#لبیک_یا_کریم_اهلبیت 🔴 گونه‌شناسی مردم کوفه در زمان امام حسن(ع) و تطبیق آنها بر جامعه ما 🔻 مردم کوفه عبارت بودند از: 1⃣ #امویان: که به‌عنوان ستون پنجم و نفوذی دستگاه معاویه در کوفه عمل می‌کردند و از سران اینها می‌توان عمربن‌سعد و عَمروبن‌حُریث را نام برد. 2⃣ #خوارج: کسانی که فقط به درگیری با سپاه شام می‌اندیشیدند؛ البته نه از نگاه و رویکرد امام حسن(ع)؛ بلکه براساس مبانی خود در تکفیر اهل شام. اینها خود را از امام حسن(ع) هم اتقلابی‌تر می‌دانستند و شمربن‌ذی‌الجوشن و شَبَث‌بن‌رِبعی از سران این گروه بودند. اینها برای حضرت هزینه درست می‌کردند و شاید بتوان گفت که نقش این گروه در تحمیل صلح بر امام حسن(ع) زیاد بود. عجب اینکه آنها در ادامه کار به‌سمت معاویه چرخیدند! 3⃣ #شکاک_‌ها: کسانی که فریب خوارج را خورده بودند؛ اما هنوز در سلک آنها درنیامده بودند. اگرچه که مخالفتی از اینها سرنمی‌زد، اما قابل اعتماد نیز نبودند. 4⃣ #الحمراء: که حدود بیست‌هزار جنگجوی تازه‌مسلمان و غیرعرب بودند و به‌دلیل ناآشنایی با معارف حقیقی اسلام، به‌راحتی در اختیار مجموعه‌ها و افراد قرار می‌گرفتند. مثلا در ماجرای مربوط به امام حسن(ع) و قضیه عاشورا به‌نفع امویان حرکت کردند. 5⃣ #شیعیان: مردمانی بابصیرت که پابه‌رکاب حضرت، آماده جنگ و مبارزه بودند. 🔻 حال نوبت آن است که از تاریخ درس بگیریم: 🔹اگر معاویه را نماد «دشمن خارجی» بگیریم، شاید بتوان راهبردها و راهکارهای او را بر حرکات دشمنان مختلف نظام اسلامی تطبیق کرد. برخی را از عاقبت تقابل با خود می‌ترساند و برخی دیگر را با تطمیع و تهدید از میدان به‌در می‌کند. 🔻نیروهای داخل جامعه هم شامل همان تقسیم‌بندی بالا هستند: ✔️«نفوذی‌ها» که دل در گرو دشمن دارند و پازل دشمن در داخل کشور را تکمیل می‌کنند. ✔️ خوارج که همان انقلابی‌نماها هستند و با اعمال غلط خود هزینه‌سازی برای انقلاب می‌کنند. ✔️ شکاک‌ها که در فضای اجتماعیِ غبارآلود و کم‌کاری نیروهای انقلاب، ممکن است تحت‌تأثیر حرکات انقلابی‌نماها یا نفوذی‌ها قرار بگیرند. ✔️ الحمراء را شاید بتوان بر افرادی تطبیق کرد که هم شور و هیجان و قدرت‌عمل دارند و هم فهمشان از مبانی انقلاب و اسلام، به‌اندازه کافی نیست و به همین دلیل باید به آنان آگاهی و بصیرت لازم را داد؛ وگرنه خدای‌ناکرده ممکن است فریب بخورند. ✔️ و نهایتا انقلابیون مؤمن، که به آرمان انقلاب وفادارند و با فهم درست از تحولات داخلی و بین‌المللی، همواره پای کار انقلاب مانده و با همه سختی‌ها و مشقت‌ها، کار انقلاب را پیش برده‌اند. ✅ تاریخ نیز چیزی جز برآیند این نیروها بر هم نیست. پس هرگاه مؤمنان انقلابی که متناظر بر شیعیان مخلص دوران امام مجتبی(ع) هستند، به وظایف خود عمل کنند و با شکست توطئه نفوذی‌های دشمن و انقلابی‌نماها، سایر طیف‌های جامعه را هدایت درست کنند، قاعدتا می‌توان آینده جامعه را آینده‌ای مطلوب و تضمین‌شده دانست؛ آنچنان‌که در دوران انقلاب اسلامی، این اتفاق رخ داده است.

📌چرا هنگام برخاستن #یا_علی می گوییم؟ ابو نعیم اصفهانی و ابن عساکر روایت کرده اند: كَانَ لَا يَقُومُ أَحَدٌ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ إِلَّا سَبَّ عَلِيًّا؛ هرگاه فردی از #بنی‌امیه از جای خویش بر می‌خاست، #علی(علیه السلام) را لعن می‌کرد. 📚ابونعیم الاصبهانی، حلیه الاولیاء و طبقات الاصفیاء، ج5، ص322. 📚ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۵۰، ص ۹۶. 📣 #شیعیان در مبارزه با این فرهنگ دشمنان، هنگام برخاستن «یا علی» می‌گویند. یا علی علیه السلام #امام_زمان #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ

💐💐ولادت سفینه نجات، حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام مبارک باد! ❇️احادیثی گهربار از #امام_حسین علیه السلام 🔰امام حسین (علیه السلام) فرمودند: 💠إنَّ شیعَتَنا مَن سَلُمَت قُلوبُهُم مِن کُلِّ غِشًّ و غِلٍّ و دَغَلٍ؛ 🌱به یقین، #شیعیان ما آنانند که دلهایشان از هر نوع #فریبکاری، #کینه و دشمنی پاک و سالم باشد. 📚بحارالانوار، ج 68، ص 156 ✾࿐༅🍃🌸🍃༅࿐✾ 🔰امام حسین (علیه السلام) فرمودند: 💠«یَا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ.» 🌱ای فرزند عزیزم از #ظلم به کسی که یاریگری جز خدا علیه تو ندارد پرهیز کن!» 📚(الکافی ج: ۲ ص: ۳۳۲) ✾࿐༅🍃🌸🍃༅࿐✾ 🔰امام حسین (علیه السلام)فرمودند: 💠أَعْفَی النَّاسِ مَنْ عَفَی عَنْ قُدْرَة. 🌱#باگذشت‌ترین مردم آن است که در موضع قدرت عفو کند.. 📚کَشفُ الغُمَّة ج ۲ ص ۳۰ 🔰امام حسین (ع): 🌱#برنامه انسان مؤمن این است که: خدا را حافظ و نگهدار خود می‌شمارد؛               و سخن او را چون آیینه ای پیش روی خود قرار می دهد. گاهی در اوصاف مؤمنان تأمل می‌کند؛                   و گاهی در ویژگی های #جباران تدبر می کند؛ او از این جهت نکته سنج است،  و قدر و ارزش خود را می شناسد. او به هوش و زیرکی خود یقین دارد، و در پاکی خود استوار است. 📚تحف العقول ، کوتاه سخنان امام حسین (ع)