#نشر_مجدد
🔆متن شبهه :
اسامی #تاسوعا و #عاشورا قبل از قيام كربلا نیز وجود داشت حتی قبل از اسلام در دوران جاهلیت نیز بوده !!
🔆 پاسخ شبهه :
1⃣ در جواب اين سؤال بايد توجه كرد كه:
اطلاق كلمه «عاشورا» بر دهم ماه محرم، پس از به شهادت رسيدن حضرت امام حسين و ياران آن حضرت، صورت پذيرفته است و در دوره پيش از اسلام بر دهم ماه محرم عاشورا نمى گفتند. ابن اثير در كتاب «نهايه» مى گويد: «عاشورا يك اسم اسلامى است» و ابن دريد مى گويد: «عاشورا يك اسم اسلامى» است و در دوره جاهليت به اين نام معروف نبود، (الصحيح من سيرة النبى، ح 3، ص 106، چاپ جامعه مدرسين).
2⃣ در «مجمع البحرين» نيز آمده است: «عاشورا يك اسم اسلامى است» آنچه پيش از به شهادت رسيدن حضرت امام حسين(ع) بود اين بود كه هم پيامبر اسلام(ص) و هم حضرت على(ع) شهادت امام حسين(ع) را در كربلا پيشگويى كرده بودند و حتى امام حسين(ع) نيز شهادت خود را پيشگويى كرده بود و به برخى از پيامبران پيشين هم شهادت آن حضرت وحى شده بود، (بحارالانوار، ج 44، ص 223 و ص 250). ولى پيش از اسلام دهم محرم را عاشورا نمى گفتند. ولى پس از آنكه حضرت امام حسين(ع) در كربلا به شهادت رسيد، آن روز در ميان مردم به روز عاشورا معروف گرديد و شيعيان على(ع) آن روز را روز عزا و عزادارى قرار دادند و در مقابل آنان بنى اميه و پيروانشان آن روز را روز جشن و سرور قرار دادند و به تدريج دشمنان شيعه درباره عاشورا احاديثى ساختند تا آن روز را با فضيلت نشان بدهند در حالى كه آن روز، روز غم و اندوه است و روز مصيبت و نكبت است، روزى است كه بهترين انسان را كشته اند، جگر رسول خدا را پاره كرده اند و زنان و كودكان پيامبر را به اسارت برده اند، آيا اينگونه روز مى تواند روز مباركى باشد؟!
3⃣ شيخ عباس قمى در مفاتيح الجنان مى گويد:
روز دهم ماه محرم روز شهادت امام حسين است، روز مصيبت و حزن ائمه اطهار و شيعيان آنان است و شايسته است كه شيعيان در اين روز مشغول كارهاى دنيوى نگردند و مشغول گريه و نوحه باشند و زيارت عاشورا بخوانند.
شيخ عباس قمى به نقل از نويسنده «شفاء الصدور» مى گويد: بنى اميه روز عاشورا را مبارك مى دانستند: در اين روز براى خود خريد مى كردند و خريد را در آن روز سنّت خود كرده بودند، آنان در اين روز مراسم عيد بر پا مى كردند، آن روز را روزه مى گرفتند و در آن روز طلب حوائج را مستحب مى دانستند و براى همين درباره روز عاشورا فضايل و مناقبى ساخته اند و حتى دعائى هم درباره آن درست كرده اند كه اولش اين است: يا قابل توبة آدم يوم عاشورا، يا رافع ادريس الى السماء يوم عاشورا، يا مسكّن السفينة يوم عاشورا يا غياث ابراهيم من النار يوم عاشورا. اينها را ساخته اند. تا امر، مشتبه شود. آنان در سخنرانيهاى خود مى گويند: هر نبىّ وسيله و شرفى دارد و در روز عاشورا، اين شرف زياد مى شود مانند خاموش كردن آتش نمرود براى ابراهيم، قرار گرفتن سفينه نوح به كوه جودى، غرق ساختن فرعون در دريا و نجات حضرت موسى از دست فرعون، نجات حضرت عيسى از دست يهوديان.
