🔴 دعوایی که هست ✍️ #یاسر_جلالی 🔹دعوا بر سر توجه به خواست مردم و مسئله مهمی به نام پیشرفت و اراده برای پیش بردن امور کشور است در مقابل رها کردن امور و ندیدن ظرفیت‌های داخلی و تقابل با خواست عمومی و دل به صرف مذاکره بستن و معطل کردن کشور. 🔸برخی معتقدند که راه نجات فقط مذاکره با خارجی‌هاست و باید مستمراً از منافع عمومی چشم پوشید و از حق مردم در پیش رفتن و بهبود وضعیت زندگی‌شان گذشت تا بالاخره در روز موعود، وزن امتیازهای داده شده و فرصت‌های ازدست‌رفته، چشم طرف مذاکره را بگیرد. این‌ها معتقدند که فردای آن روز فرضی، جهش بزرگی رخ خواهد داد و به‌یک‌باره کشور به توسعه آنی خواهد رسید. 🔻نظر دیگری هم وجود دارد که معتقد است در تاریخ جمهوری اسلامی و در تاریخ ایران هر بار به جای اتکا به داشته‌ها و ظرفیت‌ها و جوانان خودمان به آمریکا اتکا کردیم، منافع ملی کشور در خطر قرار گرفت. اینظر می‌گوید که لازم نیست از دوره مصدق مثال بزنیم و همین مثال برجام گویا است؛ همان ناموجودی که هیچ تغییری در جهت بهبود شرایط مردم ایجاد نکرد. تجربه برجام نشان داد که نباید ایران به کسانی که اعتمادی به آن‌ها ندارد، امتیازی بدهد. 🔹برجام درس خوبی بود که اگر بدون گرفتن تضمین‌های جدی، امتیازی داده شد، آن‌ها هرگز به تعهد خود عمل نخواهند کرد. مردم هم با این نظر همراه‌اند و معتقدند که صرفاً بر اساس اعتماد به غربی‌ها نباید امتیازی به آن‌ها داد. برجام نشان داد که حتی قطعنامه و سند سازمان ملل هم تضمین نیست. 🔸ملت ایران قطعاً اهل مذاکره و گفت‌وگو است؛ نه باج دادن. مذاکره و ایستادگی در مقابل هم نیستند در کنار هم‌اند. می‌شود مذاکره کرد و بر حق اصرار و ایستادگی کرد و حق را گرفت. مردم می‌پرسند این چه مذاکره‌ای است که غربی‌ها می‌خواهند تمامی مطالبات آنان انجام شود؟ مردم زیر بار زور رفتن و قربانی شدن را قبول ندارند. مردم ما کجا اجازه می‌دهند باج بدهیم یا بدون دقت امتیاز بدهیم؟ یعنی درواقع دعوا بر سر بی‌تدبیری و تعطیل کردن عقل و قوای کارشناسی است. 🔻مردم بر این باورند که تنها وقتی می‌توانیم مقابل زورگویی‌های آمریکا بایستیم و حتی آمریکا را مجبور به عقب‌نشینی و پذیرفتن خواسته‌های خود کنیم که قدرتمند شده باشیم. این قدرت با تکیه بر دانش و سرمایه داخلی ایجاد می‌شود. با اتکاء به ظرفیت‌های خود و با استفاده از توان مدیریتی جوانان است که می‌توان تمامی نیازها و مقدمات لازم برای پیشرفت را فراهم کرد. این هدف ارزشمند، با برنامه‌ریزی، مدیریت صحیح و جلوگیری از فساد قابل تحقق است. 🔹مردم اسلام را مانع پیشرفت نمی‌دانند و اتفاقاً از ما انتظار دارند که تلاش کنیم قوانین کشور بر اساس اصول و تعالیم اسلامی تنظیم شود ولی ارزیابی آن‌ها این است که در وضعیت فعلی قوانین کشور آن‌چنان‌که باید، این‌گونه نیست و در این چهل‌ویک سال تنها تا حدودی توانسته‌ایم قوانین کشور را با موازین دین مبین اسلام تطبیق دهیم. ✅ اگر از مردم سؤال کنید، اغلب معتقدند که بیست سال دیگر جمهوری اسلامی بسیار قدرتمندتر از امروز خواهد بود. در حالی که تلقی مردم این است که نه تنها کشورهایی که از آمریکا تبعیت می‌کنند، بلکه خود آمریکا نیز رو به افول است و بیست سال دیگر آرایش قدرت همانند امروز نخواهد بود. این مسئله در حرف‌ها و بحث‌های خود غربی‌ها هم به صورت متواتر هست. صحبت‌های اخیر رئیس‌جمهور فرانسه که عزیز معتقدین به مذاکره بی‌نهایت است، نمونه قابل تأملی محسوب می‌شود. 