#امیر_حسین_ثابتی: چهارشنبه در جمع تعدادی از طلاب در مسجد #امیرالمومنین_علیه‌السلام واقع غرب تهران حاضر شدم. کمی از تجربه یک سال و نیم حضورم در مدارس گفتم و موضوع اصلی جلسه حول همین موضوع بود. اما آنچه برای خودم جالب بود این بود که در دل مسجد، مدرسه هم بود! یعنی همزمان با جلسه ما در سالن آمفی تئاتر مسجد، بچه ها در حیاط مسجد بازی می کردند و بعد هم که زنگ تفریح شان تمام شد رفتند سرکلاس! از مسئولان مسجد که پرسیدم ماجرا چیست؟ گفتند اینجا یک «مسجد مدرسه» است، یعنی مسجدی است که دانش آموزان در همینجا سر کلاس می روند و درس می خوانند و علاوه بر کتابهای درسی، به صورت ویژه روی مباحث اعتقادی و پرورشی شان هم کار می شود. خیلی خوشم آمد، تا حالا چنین چیزی ندیده و نشنیده بودم! اما قسمت تلخ ماجرا اینجا بود که هنوز در کشمکش با آموزش و پرورش بودند تا مجوز بگیرند! واقعا مضحک است که کاری که باید 45 سال پیش بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب انجام میشده، حالا هم که به صورت خودجودش دارد شکل میگیرد، افتاده پشت موانع و دست اندازهای بوروکراتیک دولتی و آموزش و پرورش و... واقعیت تلخ داستان همینجاست، 45 سال قبل انقلاب کردیم اما دست به ساختارها نزدیم و با همان دست فرمان جلو آمدیم که امروز وضعیت بسیاری از مدارس این است که می بینیم. کاش دولت رییسی در وقت باقی مانده لااقل فکری اساسی برای گسترش این مدل مدارس کند. هرچقدر هم که حل مسایل معیشتی و اقتصادی فوریت داشته باشد که دارد، به نظرم همچنان اولویت اصلی کشور مسایل فرهنگی و تربیتی است... https://eitaa.com/Bayynat