eitaa logo
نهج البلاغه
38هزار دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
2.5هزار ویدیو
59 فایل
🔹تبادل و تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🍃 اختیار خود را به قرآن سپرده، و قرآن را راهبر و پیشوای خود قرار داده است. هر جا که قرآن بار انداز فرود آید، و هر جا که قرآن جا گیرد مسکن گزیند. 📚نهج البلاغه، 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى انگيزه‌هاى عبادت عابدان را با ذكر سلسلۀ مراتب آنها بيان كرده، مى‌فرمايد: «گروهى خدا را از روى رغبت و ميل (به بهشت) و پرستش كردند، اين عبادت تاجران است و عدّه‌اى از روى ترس او را پرستيدند و اين عبادت بردگان است و جمعى ديگر خدا را براى شكر نعمت‌ها (و اين‌كه شايستۀ عبادت است) پرستيدند. اين عبادت آزادگان است»؛ (إِنَّ‌ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‌ رَغْبَةً‌ فَتِلْكَ‌ عِبَادَةُ‌ التُّجَّارِ، وَ إِنَّ‌ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‌ رَهْبَةً‌ فَتِلْكَ‌ عِبَادَةُ‌ الْعَبِيدِ، وَ إِنَّ‌ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ‌ شُكْراً فَتِلْكَ‌ عِبَادَةُ‌ الْأَحْرَارِ) . امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه انگيزه‌هاى عبادت را به صورت بسيار لطيف، زيبا و دقيق بيان فرموده و مردم را به سه گروه تقسيم مى‌كند. گروه اوّل كسانى هستند كه شوق بهشت و عشق به حور و قصور و مواهب ديگر بهشتى آنها را به سوى عبادت پروردگار دعوت مى‌كند، گرچه عبادت اينها بر خلاف آنچه بعضى از ناآگاهان پنداشته‌اند صحيح است؛ ولى به يقين در حد اعلا نيست، زيرا كارشان شبيه تاجرانى است كه سرمايه‌اى را به بازار مى‌برند تا چيز بهتر و بيشتر به دست آورند 🔶 @Nahj_Et
💎پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم هر روز نشانه تازه اى از اخلاق نیکو را برایم آشکار مى فرمود:، و به من فرمان مى داد که به او اقتداء نمایم. پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم چند ماه از سال را در غار حراء مى گذراند، تنها من او را مشاهده مى کردم، و کسى جز من او را نمى دید، در آن روزها، در هیچ خانه اسلام راه نیافت جز خانه رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم که خدیجه هم در آن بود و من سوّمین آنان بودم. من نور وحى و رسالت را مى دیدم، و بوى نبوّت را مى بوییدم من هنگامى که وحى بر پیامبر صلّى اللّه علیه و آله و سلّم فرود مى آمد، ناله شیطان را شنیدم، گفتم اى رسول خدا، این ناله کیست گفت: شیطان است که از پرستش خویش مأیوس گردید و فرمود: «على تو آنچه را من مى شنوم، مى شنوى، و آنچه را که من مى بینم، مى بینى، جز اینکه تو پیامبر نیستى، بلکه وزیر من بوده و به راه خیر مى روى» 🔶 @Nahj_Et
شرح حکمت ۱۱۳ ارزش والای اخلاقی بخش ۵ ادب.mp3
3.7M
🌹سلسله جلسات درسهای نهج البلاغه 📒 5⃣ ⭕️ ارزشهاى والاى اخلاقى(ادب) 🎙حجت الاسلام 🔶 @Nahj_Et
