🔺ارزش ها و آداب معاشرت با مردم (اخلاقى،اجتماعی،تربیتی) #حکمت_38 🔶 @Nahj_Et

#حکمت_ربانی 🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» 🖌درباره ی علم شماره6 🔶 @Nahj_Et

#خدا_شناسی ❤️امیرالمؤمنین علی علیه السلام : ◽️ لَمْ يَخْلُقْ مَا خَلَقَهُ لِتَشْدِيدِ سُلْطَانٍ وَ لَا تَخَوُّفٍ مِنْ عَوَاقِبِ زَمَانٍ وَ لَا اسْتِعَانَةٍ عَلَي نِدٍّ مُثَاوِرٍ وَ لَا شَرِيكٍ مُكَاثِرٍ وَ لَا ضِدٍّ مُنَافِرٍ وَ لَكِنْ خَلَائِقُ مَرْبُوبُونَ وَ عِبَادٌ دَاخِرُونَ 🔹مخلوقات را برای تقویت فرمانروایی، و یا برای ترس از آینده، یا یاری گرفتن در مبارزه با همتای خود، و یا برای فخر و مباهات شریكان، و یا ستیزه جویی مخالفان نیافریده است، بلكه همه، آفریده های او هستند و در سایه پرورش او، بندگانی فروتن و فرمانبردارند. 📚 #خطبه_65 🔶 @Nahj_Et

🍃🌹حدیث روز 🍃🌹امام صادق (علیه السلام) فرمودند: 💢اَلعالِمُ بِزَمانِهِ لا تَهجُمُ عَلَیهِ اللَّوابِسُ ✨کسى که به اوضاع زمان خود آگاه باشد، 🔹گرفتار هجوم اشتباهات نمى شود. 📗تحف العقول، ص ۳۵۶ ▪️۲۵ شوال سالروز شهادت امام جعفر صادق علیه السلام بر همه شیعیان و محبین اهل بیت عصمت و طهارت تسلیت باد. 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين كلام حكمت‌آميز را امام عليه السلام زمانى فرموده كه گروهى او را در مقابلش ستودند، فرمود: «خداوندا! تو به من از خودم آگاه‌ترى و من آگاه‌تر به خودم از آنها هستم»؛ (وَ مَدَحَهُ‌ قَوْمٌ‌ فِي وَجْهِهِ‌، فَقَالَ‌: اللَّهُمَّ‌ إِنَّكَ‌ أَعْلَمُ‌ بِي مِنْ‌ نَفْسِي، وَ أَنَا أَعْلَمُ‌ بِنَفْسِي مِنْهُمْ‌) . سپس افزود: «خداوند! ما را بهتر از آنچه آنها گمان مى‌كنند قرار ده و آنچه را نمى‌دانند بر ما ببخش»؛ (اللَّهُمَّ‌ اجْعَلْنَا خَيْراً مِمَّا يَظُنُّونَ‌، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا لَا يَعْلَمُونَ‌) . از جمله امورى كه در روايات اسلامى از آن به شدت نهى شده، مدح و ستايش افراد در برابر خود آنهاست، از اين رو در روايات ديگرى مدح و ستايش نوعى ذبح شمرده شده است. در روايتى از پيغمبر صلى الله عليه و آله مى‌خوانيم: «إذٰا مَدَحْتَ‌ أخٰاكَ‌ فىٖ‌ وَجْهِهِ‌ فَكَأنَّمٰا أمْرَرْتَ‌ عَلىٰ‌ حِلْقِهِ‌ الْمُوسىٰ‌؛ هنگامى كه برادرت را در برابرش مدح و ستايش كنى مانند اين است كه كارد بر گلويش مى‌كشى». در حديثى از امام على بن ابى‌طالب عليه السلام مى‌خوانيم كه فرمود: «أجْهَلُ‌ النّٰاسِ‌ الْمُغْتَرُّ بِقَوْلِ‌ مٰادِحٍ‌ مُتَمَلَّقٍ‌ يُحْسِنُ‌ لَهُ‌ الْقَبيٖحُ‌ وَ يُبَغِّضُ‌ إلَيْهِ‌ النَّصيٖحُ‌؛ نادان‌ترين مردم كسى است كه به گفتۀ ستايش‌كننده‌اى كه از راه تملق زشتى‌ها را در نظرش زيبا و زيبايى‌ها را مبغوض مى‌دارد، مغرور شود». #حکمت_100 🔶 @Nahj_Et

