#اعتکاف_نوجوانی یا اردوی درون مسجد؟ 🔸 در عصری که انسان خیلی شلوغ است، خلوتی داشتن مهمترین گمشده اوست. خلوتی داشتن است که به ما کمک می‌کند فکر کنیم، به گذشته، به اعمال، به افکار، به حالات، به رفتارها، و به آینده. و به ما کمک می‌کند که تصمیم بگیریم که باید چه تغییراتی داشته باشیم. اعتکاف یکی از بهترین قالب‌های دینی برای خلوتی داشتن است. به همین علت است که مقام معظم رهبری در تعریفش می فرماید: 《اعتکاف خود را محبوس کردن در یک مکان محدود و ایجاد محدودیّت در خود است. عُکوف یعنی بسته بودن؛ خود را به یک نقطه‌‌ای منحصر کردن، برای اینکه خلوتی در دل به‌‌وجود بیاید که انسان بتواند فرصت ارتباط صمیمی و خالص با خدای عالَم را پیدا کند.》 🔸 در اعتکاف امسال برنامه دو مسجدی که اعتکاف نوجوانی داشتند را از نزدیک دیدم، و حسرت خوردم که چرا برنامه اعتکاف که با خلوت نشینی معتکفین باید عجین شود، اینقدر پر برنامه هست. به حدی که فضای خلوت و تنهایی برای معتکف اصلا وجود ندارد و خستگیِ از برنامه در چهره نوجوانان معتکف کاملا هویداست. سخنرانی، حلقه، برنامه علمی، قرآن دسته جمعی، مناجات گروهی، و ... همه و همه برنامه‌های خوبی است که در کنار هم خلوتی معتکف را از بین برده بود و اعتکاف را تبدیل به اردوی درون مسجد می‌کند. خلوت داشتن، لازمه زندگی مومنانه هست. شاید یکی از حکمت‌های سفارشات بزرگان دین به شب زنده‌داری و مناجات‌ شبانه با خداوند وجود فضای خلوتی انسان با خداوند در شب هنگام باشد. بگذریم از این بحث که اعتکاف جداگانه از طرفی برای نوجوان خوب است و فضای برنامه واحد را فراهم می‌کند و از طرفی فضای یادگیری مشاهده‌ای از مومنان بزرگتر را از نوجوان سلب می‌کند. اعتکاف باید فضای خلوتی با خدا، و مناجات با او و شب زنده‌داری فردی را به نوجوان و جوان یاد دهد، ولی اینقدر برنامه‌ریزی برای اعتکاف کرده‌ایم که به جای اعتکاف، اردوی خوبی درست کرده‌ایم. ⚠️ کاش گاهی برنامه‌ریزی نکنیم. ----------‐----------------------------------------------- https://eitaa.com/hedayat_va_roshd