4⃣ شيخ عباس قمى در ادامه مى گويد: شيخ صدوق از ميثم تمار نقل كرده كه ميثم تمّار گفت: اين امت پيامبر، فرزند پيغمبر خود را مى كشند و روز عاشورا را كه فرزند پيغمبر را كشته اند، روز مبارك قرار مى دهند و اين كار شدنى است و خواهد شد. راوى مى گويد: به ميثم گفتم: چگونه آن روز را روز مبارك قرار مى دهند؟ گفت: آنان در فضيلت آن حديث وضع مى كنند و مى گويند: روز عاشورا روزى است كه خداوند توبه آدم را پذيرفته است با اينكه توبه آدم در ذى حجه پذيرفته شده است، آنان مى گويند: در عاشورا، يونس از شكم ماهى نجات يافته است، در حالى كه در ذى قعده از شكم ماهى نجات يافته است، مى گويند: روز عاشورا روزى است كه سفينه نوح در كوه جودى قرار گرفت در حالى كه روز هيجدهم ذى حجه در كوه قرار گرفت و آنان مى گويند: روز عاشورا دريا براى موسى شكافته شد در حالى كه در ربيع الاول شكافته شده بود، (مفاتيح الجنان، ص 476، اعمال روز عاشورا، چاپ اول، انتشارات فاطمه زهرا).
#منتظران_ظهور۳۱۳⬇️⬇️
🍃اَللّھُمَّ؏َـجِّللِوَلیِّڪَالفَࢪَج 🍃
•┈••✾•┈┈••✾❀❀✾••┈┈✾••┈
https://eitaa.com/Montazeran_zohor_m
#نشر_مجدد
🔆متن شبهه :
ماجرای حسین، دروغ گویی و بزرگ نمایی آخوندهای شیعه
حسین با سودای خلافت راهی کوفه شد، ولی وقتی فهمید که کوفیان او را فریب داده اند سعی کرد از دامی که گرفتار آن شده فرار کند ولی موفق نشد.
📜«حسین : اى مردم! اگر پرهيزكار باشيد و حق را براى صاحب حق بشناسيد، بيشتر مايه رضاى خداست. ما اهل بيت به كار 👈خلافت👉 شما ،از اين مدعيان ناحق كه با شما رفتار ظالمانه دارند، شايسته تريم. اگر ما را «خوش نداريد و حق ما را نمى شناسيد و رأى شما جز آن است كه در نامه هاتان به من رسيده و فرستادگانتان به نزد من آورده اند، 👈از پيش شما باز مى گردم. 👉 حر بن يزيد گفت: «به خدا ما نمى دانيم اين نامهها كه مى گويى چيست؟ » حسين گفت: «اى عقبه پسر سمعان خرجينى را كه نامه هاى آنها در آنست بيار. » گويد: عقبه خرجينى پر از نامه بياورد و پيش روى آنها فرو ريخت.
حر گفت: «ما جزو اين گروه كه به تو نامه نوشته اند نيستيم. به ما دستور داده اند وقتى به تو رسيديم از تو جدا نشويم تا پيش عبيد اللَّه بن زيادت بريم. » حسين گفت: «مرگ از اين كار به من نزديكتر است. » گويد: «آنگاه حسين به ياران خويش گفت: «برخيزيد و سوار شويد. » پس ياران وى سوار شدند و منتظر ماندند تا زنانشان نيز سوار شدند و به ياران خود گفت: «برويم. » گويد: و چون خواستند بروند، 👈جماعت(حر) از رفتنشان مانع شدند.👉
📗تاريخ طبری/ ترجمه، ج ۷، ص: ۲۹۹۲
📘تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ابن اثیر/ ترجمه، ج ۱۱، ص: ۱۵۶
📕ترجمه الفتوح، ابن عثم کوفی، متن، ص: ۸۷۸ (تاریخ نویس شیعه)
🔹ولى وقتى حسين ميبيند كه راهى ندارد، مجبور ميشود كه از خواسته خود كوتاه بيايد و سه پيشنهاد به عمر بن سعد بدهد تا بتواند از جنگ فرار كند.
