🔴 #کفترکُش
اسم کتاب اِنقدر زُمُخته که مطمئناً خیلیها از خِیرِ خواندنش میگذرن، اما باید بدونن که حتماً دارن اشتباه بزرگی میکنن!
🔻اما داستان چیه؟!
هر ساله در جشنواره تابستانیِ «روزِ کبوتر» به پنجهزار کبوتر تیراندازی میشه که یا به وسیله تیرها کشته میشن یا به دست گردنپیچها!!
پالمر شخصیت اصلی داستان، حدوداً ده سالهست و در آغاز دوره نوجوانی به سر میبره. پدرش نشانِ کبوتر طلاییِ کفترکشی داره اما پالمر نمیخواد مثل اون یه گردنپیچ باشه! این شاید از اولین چیزهایی بوده که پالمر در مورد خودش میدونسته ...
کفترکش روایت جذابی از حرکت کردن خلاف جریان رایج جامعه و کشمکشهای درونی این کاره. کاری که برای همه، و علیالخصوص نوجوانها اصلاً ساده نیست و هزینههای معمولاً زیادی داره.
کتاب واقعاً خواندنیه و اعجاز #جری_اسپینلی اونجاییه که ذرهای حس نمیکنیم یه بزرگسال نویسندهی اون بوده. انگار که تمام داستان از ذهن یک بچهی ده ساله تراوش کرده و این کتاب مصداق بارز ادبیات #از_روزن_چشم_کودک هست ...
گاهی اوقات بچهها کارهایی میکنن که هیچکس و حتی خودشون دلیل آن را نمیدونن و برای همپایی با بچهها نوشتههای پر طمطراقِ فلسفی، سیاسی و تاریخی جوابگو نیست؛ بلکه، فقط نیازه که ماها از زاویه دید بچهها بتونیم نگاه کنیم. حالا بدون تعارف چند درصد از ما والدین، متولیان مدارس و ... کودک و نوجوان رو میشناسیم و میتونیم به اونها کمک کنیم؟!
کاری که اسپینلی - نویسنده کتاب - و برخی شخصیتهای داستان اون رو به خوبی بلدند که البته شاید به این خاطر باشه که اسپینلی؛ شش فرزند و بیستویک نوه داره 👌
لحظه به لحظهی کتاب قابل تجسم و بسیار دوستداشتنیه، کافیه ده، پانزده صفحه با نویسنده همراهی کنیم. بعد از مطالعه دلمون برای تکتک سکانسهایش تنگ میشه. من که هنوز با صحنهی باشکوه حضور پالمر در زمین بازی و دیالوگ پایانیش با پسرکی که فقط به اندازه یک جمله در انتهای کتاب نقشآفرینی میکنه، درگیرم ...
🔻در آخر کتاب هم نوشتهم؛
... و اما روی ناخوشایند داستان، توحشِ انسانِ مدرن است. جایی که کمتر کسی حتی به آنچه در اطرافش میگذرد، فکر میکند. باید برای وجود بچهها خدا را شکر کرد؛ چرا که فطرت دستنخوردهشان ما را ذرهای برای بهبود دنیای پر از توحش امیدوار میکند.
کتاب برای همهی بزرگترها و ۱۱، ۱۲ سالههای پرخوان بسیار خواندنیه و جایزه #نیوبری هم برده ...
🌺🇮🇷 @Mobin_rfm