◽️ درباره گرگیج ۱. هر چند خباثت این خبیث در گفتن این کلمات قابل دفاع نیست و بلکه باید بر اساس فقه و قانون با او برخورد شود ولی منشأ این رفتارهای زشت در توهین‌های صریحی است که بعضی از شیعیان اهل برائت انجام می‌دهند. برائت آموزه حذف نشدنی و جزء دین مبین است اما اظهار آن و نیز تفوه به فحش‌های رکیک علیه مقدسات اهل سنت واکنش‌های آنها را نیز در پی‌ دارد. شیخ صدوق در کتاب اعتقادات این روایت را نقل کرده است: عَن الصِّادِقِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ :  أَنَّهُ قِيلَ لَهُ إِنَّا نَرَى فِي اَلْمَسْجِدِ رَجُلاً يُعْلِنُ بِسَبِّ أَعْدَائِكُمْ وَ يَسُبُّهُمْ فَقَالَ مَا لَهُ لَعَنَهُ اَللَّهُ تَعَرَّضَ بِنَا قَالَ اَللَّهُ  وَ لاٰ تَسُبُّوا اَلَّذِينَ يَدْعُونَ  اَلْآيَةَ . به امام صادق علیه السلام گفته شد: شخصی را دیدیم در مسجد که علنا دشمنان شما را دشنام می‌داد! حضرت فرمودند: "خداوند او را لعنت کند؛ در واقع متعرض ما شده است [کنایه از این که مخالفین را به واکنش منفی وا می‌دارد]. ۲. من واقعا نمی‌دانم چگونه ممکن است استدلال این مفتی برای یک شیعه شبهه شود؟! خلافت متخلف ثانی هیچ مشروعیتی ندارد و اذن تصرف در همه غنائم جنگی از جمله بانویی که به تزویج مولای عالم ابا عبدالله الحسین  علیه السلام در آمده به اذن امام معصوم است. چطور می شود هم اعتقاد به امامت داشت و هم امام را دست بسته دانست؟ برای من معلوم نیست! در روایتی دیگر که شیخ طوسی در تهذیب نقل فرموده امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: اگر یک جنگ بدون اذن امام معصوم علیه السلام برپا شود غنائم آن جنگ همگی متعلق به امام است: عَنْ  أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ:  «إِذَا غَزَا قَوْمٌ بِغَيْرِ إِذْنِ اَلْإِمَامِ فَغَنِمُوا كَانَتِ اَلْغَنِيمَةُ كُلُّهَا لِلْإِمَامِ وَ إِذَا غَزَوْا بِأَمْرِ اَلْإِمَامِ فَغَنِمُوا كَانَ اَلْخُمُسُ لِلْإِمَامِ» . #گرگیج

◽️ آیا لازم بود با #گرگیج برخورد شود؟ عده زیادی به جناب آقای حامد کاشانی حمله کرده‌اند که لازم نبود سخنان گرگیج منتشر شود و میشد در نطفه خفه شود و ابزارهای برخورد در حکومت فراوان است و ... عده‌ای هم حرکت ایشان را خلاف وحدت دانسته‌اند که البته این اشکال از عجایب است!! لازم است توضیحی درباره یک نگاه کلان تمدنی داده شود: آنچه در حاکمیت شیعی مطلوب است هم‌زیستی ادیان و مذاهب توحیدی است و از این جهت اجباری بر تغییر عقیده ایشان وجود ندارد. لازمه هم‌زیستی احترام به عقاید مقابل است که جمهوری اسلامی از ابتدا در مقابل افراطی‌های شیعه مقاومت کرده و حتی کار برخی به دادگاه و محدودیت و ... کشیده است. طبیعتا این مهم لازم است از جانب همه مذاهب محترم شمرده شود، نه این که نوبت شیعیان که می‌رسد سخن از محدود سازی و برخورد قهری شود اما به طرف مقابل که می‌رسیم هزینه‌های این مطلوب را تحمل نکنیم. بستن آرامگاه فیروز ابولؤلؤ، برخورد امنیتی با بیت مرجع وحدت شکن در قم، ممنوع المنبر کردن یکی از خطبای مشهور، دادگاهی کردن آن مداح به جرم هتک حرمت به مقدسات اهل سنت و موارد فراوان دیگر مصادیق درستی از ایجاد آن نقطه مطلوب هستند. مسلم است که وادار کردن طرف مقابل بر احترام گذاردن به عقاید شیعه منجر به احساساتی شدن خواهد شد همان طور که وادار کردن این طرف هم غلیان احساسات در پی داشته و حتی به تجمع و درگیری منجر شده است. تصور می‌کنم رسیدن به بلوغی که طرفین یکدیگر را در عین داشتن اختلاف بتوانند تحمل کنند بی آن که توهینی در پی داشته باشد مستلزم "جدا کردن‌شان از عادات و تحمیل‌ آنها بر لزوم ادب" است. لکن این که میشد با برخوردهای پشت صحنه‌ای و بدون سر و صدا و امثال این تصورات مساله را جمع کرد سخنی است دور از درک واقعیات و شرایط جمهوری اسلامی. متاسفانه برخی مسئولان جمهوری اسلامی چندان درگیر موضوعات دیگرند که گویا فرهنگ و اعتقادات مردم اولویتی برای‌شان ندارد. خوب است توجه کنیم در تمام مواردی که سخن بی ربطی گفته می‌شود و دیگران موضع منفی می‌گیرند جامعه مخاطب اولیه تعداد محدودی هستند (از جمله مواردی که از افراطی‌های شیعه عرض شد) و این رسانه است که به آن ضریب می‌دهد و منتشرش می‌کند. الغرض این که چنین برخوردهایی اگر صورت نگیرد رفته رفته این توهین‌ها به "رویه ثابت" بین مخالف تبدیل شده و آن هنگام است که نمی‌شود فرهنگ ریشه کرده را از بُن در آورد. #گرگیج