امام(ع) فرمود: از حبیبم رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که فرمودند: امیدوارکننده‎ترین آیه در قرآن این آیه شریفه است: «وَ أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَیِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ ذلِکَ ذِکْری‏ لِلذَّاکِرِینَ؛ و در دو طرف روز [=اول و آخر آن‏] و نخستین ساعات شب نماز را برپا دار، زیرا خوبی‎ها بدی‎ها را از میان می‎‏برد. این ذکری است برای ذکرکنندگان.»

سپس پیامبر(ص) فرمود: یا علی قسم به خدایی که مرا بشیر و نذیر قرار داد و مبعوث به رسالت کرد، اگر یکی از شما با وضو قیام به نماز کند، گناهان او از اعضای او فرو می‎ریزد؛ یَا عَلِیُّ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ بَشِیراً وَ نَذِیراً إِنَّ أَحَدَکُمْ لَیَقُومُ إِلَى وُضُوئِهِ فَتَسَاقَطُ عَنْ جَوَارِحِهِ الذُّنُوب‏»

چون با چهره و دل خود به خدا روى کند، هنوز نماز را به پایان نبرده، تمام گناهانش پاک شود، مانند روزى که از مادر متولد شده است و گناهانى که در فاصله دو نماز کرده نیز پک شود؛ فَإِذَا اسْتَقْبَلَ اللَّهَ بِوَجْهِهِ وَ قَلْبِهِ لَمْ یَنْفَتِلْ عَنْ صَلَاتِهِ وَ عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْ‏ءٌ کَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ فَإِنْ أَصَابَ شَیْئاً بَیْنَ الصَّلَاتَیْنِ کَانَ لَهُ مِثْلُ ذَلِک.‏» حضرت به همین ترتیب نمازهاى پنجگانه را بر شمرد.

سپس پیامبراکرم(ص) فرمود: یاعلی! بدان که منزلت نماز های پنجگانه برای امت من مانند نهری است که بر درِ خانه یکی از شما باشد. آیا اگر شخصی در بدن او چرک باشد و هر روز پنج بار در آن نهر شستشو کند، آیا در بدن او از آن چرک باقی خواهد ماند؟ به خدا سوگند که نمازهاى پنجگانه نیز براى امّت من چنین حکمى دارند؛ یَا عَلِیُّ إِنَّمَا مَنْزِلَةُ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ لِأُمَّتِی کَنَهَرٍ جَارٍ عَلَى بَابِ أَحَدِکُمْ فَمَا ظَنَّ أَحَدُکُمْ لَوْ کَانَ فِی جَسَدِهِ دَرَنٌ ثُمَّ اغْتَسَلَ فِی ذَلِکَ النَّهَرِ خَمْسَ مَرَّاتٍ فِی الْیَوْمِ أَ کَانَ یَبْقَى فِی جَسَدِهِ دَرَنٌ فَکَذَلِکَ وَ اللَّهِ الصَّلَوَاتُ الْخَمْسُ لِأُمَّتِی.»

هدیه صبحگاهی به منتظران امام زمان عج بروید و امیدوار باشید به رحمت و غفران الهی انسان نباید نا امید باشد که ناامیدی خود گناهی کبیره هست

بسم الله الرحمن الرحیم صلی الله علیکِ یا ایتها الصديقة الطاهرة فاطمة الزهرا قبل ورود به موضوع امشب توجه بزرگواران را به مقدمه ای جلب میکنم امیدوارم مورد توجه شما و رضایت خداوند متعال واقع بشود

مادر در تربیت و پرورش فرزندان نقشی کلیدی و حساس دارد. پس از انعقاد نطفه و شکل گیری جنین، حیات فرزند در رحم مادر آغاز می شود. این دوران علاوه بر آغاز شکل گیری ظاهری و جسمی کودک، آغاز شکل گیری شخصیت روحی او نیز است. طبق آمار 66 درصد کودکان که دارای امراض روحی هستند، بیماری خود را از مادران خود به ارث برده اند. بنابراین شالوده خصوصیات روحی کودک در این پایه گذاری و بعد از تولد و در اثر عوامل بیرونی تربیتی تکمیل یا ویران می گردد. لذا با نگاهی نو به مقوله تربیت، این امر از اولین لحظات تشکیل نطفه شروع می گردد نه از بدو تولد نوزاد.بعد از تولد نیز مادر با در آغوش گرفتن فرزند و تغذیه او با شیر خود به انتقال آرامش و روحیات خود به کودکش می پردازد. در همین رابطه امیرالمؤمنین (علیه السلام) می فرماید: “فرزندان خود را از شیر زنان سرکش و زشت کار حفظ کنید…که شیر آثار خود منتقل می کند.