محمدرضا اکثر مواقع رو با رفقاش میگذروند ولی "خلوت" های خاص خودش رو داشت... مثلا قدم زدن های تنهاییش... حتی بعضی وقت ها از جمعمون جدا میشد و مسیری که ما با ماشین میرفتیم رو اصرار داشت "تنها" و پیاده بره.🍃 یکی از جاهایی که برای خلوت کردن پیدا کرده بود "هیات" بود!☺️ درسته که هیات معمولا جای شلوغیه ولی بهترین خلوت برای محمدرضا روضه های اباعبدلله (علیه السلام) بود...🌹 گاهی هم انقدر دلش پر می زد برای شهدا که تنهایی با موتور می رفت "گلزار شهدای بهشت زهرا (سلام الله علیها)" تا با عشقش رسول خلوت کنه❤️ نقل از دوست #شهیدمحمدرضادهقان🌹🍃 #شهدا_خلوت_هاشون_هم_خاصه ❤️ @modafeaneharaam

رهبـر عزیـز☺️ این آقـاےحـاج قاسـم سلیـمانے هم از آنهـاییست که شفاعـت میکند ان‌شاءلله🍃🌺🍃

👑 | چادر | بهانہ ایسٺ ڪه دریایےٺ ڪنند🍃 معصوم باش تا پُرِ زیبایےٺ ڪنند🌸 چادر بدونِ حُجب و حیا تڪه پارچہ سٺ👌 این سہ قرار هسٺ ڪه |زهرایےٺ| ڪنند @modafeaneharaam

۱۷ مرداد روز خبرنگار🎤 خبرنگاری از جنس مقاومت 💪 روزت مبارک دلاورمرد قهرمان تاریخ خبر ایران 🌹🍃 #شهید_خبرنگار_محسن_خزائی #مدافع_حرم‌ @modafeaneharaam

🎥 سخنان #شهید_محسن_خزایی خبرنگار شبکه خبر که در جمع #مدافعـان_حـرم در حومه خان طومان سخنرانی می‌کند🍃🌺🍃

داستان پسرک فلافل فروش🌹#قسمت‌ششم #گمگشته حجت‌الاسلام سميعي سال 1384 بود كه كادر بسيج مسجد موسي ابن جعفر 7 تغيير كرد. من به عنوان جانشين پايگاه انتخاب شدم و قرار شد پايگاه را به سمت يك مركز فرهنگي سوق دهيم. در اين راه سيد علي مصطفوي با راه‌اندازي كانون شهيد آويني كمك بزرگي به ما نمود. مدتي از راه‌اندازي كانون فرهنگي گذشت. يك روز با سيد علي به سمت مسجد حركت كرديم. به جلوي فلافل‌روشي جوادين 8 رسيديم. سيد علي با جواني كه داخل مغازه بود سلام و عليك كرد. اين پسرك حدود شانزده سال سريع بيرون آمد و حسابي ما را تحويل گرفت. حجب و حياي خاصي داشت. متوجه شدم با سيد علي خيلي رفيق شده. وقتي رسيديم مسجد، از سيد علي پرسيدم: از كجا اين پسر را ميشناسي؟ گفت: چند روز بيشتر نيست، تازه با او آشنا شدم. به خاطر خريد فلافل، زياد به مغازه‌اش ميرفتيم. گفتم: به نظر پسر خوبي ميياد. چند روز بعد اين پسر همراه با ما به اردوي قم و جمکران آمد. در آن سفر بود كه احساس كردم اين پسر، روح بسيار پاكي دارد. اما کلا مشخص بود که در درون خودش به دنبال يك گمشده ميگردد! اين حس را سالها بعد كه حسابي با او رفيق شدم بيشتر لمس كردم. او مسيرهاي مختلفي را در زندگي‌اش تجربه كرد. هادي راه‌هاي بسياري رفت تا به مقصد خودش برسد و گمشده‌اش را پيدا كند. من بعدها با هادي بسيار رفيق شديم. او خدمات بسيار زيادي در حق من انجام داد كه گفتني نيست. اما به اين حقيقت رسيدم كه هادي با همه‌ي مشكلاتي كه در خانواده داشت و بسيار سختي ميكشيد، اما به دنبال گمشده دروني خودش ميگشت. براي اين حرف هم دليل دارم: در دوران نوجواني فوتباليست خوبي بود، به او ميگفتند: "هادي دل پيه‌رو" هادي هم دوست داشت خودش را بروز دهد. كمي بعد درس را رها كرد و ميخواست با كار كردن، گمشده‌ي خودش را پيدا كند. بعد در جمع بچه‌هاي بسيج و مسجد مشغول فعاليت شد. هادي در هر عرصه‌اي كه وارد ميشد بهتر از بقيه‌ي كارها را انجام ميداد. در مسجد هم گوي سبقت را از بقيه ربود. بعد با بچه‌هاي هيئتي رفيق شد. از اين هيئت به آن هيئت رفت. اين دوران، خيلي از لحاظ معنوي رشد كرد، اما حس ميكردم كه هنوز گمشده‌ي خودش را نيافته. بعد در اردوهاي جهادي و اردوهاي راهيان نور و مشهد او را ميديدم. بيش از همه فعاليت ميکرد، اما هنوز ... از لحاظ كار و درآمد شخصي هم وضع او خوب شد اما باز به آنچه ميخواست نرسيد. بعد با بچه‌هاي قديمي جنگ رفيق شد. با آنها به اين جلسه و آن جلسه ميرفت. دنبال خاطرات شهدا بود. بعد موتور تريل خريد، براي خودش كسي شده بود. با برخي بزرگترها اينطرف و آنطرف ميرفت. اما باز هم ... تا اينكه پايش به حوزه باز شد. كمتر از يك سال در حوزه بود. اما گويي هنوز ... بعد هم راهي نجف شد. روح نا آرام هادي، گمشده‌اش را در كنار مولایش اميرالمؤمنين 7 پيدا كرد. او در آنجا آرام گرفت و براي هميشه مستقر شد...🕊🕊🕊

شادی روح ‌شهــدا صلوات🌹🌹