💕استاد مطهری : امکان ندارد که نیکی پاسخ نداشته باشد...💕 در نهج‌البلاغه جمله‌ای هست که ابتدا ممکن است انسان آن را یک جمله اخلاقی ساده تلقی کند ولی همین کلمه را شما از جنبه معارفی، شناختی و بینش جهانی بسنجید. می‌فرماید : لایزْهِدَنَّک فِی الْمَعْروفِ مَنْ لا یشْکرُهُ لَک، فَقَدْ یشْکرُک عَلَیهِ مَنْ لا یسْتَمْتِعُ بِشَیءٍ مِنْهُ وَ قَدْ تُدْرِک مِنْ شُکرِ الشّاکرِ أکثَرَ مِمّا أضاعَ الْکافِرُ، وَ اللهُ یحِبُّ الْـمُحْسِنینَ[1]. اگر به کسی نیکی کردی و او نیکی تو را به نیکی پاسخ نگفت، تو به او نیکی کردی او در عوض به تو نیکی نکرد و احیاناً به جای نیکی بدی کرد، این سبب نشود که تو در نیکی کردن بی رغبت شوی و میل به نیکی کردن از تو گرفته شود، بگویی ای آقا! این دنیا یک دنیایی است! به هر کسی خوبی می‌کنی به تو بدی می‌کند، بهتر این است که به کسی خوبی نکنی. نه، هیچ وقت این طور فکر نکنید. امکان ندارد که نیکی پاسخ نداشته باشد، منتها تو نباید انتظار داشته باشی که به هر کس که نیکی می‌کنی از همان نیکی پاسخ بگیری. اشتباهت این است. تو نیکی کن بدون آنکه چشم‌داشت از آن کسی که به او نیکی می‌کنی داشته باشی. بعد می‌بینی یک کسی که تو اصلا به او نیکی نکرده‌ای به تو نیکی می‌کند، یعنی پاسخی که از این باید بگیری از جای دیگر به تو می‌دهند. تو در این نقطه نیکی می‌کنی، چشمهایت را دوخته‌ای که این بذری که اینجا کاشته‌ای از همین جا سبز شود. بعد می‌بینی اینجا سبز نشد بلکه اینجا نقطه مقابل آن سبز شد. [آنگاه نتیجه می‌گیری که بهتر است به کسی نیکی نکنی.] نه، تو تخم نیکی را اینجا بکار، یک وقت می‌بینی صد فرسخ آن طرف‌تر نتیجه داد. بعد می‌فرماید: خدا نیکوکاران را دوست دارد. تو چرا وقتی به بشر می‌دهی از همان بشر هم می‌خواهی؟ تو به خدا بسپار، از خدا بخواه، «جهان را صاحبی باشد خدا نام». خدا عالم را این گونه ساخته که تخم نیکی هرگز ضایع نمی‌شود. (1) حکمت 204 👈 استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج11، ص149ص👋 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين عبارت بسيار كوتاه و پر معنا از بى‌وفايى و كوتاهى عمر دنيا سخن مى‌گويد و
ادامه حکمت۱۸۷ 💠🔹نه تنها انسان‌ها به سرعت از اين جهان كوچ مى‌كنند، قدرت‌ها و سلطنت‌ها و حكومت‌ها هم بسيار زود زوال مى‌پذيرند. ابن ابى‌الحديد تشبيهى براى دنيا از بعضى از حكما نقل كرده مى‌گويد: پيش از آنكه به دنيا بياييم عدمى بوده است مستمر و بعد از كوچ كردن ما از اين دنيا باز به ظاهر عدمى است مستمر و عمر ما در اين ميان مانند برقى است كه در يك شب ظلمانى در بيابانى تاريك از ابرى مى‌جهد و بى‌درنگ خاموش مى‌شود. از آن مهم‌تر تشبيهاتى است كه قرآن مجيد براى زندگى دنيا كرده است و مى‌گويد: «وَ اِضْرِبْ‌ لَهُمْ‌ مَثَلَ‌ اَلْحَيٰاةِ‌ اَلدُّنْيٰا كَمٰاءٍ‌ أَنْزَلْنٰاهُ‌ مِنَ‌ اَلسَّمٰاءِ‌ فَاخْتَلَطَ بِهِ‌ نَبٰاتُ‌ اَلْأَرْضِ‌ فَأَصْبَحَ‌ هَشِيماً تَذْرُوهُ‌ اَلرِّيٰاحُ‌ وَ كٰانَ‌ اَللّٰهُ‌ عَلىٰ‌ كُلِّ‌ شَيْ‌ءٍ‌ مُقْتَدِراً» ؛ (اى پيامبر!) زندگى دنيا را براى آنان به آبى تشبيه كن كه از آسمان فرو مى‌فرستيم؛ و به وسيله آن، گياهان زمين (سرسبز مى‌شود و) در هم فرو مى‌رود؛ امّا بعد از مدتى مى‌خشكد؛ به‌گونه‌اى كه بادها آن را به هر سو پراكنده مى‌كند؛ و خداوند بر همه چيز تواناست!» شرح 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين جملۀ كوتاه و پرمعنا اشاره به اهميت شفاعت كرده مى‌فرمايد: «شفاعت كننده بال و پَرِ طلب كننده است»؛ (الشَّفِيعُ‌ جَنَاحُ‌ الطَّالِبِ‌) . شفاعت بر دو گونه است: تكوينى و تشريعى؛ شفاعت تكوينى آن است كه موجودات قوى‌تر اين جهان به موجودات ضعيف‌تر براى پرورش و تكامل و نموّ كمك كنند، تابش آفتاب، ريزش باران و وزش نسيم نوعى شفاعت در عالم تكوين نسبت به پرورش گياهان است. باغبان نيز در حدّ خود در مورد گياهان و درختان شفاعت مى‌كند. اين‌گونه شفاعت