ماجرا همون بند اول سبابه‌اش عه که باید یکذره صبر و حوصله‌اش بیشتر شود تا از بخل زنگ خونه‌ش سکته نکنه، اگر کمی متمایل به در شود

اسمش حانیه‌است. حانیه سادات. ساداته، همسایه امام‌رضاست. نقاشیش خیلی خوبه، سبز دوست داره، مهربونه، بامزه و گوگولی حرف میزنه، علیرضا قربانی گوش میده، کیدراما میبینه و ازم یه دونه سامی فوروراد کرده:))))

+دیشب قرمه‌سبزی بار گذاشتم ولی خوشمزه نشد. -تو همیشه همینقدر خوشگل بودی؟

ایتا خیلی اشغاله، و کاملا قبول و ما هم اکثرا از دستش در عذابیم. ولی بحث اینه که یه سری دوستان چون چنل های گنده گنده دارند در تلگرام، خیلی وقت‌ها به خودشون اجازه میدن کسایی که ایتا دارن مسخره کنن. من به شخصه خیلیشو دیدم. و یه جوری رفتار میکنن که کسی که ایتا داره انگار طاعون داره! وقتیم مجبور میشن بیان ایتا. اینقدر زر میزنن دربارش، اعصاب ادم خورد میشه. ایتا مثل ایرانه، باگ داره ولی کسی حق نداره دربارش زر بزنه، مخصوصا اونی که متعلق به این فضا نیست.

چقدر بدم میاد که من آدم‌هارو به رسمیت بشناسم، احترام قائل بشم و بعد از سمتش نادیده گرفته بشم. متنفرم، اون آدم نمیفهمه ولی برای من ذره، ذره، ذره، ذره تبدیل به یه توده تنفر میشه.

خیلی عصبیم. خیلی زیاد. حتی نمیدونم از چی و از کی. چرا دقیقا میدونم از چه کسانی، ولی اونا اصلا روحشونم خبر نداره. خدایا ممنونم.

من در واقع عصبی میشم از آدم‌ها چون به اندازه هزار طومار رفتارشون رو تحلیل میکنم و از کاهشون کوه میسازم و تمام احتمالاتی که درباره علت اون رفتار وجود داشته رو بررسی میکنم. درحالی که طرف مثلا فقط حواسش نبوده.

خب بیخود کرده حواسش نبوده، مگه من مسخره پدرتم؟

+ چرا نمی‌تونی ؟ – فکرکردنم از انجام دادنم بیشتره