مطالب مفید نذر فرج
دو 2️⃣ علامه مجلسى نیز با آنکه به نوعی اعتبار اصل کتاب منبع را تأیید کرده، اما با آوردن عبارت (و ر
نسبت شکستن سر به جناب زینب(س) و اشعار معروفه نیز از آن بانو که عقیله هاشمیّین، و عالمه غیر معلّمه و رضیعه ثدى نبوّت، و صاحب مقام رضا و تسلیم است، بعید به نظر میرسد».[8] یعنی با توجه به شخصیت رضا و تسلیم و خویشتنداری حضرت زینب(س) باید گفت: آن زینب کبرائی که متون اسلامی او را توصیف میکند، از زمین تا آسمان با زینبی که در این گزارش است، فاصله دارد. زینب(س) قطعاً کارى بر خلاف توصیه مؤکّد امام حسین(ع) انجام نمیدهد؛ زیرا بر اساس گزارش منابع معتبر، امام حسین(ع) به ایشان سفارش فرمود: «خواهرم! تو را سوگند میدهم و بدان، عمل کن. بر [مرگ] من، گریبان چاک مده و صورت مخراش».[9]
⚠️ خطر #بدعت ❌❌❌
چهار 4️⃣
منابع :
[1]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 45، ص 114 – 115، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.
[2]. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 2، ص 938، قم، دلیل ما، چاپ اوّل، 1379ش.
[3]. طریحی، فخرالدین بن محمد، المنتخب، ج 2، ص 435 – 436، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، چاپ اول، 1428ق.
[4]. متن کامل این روایت در نور العین اینگونه است: «(قال الراوی) فامر ابن سعد ان تؤخذ النساء عن جسد الحسین بالرغم عنهن فحملوا على اقطاب الجمال غیر غطاء ولا وطاء مکشوفات الوجوه بین الاعداء وساقوهم کما تساق سبایا الروم فی شر المصائب والهموم وترکوا القتلى مطروحین بارض کربلاء فتولى دفنهم قوم من الجن فصلوا على تلک الجثث الطاهرة المرملة بالدماء ودفنوهم على ما هم علیه وارتحل العسکر الى الکوفة ومعاهم ثمانیة عشر راسا عاوبة قطعوهم وقت قطع راس الحسین وهم اخوته واولاده وبنو عمه وحملوهم على اطراف الرماح وشهروها على الاعلام وراس الحسین قد صعد لها نور من الارض الى السماء مثل العمود المستقیم بلا انحراف وکان القوم یسیرون فی الظلام على نوره وصیروه على راس عمر بن سعد الى ان دخلوا الکوفة ، قال مسلم الحصاص کنت فی ذلک الیوم دعیت لاجصص دار ابن زیاد فبینما انا اشتغل وإذا بالاصوت وقد رفعت فی جوانب الکوفة فسالت خادما عن ذلک فقال ستأتی الینا رس خارجی فقلت ما اسم صاحبها فقال لی الحسین فلما سمعت ذلک ترکتها حتى خرج ثم لبست عمامتی وثیابی بعد ان غسلت وجهى ویدی ورحلی وخرجت من القصر فوصلت الراس وایا على بکاء عظیم فرایت اهل الکوفة لا بسنن الثیاب الفاخرة وهم یرتقبون راس الحسین عند دخولها وبعد قلیل اقبلت الجمال علیها حریم الحسین والشهداء وهم بغیر وطاء ولا غطاء وزین العابدین راکب على بعیر وهو ضعیف ورایت افخادهم تشخب دما ولما راى زین العابدین اهل الکوفة مرتقبین دخولهم مع راس ابن بنت سید المرسلین بکى بکاء عظیما ثم انشد وجعل قول . یا امه الشر لا یدنو مزارکم * یا امة ما تراعی جدنا فینا غدا فان رسول الله یجمعکم * یوم القیامة عدوا ما تقولونا یا امة الشر ما هذا الترقیب فی * تلک المصائب لا تبکون داعینا تصفقون على ایدیکمو فرحا * وانتم فی فجاج الارض تسبونا الیس جدی رسول الله ویحکمو * اهدى البریة عن سبل المضلینا (قال الراوی) فصار اهل الکوفة یناولون الاطفال الذین فی المحافل الخبز فصاحت ام کلثوم یا اهل الکوفة حجر فی راس من تصدق علینا ثم اخذت ما اعطوه للاطفال ورمته علیهم»؛ أبو اسحاق اسفراینی، ابراهیم بن محمد، نور العین فی مشهد الحسین، ص 55 – 56، تونس، مکتبة المنار، بیتا».
[5]. «رَأَیْتُ فِی بَعْضِ الْکُتُبِ الْمُعْتَبَرَةِ رُوِیَ مُرْسَلاً»؛ بحار الأنوار، ج 45، ص 114.
[6]. موسوی، سید عبدالحسین شرف الدین، المجالس الفاخره فی مصائب العتره الطاهره، ص 315، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیّة، 1421ق.
[7]. مظفر، حسن، نصره المظلوم، ص 75 و 76، کربلا، العتبة الحسینیة المقدسة(قسم الشؤون الفکریة و الثقافیة)، چاپ اول، 1432ق.
[8]. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، ج 2، ص 938 - 939، قم، دلیل ما، چاپ اوّل، 1379ش.
[9]. طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 421، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.
[10]. بحار الأنوار، ج 45، ص 107؛ سید بن طاوس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص 142، تهران، نشر جهان، چاپ اول، 1348ش.
[11]. مکارم شیرازی، ناصر، احکام عزادارى، تهیه و تنظیم: دربانى، مهدى، ص 134، قم، مدرسه امام على بن ابیطالب(ع)، چاپ دوم، 1390ش.
