🚨شناخت بدترین انسان ها 📌 دشمن ترین افراد نزد خدا دونفرند: مردی که خدا او را به حال خود گذاشته و از راه راست دور افتاده است؛ دل او شیفته بدعت است و مردم را گمراه کرده، به فتنه انگیزی می کشاند و راه رستگاری گذشتگان را گم کرده و طرفداران خود و آیندگان را گمراه ساخته است. بار گناه دیگران را به دوش کشیده و گرفتار زشتی های خود نیز می باشند. 📌و مردی که مجهولاتی به هم بافته، و در میان انسان های نادان امت، جایگاهی پیدا کرده است؛ در تاریکی های فتنه فرو رفته و از مشاهده صلح و صفا کور است. آدم نماها او را عالم نامیدند که نیست، چیزی را بسیار جمع آوری می کند که اندک آن به از بسیار است، تا آن که از آب گندیده سیراب شود و دانش و اطلاعات بیهوده فراهم آورد. 📚فرازی از #خطبه_17 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

#عالم_محضر_خداست 💠فَاتَّقُوا اللهَ الَّذِي أَنْتُمْ بِعَيْنِهِ، وَ نَوَاصِيکُمْ بِيَدِهِ، وَ تَقَلُّبُکُمْ فِي قَبْضَتِهِ 🔹پس بترسيد از خدايى كه در پيشگاه او حاضريد، و اختيار شما در دست اوست، و همه حالات و حركات شما را زير نظر دارد. #خطبه_18 🔶 @Nahj_Et

💠🔹🌴حضرت علی علیه‌السلام ✉️نامه چهاردهم به سپاهیانش رعایت اصول انسانی در جنگ با دشمن جنگ را آغاز نکنید تا آنها شروع کنند، زیرا سپاس خداوندی را که حجت با شماست، و آغازگر جنگ نبودن، تا آنکه دشمن بجنگ روی آورد، حجت دیگر بر حقانیت شما خواهد بود، اگر به اذن خدا شکست خوردند و گریختند، آن کس را که پشت کرده مکشید، و آن را که دفاع نمی تواند آسیب نرسانید، و مجروحان را نکشید، زنان را با آزار دادن تحریک نکنید هرچند آبروی شما را بریزند، یا امیران شما را دشنام دهند، که آنان در نیروی بدنی و روانی و اندیشه کم توانند، در روزگاری که زنان مشرک بودند مامور بودیم دست از آزارشان برداریم، و در جاهلیت اگر مردی با سنگ یا چوب دستی به زنی حمله می کرد، او و فرزندانش را سرزنش می کردند. #نامه_14 🔶 @Nahj_Et

«امیر مؤمنان علی سلام الله علیه از سرزمین کربلا گذشت و با یارانش در آنجا نماز گزارد. پس از آن مقداری از خاک کربلا را برداشت و آن را بویید و فرمود آه، ای خاک! از تو گروهی برمی‌خیزند که بی حساب وارد بهشت میشوند: «واها لک ایتها التربة لیحشرنّ منک قوم "یدخلون الجنة.... بغیر حساب". سپس جایگاه شهیدان و محل خیمه ها را با اشاره نشان داد.» 📚کتاب سلونی قبل ان تفقدونی(تحریر نهج البلاغه) جلد ۳ صفحه ۵۱۰، تالیف حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی 🔶 @Nahj_Et

🔈 جوان کمونیست یوگوسلاوی که با نهج البلاغه مسلمان شد! 👌 قصه ای کوتاه و شنیدنی!👇 🎙 حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et

