٣٧ - إِنَّمَا النَّسيْءُ زِيادَةً فِي الْكُفْرِ ... نسی» (جابجا کردن ماه های حرام یک بدعت و سنت جاهلی بود. آنان در یک سال ماهی را حلال می شمردند و سال دیگر همان ماه را تحریم میکردند. این عمل به خاطر این بود که زندگی آنها از طریق جنگ و غارت تأمین میشد و تعطیل مداوم جنگ در ماههای حرام موجب تنگنای مالی برای آنان میشد. از این رو فرمود تغییر دادن ماههای حرام کفری است که بر کفر ایشان افزوده میشود آنها با این عمل کسانی را که کفر ورزیده اند در گمراهی بیشتر قرار میدادند، (يُضَلَّ بِهِ الَّذِینَ كَفَرُوا ) یک سال آن را حلال و سال دیگر آن را تحریم میکنند تا مطابق تعداد ماه هایی که خدا تحریم کرده است بشود. از آنجا که آنان این کار خود را حسن تدبیر میانگاشتند فرمود: اعمال زشت آنها در نظرشان زینت داده شده بود و خدا مردمی را که شایستگی هدایت ندارند به حال خود رها می سازد. تفسیر به رأی این آیه توبیخی است بر تفسیرهای ماتریالیستی و غرب گرایانه ای که برای قرآن مینگارند؛ آنها که میگویند باید احکام قرآن متناسب با تقاضای زمان تکنولوژی تغییر پیدا کند و با توجه به مصالح اقتصادی و سیاسی و احیاناً به خاطر روابط بین المللی دوران برخی از احکام اسلام از قبیل قصاص، قطع ید سارقان و حجاب زنان - سپری شده است. ما به این گونه شارحان آیات الهی پیشنهاد میکنیم که از ثواب تفسیر قرآن صرف نظر کنند و اگر می خواهند اسلام و قرآن را از طریق دفاع بد، خراب کنند در کنار جاهلیت مدرن به مقاله نویسی بپردازند و حکم نسی جدیدی صادر کنند! حقیقت این است که قرآن این گونه تصرف و تغییر در احکام الهی را کفر بر روی کفر میداند یعنی کافر را به طور مضاعف کافر میکند. مشرکان جاهلی همین کار را میکردند. آنها بر اساس مصالحسیاسی خود تصمیم میگرفتند به مردمی حمله نظامی کنند و آنگاه که حکم ماههای حرام را مانع از جنگ می دیدند، فوراً روشنفکری به نام جنادة بن عوف را پیدا میکردند و او هم به آسانی و به راحتی می گفت من محرم را حلال کردم و ماه صفر را جای آن گذاشتم بنابراین بهتر است جنادة بن عوفهای روزگار ما به شغل دیگری غیر از تفسیر بپردازند

۳۸- يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قَبِلَ لَكُمْ ... شأن نزول آیات فوق درباره جنگ تبوک نازل گردید. این واقعه در سال نهم هجرت و یک سال بعد از فتح مکه رخ داد. از آنجا که مقابله در این میدان با یکی از ابر قدرتهای جهان آن روز بود مسلمانان از آن وحشت داشتند و به همین دلیل زمینه برای سمپاشی و وسوسه منافقان نیز آماده بود به طوری که آنها مردم را از مقابله با رومیان می ترساندند. از طرفی فصل چیدن محصولات فرا رسیده بود و معاش یک سال آنها بدان بستگی داشت به هر حال مسلمانان آماده حرکت به تبوک شدند و نزول آیات فوق برای این بود که آنها را از سستی در امر جهاد باز دارد تعبیر انا قلتُم سنگینی میکنید در این آیه کنایه از تمایل به ماندن و بر زمین نشستن است و این البته وضع گروهی از مسلمانان بود و نه همه آنها قرآن سپس با لحن ملامت آمیزی میگوید آیا به این زندگی پست دنیا به جای زندگی گرانبهای آخرت راضی شده اید؟ بدانید که متاع زندگی دنیا در برابر زندگی آخرت ناچیز است.

