#سوال_تنهامسیری #احساس_شکست سلام من در دوره دبیرستان درسم خوب بود و کنکور هم تلاش کردم سال اول دانشگاه ملی قبول شدم ولی پدرم به خاطر شهریه اجازه نداد برم و سال دوم خوندم رتبه م بهتر از سال قبل شد ولی اشتباه انتخاب رشته کردم آمدم فقط چند تا رشته مورد علاقه م انتخاب کردم بعد که نتایج آمد دانشگاه ملی قبول نشدم و خودم دیگه خسته شده بودم از خوندن خانواده ام دیگه تمایلی نداشتن من دوباره بخونم همون رو ز کنکور کتابا مو جمع کردن گفتن دیگه خودت رو اذیت نکن برو دانشگاه های دیگه که رفتم بعد از ۱۰ سال هنوز که فکر اشتباهم تو انتخاب رشته میکنم خیلی اذیت میشم و حسرت میخورم که چرا دوباره درس نخونم که دانشگاه ملی و رشته خوب بیارم آخه من استعدادش رو داشتم سال دوم با اینکه امکانات و کتاب خوب نداشتم ولی از رتبه م راضی بودم و متاسفانه مشاوره غلط بهم دادن استان هایی که خوابگاه نداشت رو نزد م هر سال موقع کنکور من اذیت میشم واحساس شکست میکنم طوری که دوست ندارم دوست های زمان مدرسه م رو ببینم پیش خویشاوندانم خجالت میکشم نمیتونم اشتباه گذشته مو فراموش کنم آگه عقل الانم در سن ۱۹ سالگی داشتم انتخاب رشته میدادم به مشاور یا اینکه رشته های دیگه هم انتخاب میکردم واستان های دیگه اون موقع اومدم فقط چند استان رو زدم گفتم به استان خودم نزدیک باشه چون از استان های دور میترسید م برم و اینکه خوابگاه داشته باشه حتما که اشتباه فکر میکردم طوری که تا سالهای پیش همش خواب مدرسه می دیدم که دارم به شدت گریه میکنم تو مدرسه به خاطر فرصتهای از دست رفته ام تا اینکه سه سال پیش رفتم تو پیش دبستانی مربی شدم و حالم روحیه م بهترم شد و خواب که تو مدرسه گریه میکردم نداشتم که کرونا اومد دوباره پیش دبستانی تعطیل شدم ولی مربی پیش دبستانی منو دیگه راضی نمیکنه دوست دارم موقعیتم بالاتر بره الان که آزمون استخدامی هم هست من خیلی خوب نمیتونم بخونم کتابا مون پیام نور هست با دانشگاه ملی فرق میکنه برام سخته متاسفانه موقعی میخونم یا خوابم میره یا ذهنم به طور غیر ارادی همه جا میره به غیر از کتاب اینکه به کتاب متمرکز بشم خیلی سخته برام میخونم ولی به سختی و کند خوان هستم والان دارم سعی میکنم قبول بشم واسه معلمی در آزمون استخدامی قبول شدم ولی نمره آزمون کم بود و مصاحبه نتونستم جواب سوالات شون رو بدم و رد شدم واینکه حس میکنم اعتماد به نفس کمه میخواستم بدونم چه کار تا بتونم به هدفم معلمی برسم که از خودم راضی بشم و به خودم افتخار کنم وحقوق داشته باشم به کسی محتاج نباشم 〰〰〰〰〰〰〰🍁 اقای #حامدی پاسخگوی این سوال هستند: سلام روزتون بخیر ان‌شاءالله که موفق باشین نکته‌ای که درمورد دانشگاه هست اینه که اگر کسی، موفقیتش رو فقط به دانشگاه رفتن بدونه، شک نکنه که اگر قبول بشه هم، نخواهد تونست به موفقیت برسه. و یک دانشجوی معمولی خواهد شد که حداقل ۴ سال با استرس و اضطراب و گاهی بیخیالی، دوران لیسانس رو طی خواهد کرد و بجای اینکه توی ۱۸ سالگی، دنبال خوشبختی و موفقیت بگرده توی ۲۲ سالگی دمبالش خواهد گشت🙂 اگر کسی نمیتونه از الآنِ خودش راضی باشه، از بعدا هم نخواهد تونست. من اگر ۱۰ ساله جوشِ انتخاب رشته اشتباهمو میخورم و ناراحتم خب طبیعیه که اگر دانشگاه هم قبول بشم، توی این ۴ سال لیسانس هم، دهها مورد پیش خواهد اومد که مستعد این خواهد بود که براش جوش بخورم! انتخاب واحد، انتخاب استاد، انتخاب خوابگاه، هم اتاقی‌ها، رفت و برگشت‌ها و اووووه سر هم کدوم میشه افسرده شد😊 چرا فک میکنین اگه قبول شده بودین، الان یه آدم دیگه بودین و زندگی فرق میکرد؟؟ نه بابا فرق خاصی نمیکرد. ذهنتونو پاک کنین ازین فکرای سوداگونه با قدرت برین به سمت موفقیت و رشد و حال خوب😎💪 به اطرافتون و ظرفیت‌ها نگا کنین اولویت‌هارو رعایت کنین برای هررشته و مهارتی، راه بازه و حتما لازم به دانشگاه نیس به نظر خیلی از بزرگان علم، دوران لیسانس، هیچ فرقی نداره چه دانشگاهی درس بخونیم چون عمومیه و همه جا یکیه مثل اینه که یه کتاب داستان رو، بشینی رو مبل بخونی، یا روی فرش، یا توی پارک و ...، فقط در و دیوار فرق داره☺️ اصلاح مزاج رو هم اقدام کنین ازدواج هم بکنین اگر نکردین برای استعدادیابی و مشورت‌های شغلی و مسیر زندگی و ... هم در خدمتیم.🖐 #حامدی #MoshaverTM