💠🔹شرحی بر نامه چهاردهم نهج‌البلاغه از وصایا و سفارشهاى امام(علیه السلام) است به لشکرش پیش از روبه رو شدن با دشمن در صفین این نامه نیز مانند نامه هاى سابق مشتمل بر یک سلسله دستورات اخلاقى و انسانى درباره نبرد با دشمن است، دستوراتى که بیانگر روح عطوفت و رأفت اسلامى است و نشان مى دهد مسائل اخلاقى در هیچ جا حتى در میدان جنگ نباید فراموش شود. دستوراتى که دنیاى امروز بعد از گذشت 14 قرن هنوز در ابتداى راه آن است و تنها بخشى از آن را توصیه مى کند، توصیه اى که هرگز با عمل همراه نبوده است. مخصوصاً امام(علیه السلام) در این وصیّت درباره زنان سفارش زیادى مى کند که کمترین آزارى به آنها نرسانند حتى اگر آنها دشنام عرضى به شما بدهند و رؤساى شما را سب و لعنت کنند. امام(علیه السلام) در این وصایاى خود نخستین چیزى را که بر آن تأکید مى کند این است که یارانش آغازگر جنگ نباشند، سفارشى که همه جا به یارانش مى کرد. #نامه_14 🔶 @Nahj_Et

علی در کوخ با على در کاخ دو شخص نیستند 👌💯 دکتر علىّ الوردی عراقی می‌گوید : علی بن ابی طالب زندگی‌اش نشان داد که تز مارکس غلط است، برای این که علی در وقتی که در کاخ بود و در کوخ بود یک جور فکر کرد. آن وقتی که با زهرا زندگی می‌کردند گاهی فقر آنچنان بر آنها فشار می‌آورد که برای زندگی عادی ساده خودشان روزها می‌رفت عملگی و مزدبگیری می‌کرد. یک روز هم بیت المال دنیای اسلام که بزرگترین کشور روی زمین بود در اختیارش بود و مقتدر‌ترین فرد زمان خودش بود. وقتی ما نگاه می‌کنیم می‌بینیم طرز تفکرش یک ذره فرق نکرده؛ دو على نیست؛ علی در کوخ با على در کاخ دو شخص نیستند. #استاد_مطهری، انقلاب اسلامی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص46 🇮🇷🖇 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به آثار مثبت و منفى گفتار دانشمندان اشاره كرده، مى‌فرمايد: «گفتار دانشمندان اگر صحيح و درست باشد دوا (داروى شفابخش) و اگر نادرست و خطا باشد درد و بيمارى است»؛ (إِنَّ‌ كَلاَمَ‌ الْحُكَمَاءِ‌ إِذَا كَانَ‌ صَوَاباً كَانَ‌ دَوَاءً‌، وَ إِذَا كَانَ‌ خَطَأً كَانَ‌ دَاءً‌) . اين سخن از آن‌جا سرچشمه مى‌گيرد كه مردم چشم به سخنان دانشمندان مى‌دوزند و گوش جان به گفتار آن‌ها مى‌سپارند به خصوص حكيم و دانشمندى كه آزمايش خود را در ميان مردم پس داده و سابقۀ تقوا و وارستگى او در ميان آنان مشهور باشد. چنين كسى هرچه بگويد بسيارى از مردم آن را به‌كار مى‌برند به همين دليل اگر گفتار درستى باشد داروى دردهاى فردى و اجتماعى مادّى و معنوى مردم خواهد بود و اگر به راه خطا برود باز ناآگاهانه مردم از آن پيروى مى‌كنند و موجب دردهاى مادى و معنوى جامعه مى‌شود. #حکمت_265 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام براى رفع ابهام از پيشگويى‌هايى كه درباره آينده دارد اين جملۀ پرمعنا را بيان كرده مى‌فرمايد: «هرگز دروغ نگفته‌ام و هيچ‌گاه دروغ به من گفته نشده است (اشاره به اين‌كه آنچه پيامبر به من فرموده است راست و درست بوده است) و هرگز گمراه نبوده‌ام و كسى نيز به وسيلۀ من گمراه نشده است»؛ (مَا كَذَبْتُ‌ وَ لَا كُذِّبْتُ‌ ، وَ لَا ضَلَلْتُ‌ وَ لَا ضُلَّ‌ بِي) . همان گونه كه در سند اين گفتار حكيمانه اشاره شد، امام عليه السلام اين جمله را در حوادث مختلف بيان كرده است از جمله در داستان «ذوالثدية مخدج» است او كسى بود كه چون پيامبر صلى الله عليه و آله مشغول تقسيم غنايم جنگى بود آمد و با عصبانيت گفت: عدالت را رعايت نكردى. #حکمت_185 🔶 @Nahj_Et