دامنۀ وسيعى در جهان هستى دارد. در عالم تشريع نيز انسان‌هايى كه در درگاه خدا مقرب‌ترند افراد ضعيف و آلودۀ به گناه و واماندۀ در راه را كمك كرده آنها را به سرمنزل سعادت مى‌رساند. به يقين هر دو نوع شفاعت هنگامى مؤثر واقع مى‌شود كه در شفاعت شونده قابليت و لياقت لازم وجود داشته باشد وگرنه به يك دانۀ فاسد گياه هر قدر آفتاب بتابد و باران ببارد و نسيم بوزد گياهى از آن نمى‌رويد و همچنين انسانى كه رابطۀ خود را با شفيعان به كلى قطع كرده شفاعت شافعان نفعى به حال او نخواهد داشت. شرح 🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
/ 🔴آرى راهيان ديار آخرت چنين اند امیرالمؤمنین حضرت علیّ « علیه السّلام » می فرمایند : ◽️لاَ عَنْ قَبِيح يَسْتَطِيعُونَ انْتِقَالا ، وَ لاَ فِی حَسَن يَسْتَطِيعُونَ ازْدِيَاداً ؛ 🌔نه قدرت دارند از عمل زشتى که انجام داده اند کنار روند و نه مى توانند بر کارهاى نيک خود چيزى بيفزايند . 📘# نهج البلاغه ، 🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠🔹امام علی عليه ‏السلام: الإعجابُ يَمنَعُ الازدِيادَ؛ خودپسندى و غرور، مانع پيشرفت و كمال است. نهج البلاغه : 🔶 @Nahj_Et
مسیر فردای ما از تصمیم گیری امروز آغاز خواهد شد... 🔸تصمیمی برای شناختِ مسیر صحیح زندگی... 🔸تصمیمی برای شناخت پایه ها و زیرساخت فکری و معرفتی یک حرکت طولانی مدت به اندازه ابدیت... 🔸 خب تصمیم شما چیه؟ 🏃‍♂ من که دارم میرم طرح ولایت... 🔰 شما هم میای؟ 👈کِی؟ 👈کجا؟ 👈با کی؟ 👈چه طوری؟ 👈 چند روزه ؟ 🔴 ثبت نام تا ١۵ خرداد: 🌐 Hamzevasl.ir 🆔 @hamzevasl
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى كه مورد رضاى خداست و لذات و هوسرانى‌هاى ناپايدار دنيا كرده مى‌فرمايد: «اين دو عمل چقدر با هم متفاوتند: عملى كه لذتش مى‌رود و عواقب سوء آن باقى مى‌ماند و عملى كه زحمتش مى‌رود و اجر و پاداشش باقى است»؛ (شَتَّانَ‌ مَا بَيْنَ‌ عَمَلَيْنِ‌ عَمَلٍ‌ تَذْهَبُ‌ لَذَّتُهُ‌ وَ تَبْقَىٰ‌ تَبِعَتُهُ‌ وَ عَمَلٍ‌ تَذْهَبُ‌ مَؤُونَتُهُ‌ وَ يَبْقَىٰ‌ أَجْرُهُ‌) . در ميان كارهاى نيك و بد و اعمال حسنه و سيئه - با اين‌كه هر كدام جنبۀ مثبت و منفى دارند - اين تفاوت آشكار ديده مى‌شود؛ اعمال گناه‌آلود داراى لذتى موقتى و ناپايدار است كه به زودى زايل مى‌گردد ولى عواقب بد آن هم در دنيا و هم در آخرت دامان انسان را مى‌گيرد. مثلاً انسانى براى برخوردارى از لذتى آنى به شراب پناه مى‌برد. ممكن است اين مادۀ مخدر ساعتى او را از غم و اندوه ته كند و در نشئه‌اى لذت‌بخش فرو برد؛ اما به زودى پايان مى‌يابد و آثار سوء آن در تمام اعضاى بدن او تدريجاً ظاهر مى‌شود و در آخرت نيز از شراب طهور بهشتى و نوشيدن آب كوثر محروم مى‌گردد 🔶 @Nahj_Et
خطبه امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه 💯 سنت الهی چنین نیست. ما خودمان با پیغمبر بیعت کرده و ایمان آورده بودیم ولی خدا به آسانی به ما پیروزی نداد...♨️⬇️ آن خطبه امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه را که اصحاب خودش را ملامت می‌کند، مکرر خوانده‌ایم. کم کم این روحیه در مردم پیدا شد که ما چون اصحاب و یاران علی هستیم و علی داماد و وصی پیغمبر و خلیفه بحق است پس باید بر لشکر معاویه پیروز شویم. علی (ع) می‌گفت: این طور نیست، سنت الهی چنین نیست. ما خودمان با پیغمبر بیعت کرده و ایمان آورده بودیم ولی خدا به آسانی به ما پیروزی نداد: وَ لَقْدَ کنّا مَعَ رَسولِ اللهِ نَقْتُلُ آباءَنا وَ أبْناءَنا وَ أعْمامَنا...