بچه های مدرسمون و همکارایِ کارورزیم رو دارم اینجا میبینم ولی زبون ندارم که، نمیتونم برم بگم سلام عزیزم من میشناسمت. شبیه پچولا یه گوشه وایمیسم نگا میکنم. انگار عاشق طرف شدم، لا اله الا الله.

حقیقتا اینجا دیگه کاری ندارم ولی دلم نمیخواد برم خونه.

امروز، جمعه. نشد اونطوری که تو ذهنم چیده بودم ولی خب اتفاقایِ قشنگی افتاد که خدارو شکر. سینما فلسطین همچنان و برای اولین بار کافه نخلستان. جالب بود. #ولاکس