خیلی غمگینم، من به جای یونسِ تخیلی داستان دارم واقعا درد میکشم اینطوری قصه خوندنو دوست ندارم نه ندارم.

نخیر دریا نمرده دریا برمیگرده نه نمرده.

مرتیکه این چه کاریه داری با من میکنی :)))

فقط سی صفحه تا آخر کتاب مونده ولی من در تاریکی فرو رفتم، در انتظار برای روشن شدن هوا و توانایی خوندن ادامه ی کتاب‌.

یعنی تا طلوع آفتاب باید یه ربع صبر کنم؟

شیش ماهه دارم دویست صفحه کتاب میخونم، تو این شیش ماه کلا هفتاد صفحه خونده بودم، و صد و خورده ای صفحه ی دیگه رو امشب خوندم.

با این حال آخر این کتاب من بازم درگیر افسردگی اتمام کتاب خواهم بود

دلم میخواد گوشی رو پرت کنم به گوشه ای و زندگیم را سامان ببخشم.

شروع شدن مدرسه برام به بار اومدن مجدد هزاران درگیری فکری و استرس و اضطرابه.

از مدرسه متنفرم.

اجازه بدید من با این کتاب خودکشی کنم

بازم غم فراق یه داستانِ تموم شده.