💠🔹امام عليه السلام در اين جملۀ كوتاه و پرمعنا اشاره به اهميت شفاعت كرده مىفرمايد: «شفاعت كننده بال و پَرِ طلب كننده است»؛ (الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِبِ) . شفاعت بر دو گونه است: تكوينى و تشريعى؛ شفاعت تكوينى آن است كه موجودات قوىتر اين جهان به موجودات ضعيفتر براى پرورش و تكامل و نموّ كمك كنند، تابش آفتاب، ريزش باران و وزش نسيم نوعى شفاعت در عالم تكوين نسبت به پرورش گياهان است. باغبان نيز در حدّ خود در مورد گياهان و درختان شفاعت مىكند. اينگونه شفاعت دامنۀ وسيعى در جهان هستى دارد. در عالم تشريع نيز انسانهايى كه در درگاه خدا مقربترند افراد ضعيف و آلودۀ به گناه و واماندۀ در راه را كمك كرده آنها را به سرمنزل سعادت مىرساند. به يقين هر دو نوع شفاعت هنگامى مؤثر واقع مىشود كه در شفاعت شونده قابليت و لياقت لازم وجود داشته باشد وگرنه به يك دانۀ فاسد گياه هر قدر آفتاب بتابد و باران ببارد و نسيم بوزد گياهى از آن نمىرويد و همچنين انسانى كه رابطۀ خود را با شفيعان به كلى قطع كرده شفاعت شافعان نفعى به حال او نخواهد داشت.
شرح#حکمت_63
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين جملۀ كوتاه و پرمعنا اشاره به اهميت شفاعت كرده مىفرمايد: «شفاعت كننده با
💠🔹اينكه امام در گفتار حكيمانۀ بالا مىفرمايد: شفاعت كننده بال و پر طلب كننده است واقعيت مسلّم عقلى و نقلى است، همانگونه كه هيچ پرندهاى بدون بال و پر نمىتواند پرواز كند بسيارى از طلبكنندگان نيز بىبال و پر شفاعت پرواز در آسمان قرب خدا براى آنها غير ممكن است. اين جملۀ كوتاه در واقع هم اشارهاى به فلسفۀ شفاعت و هم مفهوم و معناى آن و هم شرايط شفاعت كننده و شفاعت شونده دارد. پرنده بايد همه چيز او كامل باشد تا بعد از رويش بال و پر بتواند پرواز كند و استفادۀ از بال و پر براى پرنده عيب نيست، بلكه افتخار است و عالم اسباب در جهان هستى در واقع چهرههايى از همين شفاعت است. در عالم تشريع نيز گاه معصومان و پيشوايان بزرگ شفاعت مىكنند، گاهى علماى دين و شهدا و صالحان و زمانى اعمال خوب انسان مانند نماز و روزه و جهاد او با دشمن يا با نفس سبب شفاعتش مىشود
#حکمت_63
🔶 @Nahj_Et
🍃🌼قَالَ علیه السلام الشّفِیعُ جَنَاحُ الطّالِبِ
🍃🌼وساطت و شفاعت در امور مردم و حل مشکلاتشان یکی از خدمات بزرگ اجتماعی است، آنانکه فکر، تدبیر و نقشه دارند سعی می کنند نیاز به واسطه و شفیع پیدا نکنند چون چه بسا از اوقات واسطه ها نمی توانند حاجت انسان را برآورند و آنانکه خود را وقف خدمت جامعه کرده اند سعی می کنند نسبت به دوست و دشمن کمک و خدمت کنند: شقرانی (که از اولاد شقران غلام رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بود) روزی بر در خانه منصور دوانیقی ایستاده بود تا کمکی بگیرد. او مردی شراب خوار بود. امام جعفر صادق (علیه السلام) که او را می شناخت و از خانه منصور بیرون آمد شقرانی پیش حضرت رفت و از وی کمک خواست. امام صادق (علیه السلام) از شقرانی احترام کرد و برای انجام کارش به خانه منصور بازگشت و عطای او را گرفته در آستین خود نهاد و بیرون آمده در آستین شقرانی گذاشت سپس فرمود: یاشقران ان الحسن من کل احد حسن و انه منک احسن لمکانک منا و ان القبیح من کل احد قبیح و هو منک اقبح لمکانک منا: کار خوب از هر کسی خوب است و از تو خوب تر است چون به ما منسوبی و کار بد از هر کس بد است و از تو بدتر است چون با ما نسبت داری. مردم گفتند: ببیند با این که از وضع شقرانی آگاه است چگونه از او احترام می کند و نیازش را برمی آورد و بطور اشاره او را موعظه می کند. زمخشری که از علمای سنت است می نویسد: (این روش فقط از اخلاق پیامبران است.)
📙شرح#حکمت_63
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص68
🔶 @Nahj_Et
شرح_صوتی_حکمت_۶۲_و_۶۳_و_۶۴.mp3
8.22M
شرح حكمت ۶۲
ارزش یاران با وفا
قدردان دوستان با وفا باش ، اندر مشرق و مغرب غریبی ، اگر از یاران محرم بی نصیبی
فَقْدُ الْأَحِبَّةِ غُرْبَةٌ
شرح حكمت ۶۳
درخواست از نا اهل
گر بمیری از نا مردان نانی مگیر ، گر بسوزی از نا اهلان آبی نخواه
فَوْتُ الْحَاجَةِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِهَا إِلَى غَيْرِ أَهْلِهَا
شرح حكمت ۶۴
کمتر از کم
مکش خجالت ز عطاء و اکرام کم ، محروم کردن کمتر از کم است
لَا تَسْتَحِي مِنْ إِعْطَاءِ الْقَلِيلِ- فَإِنَّ الْحِرْمَانَ أَقَلُّ مِنْهُ
📙مجازی و تالیفات استاد #میرزامهدی_صادقی
#حکمت_62
#حکمت_63
#حکمت_64
#شرح_صوتی
🔶 @Nahj_Et