{👀🕸} شهيد در نوزده سالگى با خانم زهرا غفوريان ازدواج كرد. مادر شهيد مى ‏گويد: «مراسم بله برون شب جمعه برگزار شد. شهيد نذر كرده بود در اين مراسم دعاى توسّل بخواند. خودش شروع به خواندن دعا كرد. آن قدر مؤثّر و سوزناك دعا مى ‏خواند كه پدر عروس از شدّت گريه به حال اغما افتاد و از حال رفت. مدعوين از وى خواستند كه دعا را ناتمام بگذارد ولى او نپذيرفت. ﴿👀🕸﴾#شهیدانه ﴿👀🕸﴾#خاطرات_شهید ﴿👀🕸﴾#شهید_ارفعی

{🧡🚚} مادر شهيد مى‏ گويد: «دوستان محمدرضا درباره نحوه شهادت او مى‏ گويند: در عمليّات بدر، در هورالعظيم در حالى كه «يامهدى» مى‏ گفت حمله را آغاز كرد، به شدّت مجروح شد و به بيمارستانى در تبريز منتقل شد. تركش خمپاره 60 به پاشنه پا و شكم وى اصابت كرد و جداره شكم از بين رفت و كليه امعا و احشاء وى از شكم بيرون ريخت. شهيد براى جلوگيرى از تضعيف روحيه افراد تحت امرش بلافاصله امعاء و احشاء بيرون ريخته از شكم را به داخل حفره شكم گذاشت و با دستمال روى حفره را پوشاند. در همان حال با روحيه‏اى بسيار بالا به يارانش دستور پيشروى مى‏ داد و مى‏ گفت كه نگران من نباشيد، خودم براى درمان به پشت خط خواهم رفت. در بيمارستان به دوستانش گفته بود: امام زمان (عج) را با دوازده تن سوار بر اسب ديده بود كه او و يارانش را به ادامه راه تشويق كرده و فرموده بود كه شما موفّق خواهيد شد، به راهتان ادامه دهيد. ﴿🧡🚚﴾#شهیدانه ﴿🧡🚚﴾#خاطرات_شهید ﴿🧡🚚﴾#شهید_ارفعی

{💖📒} او در بيشتر عمليات ها شركت داشت و سيزده بار مجروح شد. برادر شهيد مى ‏گويد: «با هم به حمّام رفتيم. تمام بدنش پر از بخيه، تركش، زخم و كبودى بود. گفتم: ببين چه به روز خودت آورده ‏اى؟ مدّتى به جبهه نرو تا زخم ها و جراحاتت التيام يابد. گفت: تا انقلاب مهدى(عج) نهضت ادامه دارد. اين نشانه‏ هاى من است اگر روزى پيكر بى‏سرم را برايتان آوردند از نشانه‏ هاى بدنم پى به هويّتم ببريد. به شوخى گفتم: اگر سر بى‏ بدنت را برايمان آوردند كه صورتت هم شناسايى نمى‏ شد، چه كنيم؟ پشت گوشش را نشان داد و گفت: پشت گوشم تركش هست، مرا با آن شناسايى كنيد. ﴿💖📒﴾#شهیدانه ﴿💖📒﴾#خاطرات_شهید ﴿💖📒﴾#شهید_ارفعی