ترجمه و توضیح تصویری نهج البلاغه نهج البلاغه #حکمت_169 🔶 @Nahj_Et

💠ادامه حکمت ۱۰۰ 🔹اگر در آثار زيان‌بار مدح و ستايش‌هاى افراطى و تملق‌آميز خوب بينديشيم خواهيم ديد كه اثرات آن فوق العاده مخرب است؛ از يك سو انسان را مغرور مى‌كند و همين غرور مانع راه تكامل او مى‌شود و از سوى ديگر عيوب و نقايص خود را نمى‌بيند، بلكه گاه آنها را حسن مى‌شمرد و در مقام اصلاح خويشتن بر نمى‌آيد و از سوى سوم، غالبا به مداحان علاقه پيدا مى‌كند در حالى كه آنان خواسته‌هاى نامشروعى دارند و او به انجام خواسته‌هاى نامشروعشان كشيده مى‌شود و عمل خود را به نوعى توجيه مى‌كند. در اينجا سؤال معروفى است كه چگونه امام عليه السلام با آن مقام عصمت اعتراف به نقص يا گناه در خويشتن مى‌كند و از خدا آمرزش مى‌طلبد؟ بعضى در جواب اين‌گونه تعبيرات و تعابير ديگرى كه در دعاها آمده و امامان معصوم عليهم السلام با تمام وجودشان از خداوند طلب آمرزش مى‌كنند مى‌گويند، اين‌گونه سخنان همه به عنوان سرمشق براى مردم است و خودشان به آن نيازى نداشتند #حکمت_100 🔶 @Nahj_Et

🌹سلسله جلسات درسهای نهج البلاغه 📒 #حکمت_113 🔟 ⭕️ ارزشهاى والاى اخلاقى(زهد) 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

👇........................................👇 عمل انسان چه کاری میکند در هر کاری انسان چیزی به دست می‌آورد، حال یا خوب یا بد. آن که عمل صالح می‌کند با کار خود خودش را صالح می‌سازد و آن که عمل طالح می‌کند با عمل طالح خود خودش را طالح می‌کند. عمل نقش سازندگی دارد، انسان را مثل خودش می‌کند. عمل خوب آدم را خوب می‌کند، عمل بد آدم را بد می‌کند. قرآن می‌فرماید هر انسانی به موجب آنچه کسب می‌کند یا با آنچه کسب می‌کند (یعنی همان عمل خودش) رهین است یعنی در گرو است یعنی هر انسانی در گرو عمل خودش است؛ هر کسی هست و عمل خودش، تمام سرنوشتش را همان عملش تعیین می‌کند. استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج10، ص166🌷 🔶 @Nahj_Et

#حکمت_ربانی 🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» 🖌سینه ی انسان عاقل صندوقچه ی راز اوست شماره7 🔶 @Nahj_Et

💠 امام علی علیه السلام فرمودند: 🍃 آن كه طمع را شعار خود نمود نفسش را خوار ساخت، و كسى كه سختى خود را فاش كرد راضى به پستى شد، و آدمى كه زبانش را بر خود امير كند شخصيتش حقير خواهد شد. 📚 نهج البلاغه #حکمت_2 🔶 @Nahj_Et

🌹 امام علی علیه السلام میفرمایند: 🔰 مردم را ببخش و بر آنان آسان گیر، آن گونه که دوست داری خدا تو را ببخشد و بر تو آسان گیرد. 📚 نهج البلاغه #نامه_53 🔶 @Nahj_Et

*🌳 #امیرالمؤمنین علی علیه السلام :* 🌿 فَاتَّقُوا اللهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِعَيْنِهِ، وَ نَوَاصِيکُمْ بِيَدِهِ، وَ تَقَلُّبُکُمْ فِي قَبْضَتِهِ *🦋 عالم محضر خداست :* پس بترسيد از خدايى كه در پيشگاه او حاضريد، و اختيار شما در دست اوست، و همه حالات و حركات شما را زير نظر دارد. 📚 نهج البلاغه ،#خطبه_183 🔶 @Nahj_Et

