سلام حکمت ۲۶۱ از سخنان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام وَ قَالَ ( عليه السلام ) : لَمَّا بَلَغَهُ إِغَارَةُ أَصْحَابِ مُعَاوِيَةَ عَلَي الْأَنْبَارِ فَخَرَجَ بِنَفْسِهِ مَاشِياً حَتَّي أَتَي النُّخَيْلَةَ وَ أَدْرَكَهُ النَّاسُ وَ قَالُوا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ نَحْنُ نَكْفِيكَهُمْ . فَقَالَ : مَا تَكْفُونَنِي أَنْفُسَكُمْ فَكَيْفَ تَكْفُونَنِي غَيْرَكُمْ إِنْ كَانَتِ الرَّعَايَا قَبْلِي لَتَشْكُو حَيْفَ رُعَاتِهَا وَ إِنَّنِي الْيَوْمَ لَأَشْكُو حَيْفَ رَعِيَّتِي كَأَنَّنِي الْمَقُودُ وَ هُمُ الْقَادَةُ أَوِ الْمَوْزُوعُ وَ هُمُ الْوَزَعَةُ . فلما قال ( عليه السلام ) هذا القول في كلام طويل قد ذكرنا مختاره في جملة الخطب ، تقدم إليه رجلان من أصحابه ، فقال أحدهما إني لا أملك إلا نفسي و أخي ، فمر بأمرك يا أمير المؤمنين ننقد له ، فقال ( عليه السلام ) : وَ أَيْنَ تَقَعَانِ مِمَّا أُرِيدُ و درود خدا بر او فرمود: (آن هنگام كه تهاجم ياران معاويه به شهر انبار، و غارت كردن آن را شنيد، تنها و پياده به طرف پادگان نظامي كوفه (نخيله) حركت كرد، مردم خود را به او رسانده، گفتند اي امير مومنان ما آنان را كفايت مي كنيم، فرمود:) شما از انجام كار خود درمانده ايد! چگونه كار ديگري را برايم كفايت مي كنيد؟ اگر رعاياي پيش از من از ستم حاكمان مي ناليدند، امروز من از رعيت خود مي نالم، گويي من پيرو و آنان حكمرانند، يا من محكوم و آنان فرمانروايانند. (دو نفر از ياران جلو آمدند و يكي گفت: من جز خود و برادرم را در اختيار ندارم، اي امير مومنان فرمان ده تا هرچه خواهي انجام دهم، امام فرمود:) شما كجا؟ و آنچه من مي خواهم كجا؟

حل گلوگاه صدور مجوزهای کسب و کار توسط دولت شهید رئیسی

سلام حکمت ۲۶۲ از سخنان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام وَ قِيلَ إِنَّ الْحَارِثَ بْنَ حَوْطٍ أَتَاهُ فَقَالَ أَ تَرَانِي أَظُنُّ أَصْحَابَ الْجَمَلِ كَانُوا عَلَي ضَلَالَةٍ . فَقَالَ ( عليه السلام ) : يَا حَارِثُ إِنَّكَ نَظَرْتَ تَحْتَكَ وَ لَمْ تَنْظُرْ فَوْقَكَ فَحِرْتَ إِنَّكَ لَمْ تَعْرِفِ الْحَقَّ فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ وَ لَمْ تَعْرِفِ الْبَاطِلَ فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ . فَقَالَ الْحَارِثُ : فَإِنِّي أَعْتَزِلُ مَعَ سَعِيدِ بْنِ مَالِكٍ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ ، فَقَالَ ( عليه السلام ) : إِنَّ سَعِيداً وَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ لَمْ يَنْصُرَا الْحَقَّ وَ لَمْ يَخْذُلَا الْبَاطِلَ . و درود خدا بر او فرمود: (حارث بن حوت نزد امام آمد و گفت: آيا چنين پنداري كه من اصحاب جمل را گمراه مي دانم؟ چنين نيست، امام فرمود:) اي حارث تو زير پاي خود را ديدي، اما به پيرامونت نگاه نكردي، پس سرگردان شدي، تو حق را نشناختي تا بداني اهل حق چه كساني مي باشند؟ و باطل را نيز نشناختي تا باطل گرايان را بداني. (حارث گفت من و سعيد بن مالك، و عبدالله بن عمر، از جنگ كنار مي رويم، امام فرمود:) همانا سعيد و عبدالله بن عمر، نه حق را ياري كردند، و نه باطل را خوار ساختند.