[12]. شیخ مفید، الامالی، ص 321، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.
[13]. «و ثار أهل الکوفه یناولون الأطفال الذین علی المحال بعض التمر و الخبز و الجوز فصاحت بهم أم کلثوم و قالت یا أهل الکوفه ان الصدقه علینا حرام و صارت تأخذ ذلک من أیدی الأطفال و من أفواههم و ترمی به الی الأرض»؛ المنتخب، ج 2، ص 435 – 436.
[14]. «فصار اهل الکوفة یناولون الاطفال الذین فی المحافل الخبز فصاحت ام کلثوم یا اهل الکوفة حجر فی راس من تصدق علینا ثم اخذت ما اعطوه للاطفال و رمته علیهم»؛ نور العین فی مشهد الحسین، ص 56.
[15]. اللهوف على قتلى الطفوف، ص145.
[16]. مفید، محمد بن محمد، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 113، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق؛ دینورى، ابو حنیفه احمد بن داود، الاخبار الطوال، تحقیق: عامر، عبد المنعم، ص 259، قم، منشورات الرضى، 1368ش؛ تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج 5، ص 455.
[17]. قمی، شیخ عباس، دمع السجوم (ترجمه نفس المهموم)، مترجم: شعرانی، میرزا ابوالحسن، ص 361 – 362، قم، هجرت، چاپ اوّل، 1381ش.
4️⃣▶️
مطالب مفید نذر فرج
#امام_حسین علیه السلام زندگی برای خدا
در توضیح
بادیگارد دین خدا
💞
مطالب مفید نذر فرج
پس از نامه مهم مقام معظم رهبری به جوانان غربی که به letter4u معروف شد، گروه هنری وِتر بر آن شد تولی
ویدئو را ببینید و انتشار بدهید
لطفا حتما تشکر 🌺🌺🌺
▪️خودم دیدم پدر را سر بریدند
▫️به روی پیکرش اسبان دویدند
▪️تمام خیمه و خرگه ی وی را
▫️به نامردی همه اتش کشیدند
⚫️عاشورای حسینی، سالروز شهادت سرور و سالار شهیدان، فرمانده عشاق، وارث آدم صفوهالله، تندیس ایمان و عشق الهی و یارانش را خدمت امامزمان عجلالله و شیعیانش تسلیت عرض مینمائيم.🏴
السلامعلیکیااباعبداللهالحسین💔🌱
#محرم | #امام_حسین
@live_razavi
محبوبه خدا
رسولخدا (صلّی الله علیه وآله) :
إنَّ اللهَ یَغْضَبُ لِغَضَبِ فَاطِمَةَ، وَ یَرْضَی لِرِضَاهَا
خداوند با خشم فاطمه به خشم میآید و با خشنودی او خشنود میشود
بحار الأنوار، ج 43
❤️حضرت فاطمه زهرا ❤️سلام الله علیها دختر رسول الله محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم هستند
Beloved of God
Messenger of God Muhammad (peace be upon him):
Surely, God will be angered by 🌹Fatimah's🌹 displeasure and will be pleased by her pleasure
Bihar Anwar, vol. 43
Fatima is the daughter of the Prophet of Islam, Muhammad (peace be upon him).
براساس اسناد تاریخی در مقاتل، حضرت سکینه (س) در واقعه کربلا حضور داشته است. در روز عاشورا، امام حسین (ع) برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشت و با آنان وداع کرد سپس نزد دختر خود حضرت سکینه (س) رفت که در گوشهای نشسته و میگریست. امام حسین (ع) او را به صبوری دعوت کرد و در آغوش کشید، اشک از چشمان او پاک کرد و در ضمن اشعاری به حضرت سکینه (س) گفت:
«سیطول بعدی یا سکینة فاعلمی منک البکاء اذا الحمام دهانی/ لا تحرقی قلبی بدمعک حسرة/ مادام منی الروح فی جثمانی/ فاذا قتلت فانت اولی بالذی تبکینه یا خیرة النسوان
ای سکینه! بدان که پس از من، گریه تو طولانی خواهد بود/ تا زمانی که جان در بدن دارم مرا با اشک حسرت بار خود مسوزان.ای بهترین زنان! آنگاه که من کشته شدم، تو برای گریه سزاوارتری.»
یزید بن زیاد، ابیالشعثاء کندی
او پس از حر شهید شد
او ابتدا در سپاه ابن سعد بود، ولی وقتی عمر بن سعد، سخن امام(ع) را نپذیرفت، به سمت امام(ع) آمد و از آنجا که تیرانداز ماهری بود، از تیرهایی به سمت سپاه دشمن پرتاب نمود، تنها پنج تیر به خطا رفت. امام در حق او چنین دعا کرد: «أللّهُمَّ سَدِّدْ رَمْیتَهُ وَاجْعَلْ ثَوابَهُ الْجَنَّه»؛ خدایا، تیرش را به هدف بنشان و بهشت را پاداشش قرار ده.
سپس او با شمشیر به صفوف دشمن تاخت و چنین رجز میخواند:
«أنَا یزیدُ وَ أَبِی مُهاجِرٌ * أَشْجَعُ مِنْ لَیث نَبیل خادِرٌ»
«منم یزید فرزند مهاجر، شجاع تر از شیر بیشه»
«یا رَبِّ إنّی لِلْحُسَینِ ناصِرٌ * وَلاِبْنِ سَعْد تارِک و هاجِرٌ»
«خدایا من یاری کننده حسینم و ابن سعد را ترک گفته و از وی دوری جستم»
تا آنکه به فیض شهادت رسید.[4]
مهدی رسولی : چون خوب تیر انداخته بود... چون بد جنگیده بود😭
بد زدن ش 😭