💢 در پایان باید از یک دغدغه مهم مردم نیز سخن گفت. به دلیل توجه نکردن به سرمایه‌های کشور و دانش و مدیریت جوان‌ها و بحث فساد و نیز اعتماد بی‌جا و بی‌حدوحصر به بیگانه از سوی برخی از مسئولین کشور، مردم نگران‌اند که ایران به جایی که شایسته آن است نرسد. نیمی از مردم نگران علاقه فرزندانشان به ایران و وضعیت زندگی آنان هستند. این نگرانی را باید به رسمیت شناخت و راه آن همان‌گونه که پیش‌تر گفته شد، میدان دادن به دانش و توان و امید جوان‌هاست. این را باید فهمید. 📌پ.ن: تک‌تک ‌گزاره‌های گفته شده در متن را می‌شود در معرض همه‌پرسی قرار داد؛ اما پیشنهاد ما این است که در گام اول، خروجی پیمایش‌های اجتماعی انجام شده در مراکز معتبر افکارسنجی مرور شود. 🌺🇮🇷 @Mobin_rfm

🔴 حاشیه نشینی و ماموران؛ رانتی یا خدمتی؟! ✍️ #یاسر_جلالی 🔹 پدیده پراهمیت حاشیه‌نشینی، تصرف و ساخت‌وساز غیرقانونی و تخریب و دعوای شهرداری و مردم و... از عوارض مدل توسعه بی‌توجه به ابعاد فرهنگی اجتماعی و ناعادلانه و ظالمانه است. 🔸 من دو سوی ماجرا را در موارد متعددی دیده‌ام. ✅ از کسانی که کارشان حصارکشی و تصرف و ساخت یک سازه و فروش غیررسمی آن بوده تا کسانی که از سر ناچاری هیچ سرمایه‌ای نداشته‌اند و مجبور به ساخت‌وساز غیرقانونی شده‌اند. 🔹 وقتی راهی جلوی روی مردم نیست جز کار و زندگی در حاشیه یک کلانشهر یا شهر بزرگ و در شرایطی که توان تأمین اجاره وجود‌ ندارد یا امکان مالکیت یک خانه چند‌ ده متری کوچک قانونی سلب شده، خیلی‌ها مجبورند زمین تصرف کنند. این وسط هم یک سری دلال به بازی اضافه می‌شوند و مسأله بغرنج‌تر می‌شود. 🔸 اما دسته دیگر هم برزن‌ها هستند که خود دو گروه‌اند: ✅ گروهی از آن‌ها برای تأمین معاش به زنجیره اقتصادی ساخت‌وساز غیرقانونی اضافه می‌شوند و بعد از یک سری دریافت مستقیم و غیرمستقیم رشوه و حق حساب با یک سرمایه اولیه از کار اخراج می‌شوند. 🔹 گروه دومی هم هست که مخلص‌اند و دنبال پول حلال و مجبورند هم غصه بخورند هم سنگ و چماق؛ غصه آن‌هایی که مثل پدرومادر یا فامیل‌های خودشان از سر ناچاری مجبور به تصرف شده‌اند و از سوی دیگر سنگ و چماق وسط دعوا و با هر دو دسته دلال و محتاج. 🔸 این گروه برزن‌ها را جزو مظلوم‌ترین‌ها یافته‌ام. چون در شیفت خود هم با دقت اجازه شروع ساخت‌وساز را نمی‌دهند که کار به خراب کردن برسد و هم رشوه نمی‌گیرند، مغضوب همه‌اند و با یک حقوق کارگری و دست و سر شکسته مشغول کار. ✅ این‌ها هم وقتی در مقابل تصرف یکی از آشناهای رئیسشان مقاومت ‌می‌کنند یا با پرونده‌سازی همکاران خود و یا با شکایت طرف مقابل دعوا اخراج می‌شوند. برادر یک شهید بزرگوار را می‌شناسم که سرنوشتی این چنین داشته است. 💢 راه چیست؟ راه مسئولیت‌پذیری مسئولین است. توجه به معیشت مردم و زندگی سخت آنان و چالش‌های روزمره ناشی از فقر و نداری است. کنار گذاشتن استاندارد دوگانه، اولویت‌بندی برخورد با تصرف‌ها و تعیین مأمورانی برای قلع و قمع فوری تصرف‌های چند هزار میلیاردی و مصادره اموال غصب شده و غیرقانونی سرمایه‌داران است. برنامه‌ریزی و رفتار عالمانه و مدبرانه و ترسیم یک تصویر عادلانه و امیدوارانه از آینده برای جوان و پیر این کشور است. اما آقایان چندان به دنبال راهکار حل موضوع نیستند و ترجیح‌شان چیز دیگری است! #سیاسی #اقتصادی 🇮🇷🕊 @Mobin_rfm