💠🔹هيچ عمل كوچك و بزرگى از صاحب آن سر نزده مگر اين‌كه در آن احصا شده است» همه از سرنوشت خود نگرانند و اضطراب بر همه حاكم است. تمام اعضاى بدن انسان در آن دادگاه بزرگ گواه بر اعمال او هستند و نيازى به گواهى فرشتگان ثبت اعمال نيست، هرچند آنها نيز گواهى مى‌دهند. آن‌كس كه چنين دادگاهى را باور داشته باشد و به ياد آن بيفتد به يقين به سراغ گناه و ظلم و فساد نمى‌رود، زيرا چنين ايمانى انگيزۀ عمل است؛ عملى پاك و خالى از هرگونه آلودگى و اگر لغزشى از او سر زند به زودى توبه مى‌كند و به سراغ جبران مى‌رود. ممكن نيست ايمان به چيزى در دل انسان راسخ باشد و عملى هماهنگ آن انجام ندهد #حکمت_44 🔶 @Nahj_Et

💠🔹اين خطبه خطبۀ شگفت‌انگيزى است و به نام خطبۀ «غرّاء» (درخشان) ناميده مى‌شود. در اين خطبه، صفات خداوند متعال بيان شده و سپس توصيۀ به تقوا و بعد بر حذر داشتن از دنيا و سپس مسائلى مربوط به قيامت و بعد از آن آگاه ساختن مردم از آنچه در آن هستند از زرق و برق دنيا و سپس اشاره به برترى آن حضرت در شيوۀ تذكّر به مردم، آمده است. خطبه در يك نگاه «ابو نعيم اصفهانى» در «حلية الاولياء» بخش مهمّى از اين خطبه را آورده و در سبب ورود آن از على عليه السّلام چنين مى‌گويد: «آن حضرت جنازۀ مسلمانى را تشييع كردند، هنگامى كه او را در قبر گذاشتند، بازماندگانش صدا به ناله و شيون بلند كرده و گريستند، امام فرمود: «به خدا سوگند! اگر اينها آنچه را ميّتشان مشاهده مى‌كند ببينند، گريۀ بر او را فراموش خواهند كرد (و بر خود خواهند گريست!) به خدا سوگند! مرگ به سراغ يك يك از آنها مى‌آيد و كسى را باقى نمى‌گذارد» سپس حضرت (با توجّه به آمادگى گروه تشييع كننده در آن شرايط براى پذيرش اندرزهاى الهى) برخاست و اين خطبه را ايراد فرمود. (البته آنچه در حلية الاولياء آمده بخشى از اين خطبه است، ولى به نظر مى‌رسد كه او خطبه را تلخيص كرده است). #خطبه_83 🔶 @Nahj_Et

🌹سلسله جلسات درسهای نهج البلاغه 📒 #حکمت_113 1⃣1⃣ ⭕️ ارزشهاى والاى اخلاقى(تفکّر) 🎙حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

ادامه خطبه_83 💠🔹به هر حال، وضع خطبه نشان مى‌دهد كه امام عليه السّلام به طور جدّى در مقام آماده ساختن دلها و بيدار كردن مردم بوده، و امام عليه السّلام در بهترين و آماده‌ترين حالات قرار داشته كه خطبه‌اى به اين زيبايى و درخشندگى و پرمحتوايى بيان فرموده، كه يك دورۀ كامل درس انسان‌سازى است و كمتر كسى پيدا مى‌شود كه آن را به دقّت بررسى كند و عميقا تحت تأثير واقع نشود، اين خطبه را مى‌توان به «دوازده» بخش تقسيم كرد كه هر كدام از آنها مكمّل ديگرى است: نخست، به حمد و ثناى الهى و بيان اوصاف جلال و جمال او مى‌پردازد تا ضمن رعايت ادب در سخن، دلها را به نور نام خدا، روشن و براى شنيدن اندرزها آماده سازد #خطبه_83 🔶 @Nahj_Et

