من میدونم، من مطمئنم از بابتش. نمیدونم باید چطوری به بقیه هم ثابت کنم این خوش‌بینی رو که فکر نکنن من دیوونه میوونم. این زندگی هرکاری کرد منو نا امید کنه نتونست، نمی‌فهمم چمه ولی قطعا به این اعتمادی که به خدا دارم امیدوارم.

ولی نمیخوام. میدونی هادی؟ نمیخوام. خسته‌‌ام، خسته شدم که نا امید نمیشم، که هرچی نشونه بود نخواستم که ببینم. از دست خودم و امید‌هام و خیالاتم و زمانی که کِش میاد خستم : )

دِل گفت وصالش به دعا باز توان یافت عمریست که عمرم همه در، کارِ دعا رفت..

موهام سفید شد هادی.

من هنوز اینو هضم نکردم چاوشی، بس کن.

خوابم برده..

واقعا استاد‌های دانشکده تولید دوستداشتنی ترن. واقعا😭.

من دلم یک فردوسی زاده جیبی میخواهد😭.

از هیچ‌چیز پشیمون نیستم، حتی یک ثانیه‌ از داشتن این احساس. اما میدونی عزیزم، دیگه نمیتونم این داستان رو فقط تویِ ذهنم ادامه بدم. دیگه نمیتونم. دیگه نمیتونم آب شدنِ خودم رو تماشا کنم. و باید دست‌هایِ خودم رو از گردنِ خودم باز کنم، میخوام دوباره بتونم نفس بکشم. باید رهات کنم تا بری اون‌وقت میتونم نفس بکشم. دیگه نمیتونم اما پشیمون نشدم..

دانشکده ما یک هیچ شمارو میزنه تو این قضیه، چون ما آقای فردوسی زاده رو داریم✅.

اره واقعا موافقم. دانشکده شما پونصد هیچم مارو میزنه متاسفانه.