اینم دومین رأی.

جانِ من است او؛ سیو نکنیدش.

از اون آهنگاس که باید یه جعبه دستمال کاغدی بذاری کنارت و گوش بدی. الانم تا فردا شب بیشتر وقت ندارم خودمو باهاش خفه کنم. پلی کردن برای بارِ پونصدم.

من راضیم جمهوری اسلامی یه بار روی اصولش پا بذاره و ایندفعه رو تقلب کنه.

مرسی ایرانی بودن کافیه من دوست داشتم یه عراقی باشم.

یه آدم که رئیس جمهوره، همه جمعه هاش رو میره شهر های متفاوت، میره تبریز. با فاصله چند هفته دوباره میاد تبریز که ببینه به مطالباتی که قبلا گفته شه بودند رسیدگی شده یا نه. و در نهایت همونجا توی ورزقان هلکوپترش میفته و شهید میشه. حالا همون تبریز، همون مردم، همونا ۸۰ درصد رای دادن به کسی که احتمالا از روی تمام اون خدمات با بلدزر عبور میکنه. ممنونم از ملت غیور ترک زبانم که فقط به همین دلیل ترک زبانی میلیون ها آدم رو به خاک سیاه نشوندن.

لطفا دیگه با من از فرهنگ مردم ایران صحبت نکنید. ایران رو باید با هند یکی کنن، اکثر این مردم گاو پرستن گویا.

سهم ما انقلابی های مسلمان از این انقلاب اسلامی سه سال دولت رئیسی بود و همه تقصیر هاهم گردن همین سه سال و ماست. زنده باد ایران و ایرانی.

ما یاد گرفته ایم اصلح را انتخاب کنیم حتی اگر هفتاد و دو نفر باشیم.

قصد ندارم کسی رو تخریب کنم که مشخصا تمام سرمایه های نظام جمهوری اسلامی که بهش خدمت کردن عزیز و قابل احترامند، ولی عزیزِ انقلابی بین رنج سنی هیجده تا بیست و پنج من. شما متوجه این میشی که تفاوت نُه میلیون و سه میلون چقدره؟ متوجه میشی که همه سرمایه های نظام و دین پشت یک کاندید بایستند و اون رأی نیاره یعنی چی؟ شما میدونی که تخریبی اگر بوده دو طرفه از طرف همه کاندیداها صورت گرفته و نه فقط یه کاندید؟ شما این چیزارو میبینی و الان اینقدر راحت کاندیدِ اصلحِ جبهه انقلاب رو متهم میکنی؟ الان ما نمیگیم کی مقصره (انقلابی هایی که ما باشیم مقصریم که وظیفمون رو رها کردیم که دیگران انجام بدن) ولی قطعا اون یه نفر فردی که در جایگاه منتخب دوم مردم قرار گرفته نیست. تو رو خدا یکم فکر.

امام حسین ممنونم از بودنِ شما.