برای ماها که بچگی مون رو توی مسجد و رو شونه های بابامون وقتی داشت نماز میخوند گذروندیم سخته ببینیم یه بچه ای همینطوری آروم و بدون سرو صدا یه گوشه ای بشینه و زل بزنه به صحفه موبایلش. ما اونقدر شیطون بودیم که یه تنه میزدیم به صف نماز جماعت و انقدر اذیت میکردیم که حد نداشت. این پسر خوشکل اما تو حرم امام رضا (ع) وقتی باباش داشت نماز میخوند همینطوری ساکت و بی سرو صدا نشسته بود یه گوشه و داشت با گوشی بازی میکرد. بابا بلند شو برو یه دوری بزن، یکم شیطنت کن ، یکم اذیت. یعنی هیچی به هیچی؟!! این همه بی تحرکی رو میخوای باهاش چیکار کنی؟ راستش یاد خودم افتادم که از ترس اینکه تو حرم راه نیفتم برم اینور و اونور و گم بشم مامان و بابام مجبور بودند نوبتی نماز بخونند و یکشیون مراقب من باشه . نمیدونم دلم برا خودم بسوزه یا برای بچه های این دوره زمونه... برای پر تحرکی خودم یا کم تحرکی اینها.... خلاصه که هرچی هست این فضای مجازی هر چیزی ازش بر میاد.... حتی شیطنت نکردن، حتی تحرک نداشتن. اصلا این حرفهارو ولش کنید، اگه گفتید چرا اومدم مشهد؟ آفرین درست حدس زدید ، مربوط به همون خبریه که تو راهه... یکم دیگه مونده فقط... #یه_خبرایی_توراهه