#کلیپ_صوتی #عالم_بی_عمل ◽️وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْعَامِلَ بِغَيْرِ عِلْمِهِ کَالْجَاهِلِ الْحَائِرِ الَّذِي لاَ يَسْتَفِيقُ مِنْ جَهْلِهِ 💠عالمى که به غير علمش عمل مى کند همچون جاهل سرگردانى است که هرگز از جهل خويش به خود نمى آيد! 📘#خطبه_110 🎤آیت الله جوادی #آملی 🔶 @Nahj_Et

#حکمت_ربانی 🎥بیانات حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی «فرازهایی از تفسیر کلمات حکیمانه امیر المؤمنین سلام الله علیه» 🖌درباره ی ادب هنگام برخورد با بدترین گروه شماره8 🔶 @Nahj_Et

🔷 (مفهوم واقعی زهد) 🔷⬇️ ( #قسمت اول ) هدفهای زهد اسلامی‏ 1. ایثار اسلام برای چندین هدف قبول می‌کند که انسان در دنیا زاهد باشد، یعنی از لذتهای حلال چشم بپوشد. انسان در شرایطی قرار می‌گیرد که در آن، انسانهای دیگر مثل او یا بیشتر از او احتیاج دارند. در اینجا انسان چه می‌کند؟ ایثار می‌کند، جود و بخشش می‌کند، لذتی را که برای خودش حلال و جایز است به دیگری می‌دهد، نمی‌خورد تا به دیگران بخوراند. نه اینکه نمی‌خورد و دور می ‏ریزد تا در آخرت به او بدهند بخورد! اگر چنین کند آنجا به او می‌گویند کار احمقانه‌ای کرده‌ای که دور ریختی به خیال اینکه اینجا بدهیم به تو بخوری. نمی‏پوشد برای اینکه بپوشاند. آسایش نمی‌کند برای اینکه بتواند دیگران را در آسایش وارد کند. لذت نمی‌برد برای اینکه به دیگران لذت برساند. این ایثار است، یکی از عالیترین و باشکوه‏ترین شئون و خصائص انسانی است، یکی از انسانی ‏ترین کارهای بشر است، زهد است ولی زهد انسانی، زهد صحیح، زهد عالی. این آن زهدی است که علی بن ابی‏طالب دارد. نمی‌خورد ولی دور نمی ‏ریزد. زحمت میکشد، به دست می‌آورد، ولی نمی‌خورد برای اینکه بخوراند، نمی‏ پوشد برای اینکه دیگران را بپوشاند. وَ یطْعِمونَ الطَّعامَ عَلی‏ حُبِّهِ مِسْکیناً وَ یتیماً وَ اسیراً. انَّما نُطْعِمُکمْ لِوَجْهِ اللهِ لانُریدُ مِنْکمْ جَزاءً وَ لا شُکوراً [1]. آیا اسلام این جور زهد و اعراض از لذت دنیا را می‏ پذیرد؟ این گونه اعراض را که هدف انسانی و معقول دارد می‏ پذیرد؟ البته می‏پذیرد. اصلًا کدام عقل و دل است که این‏گونه زهد را بفهمد و نپذیرد؟ اگر دینی چنین زهدی را توصیه نکند، آن دین نیست. اگر یک مکتب اخلاقی چنین زهدی را توصیه نکند، آن مکتب از مفاهیم عالی انسانی باخبر نیست، از انسانیت چیزی نمی‌فهمد. این یکی از هدفها و فلسفه‌های زهد است، زهدی که عقل و وجدان آن را می‏ پذیرد. اسلام به این‏گونه زهد توصیه کرده است. قرآن درباره عده‌ای از اصحاب پیغمبر، انصار و مؤمنینی که در مدینه بودند می‌فرماید: وَ یؤْثِرونَ عَلی‏ انْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ [^2] ولو اینکه خودشان در سختی و مشقت بسر می‌برند ولی برادران مسلمان خودشان را بر خودشان مقدّم می‏دارند، آنها را بر خودشان ترجیح می‌دهند. 📚 استاد مطهری، احیای تفکر اسلامی، ص78،77 🔶 @Nahj_Et