به آغوشم کشیدی اما سایه‌ات را دیدم که دست‌هایش توی جیبش بود. #گروس_عبدالملکیان

پاییز در ایوان خانه نشسته است و من به دست‌های خاک فکر می‌کنم که حتی اگر تمام جنازه‌ها را بپوشاند موهای تو چون گندم‌زاری از لای انگشت‌هایش بیرون می‌زند. #گروس_عبدالملکیان

روبه‌روی آینه می‌ایستم و آینه سعی می‌کند سعی می‌کند سعی می‌کند از این‌همه خرابه چهره بسازد #گروس_عبدالملکیان