💠🔹پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: واى بر تو اگر من به عدالت رفتار نكنم چه كسى به عدالت رفتار خواهد كرد؟ به دنبال اين رخداد آيۀ 58 سورۀ توبه نازل شد: «وَ مِنْهُمْ‌ مَنْ‌ يَلْمِزُكَ‌ فِي اَلصَّدَقٰاتِ‌ فَإِنْ‌ أُعْطُوا مِنْهٰا رَضُوا وَ إِنْ‌ لَمْ‌ يُعْطَوْا مِنْهٰا إِذٰا هُمْ‌ يَسْخَطُونَ‌» ؛ و در ميان آنها كسانى هستند كه در (تقسيم) غنايم به تو خرده مى‌گيرند اگر سهمى از آن (غنايم) به آنها داده شود راضى مى‌شوند و اگر چيزى به آنها داده نشود خشمگين مى‌شوند (هر چند حقى نداشته باشند)» در اين ماجرا يكى از حاضران (عمر بن خطاب) از پيامبر صلى الله عليه و آله اجازه خواست گردن او را بزند، ولى پيامبر صلى الله عليه و آله او را از اين كار باز داشت و فرمود: او را رها كن او در آينده پيروانى پيدا خواهد كرد كه از دين خدا خارج مى‌شوند، همان‌گونه كه تير از كمان رها مى‌شود. آنها گروهى خواهند بود كه (به ظاهر) نماز و روزۀ خود را در برابر نماز و روزۀ آنان ناچيز خواهيد شمرد. قرآن (بسيار) مى‌خوانند ولى از شانه و گلوگاهشان فراتر نمى‌رود #حکمت_185 🔶 @Nahj_Et

#فضائل_امیر‌المومنین 💠شجاعت امام (علیه السلام)💠 امام(علیه السلام) در تمام عمر شریف خود از شجاعت فوق العاده ای برخوردار بودند. ایشان درباره نوجوانی خود میفرماید: «انا وضعت فی الصغر بکلاکل العرب و کسرت نواجم قرون ربیعة و مضر.» من در دوران نوجوانی، بزرگان و شجاعان عرب را به خاک افکندم و شاخه های بلند درخت قبیله ربیعه و مضر را درهم شکستم. 📚نهج البلاغه، #خطبه_192 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين سخن حكيمانه‌اش رابطۀ نزديكى را ميان شناخت عظمت خداوند و كوچكى دنيا در نظر انسان بيان كرده، مى‌فرمايد: «عظمت آفريدگار نزد تو مخلوق را در چشمت كوچك مى‌كند»؛ (عِظَمُ‌ الْخَالِقِ‌ عِنْدَكَ‌ يُصَغِّرُ الْمَخْلُوقَ‌ فِي عَيْنِكَ‌) . همان گونه كه در بيان سند اين كلام حكيمانه گفته شد، امام عليه السلام در خطبۀ 193 نيز آن را به عبارت ديگرى بيان فرموده و آن را يكى از صفات برجستۀ پرهيزكاران مى‌شمارد كه خدا را به عظمت شناخته‌اند و ما سوى الله در نظرشان كوچك است. هرگاه انسان در دوران كودكى در خانه‌اى زندگى مى‌كرده كه حوض كوچكى در آن وجود داشته چنانچه وقتى بزرگ مى‌شود او را به كنار استخرى ببرند، بسيار در نظرش جلوه مى‌كند؛ ولى اگر در كنار دريا بزرگ شده باشد، هرگاه او را در كنار آن استخر ببرند در نظرش كوچك مى‌آيد #حکمت_129 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه همگان را دعوت به كار نيك به افراد نيازمند مى‌كند خواه سپاسگزار باشند يا ناسپاسى كنند، مى‌فرمايد: «به علت ناسپاسى افراد، از كار نيك مضايقه نكنيد، چرا كه (در مقابل) گاه كسى از تو سپاسگزارى مى‌كند كه از عمل نيكت هيچ بهره‌اى نبرده و چه بسا همين شكرگزارى اثرش بيش از ناسپاسى افراد ناسپاس باشد و (برتر از همۀ اينها اين‌كه) خدا نيكوكاران را دوست دارد»؛ (لَا يُزَهِّدَنَّكَ‌ فِي الْمَعْرُوفِ‌ مَنْ‌ لَا يَشْكُرُهُ‌ لَكَ‌، فَقَدْ يَشْكُرُكَ‌ عَلَيْهِ‌ مَنْ‌ لَا يَسْتَمْتِعُ‌ بِشَيْ‌ءٍ‌ مِنْهُ‌، وَ قَدْ تُدْرِكُ‌ مِنْ‌ شُكْرِ الشَّاكِرِ أَكْثَرَ مِمَّا أَضَاعَ‌ الْكَافِرُ: «وَ اللّٰهُ‌ يُحِبُّ‌ الْمُحْسِنِينَ‌») . مى‌دانيم مردم دو گروهند: افراد پر توقع و ناسپاس كه همواره انتظار نيكى دارند؛ ولى به هنگامى كه از آن بهره‌مند شدند ناسپاسى مى‌كنند. گاه مى‌گويند: اگر بيشتر از اين بود بهتر بود، گاه مى‌گويند: اى كاش به اين صورت انجام نمى‌شد و به شكل ديگرى انجام مى‌شد و گاه مى‌گويند: اگر كسى نيكى كرده است وظيفه‌اش نيكى كردن بوده است و امثال آنها. #حکمت_204 🔶 @Nahj_Et

