#مداحی #نماهنگ #نوستالژیک سیری بسمت شوری در زمانه‌ی جوانی ما ملاک اقبال به هیات‌ها مداحان روضه خوان بودند و معمولا هیات‌هایی که روضه و اشک بهتری داشتند، بیشتر مورد اقبال بودند. مداحانی که هنر روضه خوانی و سوزصدای بهتری داشتند مخاطب بیشتری داشتند. حاج منصور و احمد واعظی و برادران قانع و حدادیان و منصوری ( کمیل خوان‌ نابینا ) و از معروف‌ترین مداحان آن زمان بودند. کم کم درسیری آهسته مزیت هیات از روضه بسمت سینه زنی شروع شد. دوران مهدی اکبری ( آی آی مردم علی از دنیاتون سیره )و سید جواد ( اگه دیوونه ندیده‌ای و نوحه ماندگاره یاحسین غریب مادر ) و مهدی مختاری و هلالی ( بین همه عشقای دنیا ) و ... شروع شد بعد از آن در این تقریبا ۱۵ سال سیری شروع شد که مداحانی که تبحر در سینه زنی آن هم فقط شورخوانی با سبک‌هایی که دائما تغییر می‌کنند. گاهی بجایی میرسد که مخاطب اصلا متوجه محتوا نمیشود و فقط به سبک خواندن و ذکر توجه دارد و غرق در ریتم است. اگزوزی خوانی و ... در این چند ساله‌ی اخیر هم‌ رواج نماهنگ و استودیو خوانی. ارزش‌های در میان هیات‌ها و هیاتی‌ها بسیار متفاوت شده . از روضه و گریه بسمت سینه‌زنی سنگین و دودمه از سینه‌زنی بسمت شوری که شورش درامده. جالب اینجاست که در قدیمی‌ترها میگویند جذابیت در زمان ما به سخنران بود. سخنران اصل بود.سخنرانی عمده‌ی مراسم بود و برخی هیاتها دو سه سخنران داشتند. کم‌کم مداحان عبا بدوش ظاهر شدند و کم‌کم کت شلواری و الان هم هودی پوش‌ها باریش‌های اتوکشیده. خدایا بخیر کن. پ.ن:کلیپ فوق در زمان خودش ( حدود ۲۰ سال پیش ) پرفروش‌ترین کلیپ مذهبی شد. @Takhteh_siah