📍مـشـهـد مـقـدّس

. أُمّ أبـیـهـای حـسـیـن ، پـدرت بـوسـه بـه دسـتـت بـزنـد جـا دارد . . .♥️ ••• #ماه_شعبان 🌙 #خوش‌رقصے ✍️ #میلاد_حضرت_رقیه 🌸 .

. فـایـل بـا کـیـفـیـت جـهـت #پروفایل . . . ولـادت امـیـدِ دل‌تـنـگای کـربـلا مــبـارك 💐💐💐💐💐💐💐💐💐 امـشـب کـربـلامـون رو بـگـیـریـم . . .♥️ « به روایتی ، ولادت سه‌سالهٔ اربابه » .

••• خـداونـدگـار مـن ! حــبّ و بـغـض و عــشــق و نــفــرت مــرا خـودت گـردن بـگـیـر و بعد آنکه مـرا عـاشـق کردی ، بـه سـمـت معشوق راه نـشـانـم بـده و زانوانم را در این مسیر ، مستحکم و خستگی‌ناپذیر قرار بده . . . .

,,, باران ، عــرقِ شــرمِ ابــرهـایی اســت که حائلِ نور گرم خورشید شدند ؛ اے کـاش از آنها می‌آموختم . . . .

. جـداً خـیـلی زیـاد مـمـنـــونـم از کـسـایی کـه بـه ایـن سـؤال جـواب دادن و بی‌تفاوت از کـنـارش عـبـور نـکـردن ! الـهے خـیـر دنـیـا و آخـرت شـامـل حـالـتـون 🍃 امـیـدوارم بـه زودی بـریـد کـربـلـا ✨ .

سـلـام آقـا جـان ! چـقـدر صـبـر دارے شـمـا ؛ بـه مـا گـفـتـه بـودنـد ، کـسے بـیـش از خـودمـان دوسـتـمـان نـدارد ، امّـا حـالـا کـه از خـود خـسـتـه‌ام و بـراے تـو می‌نـویـسـم می‌فـهـمـم ، مـرا بـیـش‌ از خـودم ، تـو دوسـت دارے . . . چـرا کـه اگـر دعـوت شـمـا نـبـود ، دسـت بـر قـلـم نـمی‌بـردم . و چـه خـوش‌مـوقـع دعـوت می‌کـنے غـلـامـت را ؛ هـمـیـشـه دسـت می‌گـیـرے امّـا در سـخـتے و بـلـا بـیـش‌تـر ؛ شـایـد طـاقـت نـدارے نـاخـوش‌احـوالےام را . . . و نـمی‌دانـم چـطـور خـسـتـه نـمی‌شـوی از مـن ؟! مـن کـه دائـمـاً مُـسَـبِّـب‌ُٱلْـأَسْـبـاٰبِ زحـمـت شـمـام ، حـتے گـاهے «مـن» حـوصـلـه‌ام را نـدارد ، می‌دانـم اگـر می‌شـد ، او هـم جا می‌زد . . . چـه می‌شـود روزے ، کـه نـزدیـک هـم بـاشـد ، آنـقـدر بـرایـت دل‌بـرے کـنـم ، کـه تـمـام خـسـتـگےِ تـنـت بـیـرون رَوَد ، خـسـتـگےِ یـك عـمـر بـار مـرا بـه دوش کـشـیـدن . . . ✍️ #معین 📜 #نامه‌های_خوانده_شده لـبـخـندِ رضـایـت تـو ، رؤیـاے شـیـریـنِ مـن ؛ ۲۳ خرداد ۱۴۰۲

,,, تـنـهـا خـیـالـت هـم تـبـسّـم بـر لـبـم می‌آورد... ♥️ .

مناجات شعبانیه و روضه ✨ 🎙️ | حاج مهدی رسولی .

,,, گفت عـاشق وقتی می‌خواد مـعـشـوق نگاش کنه گریه می‌کنه ؛ یک عـمــر بـه انتظارِ مـن اشک ریختی و یک عمر نگات نکردم . . .💔 شرمنده‌ام آقا ، شرمنده‌ام . . . .

,,, اگـر رهـایـم کـنـیـد ، بی‌تـردیـد ، گـوشـه‌ای از صـحـن انـقـلاب ، پـیـدا می‌شـوم . . . .