٣٩ - إِلَّا تَنْفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ... سپس مسئله را با لحن تهدید آمیزی دنبال میکند که اگر شما به سوی میدان جنگ حرکت نکنید خدا شما را به عذاب دردناکی مجازات خواهد کرد؛ یعنی اگر گمان کنید که با پشت کردن شما به جهاد در راه خدا چرخه پیشرفت اسلام باز می ایستد در اشتباه هستید؛ چرا که خداوند شما را می برد و به جای شما قومی با ایمان و مصمم می آورد. در اینکه مراد از این قوم چه کسانی هستند چند نظر وجود دارد برخی مفسران گفته اند مراد از آن ایرانیان اند؛ و برخی گفته اند اهل یمن هستند و بعضی معتقدند که آنان کسانی هستند که بعد از نزول این آیات اسلام آوردند و برای اسلام فداکاری کردند در پایان آیه میگوید: شما با ترک جهاد نمی توانید هیچ گونه زبانی به خدا و اسلام وارد کنید و لا تَضُرُّوهُ شَيْئًا ) و خدا بر هر چیزی تواناست. حدیث رسول اکرم (ص) فرمود: به خدا سوگند دنیا در برابر آخرت مثل این است که یکی از شما انگشت خود را در دریا بزند و سپس بردارد و بنگرد که چقدر از آب دریا را با آن برداشته است.

٤٠ - إِلَّا تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ الله .... مشرکان در دار الندوه تصمیم گرفته بودند که پیامبر (ص) را به قتل برسانند. برای این منظور از هر قبیله یک نفر را مأمور این کار کردند تعداد آنها به چهل نفر می رسید و پیامبر به امر خدا علی (ع) را در بستر خود خوابانید و خود مخفیانه با ابوبکر از مکه خارج گردید آن حضرت نخست به غار ثور در جنوب مکه پناه برد و سه روز در آنجا توقف کرد. دشمنان به جست و جوی او پرداختند ولی نتیجه ای نگرفتند. قرآن فرمود اگر او را یاری نکنید پس همانا خداوند او را یاری میکند مثل آن هنگام که کافران او را از مکه بیرون کردند و خدا یاری اش کرد. در حالی که نفر دوم از دو نفر بود یعنی یک نفر بیشتر همراه نداشت، ثانی اثنین ) در آن هنگام که آن دو در غار بودند إِذْ هُمَا فِي الغار) همسفر پیامبر (ص) را ترس و وحشتی فرا گرفته بود و این طبیعی است و پیامبر (ص) او را دلداری میداد که محزون مباش خدا با ماست. سپس خداوند روح آرامش و اطمینان را بر پیامبرش نازل کرد و او را با لشکرهایی که نمیدیدید و نمی توانستید ببینید یاری کرد همان فرشتگانی که مأمور حفاظت پیامبر (ص) بودند. بنابراین توطئه آنها در باره قتل پیامبر (ص) خنثی گردید و خداوند سخن و تدبیر کافران را پست و نافرجام نمود و سخن خداوند را برتر قرار داد.

✨ روزمان را با قرآن نورانی کنیم 🤲 اللّٰهم عجّل لولیّک الفرج 🎥 ترتیل صفحه ۱۹۳ قرآن کریم ( آیات ۳۷ تا ۴۰ سوره مبارکه توبه)  ✨ #پیامبر_اکرم (صلی‌الله علیه وآله) می‌فرمایند: «لا یُعَذِّبُ اللهُ قَلبًا وَعَی القُرآنَ» خداوند قلبی را که قرآن را در خود جای داده باشد، عذاب نمی‌کند. (امالی طوسی ۱/۶) 🎙 استاد شهریار پرهیزگار #قرآن_بخوانیم #قرار_روزانه ╭══════════ ✨ @Nafaahat ╰๛--- ‑ ‑ - -