من امشب خیلی غمگینم.

دارم فکر میکنم من امسال تابستون چیکار کردم؟ و در کمالِ ناباوری، با اینکه عینِ باد گذشت و من همش رو تباه کردم اما خیلی کارا کردم. واقعا جای تقدیر و تشکر از خودم داره. ولی بابت اون بخشی که هدر دادم جدا باید یکی بزنه پس کلم.

باید یه تابلوی بزرگ بنویسم بزنم به دیوار اتاق با این مضمون که : وقتی تعطیلاتی میشه یا فرصتی برای استراحت و لذّت از زندگیت به دست میاری فاز افسردگی شخمی برندار، و علافی طی نکن که بعد اخرش بگی ای وای چی شد تموم شد خاک بر سرم، عین ادم ازش استفاده کن تا نادم و پشیمان نباشی. چهارپا.

وای من سه ماهِ کامل رو شبیهِ یک چهارپا سپری کردم😭

و واقعا اَل‌آن نادم و پشیمانم

ما هیچوقت نمی‌تونیم طمع پاییز رو خوب بچشیم چون همیشه طعم گندِ مدرسه ام باهاش قاطی می‌شه .

خونه‌ی ذهنم آبیِ آبیه. پره دغدغه و فکر. واسه ایران خانومِ قشنگم. واسه ایرانِ امام حسین. واسه پیشرفتش تا زمانی که برسه به نوک قله.

دلم یه هیجان می‌خواد. یه هیجان مثل فرار از دست ساواکیا.

اللّهم‌عجل‌لولیک‌الفرج؛

بسم الله؛