eitaa logo
محتوای تربیت دینی 🇵🇸 کودک و نوجوان
2.4هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
2.9هزار ویدیو
1.2هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹آیت الله حائری شیرازی رحمت الله علیه🔹 🔹 اعتماد به پدر در کودکی، اعتماد به خدا در بزرگسالی🔹 پدر، مجری و واسطۀ امر الهی در خانواده است و از جانب خدای متعال به کودکش نان می‌دهد. او از باب اینکه واسطه بین خدا و فرزندش است، باید مواظب باشد که کودک به رازق کنونی‌اش یعنی پدر جسور نشود؛ زیرا در صورت جسارت، این خطر در آینده به‌وجود می‌آید که به رازق اصلی‌اش یعنی خدا جسور شود. در طفولیت، پدر باید چنان با کودک رفتار کند که دوست دارد فرزندش در آینده با خدا چنین کند. روایتی نقل شده است که این مطلب را با ظرافت بیان می‌کند: «وقتی به بچه وعده‌ای دادید، به آن وفا کنید.»کافی، ج ۶، ص ۵۰ چون طفل در زمان طفولیت در حد فکر و درک خودش، به‌جای خدا پدر را رازق می‌داند. پدر اگر بتواند اعتماد فرزند را جلب کند، فرزندش را برای اعتماد به خدا آماده کرده است. @haerishirazi
هدایت شده از نظام فکری معرفتی و تربیت
19.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥ویدیوی جديد ناسا در مورد عظمت جهان! ♦️در شرح آن چنين آمده: "اگر در مشاهده این ویدیو دچار نشدید، از ساخته شده اید." بگرد پیدا کن! تمام هستی برای تو آفریده شده! تو برای چی؟ @Fars_Plus
هدایت شده از آنها که باید اما نمیشناسم!
📃 خطاب به در تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۵۵: 🔻وصیت می‌کنم به کسی که او را بیش از حد دوست می‌دارم! به ... من! به معشوق من! به امام موسی صدر! کسی که او را مظهر می‌دانم! او را وارث می‌خوانم! کسی که رمز طایفه شیعه، و آن، و نماینده هزار و چهار صد سال ، ، ، ، ، طلبی و بالأخره است! آری به امام موسی وصیت می‌کنم ... 🔻 حیات و زندگی من است. زیبا‌تر از عشق چیزی ندیده‌ام و بالا‌تر از عشق چیزی نخواسته‌ام. عشق است که روح مرا به تموج وا می‌دارد، قلب مرا به جوش می‌آورد، مرا ظاهر می‌کند، مرا از و می‌رهاند، دنیای دیگری حس می‌کنم، در عالم وجود محو می‌شوم، و و پیدا می‌کنم. ، دور، ، سحر، ، ، احساس و مرا می‌ربایند و از این عالم به دنیای دیگری می‌برند ... این‌ها همه و همه از تجلیات عشق است ... یا و به هستی 🌷🇮🇷🌷
هدایت شده از احساس مسؤلیت
🔴معضل آینده نظام آب و و نیست. معضل اصلی در فضای مجازی رهاشده توسط تتلو و شاهین نجفی و دنیا جهانبخت و جوکر است. نسلی که در مقابل کوچکترین و مشکلی دست به واکنش آمیز خواهد زد. این نسل اعتقادی به حاکمیت و و ندارد و انارشیسم و وندالیسم و لیبرالیسم حرف اول را میزند. ✅ وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا. سوره نساء آیه ۹ . @bidariymelat 🌷🇮🇷🌷
🔹آیت الله حائری شیرازی (رضوان الله تعالی علیه)🔹 🔸کودک و نحوه مواجهه‌اش با دنیا🔸 در ذهن کودک، دنیا و آخرت نباید به‌عکس هم ترسیم شوند. او باید آخرت را در گرماگرم دنیا درک کند بداند که خطِّ آخرتیِ هر فرد، در مسیر دنیایی‌اش رقم می‌خورد و آخرت، جدای از دنیا نیست. کفر، از تمکن در دنیا آغاز می‌شود. فرزند باید به قصد مطالعه و درک، به دنیا روی آورد نه اینکه به قصد عضویت و تمکن و آرامش باشد. با دنیا باشد، به شرطی که دنیا وسیله بصیرت او شود. انسان وقتی در جایی قصد تمکن و ماندن می‌کند، نماز خود را تمام می‌خواند؛ اما اگر عبور کند و در شهر دیگر سکونت گزیند نمازش شکسته می‌شود. @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی رحمت الله علیه🔹 🔹 اعتماد به پدر در کودکی، اعتماد به خدا در بزرگسالی🔹 پدر، مجری و واسطۀ امر الهی در خانواده است و از جانب خدای متعال به کودکش نان می‌دهد. او از باب اینکه واسطه بین خدا و فرزندش است، باید مواظب باشد که کودک به رازق کنونی‌اش یعنی پدر جسور نشود؛ زیرا در صورت جسارت، این خطر در آینده به‌وجود می‌آید که به رازق اصلی‌اش یعنی خدا جسور شود. در طفولیت، پدر باید چنان با کودک رفتار کند که دوست دارد فرزندش در آینده با خدا چنین کند. روایتی نقل شده است که این مطلب را با ظرافت بیان می‌کند: «وقتی به بچه وعده‌ای دادید، به آن وفا کنید.»کافی، ج ۶، ص ۵۰ چون طفل در زمان طفولیت در حد فکر و درک خودش، به‌جای خدا پدر را رازق می‌داند. پدر اگر بتواند اعتماد فرزند را جلب کند، فرزندش را برای اعتماد به خدا آماده کرده است. @haerishirazi