🔹امیرالمومنین علیه‌السلام: 💠أَلَا وَ إِنَّ لَكُمْ عِنْدِي أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَكُمْ سِرّاً إِلَّا فِي حَرْبٍ وَ لَا أَطْوِيَ دُونَكُمْ أَمْراً إِلَّا فِي حُكْمٍ وَ لَا أُؤَخِّرَ لَكُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ وَ لَا أَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ 💠آگاه باشيد حق شما بر من آن است كه جز اسرار جنگى هيچ رازى را از شما پنهان ندارم، و كارى را جز حكم شرع، بدون مشورت با شما انجام ندهم، و در پرداخت حق شما كوتاهى نكرده و در وقت تعيين شده آن بپردازم، و با همه شما به گونه اى مساوى رفتار كنم. #‌نامه_50 🔶 @Nahj_Et

🔷 استاد مطهری 🔷 نجات انسانها یعنی چه؟ 💯✨⤵️ نجات انسانها یعنی چه؟ نجات انسانها از چه چیز؟ از اسارت طبیعت؟ از اسارت انسانهای دیگر که معنایش آزادی انسان از انسان است؟ اینها درست است (اما آنچه مقدم بر اینهاست‌) نجات انسان از خودی خود و از نفس امّاره خود و از خودِ محدودش است، و تا انسان از خود محدود خویش نجات پیدا نکند هرگز از اسارت طبیعت و اسارت انسانهای دیگر نجات پیدا نمی‌کند #استاد_مطهری، انسان کامل، ص 84🦋 🔶 @Nahj_Et

