eitaa logo
نبرد خاموش
84 دنبال‌کننده
2هزار عکس
1.1هزار ویدیو
3 فایل
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى فاطِمَهَ و أَبیها و بَعلِها و بَنیها وَالسِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما أَحاطَ بِهِ عِلمُک @Nabard_E_khamoosh
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻کوری که عصاکِش کوران دگر شده‌ست‼ 🔶🔸 ششم ماه می میلادی، زادروز ، پدر علم است! 🔘از نگاه فروید «انسان دارای دو بعد رشنال "Rational" (استدلالی و خودآگاه) و ای‌رشنال "Erational" (غیراستدلالی و ناخودآگاه) است که بعد غیراستدلالی، احساسی و هیجانی او بر بعد خردورز و استدلالی او حاکم است لذا انسان حیوان غیرقابل اعتماد است.» 🔷 و نظریه‌ی کشف بخش پنهان : 🔹«ناخودآگاه که برای بخش هشیار ما ناشناخته است در ذهن همه‌ی ما مانعی وجود دارد که اجازه‌ی ظهور این انگیزه‌های ناخوشایند و پنهان ما را به بخش هشیار نمی‌دهد.» فروید، تئوری روانکاوی خود را بر این دیدگاه بنیان گذاشت. او هشدار داد که اگر دو نیروی «مخرب خشونت» و نیروی «مخرب شهوت» مهار نشود، نظم جامعه برهم خواهد خورد. بعد از فروید، صاحبان قدرت از این نظریه‌ی او برای کنترل جمعیت در عصر دموکراسی توده‌ای ( بخوانید استبداد توده‌ای) استفاده بردند! 🔴 این نگرش، وهن و توهین به انسان است؛ پیام قرآن کریم و پیغامی که با اسلامی می‌باید به جهان عرضه شود، در این است که انسان، ذاتاً کریم است و با خلق شده: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ» از این رو نسبت‌های «خطرناک» و «مخرب» به ذات با شرافت انسان، روا نیست. در طول یک قرن گذشته جهان به این سر نهاده و در نهایت تأسف، در جامعه‌ی ما نیز به مثابه وحی منزل پذیرفته شده و تحت لوای علم در دانشگاه‌های ما تعلیم داده می‌شود!! در حالی که بنیان نظریه‌ی فروید، غلط است. او با دست گزاردن بر دو جزء کوچک انسان و درک و شناخت غلط از آن پنداشت «همه‌ی انسان» را کشف کرده است! 🔺 و به عنوان دو قوه‌ی شهویه و غضبیه‌ی انسان، در لایه‌ی « » انسان نهاده شده است؛ اما آیا انسان تنها همین دو قوه است؟ ✅ انسان فطرتی دارد که بر بستر این ، چهار ساحت او بنیان نهاده شده: « »، « »، « »، « » و قوه‌های غضبیه و شهویه نیز دو قوه از میان هشت قوه و هشت انسان‌هاست. 🔻 آنچه امروز مبتنی بر این نگاه فروید به کررات بر زبان عموم و خصوص جاری می‌شود، لفظ غلط « » است. کودک درون، چیزی جز « » نیست که تمایلات غیرمنطقی دارد. جایی که یوسف نبی(ص) می‌گوید «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي» این نفس اماره که دستور به عمل سوء می‌دهد مگر بر آنکس که خدا بر او رحم کند، با «کودک درون» نام گرفتن، موجه شده و به جای ایستادگی مقابل خواهش‌های آن، به تقاضاهایش دامن زده می‌شود. ✅ ابطال نظریه‌ی فروید اینجاست که شغاف توسط «صدر»، «قلب» و «فؤاد» در محاصره است. انسان بیداردلی که قلب و فؤاد او بینا و بیدار است، «شغاف» خود را با شک و یقین و حق و باطل (توجه دادن خود به حرام و حلال) کنترل می‌کند و صرفاً میدان درون خود را به حب و بغض نمی‌دهد. در اثر سیطره‌ی فؤاد، انسان بر او غلبه می‌یابد و در این صورت است که از نگاه (ع)، و و جاری می‌شود. 🔴 در حالی دیدگاه فروید در خصوص وحشی بودن انسان، با قرآن کریم و عترت(ع) می‌خورد که شاگردان یعنی روانشناسان و روانکاوان در جامعه جای معلم اخلاق را گرفته‌اند! Eitaa.com/eslamteb @Nabard_E_Khamoosh
✅ چطور احساس نکنم که به تو منتسبم... 🔴 در یک مملکت دو پادشاه نگنجد؛ «من» که بیاید، «الله» آرام آرام کنار می‌رود؛ او که همه جا حاضر و ناظر است، در سرزمین انسان، غایب می‌شود. 🔻«اومانیسم» و بدتر از آن «اگوئیسم» چیز پیچیده‌ای نیست. کسی که برای خود شأن ذاتی قائل بشود، در وهله‌ی نخست یک «من» و یک «خدا» می‌بیند اما آرام آرام «خدا» کنار می‌رود و «من» می‌ماند. «منی» که حال طاغوت شده است؛ چون شیطان. 🔻وقتی گفته شد بر انسان سجده کنید، به اختیار نافرمانی کرد و گفت من از زبانه‌ی آتشم و او از خاک پس «اناَ خیرٌ». بی‌مهابا مقابل خدا ایستاد و گفت سجده نمی‌کنم. 🔻ابلیس، در رجحانِ تشخیص خود در قبال تشخیص خدا دچار تکبر شد. شناخت خود را مقدم بر تشخیص خدا دانست و این چنین شد که کرد. ✅ اما (ع) در نیایش عرفه‌‌اش فرمود: «اَلْهَمْتَنى مَعْرِفَتَكَ» من هیچ نیستم؛ «شناختت را هم خودت به من الهام کردی!» حسین (ع) در حضور خدای حاضر، و ادب مع الله، «من» خود را نمی‌بیند؛ همه چیز را از خدا می‌بیند. 🔻جایی که انسان، خود را منشأ شناخت و تشخیص بداند، هم‌چون در کژیتو که گفت: «من می‌اندیشم، پس هستم» چنین نگاه طاغوتی سرانجامی بهتر از در پی ندارد... ✅ حسین(ع) ، در پیشگاه خدای متعال، شأنی برای خود نمی‌دید. خدایی که خودش فرمود علمم را در جان دوستان خود حک می‌کنم و به آنان الهام می‌کنم... 📷 llink.ir/8p7b ✳️ لبیک اللهم لبیک... 🔸الهام گرفته از جلسه ۷۵۶ @masaf_raefipour2