📜«حسین میگوید ؛ يكى از سه چيز را از من بپذيريد: 1يا به همانجا كه از آن آمدهام بازمى گردم، 2يا دست در دست يزيد ابن معاويه مى نهم كه در كار فيما بين، رأى خويش را بگويد. 3 يا مرا به هر يك از- مرزهاى مسلمانان كه مى خواهيد بفرستيد كه يكى از مردم مرز باشم و حقوق و تكاليفى همانند آنها داشته باشم. »
📘تاريخ طبری/ ترجمه، ج ۷، ص: ۳۰۰۸
📗تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ابن اثیر / ترجمه، ج ۱۱، ص: ۱۶۰
📕ترجمه الفتوح، ابن عثم کوفی، متن، ص: ۸۹۵ (تاریخ نویس شیعه)
🔹حسين بن على وقتى كه ديد اين پيشنهاد قبول نشد، روش ديگرى را براى فرار از جنگ در پيش گرفت:
📜آنگاه حسین ندا داد اى شبث بن ربعى. اى حجار بن ابجر. اى قيس بن اشعث. اى يزيد بن حارث مگر شما بمن نامه ننوشتيد كه من بر شما وارد شوم؟ آنها گفتند ما چنين نكرده ايم. گفت آرى بخدا شما كرديد. بعد گفت اى مردم اگر مرا نخواهيد 👈بگذاريد منصرف شوم و بيك پناهگاه از اين زمين فراخ بروم.👉
📗تاريخ كامل بزرگ اسلام و ايران، ابن اثیر / ترجمه، ج ۱۱، ص: ۱۷۰
📘تاريخ طبری/ ترجمه، ج ۷، ص: ۳۰۲۵
📕ترجمه الفتوح، ابن عثم کوفی، متن، ص: ۹۰۳ (تاریخ نویس شیعه)
🔹كه اين بار هم درخواست حسين قبول نشد.
در كتب تاريخى به صراحت بيان شده كه حسين به قصد قيام و به دست گرفتن خلافت به كربلا رفت، حال سوال اينجا است كه شيعيان با توجه به اين همه خواهش و درخواست حسين براى دورى از جنگ چطور ادعاى ميكنن كه حسين ميدانست كه قرار است كشته شود؟ اگر ميدانست اين همه تلاش براى فرار از جنگ و كشته شدن براى چه بوده؟
🔆پاسخ شبهه:
1⃣ قیام امام حسین (ع) اهدافی داشته که یکی از آنها 👈 حکومت و خلافت بوده است.
خلافت با درخواست مردم مقبولیت می یابد و امام معصوم (ع) در چنین شرایطی اگر کوتاهی کند، در پیشگاه الهی مسئول است. چنانکه امیرالمومنین علی (ع) بعد از 25 سال خانه نشینی وقتی مردم از او تقاضای خلافت کردند فرمود : « اگر نبود حضور حاضر و قیام حجت به خاطر وجود یاری کننده ... ریسمان و مهار شتر خلافت را بر کوهان آن می انداختم. »(1)
امام حسین (ع) هم با دریافت نامه های مردم کوفه، حجت را بر خود تمام می بیند.
2⃣ اگر کوفیان امام را به کوفه دعوت نمی کردند، باز امام با یزید بیعت نمی کرد و راهی جز شهادت نداشت بنا بر شواهد زیر ⬇️
#أَیْنَ_الطّالِبُ_بِدَمِ_الْمَقْتُولِ_بِکَرْبَلاءَ
#منتظران_ظهور۳۱۳⬇️⬇️
🍃اَللّھُمَّ؏َـجِّللِوَلیِّڪَالفَࢪَج 🍃
•┈••✾•┈┈••✾❀🖤❀✾••┈┈✾••┈
https://eitaa.com/Montazeran_zohor_m