«1»؛ یعنی ما با پیغمبر بودیم و در راه خدا پدران خودمان را اگر ایستادگی می‌کردند میکشتیم، پسران خودمان و عموها و برادرهای خودمان را هم میکشتیم. ما چقدر سختیها متحمل شدیم! در میدانهای جنگ که با دشمن روبرو می‌شدیم مثل دو شتر نر به یکدیگر می‌پیچیدیم، گاهی ما از آنها می‌خوردیم و گاهی آنها از ما می‌خوردند. اینچنین نبود که چون ما در رکاب پیغمبر بودیم با اشاره شمشیرمان سر دشمنان بپرد. بعد که از کوره امتحان بیرون آمدیم و صداقت نیت ما، در عمل ظاهر و آشکار شد (یعنی نه صرف گفتنِ شهادتین) آنوقت خدا نصرت خودش را نازل کرد. یعنی همین آیه فَإنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرآ. إنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْرآ. پیغمبر! تو خیلی سختیها کشیدی، اینها ثمره‌های آن سختیهاست. حال دستور بعدش عجیب است. حالا که فارغ شدی و بار از دوشت برداشته شد چکار کن؟ حالا برو راحت بخواب؟ اگر راحت بخوابی که باز اول بدبختی است، چون همه بدبختیها از عادت کردن به استراحت و راحتی و رفاه است؛ هیچ چیزی برای انسان دشمن‌تر از رفاه نیست. فَإذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ از اینها که فارغ شدی باز هم خودت را به نَصَب«2» و تعب بینداز، برای خودت شداید بیافرین؛ یعنی خودت را به راحت عادت نده. مرد خدا اگر فرضا در مسائل اجتماعی‌اش شداید نداشته باشد شدایدِ عبادت را که از او نگرفته‌اند. پیغمبر وقتی که شداید اجتماعی نداشت آیا می‌رفت و شب تا به صبح راحت می‌خوابید؟ نه، او آرام نداشت. فَإذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ از اینها هم که فارغ شدی باز هم خودت را در تعب بینداز، منتها نه تعب بیهوده، بلکه لااقل عبادت. راحت‌طلبی پیشه نکن که دشمن انسان راحت‌طلبی است. وَ إلی رَبِّک فَارْغَبْ. وصلّی الله علی محمد و آله الطاهرین. استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج13، ص 217،218،219 ❇️📗 🔶 @Nahj_Et
39.41M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
۱۲۰ ثانیه وصف مولا امیرالمومنین علیه السلام..💛 حجت الاسلام والمسلمین استاد 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى اشاره به تفاوت اعمال خيرى كه مورد رضاى خداست و لذات و هوسران
💠ادامه حکمت ۱۲۱ 🔹ولى به عكس، انسانى كه به سراغ بندگى خدا مى‌رود و در ميدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مى‌شود، هر چند با مشكلاتى روبرو مى‌گردد؛ اما اين مشكلات تدريحا از بين مى‌رود و اجر و پاداش دنيوى و اخروى آن باقى مى‌ماند. اين همان چيزى است كه قرآن به آن اشاره كرده مى‌فرمايد: «مٰا عِنْدَكُمْ‌ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ‌ بٰاقٍ‌» ؛ آنچه نزد شماست از ميان مى‌رود، و آنچه نزد خداست باقى مى‌ماند». هوس‌رانى و شهوت‌رانى همچون كف‌هاى روى آب است كه «فَيَذْهَبُ‌ جُفٰاءً‌» ؛ سرانجام كف‌ها به بيرون پرتاب مى‌شوند» و اعمال نيك همچون آب زلال كه به مصداق «وَ أَمّٰا مٰا يَنْفَعُ‌ اَلنّٰاسَ‌ فَيَمْكُثُ‌ فِي اَلْأَرْضِ‌» ؛ ولى آنچه به مردم سود مى‌رساند (\آب يا فلزّ خاص) در زمين مى‌ماند» باقى و برقرار خواهد بود شرح 🔶 @Nahj_Et
33.28M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» 🖌جامعه ی اسلامی جامعه ی الگوست دیگران باید از جامعه ی اسلامی کمک بگیرند شماره 3 🔶 @Nahj_Et