فرصت داشت این کار کارشناسی را انجام دهد که کار خاصی در این خصوص صورت نگرفت.
✅ به هر حال، جدا از بار معنای خاص واژگانی که گوترش در نامه خود به کار برده، جملات پر پیچ و خم و اتخاذ این موضع مبهم خود نشانی از سردرگمی دبیرخانه سازمان ملل در مواجهه با وضعیت پیچیده کنونی نیز هست.
🔹 بالاخره یک طرف ماجرا آمریکا به عنوان یک قدرت جهانی تاثیرگذار در معادلات بین‌المللی است که در دوره ترامپ هیچ ابایی از خروج از نهادهای این سازمان نداشته و از چند نهاد هم خارج شده است.
💢 همین شیوه تعامل موجب می‌شود عالی‌ترین مقام این سازمان بین‌المللی دست به عصا موضع بگیرد. جدا از این که معمولا دبیرخانه سازمان ملل در اختلافات و نزاع‌هایی که یک طرف آن آمریکا باشد، محتاطانه برخورد می‌کند و از این روز، بعید نیست که جدا از پیچیدگی حقوقی ماجرا، این انگیزه نیز در عدم اتخاذ موضع روشنی دخیل بوده باشد.
#بین_الملل
🌺🇮🇷 @Mobin_rfm
🔴 آمریکا سفارت خود را در عراق می‌بندد؟!
✍️ #صابر_گل‌عنبری
🔹 حملات به اماکن دیپلماتیک و پایگاه‌ها و نیروهای آمریکا از چند روز قبل از سفر مصطفی کاظمی به واشنگتن به شکل قابل توجهی افزایش یافته و در روزهای اخیر هم شدت خاصی پیدا کرده و در کنار اختلافات بر سر قانون انتخاباب به مساله داغی تبدیل شده است.
🔸 در واکنش به این حملات، اخیرا وزیر امور خارجه آمریکا تهدید کرده است که در صورت تداوم آن‌ها کشورش سفارت خود را خواهد بست. این سخنان مایک پومپئو مورد استقبال مخالفان حضور آمریکا در عراق قرار گرفته و برخی می‌گویند چه بهتر از این که این سفارتخانه تعطیل شود.
✅ اما به نظرم مساله جای تامل و دوراندیشی دارد و این که تصور شود بستن سفارت آمریکا در عراق به معنای پایان حضور این کشور و قطع رابطه آن با بغداد باشد، بیشتر نوعی خیال‌پردازی است تا واقعیت‌نگری.
🔹 آمریکا که سیاست فشار حداکثری را برای مقابله با سیاست منطقه‌ای ایران و تضعیف نقش و نفوذ آن در پیش گرفته است به این سادگی عراق را که مهم‌ترین تیول آن در خاورمیانه برای مهار ایران و در آینده ترکیه و جهت برقراری نظم نوین خود در منطقه است، واگذار نمی‌کند و از دست نمی‌دهد.
🔸 گمان بر این است که اگر آمریکا تهدید خود برای بستن سفارت را عملی کند، این اقدام را می‌توان سرآغاز اجرای طرح نظامی این کشور در عراق علیه نیروهای حشد شعبی و طرفداران جمهوری اسلامی قلمداد کرد. از این رو، این احتمال وجود دارد که به حمله گسترده به پایگا‌های این سازمان و ترور رهبران و فعالان آن اقدام بکند.
✅ گفته می‌شود پومپئو به برهم صالح رئیس جمهور عراق اطلاع داده و به نوعی تهدید کرده که در صورت تداوم حملات به منافع آمریکا این کشور واکنش جدی نشان می‌دهد.
🔹 از دیگر سو، به نظر می‌رسد که دولت آمریکا و شخص ترامپ در این موسم انتخاباتی بی‌رغبت نباشد تا نزاع با ایران را بیش از هر زمانی امنیتی کند.
🔸 در این حال و وضع دولت عراق در سایه حساسیت و شکنندگی بی‌سابقه اوضاع وزیر خارجه خود فواد حسین را به تهران فرستاد تا مقامات ایرانی را به فشار بر مخالفان حضور نیروهای آمریکایی برای توقف حملات خود مجاب کند؛ اما توقف این حملات چندان محتمل نیست.
✅ آمریکا با ورود احتمالی خود به فاز نظامی علیه حشد شعبی در واقع در صرافت برهم زدن ریشه‌ای معادلات و مناسبات قدرت پساصدامی در داخل عراق در جهت تقویت موقعیت نیروهای نزدیک به خود و دولت الکاظمی و تضعیف نفوذ ایران است.
💢 به هر حال، اوضاع عراق این روزها شکننده‌تر از هر زمانی است و روزهای پرتنش دیگری در این کشور قابل پیش‌بینی است و باید منتظر ماند و دید به کدام سمت و سو می‌رود. شکل‌گیری دولت اقتدارگرای دیگری در عراق دور از انتظار نیست.
#منطقه
➖➖➖➖➖➖➖
🇮🇷"مبین"🇮🇷 محفلی برای رشد فرهنگی، تشکیلاتی و بصیرتی نیروهای انقلابی
👇👇👇
🇮🇷🕊 @Mobin_rfm
🔴 اصلاحات با چاشنی اعدام: تاکتیک بن سلمان
👤 #صابر_گل‌عنبری
🔹 دیروز وزارت کشور عربستان از اعدام 81 نفر در یک روز خبر داد. این تعداد اعدامی در یک روز در تاریخ عربستان بی‌سابقه است.
🔸 تا به حال بالاترین رقم اعدامی‌ها در عربستان مربوط به سال 1980 بود که 63 نفر به اتهام واقعه خونین مسجد الحرام اعدام شدند و در سال 2016 نیز 47 نفر در یک روز اعدام شدند که بارزترین آن‌ها عالم شیعی شیخ باقر نمر النمر بود.
✅ در کل سال 2020، 27 اعدامی در عربستان به ثبت رسیده است و ثبت 81 اعدامی تنها در یک روز بسیار نگران کننده است.
🔹 هر چند عربستان این افراد را به فعالیت‌های تروریستی و داشتن اندیشه و فکر "ضاله" متهم کرده است، اما وقتی یک سیستم مخالفان خود را به سبک خاشقچی حذف می‌کند، به آسانی نمی‌توان صحت این اتهامات و وجود یک محاکمه عادلانه را پذیرفت.
🔸 واقعیت این است که محمد بن سلمان با وجود اعطای برخی آزادی‌های اجتماعی به ویژه به زنان با هدف ترویج وجهه دیگری از عربستان و حکمرانی خود اما همچنان با مخالفانش با داغ و درفش برخورد می‌کند.
✅ گویا بن سلمان جنگ اوکراین و تمرکز جهانی بر آن را برای ثبت یک رکورد سیاه مناسب دیده و چهره مخوف خود را به رخ مخالفان کشید.
💢 همچنین این اعدام‌ها با توجه به این که تعدادی از آن‌ها از منطقه شیعه نشین القطیف و چند نفر هم از حوثی‌های یمن بودند، در آستانه برگزاری دور پنجم گفتگوها میان ایران و عربستان در بغداد در چهارشنبه آتی قابل تامل است.
#اجتماعی #بین_الملل
🌺🇮🇷 @Mobin_rfm👈