پرسش و پاسخ تربیتی با مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی (۱) پرسش: مقصود از روایاتی که می‌گویند کودک تا هفت سال سرور و آقاست، چیست؟ پاسخ: بچه وقتی به دنیا می‌آید، این عالم برایش تازگی دارد، دوست و دشمنش را تشخیص نمی‌دهد و افرادی را می‌بیند که همه چیز دارند، اما خودش چیزی ندارد! به کم‌ترین مسئله‌ای ممکن است بدبین شود یا بترسد و وحشت کند. بچه خیال می‌کند دیگران می‌خواهند با او دیکتاتوری کنند! بزرگ‌ترها باید به او بفهمانند که دوست و خیرخواهش هستند و امر و نهیی که به بچه‌های هشت، نه ساله می‌کنند، با او نکنند و یا در صورت امر و نهی، رفتارشان به‌گونه‌ای نباشد که به او بربخورد. توجه به جنبه فطرت و طبیعت بچه‌ها در این سنین، دو جنبه دارند: جنبه فطرت و طبیعت، جنبه طبیعت اهل معامله است، زیرا بچه تا جو وحشت می‌بیند، طبیعتش را مأمور مقابله می‌کند و فطرتش مستتر می‌شود. وقتی طبیعت همه‌کاره شود، منافق و زورگو می‌شود. این طبیعت همان جهل انسان است و ۷۰ صفت جهل فرصت پیدا کرده و زمام داری می‌کنند. در این شرایط، بچه آتشی به پا می‌کند، چون فطرتش اهل خواهش نیست و از بزرگ‌منشی خاصی برخوردار است؛ هر جا ببیند رعایت حالش نمی‌شود، قهر می‌کند! اینکه پدر و مادر بچه را سرور خودشان بدانند، (الولد امیر سبع سنین)، به این دلیل است که فطرت ناز نکند، چون اگر قهر کند، طبیعت فرصت پیدا می‌کند، اما وقتی با احترام، شخصیت دادن و محبت کردن پیش بروند، اعتمادش جلب می‌شود. جمع‌بندی وقتی بچه احساس عزت و اقتدارکند، اعتماد می‌کند و زمانی که اعتماد کند، فطرت حاکم می‌شود و طبیعت به سایه می‌رود. اگر در هفت سال ابتدایی فطرت بستر مناسبی برای مدیریت پیدا کند، در هفت سال دوم، به دلیل اعتمادی که به محیطش دارد، هیچ کاری پیش خود انجام نمی‌دهد و برای همه کارها حس پرسش گری دارد. @haerishirazi
پرسش و پاسخ تربیتی با مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی سؤال: نحوه تعامل با فرزندانی که با داد و فریاد می‌خواهند به مقصود خود برسند، چگونه باید باشد؟ جواب: وقتی بچه با داد و فریاد درخواستی داشته باشد، پدر و مادر با او همکاری نکنند چون اگر به این نتیجه برسد که کلید درِ بسته شده، داد و بیداد است، شیوه‌ای غلط در او نهادینه خواهد شد. پدر و مادر زمانی به درخواست کودک ترتیب اثر دهند که با حرف منطقی پیش بیاد تا بفهمد آن‌چیزی که می‌تواند این قفل را بازکند، منطق است نه احساسات! @haerishirazi
🔹آیت الله حائری شیرازی: تشویق و محبت بیش از حد، مثل کود زیاد است که به گُل داده می‌شود. همان طور که کود زیاد عامل فساد گل می‌شود محبت و تشویق زیاد نیز در تخریب اخلاق کودک تأثیری عمیق دارد. باید هنگامی کودک را تشویق نمود که تشنۀ تشویق باشد و به تعبیر دیگر: کودک منتظر تشویق از سوی شما باشد در این صورت این تشویق در بالندگی کودک نقش بسزایی خواهد داشت. اگر می‌خواهید کودکتان را نصیحت کنید آنجا نیز طوری رفتار کنید که کودک شما برای نصیحت آماده باشد.
🔹آیت الله حائری شیرازی🔹 شیوه برخورد با رفتارهای ناپسند کودک فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته و می خواهید به منزل ببرید. چون این ظرف پر می باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد. اما اگر در این حال کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت، در این هنگام، دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی کنید و آهسته نمی روید؛ بلکه بدون هیچ هراسی، می توانید به سرعت حرکت کنید؛ چون دیگر خوف ریختن شیر وجود ندارد. دربارۀ کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می باشد و باید با احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند؛ امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید، دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت، و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد. پس، این نکتۀ مهم را فراموش نکنید که گاهی «تغافل» لازم است، به این معنا که شما از عیوب فرزندانتان آگاه باشید، اما کودک شما اطلاع نداشته باشد که شما از عیوب او آگاه هستید. آگاه بودن شما از عیوب فرزندانتان خوب است، اما آگاه بودن ایشان از این که شما عیوب وی را می دانید، خوب و به صلاح نیست.