✨﷽✨ ✅اندرز امام برای سعادتمندی ✍️مردی از امام علی علیه السلام درخواست اندرز کرد، امام فرمودند: از کسانی مباش که بدون عمل صالح به آخرت امیدوار است، و توبه را با آرزوهای دراز به تأخیر مى‌اندازد. در دنیا چونان زاهدان سخن مى‌گوید، اما در رفتار همانند دنیاپرستان است. اگر نعمت‌ها به او برسد سیر نمى‌شود، و در محرومیت قناعت ندارد. از آنچه به او رسید شکرگزار نیست و از آنچه مانده، زیاده‌طلب است. دیگران را پرهیز مى‌دهد اما خود پروا ندارد، به فرمانبرداری امر مى‌کند اما خود فرمان نمى‌برد. نیکوکاران را دوست دارد، اما رفتارشان را دوست ندارد. گناهکاران را دشمن دارد اما خود یکی از گناهکاران است و با گناهان فراوان مرگ را دوست نمى‌دارد، اما در آنچه که مرگ را ناخوشایند ساخت پافشاری دارد. اگر بیمار شود پشیمان مى‌شود ، و اگر مصیبتی به او رسد به زاری خدا را مى‌خواند. اگر به گشایش دست یافت مغرورانه از خدا روی بر مى‌گرداند. از کسانی مباش که خوشگذرانی با سرمایه‌داران را بیشتر از یاد خدا با مستمندان دوست دارد. 📚نهج‌البلاغه، #حکمت_150 ‌‌‌‌ 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه 💠اولي الابصار و الاسماع، و العافية، و المتاع، هل من مناص او خلاص، ان معاذ او ملاذ، او فرار او محار، ام لا؟! (فاني تؤ فكون) ام اين تصرفون؟! ام بماذا تغترون!؟. 🔹هان! اي صاحبان ديدگان بينا گوش هاي شنوا و اي برخورداران از تندرستي و مال و متاع! آيا جاي گريزي يا راه نجاتي يا پناهگاهي يا تكيه گاهي يا راه فراري و يا طريق بازگشتي هست يا نيست؟ پس، به كجا باز مي گرديد؟ يا كجا مي رويد؟ يا فريب چه چيز را مي خوريد؟ #خطبه_83 🔶 @Nahj_Et

💠🔹شرحی بر نامه پانزدهم نهج‌البلاغه از دعاهاى امام(علیه السلام) است که همواره به هنگام روبه رو شدن با دشمن در میدان جنگ مى خواند. امام(علیه السلام) در این دعا ناراحتى خود را از بروز و ظهور جنگ، آشکار مى سازد و از کثرت اعدا و پراکندگى مسلمانان در نبودن پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به خدا شکایت مى برد و سرانجام از خداوند صلح و عدالت و پایان گرفتن جنگ را طلب مى کند. اینها همه نشان مى دهد که اسلام هرگز طرفدار جنگ نیست و جنگ همواره امرى تحمیلى محسوب مى شود، زیرا آثار زیانبار جنگ ها گاهى در نسل هاى متوالى ادامه دارد; مخصوصاً در جنگ هاى امروز که آثار تخریبى آن بسیار بیش از گذشته است. مثلا سالیان درازى است که آتش جنگ هاى جهانى خاموش شده; ولى هنوز معلولان فراوان آن در گوشه و کنار جهان به چشم مى خورند. #نامه_15 🔶 @Nahj_Et

💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به يك نكتۀ اساسى روانشناسى اشاره كرده مى‌فرمايد: «براى دل‌هاى (آدميان) علاقه و اقبال و (گاه) تنفر و ادبار است هنگامى كه مى‌خواهيد كارى انجام دهيد از سوى علاقه و اشتياق وارد شويد، زيرا اگر قلب را مجبور به كارى كنند نابينا مى‌شود»؛ (إِنَّ‌ لِلْقُلُوبِ‌ شَهْوَةً‌ وَ إِقْبَالاً وَ إِدْبَاراً، فَأْتُوهَا مِنْ‌ قِبَلِ‌ شَهْوَتِهَا وَ إِقْبَالِهَا، فَإِنَّ‌ الْقَلْبَ‌ إِذَا أُكْرِهَ‌ عَمِيَ‌). منظور از «قلب» و «قلوب» در اين عبارت، عقل و فكر انسان است كه حالات مختلفى دارد؛ گاهى در حال نشاط و علاقه به انجام دادن كارى و زمانى در حال تنفر و بى‌ميلى و بى‌علاقگى است. هر گاه در حال نشاط؛ مثلاً نشاط بر عبادات، به سراغ عبادت مى‌رويم و مى‌توانيم با حضور قلب عبادت را به نحو كامل احسن به پايان ببريم؛ اما در حالى كه تمايلات درونى موافق نيست كار به زحمت انجام مى‌شود و ايجاد خستگى و ناراحتى مى‌كند #حکمت_193 🔶 @Nahj_Et