اشک چگونه مےتواند به حدید مبدل گردد؟ اشک چگونه مےتواند سلاح برنده ای در دست عارف عاشق بشود که با آن با دشمنان مبارزه کند؟ بیایم جواب این سوال هارو از شهدا یاد بگیریم؛ «تو مرا درد و غم کردی تا تحمل فشار ناراحتی های وجودم را داشته باشم. خدایا تو را شکر مےکنم که غم و دردهای شخصی مرا که کثیف و کشنده بود، از من گرفتی و غم ها و دردهای خدایی دادی که زیبا و متعال بود.» شهدا معتقدند که درد و غمی که خدا #مےدهد تبدیل به آه مےشود و این آه است که اشک تولید مےکند. «خدایا تو را شکر مےکنم که تو مرا درد و غم کردی تا همنشین محرومین و دل شکستگان باشم، تو مرا عشق کردی تا در قلب های عشاق بسوزم.» بنابراین عرفان شیعه با عافیت طلبی مغایرت دارد. شهید دردهای مردم و درد دین، غربت قرآن و... را به دل میریزد و آن گاه که شب میشود، دل او شعله مےکشد و او را متحول مےکند و مراتب عرفانی او را بالا مےبرد. کلید غیب،آه است؛اشکی که ازین آه سرچشمه می‌گیرد، بسیار مطلوب است. گر بود در ماتمی صد نوحه گر آه صاحب درد آید کارگر و خدای بزرگ، ترا شکر میکنم که مرا بنده حق کردی. #شهید‌محمدحسین‌محمدخانے #ما‌بی‌خیال‌سیلی‌مادرنمیشویم #خادم‌عبدالمهدی