#یاددداشت به مناسبت میلاد حضرت عباس بن علی (ع) عباس بن علی (ع)اسطوره ی بصیرت و ولایت پذیری #زین_العابدین_گلایری_بابلکناری در طول تاریخ شخصیتهایی که با بصیرت و ولایت پذیری و نیز شجاعت خود ،صفحه ای زرین از کتاب تاریخ را به خود اختصاص داده و منشاء اثر بودند ،کم نبودند. شخصیت هایی مانند عمار یاسر،سلمان،مقداد،ابوذر و حذیفه ی یمانی ؛ اما وقتی شخصیت و اقدامات حضرت عباس بن علی با معیارهای ولایت پذیری و بصیرت و نیز شجاعت تطبیق داده شده ،تحلیل میشود ،به روشنی پیداست که این سردار بی تکرار اسطوره ی این سه ویژگی کمالی است. حضرت امیر المومنین علی (ع) در تعریف بصیر می فرماید:إنّما البَصيرُ مَن سَمِعَ فَتَفَكَّرَ ، و نَظَرَ فأبصَرَ ، و انتَفَعَ بالعِبَرِ ، ثُمّ سَلَكَ جَدَدا واضِحا يَتَجنَّبُ فيهِ الصَّرعَةَ في المَهاوي . بصير كسى است كه بشنود و بينديشد، ببيند و بينا شود و از عبرتها بهره گيرد. سپس راه آشكار و روشن را در پيش گيرد و از افتادن در پرتگاههاى آن، بپرهيزد.[نهج البلاغة : الخطبة 153.] این معیاری است که حضرت برای شخص بصیر بیان میکند .وقتی در سیره جناب عباس بن علی ع توجه میشود میبینیم در زمانی که بسیاری از مسلمانان مدعی و حتی برخی از بنی هاشم و برخی از برادران و برادر زادگان امام حسین از همراهی با ایشان استنکاف میکنند اما ایشان خطبه میخواند و تهییج و تشجیع میکند و قاعدان را توبیخ میکند و در مقابل تطمیع های شمر و دیگران به شدت موضع میگیرد . این یعنی او راه را به درستی شناخته و با این شناخت و بصیرت ورود میکند لذا در خصوص ایشان امام صادق عليه السلام فرمودند: كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّه ِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا ؛ حديث امام صادق عليه السلام :عموى ما ، عبّاس ، داراى بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود ؛ همراه با امام حسين عليه السلامجهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد .[. عمدة الطّالب ، ص 356 .] عباس در #ولایت_پذیری یک مکتب و سبکی نو خلق میکند . در شب عاشورا وقتی امام ع یاران خود را از تعلق و تعهد به بیعت رها میکنند ایشان فریاد میزند:والله ما فعلنا ذالک ؛ما ابقانا الله بعدک یا ابا عبدالله او اساسا خود را در برابر ولی امر نمیبیند و هویتی برای خود در مقابل ولی امر قائل نیست لذا در عین حال که علمدار است (انت صاحب لوایی) وقتی امام میفرماید فاطلب لهولاء الاطفال قلیلا من الماء ،با افتخار فریاد میزند و رجز میخواند انی انا العباس اغدو بالسقاء در روز عاشورا نیز همین خود را ندیدن و فقط مولای خود را دیدن در اقدام او تجلی می یابد لذا :فذکر عطش الحسین فرمی الماء علی الماء آب بر آب می ریزد و اوج ولایت پذیری و فنای خود در ولایت را اینگونه فریاد میزند :یا نفس ! من بعدالحسین هونی و بعده لا کنت ان تکونی . در حقیقت حضرت ابی الفضل علیه السلام درسنامه ای از بصیرت و ولایت پذیری را در کربلا نگاشت که تاسی به آن میتواند در عصر حیرانی و دنیای فتنه آلود ،چراغ راهی برای هدایت و گریز از ضلالت باشد. تشنه لب شد در فرات و دست خود در آب برد خواست تا لب تر کند آمد به یادش پیر عشق عقل گفتش آب نوش و عشق گفت از کف بریز عقل و عشقش در جدال و عقل شد تسخیر عشق https://eitaa.com/howzehmazandaran